γράφει ο Νίκος Παπακωνσταντόπουλος Πολλές φορές μου είχε διηγηθεί στα παιδικά μου χρόνια ο πατέρας μου Χρήστος Κ. Παπακωνσταντόπουλος,...
γράφει ο Νίκος Παπακωνσταντόπουλος
Πολλές φορές μου είχε διηγηθεί στα παιδικά μου χρόνια ο πατέρας μου Χρήστος Κ. Παπακωνσταντόπουλος, (1924-2007) την ιστορία του μικρού κούτσουρου της φωτογραφίας, φυλαγμένο ως ιστορικό ενθύμιο στο καλύβι μας:
«Το Γενάρη του 1942 πέρασε μια ιταλική φάλαγγα με καμιά δεκαπενταριά στρατιωτικά αυτοκίνητα από τη Σέλιτσα (Λειβαρτζινό), με κατεύθυνση προς τα Τριπόταμα. Παιδιά εμείς ακόμα, παραβολιάζαμε* τα πρόβατα εκεί γύρω, με το μικρότερο αδερφό μου, τον Αποστόλη. Σταματήσανε στο δρόμο, πάνω από το καλύβι μας και φυσικό ήτανε να φοβηθούμε, αν και δεν βλέπαμε πρώτη φορά φάλαγγα. Δυο τρεις πηδήξανε κάτω από ένα φορτηγό, ήρθανε κοντά μας στο χωράφι και απαίτησαν με σπαστά Ελληνικά να τους δώσουμε κότες ή αρνιά! Μη μπορώντας να κάνουμε διαφορετικά, πιάσαμε πέντε κότες από την αυλή και τους τις δώσαμε. Μας είπαν κι ευχαριστώ! Ανέβηκαν πάλι στο δρόμο και πήδηξε ακόμα ένας από το φορτηγό μ’ ένα μεγάλο χασαπομάχαιρο στα χέρια! Κάποιος άλλος πέταξε από την καρότσα αυτό το κούτσουρο. Απ’ ότι φαίνεται το είχανε να κόβουνε κρέατα… Ένας από τους τρεις έκοψε τα κεφάλια από τις κότες στο κούτσουρο, τις έδωσαν στους άλλους στο φορτηγό με τα αίματα να τρέχουνε κι ανέβηκαν κι αυτοί. Εκείνος που ανέβηκε τελευταίος, με κοίταξε με μια κάπως συμπαθητική ματιά και μου είπε: «Κάμπο ώρα οχτώ μπαμ-μπαμ», που σήμαινε πως όποιος κυκλοφορεί μετά τις οχτώ το βράδυ στον κάμπο θα πυροβολείται!
Η φάλαγγα συνέχισε το δρόμο της και το κούτσουρο και τα κεφάλια των κοτών έμειναν εκεί, στη μέση το δρόμο! Εμείς πήγαμε και τα μαζέψαμε κι αργότερα που ήρθε η μάνα μας και τα είδε έκλαιγε και καταργιότανε τον πόλεμο και τους Ιταλούς. Το βράδυ τα μάδησε και με το ζουμί τους έφτιαξε τραχανά!
Το κούτσουρο το πλύναμε από τα αίματα και τα λίπη που είχε κολλημένα στο αυλάκι και το είχαμε για σκαμνί να καθόμαστε στο τζάκι του καλυβιού!».
Το κούτσουρο αυτό αποτελεί πλέον έκθεμα στο πρότυπο Κέντρο Λαογραφίας και Λειβαρτζινής Παράδοσης και "μιλάει" εκεί για την ιστορία του!
=============================
* Παραπέμπει στο «Καλαβρυτινό Λεξικό»:
Νίκος Χρ. Παπακωνσταντόπουλος
Ο Νίκος Παπακωνσταντόπουλος γεννήθηκε στο Λειβάρτζι του Δήμου Καλαβρύτων. Σπούδασε Νοσηλευτική, λειτούργημα το οποίο και άσκησε για 37 χρόνια. Από τον Οκτώβριο 2015 είναι συνταξιούχος. Παράλληλα, δραστηριοποιείται και στο λογοτεχνικό χώρο εδώ και δύο δεκαετίες, με εκδόσεις βιβλίων και δημοσιεύσεις άρθρων στον έντυπο και ηλεκτρονικό Τύπο, δίνοντας μεγαλύτερη βαρύτητα στη λαογραφία του Τόπου του. Είναι παντρεμένος με την Ελένη Γάλλιου από το Γοργόμυλο Πρέβεζας και έχουν δύο παιδιά.
Δεν υπάρχουν σχόλια
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.