Das UNTERNEHMEN KALAVRITA -16- Ο ρόλος της Αντικομμουνιστικής Σταυροφορίας

Ο Σμήναρχος Μίχος έφιππος με ομάδα ανταρτών στους Αγίους Θεοδώρους Αροανίας Εθνική - Διεθνής Ανασκόπηση Απολογισμός - Διαπιστώσεις - Κρίσ...

Ο Σμήναρχος Μίχος έφιππος με ομάδα ανταρτών στους Αγίους Θεοδώρους Αροανίας

Εθνική - Διεθνής Ανασκόπηση

Απολογισμός - Διαπιστώσεις - Κρίσεις - Συμπεράσματα

DAS UNTERNEHMEN KALAVRITA

Αντίποινα ή Πολιτικό Έγκλημα

Προδημοσίευση βιβλίου Δημητρίου Κανελλόπουλου

ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ η αναδημοσίευση, η αναπαραγωγή, ολική μερική ή περιληπτική ή κατά παράφραση ή διασκεύαση απόδοσης του περιεχομένου της ιστορικής έρευνας με οποιονδήποτε τρόπο, μηχανικό, ηλεκτρονικό, φωτοτυπικό, ηχογραφίσεως ή άλλο, χωρίς γραπτή άδεια του Ι.Α.Κ. (Ν 2121/1993

-16-

4.11. Ο ρόλος της Αντικομμουνιστικής Σταυροφορίας
Διαπιστώσεις - κρίσεις
Η επικυριαρχία στον Ελληνικό χώρο του ΕΛΑΣ, ανησύχησε σοβαρά την οργάνωση «Χ» του Γ. Γρίβα. Ιδιαίτερα η κατάσταση στην Πελοπόννησο, δραστηριοποίησε την ηγετική ομάδα των μονίμων αξιωματικών της «Χ». ΄Ετσι την 18η Αυγούστου 1943 οι Αξιωματικοί Κωνσταντίνος Καζάκος, Κουδούνας, Παχούλης, απεφάσισαν, τη σύσταση κατασκοπευτικών οργανώσεων, με σκοπό την εισχώρηση και δολιοφθορά του ΕΛΑΣ εκ των έσω. Η οργάνωση έλαβε την επωνυμία «Αντικομμουνιστική Σταυροφορία».

Η ομάδα δολιοφθοράς του ΕΛΑΣ
α/α Βαθμός στο στράτευμα Όπλο ή Σώμα Ονοματεπώνυμο
 1. Ανθ/γός Πεζικού Ανδρικόπουλος Πολύδωρος
 2. Ανθ/στής Χωροφυλακής Αναστασόπουλος Ιωάννης
 3. Αντύπας Λάμπρος
 4. Ιδιώτης Αντύπας Γεράσιμος
 5. Αλαμάνος Σπυρίδων
 6. Αθανασίου Χρήστος
 7. Ιδιώτης Αγγελόπουλος
 8. Ιδιώτης Γιαννόπουλος Δημήτριος
 9. Ιδιώτης Δασκαλόπουλος ή Φλούδας Ιωάννης
 10. Ανθ/γός Πεζικού Δασκαλόπουλος Παναγιώτης
 11. Ζησιμόπουλος Κλεόβουλος
 12. Ζαφειρόπουλος Παναγιώτης
 13. Κουρούκλης Αλέξανδρος
 14. Κατραβάς Μιχαήλ
 15. Καλαπόδης Αλέξανδρος
 16. Καβαφάκης Λέανδρος
 17. Ανθ/στής Χωρ/κής Κυριακίδης Κυριάκος
 18. Κακκαβάς Κων/νος
 19. Ενωμοτάχης Χωρ/κής Κόντης Παναγιώτης
 20. Ιδιώτης Καλλίνικος Χαράλαμπος
 21. Ιδιώτης Κατσορός Παναγιώτης
 22. Ενωμοτάχης Χωρ/κής Καλοκύρης
 23. Ιδιώτης Καραγκούνης Κων/νος
 24. Χωροφύλαξ Χωρ/κής Κατριμάνης Γεώργιος
 25. Λοχίας Πεζικού Κίτσιος Δημήτριος
 26. Ιδιώτης Μεντζελοπούλου Μαρία
 27. Ιδιώτης Μενύχτας Βασίλειος
 28. Ιδιώτης Μιχαλόπουλος Μιχαήλ
 29. Πλοηγός Λιμενικός Μιχαλόπουλος
 30. Ιδιώτης Νικολόπουλος Παναγιώτης
 31. Ιδιώτης Νικολετοπούλου Ακριβή
 32. Παναγόπουλος Ιωάννης
 33. Παπαχαραλάμπους Χαράλαμπος
 34. Παπαδημητρίου Ανδρέας
 35. Ιδιώτης Παπαδημητρακόπουλος Χαράλαμπος
 36. Σκαρπέτας Ανδρέας
 37. Σακελλαρίου Βασίλειος
 38. Στρατιώτης Πεζικού Σκυριανός Γεώργιος
 39. Δεκανεύς Πυρ/κού Φλούδας Παναγιώτης
 40. Δεκανεύς Πεζικού Φλούδας Γεώργιος
 41. Ιδιώτης Φλούδας Παναγιώτης
 42. Ιδιώτης Χατζοπούλου Μανταλένια
 43. Χατζιώτης Κων/νος
Κατάλογος Μελών Ομάδας 1333
α/α Όνομα Επώνυμο Διεύθυνση
 1. Χαρίλαος Φωτόπουλος Μεσολογγίου αριθ. 4
 2. Παναγιώτης Κουτσουνάς
 3. Ανδρέας Καραγεωργόπουλος Κορίνθου 242
 4. Τέλης Σαργέντης Μεσολογγίου
 5. Δημήτριος Ξένος
 6. Γεώργιος Σκληβανιώτης
 7. Κίμων Χολιάπας Μεσολογγίου 6
 8. Γεώργιος Θεοδοσόπουλος Αλ. Υψηλάντου
 9. Γεώργιος Χρυσανθακόπουλος Περιφέρ. Κοτρώνη
 10. Ιωάννης Κάσσαρης Ζαΐμη 11
 11. Παναγιώτης Δελής Καποδιστρίου 88
 12. Δημήτριος Σπαρτινός Λόντου 138
 13. Κωνσταντίνος Αργυρόπουλος Σμύρνης 121
 14. Βασίλειος Μανθαίος Ηλείας 53
 15. Ηλίας Αθανασόπουλος Δερβενακίου 27
 16. Διονύσιος Ροδίτης Δερβενακίου 24Α
 17. Δημήτριος Δημητρακόπουλος Κανακάρη 180
 18. Νικόλαος Σπλιάκας Παναχαϊκού 17
 19. Αλέξανδρος Κουρούκλης Δερβενακίου 24Α
 20. Παντελής Βουγιουκλάκης Γενναδίου 9
 21. Γεώργιος Κάρτερ Δ. Υψηλάντου 37
 22. Γεώργιος Γκόλας Βότση
 23. Δημήτριος Στεμνιτσιώτης Κορίνθου 320
 24. Γεώργιος Γρακαδάς
 25. Νικόλαος Καραγεωργίου
 26. Γεώργιος Καραγεωργίου
 27. Κων/νος Λίλης Βότσαρη 15
 28. Αλκιβιάδης Γκότσης Στενό Ραδινού
 29. Αλέξιος Δημόπουλος Πόντου Γηροκομείου
 30. Φώτιος Θεοδόσης
 31. Νικόλαος Μπονέλης Μαιζώνος 18
 32. Διονύσιος Μαρκόπουλος Αλεξ. Λασκάρεως 55
 33. Θεόδωρος Κωνσταντάρας Πατρέως 53Α
 34. Ιωάννης Γιανίτσας Συσσίνη 26
 35. Ιωάννης Παπαδόπουλος
 36. Αντώνης Κολλιόπουλος Καλάβρυτα
 37. Πάικος Οικονομόπουλος Σοπωτό
 38. Γεώργιος Καρκούλιας Μαζέϊκα
Ομάδα Σιγαλού
 α/α Όνομα Επώνυμο Διεύθυνση
 39. Ιωάννης Δημακόπουλος Σκεπαστό
 40. Γεώργιος Αποστολόπουλος Σκεπαστό
 41. Δημήτριος Μητρόπουλος Σκεπαστό
 42. Γεώργιος Μητρόπουλος Σκεπαστό
 43. Ανδρέας Μπαλαλός Σκεπαστό
 44. Θεόδωρος Μπρατσάκης Σκεπαστό
 45. Χαρ. Κοντής Κέρτεζη
 46. Παναγιώτης Κοντής Κέρτεζη
 47. Θρασύβουλος Αλεξόπουλος Λαγοβούνι
 48. Στυλιανός Μασούρας Σκεπαστό
 49. Γεώργιος Καραντώνης Σκεπαστό
 50. Χρήστος Δρακούλας Σκεπαστό
 51. Φώτιος Σκουφής Σκεπαστό
 52. Σταύρος Μπαλαλάς Σκεπαστό
 53. Ανδρέας Δημακόπουλος Σκεπαστό
 54. Κωνσταντίνος Αποστολόπουλος Καλάβρυτα
 55. Νικόλαος Ρεστέμης Σκεπαστό
 56. Αναστάσιος Γιδάς Σκεπαστό
 57. Ιωάννης Τσενές Καλάβρυτα
 58. Πέτρος Παπαδημητρόπουλος Σκεπαστό
 59. Θεόδωρος Γιδάς Σκεπαστό
 60. Ιωάννης Δημητρίου Σκεπαστό

Σε ένορκη συμβολαιογραφική κατάθεσή του ο Κωνσταντίνος Καζάκος, τονίζει τα εξής χαρακτηριστικά: (...) εσκέφθημεν ότι η επικράτηση του Κ.Κ.Ε. στις τάξεις του ΕΛΑΣ ότι το προς την Πατρίδα μας καθήκον, μας υπαγορεύει να αναλάβωμεν και λόγω της ιδιότητός μας, στρατιωτικήν πρωτοβουλίαν, εξυπηρετούσαν την υπόδουλον πατρίδα μας. Ο τομεύς του οποίου εξελέξαμεν ήτο κατασκοπεία και δημιουργία Εθνικών ομάδων αντιστάσεως. Προς τούτο εσχηματίσαμεν πυρήνας εν Στερεά Ελλάδι, Αττικοβοιωτία και Πελοποννήσω. Είχομεν δε ετοιμάσει και πυρήνα Εθνικής ομάδος αντιστάσεως υπό τον Αντισμήναρχον Μαντζουράνην, ίνα μετά των άλλων δρωσών τότε εν Πελοποννήσω Εθνικών ομάδων υπαχθεί υπό την Γενικήν Διοίκησιν του Στρατηγού Δέδε, μετά του οποίου και των αδελφών Μαντζουράνη, έσχομεν επανειλημμένα κοινά συμβούλια προς δράσιν. Δυστυχώς, η σύλληψις του στρατηγού Δέδε, υπό των Γερμανών και η άμεσος επακολουθήσασα διάλυσις όλων των Εθνικών ομάδων εν Πελοποννήσω, υπό των πολλαπλασίων κομμουνιστικών ομάδων, εματαίωσαν δια παντός την εν Πελοποννήσω ίδρυσιν Εθνικών Ομάδων. Ο αντισμήναρχος Μαντζουράνης Πότης, πλαισιώθηκε από τους Νικ. Μουτούση, Βασ. Λάγιο, Τ. Κουμανιώτη, Αναστάσιο Κατσίνη, Τάκη Σπηλιόπουλο, Πάϊκο Οικονομόπουλο, Φωκίωνα Κατσίνη, Γ. Ράλλη, Γ. Καγιάφα, Ν. Τζεροβίνια, Αντώνη Κολλιόπουλο, Ανδρέα Σιγαλό και συγκρότησε, σε συνεργασία με τον σμήναρχο Δημήτριο Μίχο-Μαχαίρα και τους ΄Αγγλους στρατιωτικούς συνδέσμους Στήβενς, Κάμπελ, Μακ Μάλεν, ΄Αντονυ ΄Αντριους, Στέφανο Χαριάτη, Κων. Τράγο, ανέλαβε επιτελάρχης στον ΕΛΑΣ Πελοποννήσου, ανταποκρινόμενος πλήρως στους σκοπούς και στόχους της Αντικομμουνιστικής Σταυροφορίας στην Αρκαδία και Αχαΐα. Συγκρότησε τις κατωτέρω ομάδες κατασκοπείας και δολιοφθοράς.

Σε σχετικό σύγγραμμά του με τίτλο «Κατάσκοπος στον ΕΛΑΣ Πελοποννήσου – Αναμνήσεις–Εντυπώσεις–Σκέψεις» γράφει χαρακτηριστικά: (...) Κατά τη μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια «Πυρσός», κατάσκοπος είναι ο παρατηρητής, ο ερευνητής πληροφοριών, περί της στρατιωτικής καταστάσεως αλλοτρίου κράτους, επί καταδόσει. Στην πράξη όμως είναι πολλές και διάφορες οι γνώμες, για το τι είναι κατάσκοπος και είναι πολύ μεγάλη η κλίμακα της κατασκοπευτικής δράσεως, από την απλή αναζήτηση των απαιτουμένων πληροφοριών, μέχρι και την εκτέλεση εγκληματικών πράξεων. Εγώ νομίζω ότι δυνάμεθα να διαιρέσουμε την κατασκοπεία σε τοιαύτη εν καιρώ ειρήνης και τοιαύτη εν καιρώ πολέμου. ΄Οπως δύναται να υπάρξει και άλλη διαίρεση, λόγω της διαφοράς ωφελείας του κατάσκοπου, δηλαδή αν ο κατάσκοπος αναλαμβάνει μια υπόθεση, με σκοπό ν’ αποκτήσει χρήματα ή δόξα ή να υπηρετήσει απλώς μια ιδέα. Οπόταν, ως προκειμένω, η ιδέα αυτή είναι ευγενής και ο κατάσκοπος κινείται από ανιδιοτελή ελατήρια και καλείται αφιλοκερδής και τότε αποδίδει το κατ’ εξοχή ιδεώδες, κατά το εγχείρημα τούτο. Σήμερα, οι κατάσκοποι γενικώς αναλαμβάνουν την υπηρεσία τους αυτή αντί χρημάτων, χωρίς καμία απόδοση λογαριασμού, διότι διακινδυνεύει εκτός της υπηρεσίας τους και αυτή η ζωή τους. Ευτυχής πρέπει να είναι ο κατάσκοπος, ο οποίος, πρώτον, κατόρθωσε να δράσει επιτυχώς και δεύτερον, επέτυχε να επιζήσει μέχρι το τέλος της αποστολής του. Αν συμβεί να υποστεί ταλαιπωρίες, κατά την εκτέλεση της αποστολής του και καταφέρει να ευρεθεί σώος και ελεύθερος μετά το τέλος της κινδυνώδους πορείας του, τότε πρέπει να θεωρείται ευτυχέστατος, αφού και την αποστολή του εκπλήρωσε και αφού κινδύνευσε, κατάφερε να επιζήσει. Οι πράκτορες αυτοί των μυστικών υπηρεσιών ενός κράτους εκτελούν την υπηρεσία τους και έχουν την υποχρέωση μισθοδοτούμενοι, να εργάζονται στην υπηρεσία τους, όπως κάθε μισθωτός υπάλληλος, διαχειριζόμενοι κονδύλια τα οποία τους διατίθενται χωρίς απόδοση λογαριασμού, χρησιμοποιώντας αυτά και σε πρόσωπα άλλα, για την πλήρη ευόδωση της ριψοκίνδυνης αποστολής τους. Πολλοί άνθρωποι θεωρούν ότι ένας κατάσκοπος είναι ένας απλός τυχοδιώκτης, άλλοι ότι είναι ένας πολεμιστής, σαν αυτόν της πρώτης γραμμής του μετώπου, άλλοι, τέλος, ότι είναι ένας μάγος των μυστικών δυνάμεων. Δεν είναι εύκολο όμως, να δοθεί μια απάντηση στα ερωτήματα αυτά και γι’ αυτό έχουν διάφορη γνώμη. Η κατασκοπεία όμως, υφίσταται από την εποχή, κατά την οποία έγινε η πρώτη καταπίεση των ανθρώπων, από συνανθρώπους τους και θα υπάρχει, εφόσον θα υπάρχει καταδυνάστευση των συνανθρώπων μας από τους καταδυναστευομένους. 

Ολα τα Κράτη έχουν τους επισήμους κατασκόπους τους (Διπλωμάτες) ή τους φανερούς αντικατασκόπους των γνωστών υπηρεσιών τους, με διάφορα ονόματα και τέλος έχουν τους μυστικούς κατασκόπους τους και αντικατασκόπους, οι οποίοι δρουν μόνοι τους ή υπό την καθοδήγηση ανωτέρων τους και αυτοί είναι οι περισσότερο επίφοβοι, επικίνδυνοι και ριψοκίνδυνοι. Συγγράφοντας την παρούσα μελέτη, δεν έχω την απαίτηση να παραδώσω στους αναγνώστες ένα τέλειο σύγγραμμα, αλλά να τους γνωστοποιήσω καθετί, το οποίο υπέπεσε στην αντίληψή μου, κατά την περιπετειώδη υπηρεσία μου στον «ΕΛΑΣ», ενάμισυ χρόνο περίπου, χάρη της αγαπητής μας πατρίδας. ΄Ελαβα μέρος αρχικά, σ’ επιτυχή μάχη της Ελλάδος, κατά δύο κολοσσών, σε στιγμές κατά τις οποίες όλοι οι λαοί είχαν λυγίσει, ως στάχυα σε σφοδρό άνεμο και μετά την υποδούλωση της πατρίδας μας, από τους Ιταλογερμανούς, ανέλαβα αυτοβούλως, αφιλοκερδώς και γνωρίζοντας τις δυσκολίες του εγχειρήματος, να παίξω το ρόλο κατασκόπου, μέσα στη φωληά των πλέον εξασκημένων κατασκόπων, αφού οι καθοδηγητές τους «ΕΑΜ-ΕΛΑΣ», είχαν σπουδάσει από 12 έως 24 χρόνια στη Ρωσία. Και τούτο για να υπηρετήσω την πληγείσα πατρίδα μας, όσους συλλαμβάνονταν καταδιωκόμενοι από τους κομμουνιστές και έπρεπε να τους βοηθήσω με πολλές φορές εμπλοκή μου στα δίχτυα της τρομερής αράχνης του "ΕΑΜ-ΕΛΑΣ". Ξένος προς την κατασκοπευτική υπηρεσία, στερούμενος ειδικής εκπαίδευσης, με μόνη την πείρα στο στράτευμα, τον αστέρα, ο οποίος θα με οδηγούσε στο τέλος του σκοπού μου, εργάσθηκα και θεωρώ ευτυχή τον εαυτό μου, διότι έφερα σε πέρας το εγχείρημα που ανέλαβα, εφόσον βεβαίως εκ των υστέρων, μπορώ να πω ότι και η τύχη ευνόησε την επιτυχία μου και την επιβίωσή μου. Και όταν ο ΄Αρης Βελουχιώτης μου έθεσε το φοβερό δίλημμα: «Αφού δεν είσαι κομμουνιστής, αφού δεν έκανες κάτι υπέρ ημών, αφού αντιθέτως έκανες ό,τι μπορούσες καθ’ ημών, δείξε μας τώρα αν γίνεσαι δικός μας, καταδικάζοντας έναν αθώο, βάφοντας έτσι τα χέρια σου στο αθώο αίμα, άλλως βεβαίως, είσαι ξένος προς εμάς και επειδή ο μη μεθ’ ημών είναι καθ’ ημών, πρέπει ν’ απαλλαγούμε από την παρουσία σου και μάλιστα, εφόσον υπηρετούσες όχι σ’ έναν απλώς δευτερεύοντα τομέα, αλλά σ’ αυτήν την καρδιά του Γενικού Στρατηγείου Πελοποννήσου». Εγώ ευθαρσώς απήντησα μ’ ένα μεγάλο «΄Οχι». Και κάθειρκτος στο προσω πι κό στρατόπεδο του ΄Αρη Βελουχιώτη επί δίμηνο ευτύχησα να επιβιώσω και να συγγράψω την παρούσα μελέτη. Φασίστες, ναζιστές και κομμουνιστές ήταν παιδιά του ίδιου Θεού και με τον ίδιο σκοπό, την υποδούλωση των άλλων, για τη δική τους κυριαρχία μάχονταν, όλοι αδυσώ πητοι εχθροί των ελεύθερων ανθρώπων, επί των οποίων συγχρόνως είχαν επιπέσει, για να τους υποδουλώσουν και οι μεν φασίστες και ναζιστές πολεμούσαν κάπως τιμιότερα, ξεσήκωναν τους λαούς τους και δεν έκρυβαν τους κατακτητικούς τους σκοπούς. Χρησιμοποιούσαν τους ανθρώπους του κράτους τους, για την επιβολή της βίας στους αντιπάλους τους και τούτο ήταν εμφανές, ενώ οι κομμουνιστές προσπαθούσαν και προσπαθούν να βάλουν τους ελαστικότερους στη συνείδηση ανθρώπους κάθε κράτους, να πολεμούν συμπατριώτες τους εκ των έσω και μάλιστα, όταν πολεμούσαν εναντίον δύο αυτοκρατοριών οι ΄Ελληνες, προτάσσοντας τα στήθη τους εναντίον των βαρέων αρμάτων μάχης και του ισχυρότατου πυροβολικού των Ιταλογερμανών, αυτοί μας κτυπούσαν πισώπλατα εκ του ασφαλούς, με στρατό όχι δικό τους, αλλά στρατό αποτελούμενο από τους ίδιους ελεύθερους λαούς στους οποίους διένεμαν και διανέμουν κάθε δέλεαρ, που θα ήταν ικανό να τους πείσει να μας παραδώσουν στους αφέντες τους. Βέβαια ο ελληνικός λαός, έμεινε συνετός, ώστε μόνο ελάχιστοι να παρασυρθούν από τ’ απατηλά συνθήματα μισαρών εχθρών μας, που ονομάζονται κομμουνιστές. Τρία στα εκατό εντός του αντάρτικου στρατού ήταν κομμουνιστές και όλοι οι άλλοι ελίσσονταν ή επιζούσαν βασανισμένοι και ήταν αντίθετοι προς τις σκέψεις τους και πιστοί μόνο στη σωτηρία της μικρής μας πατρίδας. Αντιστάθηκαν, καταστράφηκαν, εξολοθρεύτηκαν ή επέζησαν μετά την τρομερότερη λαίλαπα, που γνώρισε ο κόσμος. Πράγματι, ουδέποτε άλλοτε δε χωρίστηκαν οικογένειες, χωριά, πόλεις και κράτη τόσο, ώστε οι γονείς να μην εμπιστεύονται τα παιδιά τους και τα παιδιά τους γονείς τους, οι συμπολίτες τους συμπολίτες τους και το ένα κράτος το άλλο, γιατί οι κομμουνιστές δεν κάμουν άλλο, από το να διαιρούν τον κόσμο μέσα και στα ιδιαίτερα και οσιότερα, για να επιπλέουν, αλίμονο, στα δίχτυα τους. Για τα όσα έκαμα δεν ζήτησα καμία αναγνώριση από κανένα, παρά μόνο από τον εαυτό μου, που σε στιγμές ησυχίας, θυμάμαι την περιπετειώδη ζωή μου, κατά το χρονικό διάστημα από 12.8.1943, που άρχισε η αποστολή μου, με το ξεκίνημα από την Αθήνα προς το άγνωστο, μέχρι την 9.1.1945, που αποφυλακίστηκα και έληξε η αποστολή μου οριστικά. Τα υπόλοιπα δεν ήταν παρά παιχνίδια μπροστά στον ενάμισυ χρόνο, που έζησα στη σφηκοφωλιά του «ΕΑΜ-ΕΛΑΣ», περιμένοντας από πρωί σε βράδυ και από βράδυ σε πρωί, να συλληφθώ, να βασανιστώ και να παραδώσω το πνεύμα μου.

Δήλωση Πότη ΜαντζουράνηΕπιτελάρχη ΕΛΑΣ ΠελοποννήσουΟ υπογεγραμμένος Αντισμήναρχος ε.α. Μαντζουράνης Παναγιώτης, δηλώ υπευθύνως και εν γνώσει των συνεπειών του νόμου περί ψευδούς δηλώσεως, ότι έλαβον μέρος κατά την εθνικήν αντίστασιν (περί ης το Ν.Δ. 179 δημοσιευθέντος εις την Εφημερίδα της Κυβερνήσεως εις το τεύχος Α αριθ. 73/1969) ως απεσταλμένος εις Πελοπόννησον υπό του τότε Σμήναρχου και νυν Υποπτεράρχου κ. Καζάκου Κωνσταντίνου, τυγχάνοντος τότε Συμβούλου της οργανώ σε ως Ε.Ε. (Εθνικοκοινωνική Επανάστασις με έμβλημα τον δικέφαλο αετό): α) Δια την συγκρότησιν ομάδων αντιστάσεως, εν συνεργασία προς τας Εθνικάς Ομάδας Τετραξίου και β) εν περιπτώσει διαλύσεως υπό των κομμουνιστών των Εθνικών τούτων Ομάδων, επειδή αι πληροφορίαι μας έφερον ταύτας ως ασταθείς και πληττομένας υπό των κομμουνιστών δια την ένταξίν μου εις τα τμήματα των κομμουνιστών, προς συνεχή παροχήν πληροφοριών, περί της κομμουνιστικής καταστάσεως και της των Ιταλογερμανών προς τον εν Αθήναις κ. Καζάκον, προς τους εν Πελοποννήσω ΄Αγγλους αντιπροσώπους του Συμμάχους Μέσης Ανατολής και ένταξιν Εθνικιστών Αξιωματικών εις τα κομμουνιστικά τμήματα προς εξουδετέρωσιν των ζημιών υπό των κομμουνιστών επί της εθνικής υποθέσεως και παρενόχλησιν των κατακτητών. Ούτω ανεχώρησα εξ Αθηνών την 20.08.1943, λόγω δε της διαλύσεως των Εθνικών Ομάδων υπό των κομμουνιστών εις Τετράξιον, έθεσα εις ενέργειαν το δεύτερον σχέδιον και μετά πολλάς περιπλανήσεις παρουσιάσθην την 31.8.1943 εις το τμήμα του Δημητρίου Μίχου όστις ως γνωστός μου από την Αεροπορίαν οπότε με όρισε επιτελάρχην του Γενικού Στρατηγείου Πελοποννήσου μέχρι της 15.4.1944, οπότε κομμουνισταί, ελθόντες εξ Αθηνών με αντικατέστησαν και παρέλαβον το 1ον γραφείον του Γενικού Στρατηγείου Πελοποννήσου (προσωπικόν, οπλισμός) και βραδύτερον μετονομασθέντος εις ΙΙΙ Μεραρχίαν Πελοποννήσου, οπόθεν εξηκολούθησα να μεταβιβάζω πλήρεις πληροφορίας ανά 15ήμερον περίπου περί του προσωπικού, του οπλισμού και του ηθικού καθώς και των μετακινήσεων, των κομμουνιστών και των Ιταλογερμανικών τμημάτων προς Αθήνας εις κ. Καζάκον δια του αδελφού μου, ενός εξ αδελφής μου ανεψιού μου και του υπολοίπου προσωπικού μας, όπως και εις τους ΄Αγγλους προφορικώς, Στήβενς, ΄Αντονυ ΄Αντριους και Μακ-Μάλεν συνεχώς, εφ’ όσον ευρίσκοντο και μετεκινούντο μετά του Γενικού Στρατηγείου ή της μετέπειτα μετονομασθείσης ΙΙΙ Μεραρχίας Πελοποννήσου. Την 2.9.1944 εφυλακίσθην εις Τρόπαια εις το προσωπικόν στρατόπεδον του ΄Αρη Βελουχιώτη, εντός σκοτεινού δωματίου, μέχρι της 29.10.1944, οπότε δέσμιος μετεφέρθην εις Τρίπολιν εις τας φυλακάς των κομμουνιστών. Την 1.11.1944 αποφυλακισθείς με την άφιξιν του Κανελλοπούλου εις Τρίπολιν εζήτησα και εισήλθον εις το νοσοκομείον της ΙΙΙ Μεραρχίας εν Τριπόλει, ίνα μην ακολουθήσω την ΙΙΙ Μεραρχίαν εις Πάτρας, και την 9.11.1944 κατόρθωσα να τύχω 20ημέρου αδείας δια λουτροθεραπείαν εις Αιδηψόν και μετά πολλών εμποδίων να φθάσω εις Αθήνας την 15.11.1944 και να γλιτώσω από την αράχνην των κομμουνιστών. Πολλάς προσπαθείας εγκρινομένας εκάστοτε υπό της αγγλικής αποστολής επεχείρησα δια την επάνδρωσιν των κομμουνιστικών τμημάτων υπό εθνικοφρόνων αξιωματικών, εφ’ όσον αι εθνικαί ομάδες εν Πελοποννήσω διελύθησαν βιαίως, αλλά δεν ησηκούετο πάντοτε ευμενώς τούτο υπό των κομμουνιστών, πολλούς δε ΄Ελληνας καταδικασθέντας εις θάνατον υπό των κομμουνιστών έσωσα, εκ βεβαίου θανάτου, μετατρέπων τούτον εις θάνατον με αναστολήν, εάν δεν εγίνετο αθώωσίς των. Και προ της οριστικής καθόδου μου δια την Πελοπόννησον κατηρχόμην εις Πελοπόννησον δια πληροφορίας φυλάξεως των γεφυρών και γραμμών σιδηροδρόμων υπό των κατακτητών καθώς και όταν είχομεν πληροφορίας ότι εγένετο συμμαχική απόβασις εις Πελοπόννησον και ας μετεβίβαζον εις κ. Καζάκον. Περισσοτέρας πληροφορίας γράφω εις την περιληπτικήν έκθεσίν μου. Πότης Μαντζουράνης.

1 Βλ. Ι.Α.Κ. Μνημονικό Πρωτόκολλο Νο 12. Ελληνικά Ντοκουμέντα. Εθνικιστική Πλευρά-΄Εκθεση για τη δράση των Εθνικών ομάδων στην Πελοπόννησο. Οι Εθνικές Αντάρτικες Ομάδες Πελοποννήσου-Η συγκρότηση των Εθνικιστικών Ομάδων-Σκοπός της Οργάνωσης-Εμφάνιση των πρώτων τμημάτων. Σύνδεσμος μεταξύ του Στρατηγείου Μέσης Ανατολής και η αναγνώριση των Εθνικιστικών Ομάδων-Το Σύμφωνο Νάσια-Η διακοπή επαφής με το Στρατηγείο Μέσης Ανατολής-Η υπογραφή συμφώνου Γιαννακόπουλου-ΕΛΑΣ-Ανάληψη της Αρχηγίας των Εθνικιστικών Ομάδων από τον Ταγματάρχη Καραχάλιο-Οι ενισχύσεις από το Στρατηγείο Μέσης Ανατολής-Συνεργασία ΕΛΑΣ-Γερμανών‒Η μάχη της Πετρίνας-Η διάλυση του Αρχηγείου του 9ου Συντάγματος ΕΛΑΣ-Η διάλυση της ομάδας Βρεττάκου-Η ένοπλος δράση κατά των στρατευμάτων Κατοχής-Η πάλη κατά του ΕΛΑΣ και των Αναρχικών-Ο ιδεολογικός αγώνας-Η μορφή του αγώνα-Συνεργάτες Καλαβρυτινοί. Περιληπτική έκθεση του Γεωργίου Φλούδα, αδελφού του Τάκη Φλούδα από τα Νάσια Καλαβρύτων.

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ.....................