Ο τόπος μας – το ξέρουν όλοι- είναι γεμάτος ομορφιές, μα και πληγές. Και μάλιστα, όσες οι ομορφιές, τόσες και οι πληγές, παλιότερες και ...
Ο τόπος μας – το ξέρουν όλοι- είναι γεμάτος ομορφιές, μα και πληγές. Και μάλιστα, όσες οι ομορφιές, τόσες και οι πληγές, παλιότερες και νεώτερες. Η πόλη μας , τα Καλάβρυτα, έχει σημαντικό μερίδιο σε αυτές τις τελευταίες, τόσο που ονομάζεται μαρτυρική πόλη. Το ίδιο και ο Χορτιάτης, το Δίστομο, Κομμένο... Αυτό το τελευταίο 317 γνώρισε στις 16 Αυγούστου του 1943 τη ναζιστική θηριωδία κατ΄εφαρμογήν της γερμανικής αρχής της «αλληλέγγυας ευθύνης», που όριζε για κάθε σκοτωμένο συμπατριώτη τους Γερμανό να εκτελούνται εκατό άμαχοι. Παράλληλα, επειδή αδυνατούσαν να συγκρουστούν με τους αντάρτες και να τους εξοντώσουν, στρέφονταν εναντίον πόλεων και χωριών και διέπρατταν φρικιαστικά εγκλήματα, μετατρέποντάς τα σε ολοκαυτώματα, με στόχο να κάμψουν το αγωνιστικό και αντιστασιακό φρόνημα των Ελλήνων. Σκοπός τους ήταν να διαλύσουν τις αντιστασιακές οργανώσεις και με τα αντίποινα για τις απώλειές τους να σπείρουν τον τρόμο στις πόλεις και τα χωριά, έτσι ώστε να σβήσει κάθε εστία αντίστασης.
Η ειρωνεία της Ιστορίας είναι πως οι γερμανικές υπηρεσίες, στα επίσημα έγγραφά τους, έκαναν λόγο για ληστές και αντάρτες στο Κομμένο και προετοίμασαν τους στρατιώτες τους για μια μεγάλη αναμέτρηση με τις δυνάμεις των αντιστασιακών οργανώσεων. Και το τραγικό ήταν πως τη φρικτή εκείνη μέρα δε βρήκαν την παραμικρή αντίσταση, δεν ακούστηκε ούτε ένας πυροβολισμός εναντίον τους, παρά μόνο ακούγονταν τα βογκητά, οι λυγμοί και οι θρήνοι των έντρομων άμαχων κατοίκων του χωριού από τους δικούς τους μονάχα πυροβολισμούς και το δικό τους θανατικό.
Μέσα σ’ ένα πρωί το Κομμένο μέτρησε 317 θύματα μιας θηριωδίας και μιας βαρβαρότητας που δεν την αντέχει ακόμη και να την ακούει κανείς. Εξοντώθηκαν 20 οικογένειες, εκτελέστηκαν 97 νήπια και παιδιά ηλικίας από δύο μηνών έως 15 ετών, θανατώθηκαν 119 γυναίκες.
Το Κομμένο το εκτέλεσαν εν ψυχρώ οι ναζί και το παρέδωσαν στις φλόγες χωρίς έλεος. Η τραγική σελίδα του Κομμένου μένει ζωντανή και καίει άσβηστη φλόγα στη μνήμη εκείνων που έζησαν τη φρίκη και βρίσκονται ακόμη στη ζωή. Το Κομμένο είναι μια διαρκής καταγγελία της βίας και της βαρβαρότητας. Είναι ένας ασίγαστος πόνος και μια διαμαρτυρία εναντίον κάθε μορφής ρατσισμού.
Απ’ τα χείλη και την ψυχή των λίγων πλέον επιζώντων βγαίνει αβίαστα ένα σύνθημα: «όχι άλλη βία κι όχι άλλη αγριότητα στον πλανήτη».
Η 72η επέτειος από τη σφαγή τιμήθηκε χθες σε σεμνή τελετή που οργανώθηκε στο Κομμένο της Άρτας απ’ το Δήμαρχο Νικολάου Σκουφά Ευστάθο Γιαννούλη. Παρέστησαν η βουλευτής Άρτας του ΣΥΡΙΖΑ και Κυβερνητική Εκπρόσωπος κ. Όλγα Γεροβασίλη , οι βουλευτές του νομού Τσίρκας Βασίλειος και Στύλιος Γεώργιος, ο ευρωβουλευτής Μαριάς Επαμεινών, δημοτικοί και περιφερειακοί σύμβουλοι, Αντιδήμαρχοι και Αντιπεριφερειάρχες και πλήθος κόσμου. Από το Δήμο Καλαβρύτων στην εκδήλωση παραβρέθηκε και κατέθεσε στεφάνι, ο Βοηθός Δημάρχου κ. Νικόλαος Μαγκαφάς.
Δεν υπάρχουν σχόλια
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.