Das UNTERNEHMEN KALAVRITA -14- Συμμετείχαν Έλληνες στην Επιχείρηση;;;

Εθνική - Διεθνής Ανασκόπηση Απολογισμός - Διαπιστώσεις - Κρίσεις - Συμπεράσματα DAS UNTERNEHMEN KALAVRITA Αντίποινα ή Πο...

Εθνική - Διεθνής Ανασκόπηση

Απολογισμός - Διαπιστώσεις - Κρίσεις - Συμπεράσματα

DAS UNTERNEHMEN KALAVRITA

Αντίποινα ή Πολιτικό Έγκλημα

Προδημοσίευση βιβλίου Δημητρίου Κανελλόπουλου

ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ η αναδημοσίευση, η αναπαραγωγή, ολική μερική ή περιληπτική ή κατά παράφραση ή διασκεύαση απόδοσης του περιεχομένου της ιστορικής έρευνας με οποιονδήποτε τρόπο, μηχανικό, ηλεκτρονικό, φωτοτυπικό, ηχογραφίσεως ή άλλο, χωρίς γραπτή άδεια του Ι.Α.Κ. (Ν 2121/1993

-14-

4.9. Συμμετείχαν Έλληνες στην Επιχείρηση Καλάβρυτα;

Διαπιστώσεις - κρίσεις

Απάντηση στο ανωτέρω ερώτημα δίνει το κατωτέρω ραδιογράφημα του Άγγλου Πρέσβη Λήππερ προς τον Άγγλο Υπουργό Ήντεν.

Ο διασωθείς από την εκτέλεση (13.12.1943) Παναγιώτης (Τάκης) Σαμαρτζόπουλος, δίνει ξεκάθαρη απάντηση, ότι στην εκτέλεση των Καλαβρυτινών, συμμετείχαν, δυστυχώς, ΄Ελληνες (...). Θυμάται ο Σαμαρτζόπουλος: (...) Το πρωί της Πέμπτης 9 Δεκεμβρίου 1943 οι πρώτες γερμανικές μηχανοκίνητες και πεζοπόρες γερμανοελληνικές μονάδες, έφθασαν στη Βυσωκά. ΄Εγινε η συγκέντρωση των Βυσωκιωτών στο προαύλιο της Αγίας ΄Αννας. Μετά οι Γερμανοί μπήκαν στα Καλάβρυτα. ΄Εκαναν ένα κλοιό γύρω από την πόλη. Ο καθένας μπορούσε να μπαίνει στα Καλάβρυτα αλλά δεν μπορούσε να βγαίνει. Το δόκανο του θανάτου στήθηκε. Επικράτησαν συνθήκες τρόμου, αγωνίας, αβεβαιότητας. Ο κόσμος κλείστηκε στα σπίτια του και κανένας δεν μπορούσε να δώσει υπεύθυνες κατευθύνσεις και πληροφορίες. Ο καθένας ζούσε και ενεργούσε για τον εαυτό του. Η συμπεριφορά των Γερμανών ήταν υποκριτική. ΄Εβλεπες πρόσωπα βλοσυρά, αγριεμένα, μανιασμένα για εκδίκηση. ΄Εβλεπες και πρόσωπα γριφώδη, πρόσωπα καμουφλαρισμένα που προσπαθούσαν με τη σιωπή τους να δείξουν ότι είναι γερμανοί. Αλλά τα γερμανικά ρούχα έχασκαν πάνω τους και με προσοχή διέκρινες ότι οι Γερμανοί, δεν ήταν Γερμανοί... ΄Ηταν κάτι το καμουφλαρισμένο... Ντρέπομαι να το πω αλλά, αυτό, δυστυχώς, είναι η πραγματικότητα. ΄Ακουγες σπασμένα Ελληνικά, αναμασήματα και προσποιητές γερμανικές αρθρώσεις, αλλά έδειχναν καθαρά ότι το καμουφλάρισμα δεν ήταν τέλειο. ΄Επειτα η συμπεριφορά τους πρόδωσε. Το πλιάτσικο στα σπίτια, το τραχονολόγημα, το σπάσιμο των μαγαζιών, η λαφυραγώγηση των νοικοκυριών, το κλέψιμο των Καλαβρυτινών αρχοντικών. Οι προίκες από τις Καλαβρυτινές σουφρώθηκαν από τις 9-12 Δεκεμβρίου 1943. Δύσκολα να πιστέψω ότι αυτό ήταν έργο των Γερμανών. Είχε εμφανή τα ελληνικά χαρακτηριστικά.1

Από το Δημοτικό Σχολείο όπου γινόταν ο διαχωρισμός και ο χωρισμός μας από τις γυναίκες μας και τα παιδιά μας. Αμέσως χωριζόμαστε σε ομάδες συντεταγμένες και με τη συνοδεία στρατιωτών οδηγηθήκαμε στο χωράφι του Καπή. Προχωράτε, μην κοντοστέκεστε. Προχωράτε, μην χαζεύετε... ήταν οι προσταγές στα ελληνικά των συνοδών σιδηρόφρακτων γερμανών (;) στρατιωτών. ΄Ετσι στοιβαχτήκαμε στο χωράφι του Καπή. Μας μέτρησαν κιόλας. ΄Ακουγα: ΄Ενας, δύο, τριάντα πέντε, εκατό... τριακόσια πενήντα... πεντακόσια έντεκα... πεντακόσια ογδόντα... πάντα σε άπταιστα ελληνικά. Παραξενεύτηκα και αναρωτήθηκα: Μα οι Γερμανοί μετρούν ελληνικά;... Τα Καλάβρυτα είναι ζωσμένα από τους Γερμανούς. ΄Ολα τα υψώματα είχαν ισχυρές σκοπιές. Στην Αγία Βαρβάρα, τον Αηλιά στην Βελιά, το Κάστρο, παντού Γερμανοί-Γερμανοί-Γερμανοί... Στοιβαχτήκαμε στο χωράφι του Καπή. Απέναντι στην Γαϊδουροράχη καμουφλαρισμένα πολυβόλα και στρατιώτες σε θέσεις βολής. Αμέσως βρεθήκαμε σε έναν σφιχτό κλοιό θανάτου... Στο αλώνι του Ζήσιμου πολυβόλα... πολυβόλα... με τις μπούκες τους στραμμένες επάνω μας. Στην πρώτη σειρά οι Παπάδες. Κοντά τους οι Προύχοντες, ο Πρόεδρος της Κοινότητας, ο Γυμνασιάρχης, οι Καθηγητές, οι Δημόσιοι Υπάλληλοι, οι Τραπεζιτικοί. Πίσω όλοι οι άλλοι. Μπροστά μας ο Τένερ. ΄Ενας λεπτός, μάλλον ψηλός, φακιδιασμένος λοχίας. Δεν είχε όψη καθαρόαιμου Γερμαναρά. Μάλλον περισσότερο Αυστριακός ήταν. Δίπλα του οι συμβουλάτορές του, ο ένας πρέπει να ήταν ΄Ελληνας και μάλλον Αξιωματικός... ΄Εφθασε και η δεύτερη παρτίδα από τους Καλαβρυτινούς. Μπήκαν και αυτοί στη θέση τους. Θα ήταν η ώρα 10.00΄. Τότε μπήκαν και οι ταινίες στα πολυβόλα στην Γαϊδουροράχη. Μετά ακούστηκε στα ελληνικά μια φωνή: Θέλω τον Σαμψαρέλο και τον Ντάνο, ήταν Τραπεζιτικοί. Τους πήραν και έφυγαν πάλι για τα Καλάβρυτα. ΄Υστερα από λίγο ξαναγύρισαν. ΄Ηταν κίτρινοι, σαν φλουρί. Λήστεψαν τις Τράπεζες. Τα ξεσήκωσαν όλα... όλα. Δεν άφησαν τίποτε. Σίγουρα δεν την έχουμε καλά... είπαν στους ανυπόμονους και περιέργους να μάθουν νέα Καλαβρυτινούς.

Εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ, Σαββατοκύριακο 10-11.12.2005

Το ρολόϊ χτύπησε έντεκα, νταν... νταν... νταν... έντεκα φορές. Τότε άρχισαν να ανεβαίνουν καπνοί στον ουρανό. ΄Αρχισαν να καίγονται τα Καλάβρυτα. Γέμισε ο ουρανός από καπνούς. Εμείς βλέπαμε τα σπίτια μας, τις περιουσίες μας να γίνονται στάχτη. Παγωνιά επικράτησε. Παγωνιά και αγωνία. Οι γυναίκες, τα παιδιά... Οι γυναίκες τι κάνουν οι οικογένειές μας; Ο Τένερ, οι συνεργάτες του κάγχαζαν. Απολάμβαναν το θέαμα. Διασκέδαζαν με την αγωνία μας, με το μαρτύριό μας. Κάποιοι ζήτησαν εξηγήσεις. Τί γίνεται, πού μας πάνε, πού είναι τα γυναικόπαιδα; Απάντησε ο Τένερ: Δεν θα πάθετε τίποτα. Μην ανησυχείτε. Θα κάψουμε τα σπίτια σας... ΄Εχετε το λόγο μου, δεν θα πάθετε τίποτα... Κάποια ανακούφιση. Αλλά πρόσκαιρη. Δεν βαριέσαι. Ας καούν... Θα τα χτίσουμε πάλι από την αρχή. Τα γυναικόπαιδα να ‘ναι καλά... Αλλά ξαφνικά όλα άλλαξαν... Το ρολόϊ ξαναχτύπησε. Νταν... νταν... νταν... δώδεκα φορές. Τότε έπεσε η πρώτη φωτοβολίδα. Οι Γερμανοί ξάπλωσαν, έλαβαν θέση βολής. Ο Τένερ ανασκουμπώθηκε και κινούσε τα χέρια προς τα πολυβόλα. Δεν καταλάβαμε την κίνηση του χεριού του Τένερ. Σηκωθήκαμε. Είδαμε το Δημοτικό Σχολείο στις φλόγες. Νέα αγωνία... Κόπηκαν τα πόδια μας... Οι γυναίκες... Καίνε τις γυναίκες... Νέα φωτοβολίδα. Μάλλον πράσινη αυτή τη φορά. Νέες κινήσεις του Τένερ... μετά νέα φωτοβολίδα... μάλλον κόκκινη αυτή τη φορά... μετά άρχισαν τα πολυβόλα. ΄Αρχισαν να ξερνούν φωτιά και σίδερο. ΄Ολα τα πολυβόλα έβαλαν εναντίον μας απροειδοποίητα. Πέσαμε κάτω, άλλοι έπεφταν, άλλοι σηκωνόντουσαν. Και τα πολυβόλα ξερνούσαν φωτιά και ατσάλι κρρρ... κρρρ... κρρρ... Το μακελειό είχε αρχίσει. Η Μεγάλη Σφαγή σε όλο το μεγαλείο της. Τα πολυβόλα του Χίτλερ, τα πολυβόλα της ντροπής σημάδευαν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, τον πολιτισμό. Τα πολυβόλα του Τένερ δολοφονούσαν την ηθική, δολοφονούσαν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Δολοφονούσαν την ίδια την εκτέλεση αφού ο στρατιωτικός του λόγος δεν κράτησε παρά μόνο λίγα λεπτά... Εγώ ήμουν μαζί με τον Τσεντούρο και τον Γιώργη Κυριακόπουλο. Τότε πετάχτηκε ο Δημήτρης Οικονόμου ο Πανελλήνιος. Είμαι φίλος σας, είμαι γερμανόφιλος... Είμαι δικός σας άνθρωπος... Καμία ανταπόκριση. Μια ριπή και ο γερμανόφιλος Πανελλήνιος διπλώθηκε στα δύο. Δεν ξανασηκώθηκε ποτέ. ΄Επεσα κάτω μαζί με τον Κυριακόπουλο. Τότε δέχτηκα έξη μέχρι οκτώ βλήματα στο πόδι, μια στο σαγόνι. Δίπλα μου ο Κυριακόπουλος. Τάκη πονάω, χάνω αίμα, σβύνω... Κουράγιο Γιώργη, μη μιλάς, μην κουνιέσαι, κάνε τον σκοτωμένο... Πονάω, χάνω αίμα, ωχ... ωχ... Δεν ξαναμίλησε ποτέ ο Κυριακόπουλος. ΄Εκανα τον σκοτωμένο. Οι Γερμανοί άρχισαν να μας μετακινούν, να μας αναποδογυρίζουν και να δίνουν τη χαριστική βολή... μπαμ... μπαμ... μπαμ... Μετά γδούποι και σιγή. Μετά η σειρά για κάποιον άλλο. Μπαμ... μπαμ... μπαμ... Μετακίνησαν και εμένα, με γύρισαν ανάσκελα. Δεν κινήθηκα. Δεν μίλησα. Κάποιος με πάτησε. Συγκρατήθηκα, δεν μίλησα. ΄Αστον αυτόν, είναι τελειωμένος, είπε κάποιος στα ελληνικά. Συνέχισε, συνέχισε να τελειώνουμε, είπε ένας άλλος, πάλι στα ελληνικά. ΄Εριξαν κάποιον επάνω μου. Δεν κρατήθηκα και βόγγηξα. Αμέσως μετά... Μπαμ... μπαμ... μπαμ... έφαγε δύο χαριστικές βολές. Τελείωσε. Κάποια στιγμή επικράτησε ησυχία. Η αποστολή τελείωσε; Εσείς ρίξατε στο πηγάδι τους συντρόφους μας;... κάποιος ψέλισε στα ελληνικά... Θέλανε να παίξουν με τους Γερμανούς;... είπε κάποιος άλλος, και αυτό στα ελληνικά. ΄Ακουγα, πονούσα, σφάδαζα αλλά και αηδίαζα. ΄Ακουγα ελληνικά να χαίρονται, άκουγα ΄Ελληνες να μετράνε, άκουγα ΄Ελληνες ικανοποιημένους για το μεγάλο μακελειό... Ντροπή... ντροπή... ντροπή... Μετά μια φωνή έσκισε τον ουρανό Αλλαααααα.... ΄Αρχισαν οι Γερμανοί να τρέχουν, περνούσαν επάνω μας πατώντας μας, έτρεχαν σαν άλογα να συνταχθούν πιο κάτω. Κάποιος δεν άντεξε, σηκώθηκε να δει τι γίνεται. ΄Ηταν ο Δημήτρης Καλδίρης. Κάποιος γύρισε και τον αποτελείωσε... ΄Ηταν ο τελευταίος Καλαβρυτινός που έπεφτε...

Οι Γερμανοί έφυγαν τραγουδώντας... Μετά άκουσα μια φωνή, τον Κώστα Μπελογιάννη. Τάκη μείνε όπως είσαι. Μην ταράζεσαι... μείνε όπως είσαι φεύγουν... ΄Εμεινα ακίνητος. ΄Ακουσα φωνές, γυναικείες φωνές... Γυναίκες, που είστε γυναίκες... σκότωσαν τους άντρες μας... τρέξτε... τρέξτε οι άντρες μας σκοτώθηκαν... ΄Εφτασε η Γυφτοχρήσταινα, η Γεωργία Τσαρουχά (Παπαβασιλείου) και άλλες. Ανασηκώθηκα... Ζήτησα ένα στήριγμα... ΄Αρχισα να περπατώ προς τα Καλάβρυτα... ΄Επεσα πάνω στον Βασίλη Μποτώνη... Τάκη πάρε την κατηφόρα... κουράγιο... Προχωρούσα σιγά-σιγά. ΄Επεσα πάνω σ’ ένα τσεκούρι γεμάτο αίματα και μυαλά. ΄Εφτασα στο σημείο όπου στεκόταν ο Τένερ. Είχε ένα πλάστη με τον οποίο ανοίγουν φύλλο οι γυναίκες. Τον είχε καρφώσει στη γη. Τον πήρα και στηριζόμενος σ’ αυτόν προχώρησα προς τα Καλάβρυτα... Με παρέλαβαν οι γυναίκες, μου έδωσαν νερό, με πήγαν στο σπίτι του Φεφέ όπου κάθησα. ΄Ηλθαν οι δικοί μου να με πάρουν. Είναι κι άλλοι ζωντανοί... Φροντίστε να τους βοηθήσετε... τους είπα. Δεν υπήρχαν φάρμακα, δεν υπήρχε τίποτε. Τα ρούχα έμειναν κολλημένα πάνω στις πληγές δύο ημέρες. ΄Ηλθε ο Αρίστος Θούας από το Λειβάρτζι, ο οποίος με περιποιήθηκε. ΄Εκοψε κρέατα, σιδέρωσε τα τραύματα με καφτό σίδερο. Εκαψε σύρμα και καθάρισε τις πληγές και τα τραύματα. Ο Αρίστος Θούας με κράτησε στη ζωή. 

Οι γυναίκες πήγαν την άλλη μέρα να μεταφέρουν τα πτώματα. Κάποιο γερμανικό αεροπλάνο πετούσε πάνω από την εκτέλεση. 

Δ.Κ.: Τάκη Σαμαρτζόπουλε, είσαι βέβαιος, με το χέρι στην καρδιά, ότι στις 13 Δεκεμβρίου 1943 στη Ράχη του Καπή, τράβηξαν εναντίον των Καλαβρυτινών τη σκανδάλη και ΄Ελληνες;

Π.Σ.: Με το χέρι στη καρδιά και όλο το αίσθημα της ιστορικής ευθύνης, με ντροπή και οδύνη επαναλαμβάνω: Τους Καλαβρυτινούς εκτέλεσαν, δυστυχώς, γερμανοντυμένοι ΄Ελληνες... 

Όπως προκύπτει από το σχετικό τηλεγράφημα του Άγγλου Πρέσβη Leeper Εθνικιστικές Ελληνικές Ομάδες συμμετείχαν μαζί με τους άνδρες της 117 Jager Division στην καταστροφή των Καλαβρύτων. Το συγκλονιστικό ντοκουμέντο από τα αρχεία του Foreign Office, έχει ως εξής:2 "Τα Γερμανικά στρατεύματα πλαισιούμενα και βοηθούμενα από τις Ελληνικές Ομάδες Ασφαλείας πέτυχαν να καθαρίσουν τα Καλάβρυτα και κατέστρεψαν τα πάντα στην πορεία τους. Άντρες, σπίτια, περιουσίες, με μια βιαιότητα χωρίς προηγούμενο αφανίστηκαν. Ελπίζουμε ότι ορισμένοι ΒΑΣ από την περιοχή θα διωχθούν μέσα σε λίγες ημέρες και θα υπάρχουν νέες πληροφορίες για την τρομερά μπερδεμένη και δυσάρεστη κατάσταση στην Πελοπόννησο ".

Ντοκουμέντα από τη συνεργασία Βέρμαχτ – Ελληνικών Ομάδων Ασφαλείας.

Άνω φωτογραφία. Ο ταγματάρχης Lange πυρπολεί με την ομάδα του τους Ρωγούς Καλαβρύτων [08.12.1943], κάτω μαζί με τον Κουρκουλάκο και λοιπούς στο Αίγιο [Φεβρουάριος 1944].

Οι Γερμανοντυμένοι Έλληνες (;) Π. Αποστολόπουλος από Αίγιο, Δημ. Παναγόπουλος από Λαγοβούνι Καλαβρύτων και Γεώργιος Μπαρτζής από Κρήνη Κορινθίας, στενοί συνεργάτες γερμανοντυμένοι του Τένερ (Φρούραρχου Αιγίου) που τον συνόδεψαν στα Καλάβρυτα κατά τη διάρκεια της Σφαγής.

Οι Εθνικιστικές Ομάδες, με τη δράση της Αντικομμουνιστικής Σταυροφορίας και της Οργάνωσης Χ στην επαρχία Καλαβρύτων, διευκόλυναν με κάθε τρόπο την οργάνωση της Επιχείρησης Καλάβρυτα με όλα τα τραγικά αποτελέσματα. Σχετικά με την Οργάνωση Χ χαρακτηριστικό είναι το κατωτέρω κείμενο3.(...) «Αγαπητή "Ε", έχω την αίσθηση ότι τα γραπτά των «Ιών», χωρίς να παραγνωρίζεται η δι εισδυτικότητα της έρευνάς τους, δημι ουργούν πυκνά-συχνά αμφιβολίες για την ιστορική αλήθεια, αν αυτή υπάρχει, των γεγονότων που πραγματεύονται.

Πρόσφατο κραυγαλέο παράδειγμα αυτό της Οργάνωσης «Χ».

Σε δημοσίευμα των «Ιών» της 29ης Νοεμβρίου 1998 διαβάζουμε ότι η «Χ» υπήρξε συνεργάτις των Γερμανών στην περίοδο της εχθρικής κατοχής, χωρίς όμως, και αντίθετα απ' ό,τι χαρακτηρί ζει τα κείμενα των «Ιών», να προσφέ ρεται και η ελάχιστη έστω τεκμηρίωση ή μνεία κάποιου γεγονότος που να επιβεβαιώνει αυτό τον ισχυρισμό.

Την απάντηση σ' αυτή την άποψη τη δίδει ο ίδιος ο διευθυντής της «Ε». Πράγματι, σε δυο αλλεπάλληλα δημο σιεύματα της «Ε», εκείνο της 9ης Δε κεμβρίου και της 10ης Δεκεμβρίου, διαβάζουμε, στο τελευταίο μάλιστα με την υπογραφή του εκλεκτού διευθυ ντού της, ότι η «Χ» κατά τη διάρκεια της Κατοχής υπήρξε οργάνωση συνδε δεμένη με τις αγγλικές μυστικές υπηρε σίες του Στρατηγείου, στη Μ. Ανατολή, που ήταν, συνεχίζω εγώ, επιφορτι σμένο για την οργάνωση του αγώνα κατά των Γερμανών στα Βαλκάνια.

Μετά απ' αυτό ευλόγα ανακύπτει για τους αναγνώστες σας, ιδίως εκεί νους, όπως ο γράφων, που δεν έζησαν τα δίσεκτα εκείνα χρόνια, ποια επιτέ λους είναι η αλήθεια. Εκείνη που ανα φέρει ο διευθυντής σας ή οι συντάκτες σας «Ιοί»;

Μια απάντηση στο κρίσιμο αυτό ε ρώτημα είναι νομίζω επιβεβλημένη, αν αναλογισθεί κανείς την ποιότητα, το κύρος και το υψηλό αίσθημα δημοσιο γραφικής ευθύνης που διακρίνουν την «Ε». Με εξαιρετική τιμή Ιωάννης Νησιώτης, Ασκληπιού 55 - Αθήνα».

Απάντηση του «Ιου». Για την οργάνωση «Χ» έχουν γραφεί πολλά. Η πλέον αξιόπιστη επιστημονι κή άποψη γι' αυτήν θεωρείται από τους σύγχρονους ιστορικούς η αναφορά του καθηγητή Χάγκεν Φλάισερ. Στο βιβλίο «Η Ελλάδα στη δεκαετία 40-50: ΄Ενα έθνος σε κρίση» (ΘΕ ΜΕΛΙΟ, 1984) ο καθηγητής Φλάισερ σημειώνει: (...) «Η οργάνωση "Χ" της Ακρας Δεξιάς που μετά την απελευθέρωση προσέλα βε τον αποτρόπαιο χαρακτήρα της Κου-Κλουξ-Κλαν διέφυγε (βλ. Κρις Γουντχάουζ στο Μήλο της Έριδας) το στίγμα του δωσιλογισμού όχι εξαιτίας της συνέπειάς της αλλά εξαιτίας της έλλειψης ενδιαφέροντος εκ μέρους των Γερμα νών. Το 1943 ο αρχηγός της, συνταγμα τάρχης Γεώργιος Γρίβας, είχε προσφερ θεί να συνεργαστεί με τις αρχές Κατο χής τονίζοντας την αγγλοφοβία του και τις αντικομμουνιστικές του πεποιθή σεις. Όμως το γερμανικό Γενικό Επιτε λείο απάντησε ότι δεν συνομιλεί με λήσταρχον (βλ. Γερμανικά Στρατιωτικά Αρχεία) και πολύ περισσότερον αφού ο συνταγματάρχης εθωρείτο εντελώς α σήμαντος. Τις παραμονές, ωστόσο, της απελευθέρωσης ο Γρίβας παίρνει γερ μανικά όπλα για το δικό του πόλεμο κα τά του ΕΛΑΣ πιθανώς όχι απ' ευθείας απ' τους υποχωρούντες κατακτητές αλ λά έμμεσα από τις τοπικές δωσιλογικές αρχές (τάγματα Ασφαλείας, Χωροφυ λακή, Ειδική Ασφάλεια), με τις οποίες η "Χ" είχε στενότατες σχέσεις»

Το 1995 ο καθηγητής Φλάισερ σε νέο του βιβλίο, που είναι και το καλύτερο για τις μη κομμουνιστικές οργανώσεις της εποχής, γράφει: «Η Χ", ακόμα και κατά τη διάρκεια της Κατοχής ποτέ δεν δρούσε ενάντια στους κατακτητές, αλλά μόνο ενάντια στους "αναρχοκομμου νιστές" του ΕΑΜ (...)». «Ο Βρετανός Sheppald που στις πα ραμονές της απελευθέρωσης ήταν υ πεύθυνος αξιωματικός για την Αθήνα, αποκαλούσε την οργάνωση "Χ" αμέσως μετά την αφίξή του, "ημι-κουίσλιγκ" χαρακτηρισμό τον οποίο γρήγορα διορ θώνει σε σκέτο "κουίσλιγκ" επειδή στο μεταξύ είχε προφανώς ενημερωθεί κα λύτερα». (Χ. Φλάισερ, «Στέμμα και σβά στικα: Η Ελλάδα της κατοχής και της α ντίστασης». Αλλά ακόμα και τα «Αστυνομικά Χρονικά» σε αφιέρωμά τους για τα Ι0χρονα των Δεκεμβριανών (δηλαδή το 1954) διαχωρίζει τα Σώματα Ασφαλεί ας από τη... δωσιλογική οργάνωση του Γρίβα!!! Ο Ιός.

Συμπέρασμα: 

Ντροπή ... Δυστυχώς στην Επιχείρηση Καλάβρυτα συμμετείχαν και Εφιάλτες, που είχαν το θράσος να λέγονται Έλληνες (;).

---------------------------

1.Ομολογία του Νικολάου Ρηγόπουλου, προς το συγγραφέα στις 12.10.1995, Ιστορικό Αρχείο Κανελλόπουλου, Μνημονικά Πρωτόκολλα, Νο 84, 85, 163, Μυστικά αρχεία Πελοποννησιακού Γραφείου (ΚΚΕ) περιόδου 1941-1944, εφημερίδα Εθνικός Κήρυξ Πατρών (Απρίλιος-Ιούνιος 1946), Foreign Office, 371/43674, Περιοδική σύνοψη πληροφοριών Νο10/22.12.1943.

2.Βλ. Ελευθεροτυπία: η Χ στην κατοχή, Αριθ. Φύλλου 7049/28.12.1998.

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ...............