Συμπληρώνονται, εφέτος, 47 χρόνια από την τραγωδία της Κύπρου. Σ’ αυτόν τον εθνικό αγώνα, ο Δήμος Καλαβρύτων και τα χωριά του, είχαν τ...
Συμπληρώνονται, εφέτος, 47 χρόνια από την τραγωδία της Κύπρου. Σ’ αυτόν τον εθνικό αγώνα, ο Δήμος Καλαβρύτων και τα χωριά του, είχαν τη δική τους ξεχωριστή συμβολή, με την ηρωική θυσία τριών (3) Καλαβρυτινών και τον ηρωικό αγώνα άλλων δεκαέξι (16).
Οι Καλαβρυτινοί που αγωνίσθηκαν στην Κύπρο είναι:
ΗΡΩΙΚΑ ΠΕΣΟΝΤΕΣ
1. Λοχαγός Βασίλειος Καποτάς
2. Λοχίας Κων/νος Αντωνόπουλος
3. Δεκανέας Σωτήριος Τζούρας
ΗΡΩΙΚΑ ΑΓΩΝΙΣΘΕΝΤΕΣ
1. Υπολοχαγός (ΠΒ) Δημήτριος Κούκουρας
2. Ανθυπολοχαγός Κων/νος Γκλαβάς
3. Λοχίας Θεόδωρος Βλασ. Αναστασόπουλος
4. Λοχίας Παναγιώτης Κόντης
5. Λοχίας Κων/νος Μαυραγάνης
6. Λοχίας Νικόλαος Λυμπέρης
7. Λοχίας Γεώργιος Νικολακόπουλος
8. Δεκανέας Γεώργιος Παπαγιαννακόπουλος
9. Δεκανέας Ανδρέας Πορετσάνος
10. Στρατιώτης Νικόλαος Σαμαρντζόπουλος
11. Στρατιώτης Παναγιώτης Τσεκούρας
12. Στρατιώτης Παναγιώτης Μηλιτσόπουλος
13. Στρατιώτης Θεόδωρος Κ. Αναστασόπουλος
14. Στρατιώτης Ασημάκης Ζυγούρας
15. Στρατιώτης Βασίλειος Θωμάς
16. Στρατιώτης Αχιλλέας Μενύχτας
17. Ροδόπουλος Αντώνιος του Αλεξίου από το Λαγοβούνι
18. Μηλιτσόπουλος Παναγιώτης του Θεοδώρου από το Πλανητέρο
19.Ο Θωμάς Βασίλειος του Αγγέλου από τις Σειρές.
20.Ο Ζυγούρας Ασημάκης του Κωνσταντίνου από το Μ. Μποντιά 21.Ο Μενύχτας Αχιλλέας του Νικολάου από τη Βλασία.
Το Μάιο του 1964 ένας νεαρός αξιωματικός ο Βασίλειος Καποτάς από τα Καλάβρυτα, πότισε με το αίμα του το δένδρο της Κυπριακής ελευθερίας. Δολοφονήθηκε εν ψυχρώ από τους Τούρκους στις 11 Μαΐου όταν από λάθος μπήκε στην τουρκοκρατούμενη Αμμόχωστο. Ο πατέρας του και ο αδελφός του είχαν δολοφονηθεί από τους Γερμανούς στη σφαγή των Καλαβρύτων την αποφράδα ημέρα της 13ης Δεκεμβρίου 1943. Ο Βασίλειος Καποτάς μεγάλωσε και σπούδασε με χίλιες στερήσεις. Τέλειωσε τη Σχολή Ευελπίδων το 1953 και ως λοχαγός είχε σταλεί το 1964 στην Κύπρο με τη δύναμη της ΕΛΔΥΚ όπου και δολοφονήθηκε από τους Τούρκους.
Σύμφωνα με το επίσημο ανακοινωθέν του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας η δολοφονία του Καποτά έγινε κάτω από τις ακόλουθες συνθήκες:
«Την 14.30 ώραν της 11ης Μαΐου, τρεις ‘Έλληνες αξιωματικοί υπηρετούντες εις την ελληνικήν δύναμιν της Κύπρου, ο ταγματάρχης Πεζικού Πούλιος Δημήτριος, ο λοχαγός του Μηχανικού Καποτάς Βασίλειος και ο λοχαγός του Πεζικού Ταρσούλης Παναγιώτης, επιστρέφοντες εις Λευκωσίαν, δι' αυτοκινήτου, μέσω Αμμοχώστου, εισήλθαν εκ λάθους εις τον τουρκικόν τομέαν της Αμμοχώστου.Αντιληφθέντες την πλάνην των, προσεπάθησαν νο οπισθοχωρήσουν, αλλά συνελήφθησαν υπό πενταμελούς περιπόλου Τουρκοκυπρίων, εξ' ων τέσσαρες έφερον στολήν, ο δε πέμπτος πολιτικήν περιβολήν, οι οποίοι και εζήτησαν τας ταυτότητάς των.Οι Έλληνες αξιωματικοί επέδειξαν τας ταυτότητας των, ως Ελλήνων αξιωματικών, υπηρετούντων εις την ΕΛΔΥΚ. Μετά την επίδειξιν της ταυτότητας των, ο άνευ στολής άτακτος Τουρκοκύπριος τους επυροβόλησε με ριπήν οπλοπολυβόλου, φονεύσας τον ταγματάρχην Πούλιον, τον λοχαγό Καποτά, τον οδηγόν του αυτοκινήτου Παντελίδη, υιόν του αστυνομικού διευθυντού Λευκωσία ς και τραυματίσας βαρύτατα τον λοχαγόν Ταρσούλην. Τα πτώματα των τριών φονευθέντων και ο τραυματισθείς λοχαγός Ταρσούλης παρεδόθησαν την 15.30 ώραν εις το νοσοκομείον Αμμοχώστου».
Το όνομα του Λοχαγού ΜΧ Βασίλειου Καποτά δόθηκε, τιμής ένεκεν, στο μεγάλο στρατόπεδο της Λευκωσίας, το γνωστό ως Μπι-Εμ-Έϊτζ (πρώην British Military Hospital) και το στρατόπεδο στην περιοχή του Μενιδίου Αττικής.
Στην γενέτηρά του τα Καλάβρυτα, στην Λευκωσία και σε άλλες πόλεις υπάρχουν δρόμοι με τα ονόματα του Βασιλείου Καποτά.
Η επίσημη έκθεση του Συμβουυλίου Ασφαλείας αναφέρει ότι, σύμφωνα με τουρκοκυπριακές μαρτυρίες, το αυτοκίνητο σταμάτησε και ένας από τους Έλληνες αξιωματικούς βγήκε από αυτό και άρχισε να πυροβολεί ενώ παρευρισκόμενος Τ/Κ αστυνομικός ανταπέδωσε τα πυρά. Η έκθεση αναφέρει χωρίς να προσδιορίζει την πηγή ότι στο αυτοκίνητο των Αξιωματικών που έφεραν πολιτική περιβολή βρέθηκαν 3 όπλα, δύο από τα οποία χρησιμοποιήθηκαν! Επίσης ότι στο επεισόδιο σκοτώθηκε 1 Τουρκοκύπριος από αδέσποτη σφαίρα. Η έκθεση αναφέρει ότι σύμφωνα με τον επιζήσαντα αξιωματικό Παναγιώτη Ταρσούλη το αυτοκίνητο ανακόπηκε από Τ/Κ και όταν οι αξιωματικοί κατέβηκαν από αυτό πυροβολήθηκαν εν ψυχρώ.
Είναι βέβαιο ότι οι Τούρκοι ψεύδονται διότι στο σώμα του ταγματάρχη Πούλιου βρέθηκαν 17 σφαίρες!
Ο Σωτήρης Τζουράς, γεννήθηκε στις 26 Δεκεμβρίου 1953 στις Κορφές, της Επαρχίας Καλαβρύτων. Τρίτος από τα πέντε παιδιά του Γιάννη και της Βικτωρίας Τζουρά. Η οικογένεια των Τζουραίων, η μεγάλη του χωριού, έχει πληρώσει βαρύ το φόρο του αίματος για την πατρίδα. Από το 1916 μέχρι το 1974, έντεκα νεκροί, αναγράφονται στο ηρώο της μικρής κοινότητας των εκατό κατοίκων. Οι πιο πολλοί Τζουραίοι. Ο Σωτήρης Τζουράς αφού τελείωσε το δημοτικό σχολείο έμεινε να βοηθά τους γονείς του στις αγροτικές εργασίες. Στις 7 Αυγούστου 1973 κλήθηκε να υπηρετήσει τη θητεία του. Κατατάχθηκε στο στρατόπεδο εκπαίδευσης καταδρομέων στο Μεγάλο Πεύκο. Μετά τη βασική εκπαίδευση μετατέθηκε στην Α Μοίρα Καταδρομών στο Μάλεµε της Κρήτης. Στις 4 Ιουλίου 1974 πήγε για τελευταία φορά στο χωριό του µε δεκαήμερη κανονική άδεια. Βοήθησε τους γονιούς του, είδε τους λιγοστούς φίλους στο χωριό και στις 14 Ιουλίου επέστρεψε στο στρατόπεδο. Από την επομένη άρχιζε η πορεία μιας εθνικής συμφοράς και της δικής του μοίρας. Πραξικόπημα της Χούντας στην Κύπρο, επιφυλακή, τουρκική εισβολή και στις 20 αργά το βράδυ μπήκε στο μοιραίο αεροπλάνο. Κάθε χρόνο τον Ιούλιο εκεί στις ψηλές κορυφές των καλαβρυτινών βουνών, στις Κορφές, η Ένωση Κυπρίων Νομού Αχαΐας και ο Εκπολιτιστικός Σύλλογος Κορφών, τιμούν τη μνήμη του με σεμνή τελετή.
Κωνσταντίνος Αντωνόπουλος
ομιλία του κου Ζώη Γιαλαμά στα Τριπόταμα (20/7/14) στην εκδήλωση τιμής και μνήμης στον Κωνσταντίνο Αντωνόπουλο που αναφέρεται στη ζωή και τον αγώνα του τιμώμενου
Αγαπητά αδέρφια του Κώστα Αντωνόπουλου, κ. Δήμαρχε των Καλαβρύτων, κ. Περιφερειακέ σύμβουλε, αγαπητοί συμπολίτες,
Σας καλωσορίζω σήμερα εδώ στα όμορφα Τριπόταμα, μπροστά από τη λιτή προτομή του ήρωα Τριποταμίτη συγχωριανού μας Κωνσταντίνου Αντωνόπουλου, για να αποτίσουμε, φόρο τιμής στη μνήμη του και να διδαχθούμε, ιδίως οι νέοι μας, από το μέγεθος και τους στόχους της ηρωικής θυσίας του.
Με τη θυσία του συγχωριανού μας Κων/νου Αντωνόπουλου, τα Τριπόταμα και ευρύτερα ο Δήμος Καλαβρύτων, έχουν τη δική τους ξεχωριστή, μεγάλη και καθοριστική συμβολή στον αγώνα του αδελφού Κυπριακού λαού, για την προάσπιση της εδαφικής ακεραιότητας, της ελευθερίας και της ανεξαρτησίας της Κύπρου μας.
Γέννημα θρέμμα των Τριποτάμων και ειδικότερα του συνοικισμού κοντά στην εκκλησία του Αγίου Γεωργίου ο αείμνηστος Κων/νος Αντωνόπουλος, είδε το φως της σύντομης ζωής του στις 3 Μαρτίου του 1953, εδώ στα Τριπόταμα.
Ήταν ο όγδοος (8ος) από τα εννέα παιδιά (5 αγόρια και 4 κορίτσια) της πολύτεκνης οικογένειας των βιοπαλαιστών αγροκτηνοτρόφων συγχωριανών μας αειμνήστων Ιωάννη και Βασιλικής Αντωνοπούλου.
Εδώ στα Τριπόταμα τελείωσε το Δημοτικό μας Σχολείο και συνέχισε στο Γυμνάσιο στην Αθήνα, κοντά στα μεγαλύτερα αδέλφια του που είχαν, ήδη, μεταναστεύσει στην πρωτεύουσα για την εξεύρεση καλύτερων συνθηκών ζωής, ιδίως τότε, στη δύσκολη εκείνη εποχή.
Παράλληλα μαθαίνει την τέχνη και αρχίζει να εξασκεί το επάγγελμα του υδραυλικού.
Στις 7 Αυγούστου του 1973 παρουσιάζεται στο 11ο Σύνταγμα Πεζικού της Τρίπολης, για να υπηρετήσει τη θητεία του.
Τον Οκτώβριο του 1973 μετατίθεται στο 712 Τάγμα Πεζικού στην Ελευθερούπολη.
Στις 3 Δεκεμβρίου του 1973, μετά από εκπαίδευση, του απονέμεται ο βαθμός του Δεκανέα και στις 5 Ιανουαρίου 1974 ο βαθμός του Λοχία Πεζικού.
Στις 30 Ιουνίου 1974 μετατίθεται στη Σχολή Μηχανικού στο Λουτράκι για περαιτέρω εκπαίδευση, καθότι επιλέχθηκε να μετατεθεί στην Ελληνική Δύναμη της Κύπρου, την ΕΛΔΥΚ.
Στη συνέχεια, έλαβε μια εβδομάδα άδεια και επέστρεψε στο σπίτι του στην Αθήνα, σαν να ήθελε να αποχαιρετήσει τα αγαπημένα του αδέλφια και τους γονείς του.
Την Παρασκευή 19 Ιουλίου του 1974 και ενώ τα μαυρισμένα σύννεφα του πολέμου πάνω από τον γαλανό και πεντακάθαρο ουρανό της Κύπρου, πλησίαζαν απειλητικά και ήταν έτοιμα να εκραγούν, μαζί με άλλους συναδέλφους του, στρατιώτες του Πεζικού, επιβιβάζονται για την Κύπρο, για να αντικαταστήσουν τους στρατιώτες της 103 ΕΣΣΟ.
Το Σάββατο 20 Ιουλίου 1974, οι ορδές του Αττίλα, άρχισαν μα σφυροκοπούν την κόρη της Αφροδίτης, την όμορφη και ειρηνική Κύπρο μας και οι άνδρες της ΕΛΔΥΚ, μαζί με τους καταδρομείς της Α’ Μοίρας Καταδρομών, που έφτασαν, τη νύχτα, αεροπορικώς στην Κύπρο, ήταν οι μοναδικές οργανωμένες στρατιωτικές δυνάμεις που έπρεπε να αντιμετωπίσουν τον Τούρκο κατακτητή, που διέθετε τα πλέον σύγχρονα και το κυριότερο μεγαλύτερα σε αριθμό μέσα και στρατιώτες.
Οι μάχες που ξεκίνησαν, το πρωί του Σαββάτου και οι επιχειρήσεις που συμμετείχε ο Κων/νος Αντωνόπουλος, για την προάσπιση της Πρωτεύουσας της Κύπρου, της Λευκωσίας και τη διατήρηση της ελευθερίας της, έμελλε να είναι μοιραίες, για τον άτυχο συγχωριανό μας Κώστα Αντωνόπουλο.
Από ριπή πυροβόλου, τουρκικού αεροσκάφους, τραυματίσθηκε σοβαρά στην αριστερή ωμοπλάτη έως τη δεξιά λεκάνη του, μεταφέρθηκε στο Νοσοκομείο της Λευκωσίας για άμεση νοσηλεία, αλλά, δυστυχώς στις 26 Ιουλίου 1974, υπέκυψε στα σοβαρά τραύματά του.
Έγινε, έτσι, ο Κώστας Αντωνόπουλος ο ήρωας των Τριποτάμων, που έδωσε τη ζωή του, για την Πατρίδα και την ελευθερία της Κύπρου.
Πιστός στις παρακαταθήκες, τις παραδόσεις και τις ηθικές επιταγές της ελληνικής φυλής, όπως τις διδάχθηκε από τους αείμνηστους γονείς του Ιωάννη και Βασιλική και πιστός στους ορισμούς και τις διδαχές των συγχωριανών μας, αλλά και των άλλων Καλαβρυτινών που ξέρουμε ν’ αγωνιζόμαστε για τα υψηλά ιδανικά της πατρίδας και της ελευθερίας, θυσιάστηκε στον εθνικό αγώνα για την ελευθερία και την ανεξαρτησία της Κύπρου, εκεί που τον έταξε και τον έστειλε η Πατρίδα.
Το 1979, με πρωτοβουλία των αδελφών του μεταφέρθηκαν τα οστά του ήρωα Κώστα Αντωνόπουλου και ενταφιάστηκαν και βρίσκονται, εδώ, στο κοιμητήριό μας, κοντά στους αγαπημένους του γονείς και στο χωριό που είδε το φως της ζωής και το αγάπησε.
Σήμερα, 40 ακριβώς χρόνια, μετά την τουρκική εισβολή στην Κύπρο και την ηρωική θυσία του Κώστα Αντωνόπουλου, δυστυχώς, για ο,τι αγωνίστηκε και θυσιάστηκε, η ελευθερία και η ανεξαρτησία της Κύπρου, δεν έχουν ακόμη επιτευχθεί, στη Μεγαλόνησο.
Μεγάλο μέρος της Κύπρου είναι ακόμη υπό τουρκική κατοχή και η Χώρα είναι διαμελισμένη σε ελληνοκυπριακή και τουρκοκυπριακή πλευρά και το κυπριακό ζήτημα εκκρεμές και δυσεπίλυτο.
Γι’ αυτή τη μεγάλη ηρωική θυσία του Κων/νου Αντωνόπουλου, που έπεσε μαχόμενος, εκεί που τον έταξε και τον έστειλε η Πατρίδα, υπερασπιζόμενος την ελευθερία του αδελφού κυπριακού λαού, και κυρίως για τα μηνύματα που αυτή η ηρωική θυσία εκπέμπει προς όλους μας και κυρίως προς τους νέους μας, ο πρώην Δήμος Αροανίας τοποθέτησε, εδώ, στην κεντρική πλατεία των Τριποτάμων την προτομή του και σήμερα ο ενιαίος ιστορικός και μαρτυρικός Δήμος Καλαβρύτων, όπου, ανήκουν τα Τριπόταμα, διοργάνωσε αυτή τη λιτή, αλλά συμβολική, τελετή, διατήρησης, σεβασμού και απότισης φόρου τιμής στη μνήμη του ήρωα Τριποταμίτη Κων/νου Αντωνόπουλου, με τη συμπλήρωση 40 χρόνων από την ηρωική θυσία του, θέλοντας και επιδιώκοντας να δείξουμε ότι δεν ξεχνούμε τους ήρωες μας, τους σεβόμαστε και τους τιμούμε πάντα και αποτελούν φωτεινά παραδείγματα για εμάς και τους νεώτερους.
Τιμή και Δόξα στον ήρωα συγχωριανό μας Κων/νο Αντωνόπουλο που έπεσε ηρωικά μαχόμενος σε ο,τι τον έταξε και τον έστειλε η Πατρίδα.
Που έπεσε ηρωικά στον αγώνα για την ελευθερία και την ανεξαρτησία της Κύπρου.
Αθάνατος.
ΑΘΑΝΑΤΟΙ
Δεν υπάρχουν σχόλια
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.