ΑΓΡΙΔΙ : Ο νερόμυλος του Λούκου, ρίζα της παράδοσης

γράφει ο Τρύφωνας Μαντάς Στο πανέμορφο χωριό του Αγριδίου, στην δημοτική ενότητας Αροανίας και δη κοντά στο εκκλησάκι της Κοιμήσεως ...

γράφει ο Τρύφωνας Μαντάς

Στο πανέμορφο χωριό του Αγριδίου, στην δημοτική ενότητας Αροανίας και δη κοντά στο εκκλησάκι της Κοιμήσεως της Θεοτόκου βρίσκεται ένας παραδοσιακός νερόμυλος, ο «νερόμυλος του Λούκου». Αν και παραδομένος στη φθορά του χρόνου, διατηρεί εξίσου την άγρια παραδοσιακή ομορφιά του, προσδίδοντας στην περιοχή μια νοσταλγική σύνδεση με το παρελθόν. Μαζί με το εκκλησάκι της Κοιμήσεως της Θεοτόκου και τον γιγαντιαίο πλάτανο που βρίσκεται αγέρωχος κι επιβλητικός κοντά του, συνθέτουν μια μαγευτική εικόνα, που αξίζει κάποιος να τη δει από κοντά, οποιαδήποτε εποχή του χρόνου.

Ο τεράστιος λέβητας της υποδοχής του νερού, από το παρακείμενο ποταμάκι, δεσπόζει ακόμα στο ίδιο σημείο, ενώ έμπροσθεν του νερόμυλου βρίσκεται μια τεράστια αυλή, χώρος υποδοχής των επισκεπτών, που ξεκουράζονταν κάτω από μια υπέροχη κληματαριά που διατηρείται ακόμη αναλλοίωτη, καθώς ένα στεγασμένο κομμάτι του νερόμυλου λειτουργούσε ως καφενείο.

«Για πάρα πολλά χρόνια συνέρρεαν εδώ δεκάδες επισκέπτες με τα γεννήματά τους, σε ένα ολοήμερο και ολονύχτιο πανηγύρι, καθώς ο νερόμυλος για να μπορέσει να εξυπηρετήσει τους δεκάδες αγωγιάτες λειτουργούσε μέρα νύχτα», μας αναφέρει ο Αντιδήμαρχος Αροανίας Παναγιώτης Λιακόπουλος, άριστος γνώστης της ιστορία της περιοχής. Και συνεχίζει : «αποτελούσε το κέντρο συνεύρεσης των κατοίκων της περιοχής, καθώς λειτουργούσε έμπροσθεν και παραδοσιακό καφενείο. Ακόμη και σήμερα μπορεί κάποιος να παρατηρήσει τα πέτρινα πεζούλια και τραπέζια, στα οποία κάθονταν οι επισκέπτες, οι οποίοι έρχονταν από όλα τα γειτονικά χωριά κι όχι μόνο, κάτω από την υπέροχη κληματαριά, που σκέπαζε όλο το χώρο της αυλής. Η γύρω περιοχή ήταν γεμάτη με αμπέλια και περιβόλια, καθώς υπήρχε άφθονο νερό, ενώ το αυλάκι ήταν πάντα καθαρισμένο για να λειτουργεί, νυχθημερόν, ο νερόμυλος».

Και καταλήγει: «Δυστυχώς ο εκσυγχρονισμός των διαδικασιών της παραγωγής και επεξεργασίας του σιταριού, η λειτουργία φούρνων με έτοιμο παρασκευασμένο ψωμί και η σταδιακή μείωση της καλλιέργειας σιτηρών αλλά και του πληθυσμού της περιοχής, είχε σαν αποτέλεσμα σιγά σιγά ο νερόμυλος να είναι πλέον περιττός, με αποτέλεσμα να σταματήσει να λειτουργεί. Έκτοτε παραδόθηκε στη φθορά του χρόνου και την εγκατάλειψη, αλλά διατηρεί την πανέμορφη εικόνα του ακόμη και σήμερα, κρατώντας ανεξίτηλη τη νοσταλγία του παρελθόντος. Αξίζει τον κόπο, λοιπόν, οι επισκέπτες της περιοχής να επισκεφθούν το νερόμυλο και να θαυμάσουν αυτόν τον πανέμορφο χώρο, αποτυπώνοντας στο μυαλό τους, υπέροχες παραδοσιακές και φυσικές εικόνες».

Τρύφωνας Μαντάς

Ο Τρύφωνας Μαντάς γεννήθηκε τον Ιούλιο του 1973 στο Μάνεσι Καλαβρύτων. Μαθήτευσε στο Γυμνάσιο και Λύκειο Καλαβρύτων. Σπούδασε οικονομικά στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών (Α.Σ.Ο.Ε.Ε. – Τμήμα : Διεθνών Ευρωπαϊκών Οικονομικών Σπουδών). Το 2004 πήρε το δίπλωμά του αποφοιτώντας από την Δημοσιογραφική Σχολή του Κέντρου Αθλητικού Ρεπορτάζ, ικανοποιώντας έτσι το αστείρευτο δημοσιογραφικό μεράκι του. Έκτοτε ασχολήθηκε με το Ραδιόφωνο (ΣΠΟΡFM ΑΘΗΝΑΣ 94,6 – ΣΠΟΡFM ΠΑΤΡΑΣ 96,3) και τον γραπτό τύπο (ΕΦΗΜΕΡΙΔΕΣ: SPORTDAY, ΣΗΜΕΡΙΝΗ, SPORTWEEK κ.α.). Από τον Ιανουάριο του 2011 είναι μέλος της Ένωσης Συντακτών Αθηναϊκού Τύπου (Ε.Σ.Α.Τ) και συνεργάζεται με έντυπα, εφημερίδες και ενημερωτικές ιστοσελίδες των Πατρών και των Καλαβρύτων.