Η ομιλία του Βουλευτή Αχαΐας Θ. Παπαθεοδώρου στη Βουλή

Η ομιλία του Βουλευτή Αχαΐας της Δημοκρατικής Συμπαράταξης ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ, Θεόδωρου Παπαθεοδώρου στα πλαίσια της συνεδρίασης της ολομέλειας...

Η ομιλία του Βουλευτή Αχαΐας της Δημοκρατικής Συμπαράταξης ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ, Θεόδωρου Παπαθεοδώρου στα πλαίσια της συνεδρίασης της ολομέλειας για την ψήφιση των προγραμματικών δηλώσεων της Κυβέρνησης:

κ. Πρόεδρε,

κυρίες και κύριοι Συνάδελφοι,

Η ανάγνωση των προγραμματικών δηλώσεων από τον κ. Πρωθυπουργό χθες σήμανε το τέλος των ψευδαισθήσεων. Ταυτόχρονα, σήμανε την οριστική διάψευση των προσδοκιών του ελληνικού λαού, τις οποίες επιμελώς καλλιέργησε ο ΣΥΡΙΖΑ κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου. Γίνεται πλέον ορατό και ξεκάθαρο το κακό αποτέλεσμα της διαπραγμάτευσης, καθώς και η έλλειψη συνεκτικού και οργανωμένου σχεδίου για την έξοδο από την κρίση. Κανένας Έλληνας, καμιά Ελληνίδα και φυσικά καμιά υπεύθυνη και σοβαρή πολιτική δύναμη δεν μπορεί να επιχαίρει για την κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η χώρα, ιδιαίτερα δε, όταν το προηγούμενο οκτάμηνο της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ, οι εσφαλμένες επιλογές σε πρόσωπα και πολιτικές, οι ερασιτεχνισμοί, η παρατεταμένη ακυβερνησία σε πολλούς τομείς, οι ιδεοληπτικές εμμονές και οι τραγικές παραλείψεις προδιέγραφαν το σημερινό αποτέλεσμα. Γι αυτό και χθες, ανέμενα από τον Πρωθυπουργό τουλάχιστον την αναγνώριση των λαθών, την απόδειξη ότι έχει επίγνωση της κρισιμότητας της σημερινής κατάστασης και βεβαίως μία προωθητική για τα συμφέροντα της χώρας και του λαού προγραμματική δέσμευση για τις μεγάλες αλλαγές και μεταρρυθμίσεις που έχει ανάγκη ο τόπος. Τίποτα από τα παραπάνω δεν συνέβη. Αντίθετα, λάβαμε τη διαβεβαίωση ότι συνεχίζει στην ίδια κατεύθυνση, «αναζητώντας ένα διαφορετικό δρόμο», ώστε να μπει «η πολιτική στο τιμόνι και όχι η οικονομία» και να υπάρξει «σταδιακή αποκατάσταση της κοινωνικής συνοχής».

Ποιος δεν θα το ήθελε, απλά η πολιτική πράξη δεν ακολουθεί σχεδόν ποτέ την εύπεπτη συνθηματολογία, δεν εμπεριέχει εύκολες λύσεις, δεν βολεύεται σε έωλες υποσχέσεις και φαντασιακές προβολές σε ένα απροβλημάτιστο μέλλον. Η πραγματικότητα της χώρας και του λαού είναι διαφορετική και είναι δύσκολη.

κυρίες και κύριοι Συνάδελφοι,

Αποτελεί κοινό τόπο ότι η χώρα έχει ανάγκη άμεσα από ένα ευρύ πρόγραμμα προοδευτικών μεταρρυθμίσεων στο πολιτικό σύστημα, στη δημόσια διοίκηση, στη δικαιοσύνη, στον τομέα της μεταναστευτικής πολιτικής. Η απεξάρτηση της δημόσιας διοίκησης από τις κομματικές και πελατειακές αγκυλώσεις, η εμπέδωση της αξιοκρατίας και της λογοδοσίας στη λειτουργία του κρατικού μηχανισμού, η καθιέρωση των Γ.Γ. Υπουργείων με προκήρυξη και θητεία, η αξιολόγηση δομών, προσωπικού και υπηρεσιών στο σύνολο του δημοσίου, η αναγνώριση κινήτρων στους άριστους και η ουσιαστική αναβάθμιση της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Διοίκησης είναι οι αυτονόητες, για ένα Ευρωπαϊκό κράτος, προτεραιότητες της μεταρρύθμισης των δημόσιων πολιτικών. Και για την Ελλάδα, είναι επείγουσες αυτές οι προτεραιότητες. Δεν το διαπιστώσαμε όμως αυτό χθες στις προγραμματικές δηλώσεις του κ. Πρωθυπουργού. Αντίθετα ακούσαμε για νέα οργανογράμματα στη Δημόσια Διοίκηση- Πόσα άλλα πια; Μπορούμε να μετρήσουμε αρκετά από το 2012 και να προσθέσουμε και αυτά που θα προκύψουν από τη συνεχή αλλαγή των υπουργείων-, ακούσαμε για ηλεκτρονική διακυβέρνηση και ψηφιακή πολιτική με Ευρωπαϊκούς πόρους, καθώς και Εθνικό Μητρώο Στελεχών της Δημόσιας Διοίκησης. Κλπ Θα μου συγχωρήσετε την αναφορά: Πρωτοετή σπουδαστή της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Διοίκησης να είχατε συμβουλευτεί δεν θα σας είχε προτείνει τόσο πτωχό και χωρίς καμιά έμπνευση πρόγραμμα. 

Και όμως υπάρχει εναλλακτική πρόταση. Μπορείτε ακόμα και τώρα να δοκιμάσετε τη συναίνεση όλων αυτών που θέλουν την προοδευτική μεταρρύθμιση στη δημόσια διοίκηση με αξιοκρατία και ανασχεδιασμό του επιτελικού κράτους και να κάνετε μία πραγματική τομή. Μπορείτε επίσης να εμπιστευτείτε το έργο εκατοντάδων χιλιάδων άξιων δημοσίων υπαλλήλων στα Υπουργεία που δίνουν τη ψυχή τους στη δουλειά τους και να δημιουργήσετε ένα ασφαλές περιβάλλον αξιολόγησης χωρίς πελατειακές και κομματικές εξαρτήσεις, διαμορφώνοντας κοινωνικές και πολιτικές συναινέσεις. Η χώρα δεν έχει την πολυτέλεια άλλων χαμένων ευκαιριών. 

Το ίδιο συμβαίνει και στον τομέα της μεταναστευτικής πολιτικής και της διαχείρισης των προσφυγικών ροών. Ο κ. Πρωθυπουργός χθες ανέφερε ότι απέναντι στη λογική των τειχών και των φρουρίων προτάσσει την ανθρωπιά και την αλληλεγγύη. Μακάρι η σημερινή κατάσταση να ήταν τόσο σχηματική και τόσο απλή. Αναγνωρίζουμε πρώτοι εμείς ότι στη χώρα μας τα τελευταία πολλά χρόνια δεν έγινε ποτέ μία σοβαρή συζήτηση για τη μεταναστευτική πολιτική, την ευρωπαϊκή της διάσταση και τη διαχείριση των ροών. Σήμερα όμως βρισκόμαστε, με άλλες χώρες του νότου, στην πρώτη γραμμή αντιμετώπισης του προβλήματος και επομένως, η πολιτική άμεσης μετεγκατάστασης , η δημιουργία hot spots σε πέντε νησιά, η ενοποίηση των δομών και η ευρωπαϊκή αλληλεγγύη φοβούμαι ότι δεν επαρκούν ως λύσεις.

κυρίες και κύριοι Συνάδελφοι,

Από τον Ιανουάριο του 2015 έχουν εισέλθει πάνω από 400.000 πρόσφυγες στην Ελλάδα εκ των οποίων οι 200.000 προέρχονται από τη Συρία. Η νοτιοανατολική Μεσόγειος μεταβλήθηκε τα τελευταία χρόνια σε ένα απέραντο υγρό τάφο για χιλιάδες πρόσφυγες. Για την εικόνα του άψυχου Αϊλάν, στα τουρκικά παράλια καμιά συγγνώμη δεν είναι αρκετή, καμιά συνείδηση δεν μπορεί να είναι ήσυχη.... Ούτε η οργή μπορεί να σβήσει την ενοχή που βαραίνει την Ευρώπη και όλους τους Ευρωπαίους. Η διαχείριση του προβλήματος των προσφυγικών ροών είναι Ευρωπαϊκή Υπόθεση και η Ελλάδα οφείλει να την αντιμετωπίσει ως τέτοια. Αυτό σημαίνει καταρχάς ότι θα πρέπει να σταματήσει η έλλειψη διαφάνειας για τις κατευθυντήριες γραμμές της μεταναστευτικής πολιτικής της Ελλάδας στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Δεν αναφερόμαστε σε αυτό δεν το συζητάμε ποτέ. Είναι ανάγκη να συμφωνήσουμε για τη δημιουργία ενός Εθνικού Συμβουλίου Μεταναστευτικής Πολιτικής, όπως αυτό υπάρχει και λειτουργεί σε πολλές χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Κατόπιν θα πρέπει να συμφωνήσουμε ότι οι προσφυγικές ροές από την Τουρκία δεν είναι ζήτημα της Ελλάδας, αλλά ζήτημα σχέσεων Ευρωπαϊκής Ένωσης και Τουρκίας το οποίο υφίσταται πρωτογενώς η Ελλάδα. Αυτή η Ευρωπαϊκή διάσταση θέτει το ζήτημα της ενίσχυσης των δυνάμεων της FRONTEX και της φύλαξης των Εξωτερικών συνόρων της Ευρωπαϊκής Ένωσης που είναι τα σύνορα της Ελλάδας. Επομένως η παρέμβαση της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα πρέπει να γίνει πρωτίστως στην Τουρκία. Ταυτόχρονα δύσκολα κατανοούμε ότι όλο αυτό το διάστημα η Ελληνική Κυβέρνηση δεν κατέθεσε αίτημα στην ΕΕ για την ενεργοποίηση της πολιτικής προστασίας ούτε κήρυξε συγκεκριμένες περιοχές σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης. Από εδώ και πέρα, με δεδομένη την ένδεια δομών και προσωπικού θα πρέπει να οργανώσουμε την καταγραφή, το διαχωρισμό και την μετεγκατάσταση όσων απολαμβάνουν της διεθνούς προστασίας. Κι όμως ο διαχωρισμός των εθνικοτήτων παραμένει δύσκολος και το ενδεχόμενο ένας πολύ μεγάλος αριθμός προσφύγων να μείνει τελικά στην Ελλάδα είναι ορατό. 

Επομένως απαιτείται άμεσα να κατατεθεί στα ευρωπαϊκά όργανα ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα διαχείρισης της κρίσης, να λειτουργήσουν δομές πρώτης υποδοχής, αλλά και δομές μονιμότερης φιλοξενίας για τους πρόσφυγες με αξιοποίηση παλαιών στρατοπέδων για να αποφευχθεί τραγικότερη ανθρωπιστική κρίση κατά τη διάρκεια του χειμώνα, να ολοκληρωθούν οι διοικητικές δομές για την απορρόφηση των ευρωπαϊκών πόρων οι οποίες έχουν καθυστερήσει αδικαιολόγητα και με ευθύνη της Κυβέρνησης, να καλυφθούν τα κενά οργανικών θέσεων του Λιμενικού Σώματος στα νησιά, να ενισχυθεί η επιτήρηση των συνόρων αλλά και η ετοιμότητα των αρμόδιων μονάδων για επιχειρήσεις διάσωσης

Κλείνω με τα ζητήματα της Δικαιοσύνης επισημαίνοντας αυτά που δεν ακούσαμε στις προγραμματικές δηλώσεις.

Δεν ακούσαμε κάτι για την προοπτική Εκσυγχρονισμού του νομοθετικού πλαισίου ιδιαίτερα του Νέου Ποινικού Κώδικα που θα στοχεύει στην αποποινικοποίηση σειράς μικρής ποινικής απαξίας αδικημάτων και στην ουσιαστική εφαρμογή κοινωνικά δίκαιων και ανταποδοτικών εναλλακτικών μορφών έκτισης ποινής, και του Νέος Κώδικα Ποινικής Δικονομίας για την εισαγωγή του θεσμού της ποινικής διαπραγμάτευσης μεταξύ κατηγορουμένου και εισαγγελέα. 

Δεν ακούσαμε κάτι για τον Νέο Σωφρονιστικός Κώδικας, και επίλυση των σημερινών προβλημάτων που επιτείνονται από τον υπερπληθυσμό κρατουμένων και των εύθραυστων ισορροπιών εντός των καταστημάτων κράτησης.

Δεν ακούσαμε κάτι για την Αναμόρφωση του Οικογενειακού Δικαίου και την ίδρυση Οικογενειακού Δικαστηρίου, με συμφιλιωτικό μοντέλο επίλυσης οικογενειακών διαφορών και υιοθέτηση σύγχρονων θεσμών για έναν νέο κοινωνικό πολιτισμό (ελεύθερη εκτός γάμου συμβίωση με κοινές αρχές τόσο για ετερόφυλα όσο και για ομόφυλα ζευγάρια & κοινή επιμέλεια τέκνων μετά το διαζύγιο).

Δεν ακούσαμε τίποτα για την για την Ηλεκτρονική δικαιοσύνη και υιοθέτηση εύχρηστων, φιλικών προς τον πολίτη εφαρμογών (λ.χ. Ολοκληρωμένα Συστήματα Διαχείρισης Δικαστικών Υποθέσεων, ψηφιακή καταγραφή πρακτικών κ.α.), ούτε για την Εφαρμογή ενός ολοκληρωμένου Εθνικού Σχεδίου Δράσης για τη Διαμεσολάβηση, σε κάθε μορφή κοινωνικής συμβίωσης (οικογένεια, σχολείο, εργασιακοί χώροι, αθλητισμός) και σε κάθε πεδίο οικονομικής δραστηριότητας υιοθέτηση υποχρεωτικών μορφών διαμεσολάβησης σε επιλεγμένες κατηγορίες υποθέσεων (οικογενειακές, ασφαλιστικές κ.α.).

Τέλος δεν ακούσαμε κάτι για την ανάγκη Επαναχάραξης του δικαστικού χάρτη, με συγχώνευση δικαστηρίων, εξειδίκευση δικαστικών δομών όπως και για την Ενίσχυση των δικαστικών λειτουργών & και του ανθρώπινου δυναμικού, με μελετημένες προσλήψεις βάσει ειδικών προσόντων (Ειδικό Σώμα Δικαστικών Εμπειρογνωμόνων, Βοηθοί Δικαστών, επιστήμονες πληροφορικής) & βελτίωση του περιεχομένου εκπαίδευσης στην Εθνική Σχολή Δικαστών καθώς και αύξηση των θέσεων εισαγωγής σε αυτή.

Όλα όσα δεν βρήκαν τη θέση τους στις προγραμματικές δηλώσεις δείχνουν την απόσταση της Κυβέρνησης από τις πραγματικές ανάγκες της χώρας και τροφοδοτούν τον κίνδυνο της απομόνωσης, της φτωχοποίησης και της διαλυτικής ακυβερνησίας ακυρώνοντας τις αιματηρές θυσίες που καλείται να κάνει και πάλι ο ελληνικός λαός.

Γι αυτούς τους λόγους Η Δημοκρατική Συμπαράταξη δεν δίνει ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση/.