Κάλεσμα Αγωνιστικής Ενότητας Καθηγητών Δυτικής Ελλάδας

Α γωνιστική Ε νότητα Κ αθηγητών για Παρέμβαση στη Δ υτική Ε λλάδα Διακήρυξη αγωνιστικής ενότητας και Κάλεσμα « Και ενώ οι τριάκ...

Αγωνιστική Ενότητα Καθηγητών για Παρέμβαση

στη Δυτική Ελλάδα

Διακήρυξη αγωνιστικής ενότητας και Κάλεσμα

«Και ενώ οι τριάκοντα (τύραννοι) εξελέγησαν υπό τον όρο να συντάξουν νόμους σύμφωνα με τους οποίους  θα κυβερνούσαν, αυτούς διαρκώς ανέβαλαν να τους συντάξουν […] αλλά τη βουλή και τις άλλες αρχές συγκρότησαν όπως φαινόταν καλό στους ίδιους...»,

Ξενοφώντα Ελληνικά Β. ΙΙΙ, 11

Εισαγωγικά

Η ολομέλεια των αυτόνομων σχημάτων με αναφορά στις Αγων. Παρεμβάσεις της Δ.Ε. στη Δυτική Ελλάδα (με εκπροσώπηση από ΕΛΜΕ Ηλείας, Α΄και Β΄ ΕΛΜΕ Αχαΐας, Α΄ και Β΄ ΕΛΜΕ Αιτ/νίας) συνήλθε την Μ. Δευτέρα, 25-04-2016, στα γραφεία της Α’ ΕΛΜΕ Αχαΐας, στην Πάτρα. Κεντρικό θέμα η δημιουργία και συγκρότηση στενότερων πολιτικών, συνδικαλιστικών και οργανωτικών μέτρων (στα πλαίσια πολύπλευρου συντονισμού κατά τόπους και σωματεία).

Συνεχίζουμε δηλαδή στον δρόμο του αγώνα, της μαζικής λαϊκής αντιπολίτευσης ενάντια στα  αντεργατικά μέτρα κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ. Ανοίγουμε τη συζήτηση για πραγματική ενότητα (συνδικαλιστική - εργατική - εκπαιδευτική) όλων των συναδέλφων που θέλουν να αγωνιστούν για την αντίσταση, ρήξη και ανατροπή στην εκπαίδευση και την χώρα των βάρβαρων πολιτικών που χθές επέβαλε το μαύρο μπλόκ ΝΔ -ΠΑΣΟΚ –ΛΑΟΣ. Σήμερα η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ παρά τις εκλογικές της υποσχέσεις (π.χ. για «πάγωμα πληρωμών για μια πενταετία» σε δανειστές) συνεχίζει  τη δημιουργία του νεοφιλελεύθερου νομικού και πολιτικού υπόβαθρου και διευκολύνει τις επόμενες κυβερνήσεις –των οποίων πολιτικό πρόταγμα είναι η σωτηρία του ευρώ και το κεφαλαίου- τώρα και στο μέλλον να εφαρμόσουν (με πυρήνα την ακραία νεοφιλελεύθερη ΝΔ) πολιτικές αποσάθρωσης του δημόσιου τομέα, με τη συρρίκνωση του δημόσιου σχολείου και την πλήρη ιδιωτικοποίηση της ΤΕΕ.

Στη δημόσια εκπαίδευση, και στις τρεις βαθμίδες, θεσμοθετούνται βαθιά αντιδραστικές τομές, παρά την αριστερή ρητορική της κυβέρνησης, λόγω των ισχυρών δεσμεύσεων, που συνυπέγραψαν και αποδέχονται στα προαπαιτούμενα (περικοπές λειτουργικών δαπανών των σχολείων στο 40% με αύξηση ωραρίου, απαγόρευση μόνιμων διορισμών, δραστική μείωση των αναπληρωτών, κινητικότητα, μετατάξεις, απολύσεις, καταργήσεις σχολείων, συγχωνεύσεις τομέων και ειδικοτήτων κ.λ.π.). Η εφαρμογή των μνημονίων κατ’ εντολήν των δανειστών και η ευρεία χρήση της εργαλειοθήκης του ΟΟΣΑ έχει ως αποτέλεσμα την πλήρη ανατροπή στο χώρο της εκπαίδευσης με συνέπειες για εκπαιδευτικούς, μαθητές, την κοινωνία, στο σύνολό της!

Τα παραπάνω δεν είναι συνδικαλιστικές εκτιμήσεις, αλλά υπογεγραμμένες συμφωνίες του 3^ου μνημονίου, που ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝ-ΕΛ, ΠΑΣΟΚ, ΠΟΤΑΜΙ, προκειμένου να «σώσουν» τη χώρα, όπως είπαν, χωρίς όμως να υπολογίζουν τις ανάγκες του Ελληνικού λαού.  Επέλεξαν να παίξουν μέσα στον βόρβορο της αγοράς της νεοφιλελεύθερης  Ευρώπης και του ΔΝΤ και αυτό έγινε φανερό ήδη από τις 20 Φλεβάρη 2015.

Η πολιτική συγκυρία

-Στο νέο ασφαλιστικό/συνταξιοδοτικό και νέο φορολογικό ν/σχ βλέπουμε την πλήρη μετατροπή του αναδιανεμητικού συστήματος σε ανταποδοτικό (με σχεδιασμό να μετατραπεί πλήρως σε κεφαλαιοποιητικό). Πρόκειται για την αποθέωση της ατομικής ευθύνης για ασφάλιση – σύνταξη, με τεράστιες μειώσεις των συντάξεων και με την σφραγίδα μιας δήθεν αριστερής κυβέρνησης!

- Για το νέο μισθολόγιο, απλά θα σημειώσουμε -πέρα από την δομή του- το γενικό πάγωμα με μειώσεις στις αποδοχές, τον κίνδυνο για τα πενιχρά ¾ των μερικών ωριμάνσεων, τις «προσωπικές διαφορές» και την διεύρυνση της εξαφάνισης «μισθολογικών» χρόνων. Δεν είναι τυχαίες οι απαιτήσεις  του ΔΝΤ που το περιλαμβάνονται στην «κάβα» των 3,5 δις Ευρώ. Τι στιγμή μάλιστα που δόθηκαν προκλητικές αυξήσεις στα στελέχη σε μεγάλες «θέσεις ευθύνης» και σε κατόχους «διδακτορικών» για μελλοντική «χρήση» τους (λέγε με ατομική αξιολόγηση, αυτο-αξιολόγηση σχολείων και εξωτερική αξιολόγηση)...

- Σε γενικές γραμμές, τα μέτρα που φέρνουν ενάντια στο λαό είναι τόσο δισβάσταχτα, που η προσπάθεια για να τα περάσουν και κυρίως εφαρμόσουν, θα δημιουργήσει σεισμούς σε ολόκληρο το πολιτικό σύστημα. Είναι πολύ πιθανό να οδηγήσει σε αναζήτηση διάδοχης κατάστασης για την κυβέρνηση Τσίπρα. Σε κάθε περίπτωση η τεράστια ζημιά που μπορούσε να κάνει στον λαό, στην αριστερά και στο κίνημα ο ΣΥΡΙΖΑ έχει συντελεστεί ήδη με την επιλογή του Ευρωμονόδρομου του Μνημονίου.

Στο δια ταύτα για τους εργαζόμενους (και τους δημοσίους υπαλλήλους) ανοίγει ακόμα μέχρι και ο δρόμος της πληρωμής το καλοκαίρι με χρεώγραφα Δημοσίου (I ouwn you) και περαιτέρω μεγαλύτερες θυσίες για τις Τράπεζες και το κεφάλαιο. Αυτά τα γράφουμε γιατί είναι εμφανής ο κύνδυνος και το πολιτικό αδιέξοδο της Αστικής Τάξης και της ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ κυβέρνησης. Γι αυτό πρέπει το εργατικό κίνημα και ο λαός να είναι προετιμασμένοι γι’ αυτά που έρχονται.

Τα εκπαιδευτικά

Η νεομνημονιακή συγ-κυβέρνηση του Αλ. Τσίπρα, μακριά από κάθε έννοια, πρόνοια και σχεδιασμό για δυνατή, δημόσια, 12χρονη υποχρεωτική και ενιαία εκπαίδευση και με 2χρονη προσχολική αγωγή, σχεδιάζει (κοινή αντζέντα Ν. Φίλη/Α. Λιάκου;) με αιχμή του δόρατος πάλι την ΤΕΕ και το Λύκειο:

- Νηπιαγωγεία: αντί επέκτασης της προσχολικής αγωγής σε όλο τον ελλαδικό χώρο για όλα τα νήπια και δημιουργίας ουσιαστικά παιδαγωγικών συνθηκών για τις ημιαστικές και αστικές περιοχές, επιλέγει την συρρίκνωση των τμημάτων και στίβαγμα. Άθλιες συνθήκες για τα φτωχά στρώματα και έξοδο μαθητών για τα πολυτελή ιδιωτικά νηπιαγωγεία, όσων ακόμα δύνανται. Μειώνει έτσι τον αριθμό των οργανικών θέσεων, ώστε αλλού να «παραγάγει πλεονάσματα» νηπιαγωγών για κάθε «χρήση», εξαλείφοντας την ανάγκη προσλήψεων.

- Δημοτικά: Αντί καθιέρωσης του πλήρους ολοήμερου σχολείου με διεύρυνση και ενσωμάτωσης των ΕΑΕΠ, επιστρέφει στην συρρίκνωση, μειώνει το ρόλο του ολοήμερου, μειώνει ώρες ειδικοτήτων και μαθημάτων, μειώνει αριθμό οργανικών, προκειμένου να δημιουργήσει «πλεονάσματα» δασκάλων και καθηγητών (κοινών) ειδικοτήτων.

-  Ειδική Αγωγή: σχεδιάζεται η συρρίκνωση –ίσω μετά και η διάλυση - των σταθερών δομών. Αυτό διευκολύνει στη μείωση των εξόδων με την είσοδο  μαθητών στις διευρυμένες τάξεις, με συρρίκνωση των οργανικών κενών και την όποια διεύρυνση των ελαστικά εργαζόμενων στο χώρο. Επομένως στοχεύουν στο σημαντικό περιορισμό διορισμών μονίμων και προσλήψεων αναπληρωτών από τη νέα σχολική χρονιά και στις δύο βαθμίδες. 

- Γενικά Λύκεια: Δεν έχουν καταλήξει οριστικά, αλλά η κατεύθυνση που ψάχνονται είναι εμφανής. Ρίχνουν ιδέες μερική ελεύθερη πρόσβαση, για μείωση ύλης, ίσως και διδακτικών ωρών, για διετή Λύκεια (και ΕΠΑΛ) με ταυτόχρονη ραγδαία αύξηση επιλεγομένων, ώστε να μειωθεί ο αριθμός και των οργανικών θέσεων κατακόρυφα. Σε περίπτωση που δεν αποτρέψουμε και αυτή την εξέλιξη –στη λογική του ενιαίου σχολείου- θα υπάρξει μία καρικατούρα διετούς Λυκείου με τρεις τουλάχιστον βασικές αρνητικές πλευρές: α) Σχολείο – φροντιστήριο για λίγους μαθητές, αλλά με τεράστιο αριθμό μαθητών στα τμήματα, β) Ραγδαία συρρίκνωση του αριθμού των Λυκείων, κυρίως στις αστικές περιοχές, γ) Καταβύθιση του αριθμού των οργανικών θέσεων σε αυτά και τεράστια κινητικότητα καθηγητών.

- Γυμνάσια: Σχεδιάζουν μια τετραετή δημοτικοποίηση με αναμόρφωση των εξετάσεων (ενδέχεται να οδηγήσει αύριο σε ενιαίο δημοτικό-γυμνάσιο, χωρίς να γνωρίζουμε αν 6+4=10). Ταυτόχρονα, επειδή τα κτίρια των γυμνασίων είναι κατασκευασμένα για 3 τάξεις, είναι πολύ πιθανή η αύξηση των μαθητών στα τμήματα. Επί του περιεχομένου ήδη βγαίνουν στο φώς οι σχεδόν ειλλημένες αποφάσεις για μείωση των γνωστικών αντικειμένων και κυρίως με την υποβάθμισή τους με κοινή διδασκαλία τομέων γνώσης και όχι κλάδων (π.χ. «εισαγωγή στην κουλτούρα των φυσικών επιστημών). Ερωτηματικό παραμένει και ο συνολικός αριθμός διδακτικών ωρών κάθε εργάσιμη εβδομάδα. Σε παρόμοιες κατευθύνσεις αυτές οδηγούνται στη διάχυση των αναθέσεων μαθημάτων σε συνδυασμό με ενοποιήσεις ειδικοτήτων, που το αποκορύφωμά τους θα το δούμε εκτός από τα ΕΠΑΛ και στην υποχρεωτική εκπ/ση (δημοτικά, αλλά και γυμνάσιο). Πρόκειται για την απαρχή  δημοτικοποίησης του Γυμνασίου.

Παράλληλα φαίνεται να σχεδιάζεται με προχειρότητα η πιθανότητα να ενσωματώσουν στο 4/τες Γ/σιο τμήματα ή και λειτουργία έτους υποδοχής προσφύγων και άλλων ειδικών κατηγοριών… (βλέπε αναμόρφωση ειδικής αγωγής).  Ο τρόπος ένταξης είναι το ζήτημα, γιατί είναι υπαρκτός ο κίνδυνος στο εγγύς μέλλον είναι να «εξαφανιστεί» ακόμη και μία ολόκληρη τάξη για δημοσιονομικούς λόγους!

- Αντισταθμιστική εκπαίδευση:  Θεωρούν ότι το πρόγραμμα του σχολείου δεν μπορεί να είναι ενιαίο και συγκεντρωτικά προβλεπόμενο. Έτσι προσπαθούν να κρύψουν «κάτω από το χαλί» κάθε έννοια αντισταθμιστικής εκπαίδευσης, αμβλύνοντας εν μέρει έστω το αρνητικό οικογενειακό ή κοινωνικό κεφάλαιο που φέρει και στο οποίο μετέχει όλο και μεγαλύτερο ποσοστό μαθητών.  Βεβαίως κάθε κουβέντα στο πλαίσιο αυτό για την «αυτόνομη» σχολική μονάδα,  το λιγότερο που κάνει, είναι να συσκοτίζει την υπέρβαση των κοινωνικών διαφορών και να οδηγούν τα σχολεία  είτε να αναζητούν πόρους από την αγορά, είτε να συρρικνώνονται και να κλείνουν (βλ. Αγγλία, Ουαλία, ΗΠΑ, κλπ).

Μας τα ’παν κι άλλοι! Όλα αυτά θυμίζουν τους σχεδιασμούς των προκατόχων, της Άννας Διαμαντοπούλου το 2009 και του Κωνσταντίνου Αρβανιτόπουλου του 2012. Τον Αύγουστο του 2014, ο τότε υπουργός Παιδείας κ. Ανδρέας Λοβέρδος, πρότεινε να δοθεί αυτονομία στην επιλογή προγραμμάτων στο 10% του προγράμματος κάθε τάξης, αλλά δεν πρόλαβε!!! Κοινή συνισταμένη: όλες οι προτάσεις αποτελούν κεντρική κατεύθυνση  της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΟΟΣΑ. Οι προσπάθειες του «δεξιού χεριού» του υπ. Ν. Φίλη (Αντώνης Λιάκος) να μας παραπλανήσει θα πέσουν στο κενό, διότι θεωρούν ότι το εκπαιδευτικό κίνημα δεν μπορεί να αντιδράσει...  Η παραπέρα διάσπαση του ενιαίου χαρακτήρα της εκπαίδευσης με αιχμές την ΤΕΕ και Λύκειο δεν θα περάσει.

-Τ.Ε.Ε.: Αντί αναβάθμισης και διάχυσης τεχνολογικών μαθημάτων και δεξιοτήτων ενεργητικού επαγγελματικού προσανατολισμού, σε δημοτικό, γυμνάσιο και Λύκειο (ενιαίο σχολείο), η κυβέρνηση έχει προαποφασίσει:

Συρρίκνωση της Τεχν. Επαγγ. Εκπαίδευσης (ΤΕΕ), δημιουργία ενιαίου χώρου Επαγγ. Εκπαίδευσης & Κατάρτισης, μείωση της φοίτησης, συρρίκνωση των Επαγγελματικών και εργαστηριακών μαθημάτων σε αναντιστοιχία με το επίπεδο 4 των επαγγελματικών προσόντων της βαθμίδας εκπ/σης των ΕΠΑΛ. Μετατροπή της επαγγελματικής ειδίκευσης σε κατάρτιση, σε έξοδος των μαθητών από το σχολείο μέσω της μαθητείας σε αναλώσιμης μεσαιωνικού τύπου νεανικής απασχόλησης (κάλφας), δωρεάν παροχή εργασίας για επιχειρήσεις και κάποιες κρατικές δομές. Συγχώνευση, συρρίκνωση, κατάργηση και γεωγραφικό επιμερισμό των τεχνικών ειδικοτήτων στα ΕΠΑΛ. Αναγνώριση των κολεγίων στο 6^ο επίπεδο επαγγελματικών προσόντων, που στην ουσία θα σαρώσουν κάθε παλιά ή νέα δομή κατάρτισης μετά το Λύκειο και το ΕΠΑΛ ακόμα και αρκετές σχολές των ΑΤΕΙ & ΑΕΙ, χωρίς αυτές να μετατρέπονται σε ενιαία εκπαίδευση και ειδίκευση!!!

Σχεδιάζουν να παρακάμψουν την εκπαιδευτική διαδικασία απόκτησης ειδικότητας από το τεχνικό σχολείο με ταχύρυθμα σεμινάρια των 130 ωρών (κυρίως σε ιδώτες) με την πιστοποίηση στον υπερ-ΕΟΠΕΠ και με επαναπιστοποίηση ανά 4ετία με τα ανάλογα παράβολα κάθε φορά. Κάτι αντίστοιχο προβλέπει η εργαλειοθήκη του ΟΟΣΑ και για τους εκπαιδευτικούς! 

Με αυτές τις επιλογές αρνούνται ακόμα και τον θεσμό των Σχολών Τεχνών & Επαγγελμάτων που είναι αναγκαίος  να υπάρξει έστω μέχρι να αρχίσει σχεδιασμένα και κοινωνικά και εκπαιδευτικά νομιμοποιημένα από την 1^η δημοτικού το ενιαίο σχολείο των αναγκών, της ενιαίας γνώσης και για όλα τα παιδιά. Έτσι μπορεί να αποτραπεί η πλήρης κατάργηση της ΤΕΕ, μαζί και παραδοσιακά επαγγέλματα. Μ’ αυτό τον τρόπο που σχεδιάζει το Υπ. παιδείας υπονομεύονται πλήρως οι σπουδές στην Επαγγελματική Εκπαίδευση και σύντομα δίπλα στη «βιομηχανία» πιστοποιήσεων θα στηθεί μια «ανθηρή  βιομηχανία» για το «πώς να περάσω τις εξετάσεις πιστοποίησης». 

Έτσι, ποιος είναι άραγε ο λόγος ένας νέος να παρακολουθήσει 3 έως 5 χρόνια κάποιον κλάδο στην επαγγελματική εκπαίδευση για να αποκτήσει τις απαραίτητες γενικές γνώσεις και να γνωρίσει ολοκληρωμένα μια επαγγελματική ειδικότητα όταν μπορεί με ένα «ταχύρρυθμο» σεμινάριο, ίσως και χωρίς καν αυτό, να αποκτά, μέσω συνήθως σύντομων εξετάσεων σε θέματα θεωρίας, ένα επαγγελματικό πιστοποιητικό;

- ΣΕΚ-ΔΙΕΚ, ν/σχ για έρευνα (το ΔΣ της ΟΛΜΕ ζήτησε απόσυρση στις 6/5/2016): Καταργούνται οι δημόσιες και ιδιωτικές Σχολές Επαγγελματικής Κατάρτισης (Σ.Ε.Κ.) ή μετατρέπονται σε ΔΙΕΚ ενήλικων αποφοίτων υποχρεωτικής εκπαίδευσης ευαίσθητων κοινωνικών ομάδων. Δηλαδή με την διατήρηση στην ουσία της άτυπης κατάρτισης ΔΙΕΚ μετά το Γυμνάσιο θα συρρικνώσει τόσο το ΓΕΛ, όσο και τα ΕΠΑΛ, σε συνδυασμό δε με τον ΕΟΠΠΕΠ, θα πάει η πιστοποίηση καπνός!

Επιπρόσθετα, μη ξεχνάμε ότι, εκτός από τον εν γένει αναπτυσσόμενο λειτουργικό αναλφαβητισμό των "κανονικών" μαθητών, έχουμε και υπερπληθείς ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες (π.χ. Ρομά, Πρόσφυγες, οικονομικοί μετανάστες, άνεργοι, ΑΜΕΑ, κ.α.). Επαναφέρουν έτσι το Ν. 2817/2000 (Αρσένης) περί κατάρτισης ειδικών ομάδων μετά το Δημοτικό, αλλά με διεύρυνση για την αφαίρεση πληθυσμού από την τυπική εκπαίδευση.

Άρα γιατί να πάει τόσα χρόνια σχολείο κάποιος; Οδηγούν τη νέα βάρδια απασχολούμενων στην αμάθεια - Κατεβάζουν τον πήχη των γνώσεων πολύ χαμηλά....

- Υπεύθυνοι εργαστηρίων, ν/σχ για έρευνα: «...Για τους εκπαιδευτικούς οι οποίοι έχουν οριστεί υπεύθυνοι εργαστηρίων: α) πληροφορικής στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση ή β) πληροφορικής στην δευτεροβάθμια εκπαίδευση ή γ) φυσικών επιστημών στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση δεν προβλέπεται μείωση διδακτικού ωραρίου και αναλαμβάνουν την ευθύνη του εργαστηρίου ως αποκλειστική εξωδιδακτική απασχόληση κατά την κατανομή των εργασιών από τον σύλλογο διδασκόντων». 

- Υπηρεσιακές μεταβολές: Με σχεδιασμό ευρύτερο ετοιμάζουν παραπέρα συρρίκνωση του αριθμού οργανικών θέσεων ανά ειδικότητα και περιοχή μετάθεσης, που  μπορεί να φτάσει μέχρι την κατάργηση πολλών υφιστάμενων οργανικών θέσεων που δεν έχουν πλήρη αριθμό διδακτικών ωρών σε σχολεία ή ομάδες σχολείων. Υποβαθμίζουν τον ρόλο των ΠΥΣΔΕ και ΑΠΥΣΔΕ σκόπιμα για να έχουν άμεση εφαρμογή τα μνημονιακά μέτρα με μονοπρόσωπες αποφάσεις χωρίς έλεγχο και αξιοκρατία. Στο άμεσο διάστημα σχεδιάζουν να καταργηθούν έτσι αρκετές οργανικές θέσεις στα σχολεία με συνέπεια μεγάλο ταξίδι των συναδέλφων ανά την επικράτεια. Για όλα αυτά  οι κυβερνητικές συνδικαλιστικές παρατάξεις έχουν σοβαρές ευθύνες, διότι εναλλάξ κάθε φορά αντί να στηρίζουν τις αποφάσεις του κλάδου και τους συναδέλφους, υποτάσσονται στα κελεύσματα των κομμάτων τους και γίνονται «δούρειοι» ίπποι!

Κάλεσμα: Τέλος εποχής... ώρα για μια νέα αρχή

Υπάρχει πρόταση διεξόδου; Ποιός ο νέος ρόλος των σωματείων; Τα πέντε αυτόνομα σχήματα στη Δυτική Ελλάδα, με αναφορά στις Παρεμβάσεις Δ.Ε., θεωρούν ότι υπάρχει διεξοδος, η οποία βεβαίως σχετίζεται:

1) Στην διάλυση και της τελευταίας αυταπάτης από το πείραμα ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.

2) Τη συσπείρωση στο χώρο των Παρεμβάσεων σε πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση.

3) Μετά την Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη, όπου η συσπείρωση έχει προχωρήσει αρκετά, οφείλουμε πλέον μεθοδικά να προχωρήσουμε και σε όλες τις Περιφέρειες. Μ’ αυτό το σκεπτικό προχωράμε στη Δυτ. Ελλάδα.

4) Διακόπτουμε κάθε συνεργασία με οποιαδήποτε ομάδα έχει άμεση ή έμμεση αναφορά και αυταπάτες από το  ΣΥΡΙΖΑ.

5) Κρατάμε ό,τι θετικό έχουμε παραγάγει ως  Παρεμβάσεις σε επίπεδο θεωρίας και πράξης μέχρι τώρα σε όλα τα επίπεδα, αλλά και αναζητούμε επί πλέον αναλύσεις και ταυτόχρονα νέου τύπου συλλογικές δράσεις.

6) Θεωρούμε ότι στο «μαραθώνιο» που έχουμε μπροστά μας κρατάμε τις μικρές νίκες, αλλά αναζητούμε να περάσουμε από την συλλογική ιστορική ήττα σε νίκη.

7) Οφείλουμε να επεκτείνουμε τις συλλογικές πρωτοβουλίες στο χώρο της εκπαίδευσης, του δημοσίου και στο χώρο της ανεργίας, της ελαστικής εργασίας και της σύνταξης.

8) Οφείλουμε να δημιουργήσουμε συλλογικά υποκείμενα στο τοπικό επίπεδο με αντίστοιχες γενικές συνελεύσεις, ώστε να περάσουμε και σε νέο επίπεδο οργάνωσης, αντίστασης, ρήξης και ανατροπής, με στόχο την «άλλη κοινωνία», με «άλλη οικονομία» και «άλλες μορφές» συλλογικής δημοκρατικής οργάνωσης.

9) Με όλα τα κομμάτια συνδικαλιστών/παρατάξεων και αυτόνομων αγωνιστών/αγωνιστριών εκπαιδευτικών θεωρούμε ότι μπορούμε να έχουμε κοινή συλλογική δράση –με τις παραπάνω κατευθύνσεις- κατά σειρά στο χώρο του σχολείου, των Γενικών Συνελεύσεων, των τοπικών ευρύτερων συνελεύσεων και του ΔΣ της ΕΛΜΕ.

10) Στα πλαίσια αυτά δεν αφορίζουμε εκ των προτέρων όσους συναδέλφους εργάζονται και διδάσκουν στα σχολεία έχοντας μικρές «θέσεις ευθύνης». Αποδεχόμενοι την προτεραιότητα του συλλόγου διδασκόντων και την αντίσταση στις επιταγές του ΟΟΣΑ κλπ, θεωρούμε ότι έχουν θέση στην κοινή μας προσπάθεια.

11) Θα πρέπει όλοι πλέον να ξεκαθαρίσουμε τη στάση μας απέναντι στον νέο κυβερνητικό συνδικαλισμό, παίρνοντας ξεκάθαρη θέση απέναντι στου νέους υπηρέτες της βάρβαρης νεομνημονιακής πολιτικής οι οποίοι μάλιστα, δρώντας στο όνομα της Αριστεράς, απλώς τη συκοφαντούν. Να μην γίνουμε συνένοχοι στο νέο επικοινωνιακό τέχνασμα των ανθρώπων του ΣΥΡΙΖΑ «και μνημόνια και αντιμνημονιακοί». Στα υπηρεσιακά συμβούλια όλων των βαθμίδων απέναντι μας είναι κυβέρνηση αλλά και τα συνδικαλιστικά τους δεκανίκια, παλιά και νέα.

Στο πλαίσιο αυτό, η Α(γωνιστική) Ε(νότητα) Κ(αθηγητών) για ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ στη Δυτ. Ελλάδα:

Ι) Προτείνει ευρύτερη λαϊκή αγωνιστική συμπόρευση όλων των δυνάμεων του κινήματος, των συνδικάτων, των σωματείων, του κόσμου του αγώνα και της ζώσας και όρθιας αριστεράς, με:  ανοιχτές συνελεύσεις, διαδικασίες βάσης, συνελεύσεις γειτονιάς, πλατειών, σε κάθε σχολείο και χώρο δουλειάς, ώστε να οργανωθεί η λαϊκή αντίσταση, η πάλη των συναδέλφων της παιδείας και όλου του λαού, απέναντι στα μέτρα που έρχονται με κάθε μορφή αστικής κυβέρνησης – επιβολής που προ-ετοιμάζουν.

ΙΙ) Αναβαθμίζει τη σχέση τόσο πανελλαδικά όσο τοπικά στο πλαίσιο των Παρεμβάσεων.

ΙΙΙ) Θα συμβολίσει αυτή την στρατηγική της στις επερχόμενες εκλογές για εκλογή αιρετών στα Υ.Σ. το Φθινόπωρο με τον παραπάνω τίτλο.

IV) Θεωρεί ότι, όσοι συνάδελφοι στη β/βάθμια εκπ/ση συνεχίζουν να έχουν αναφορά στις Παρεμβάσεις Δ.Ε., οφείλουν να ενταχθούν χωρίς επιφυλάξεις σ’ αυτή την Αγωνιστική Ενότητα, βάζοντας και το δικό τους λιθαράκι στο κτίσιμο των Παρεμβάσεων των νέων αναγκών και στη Δυτ. Ελλάδα. Γι’ αυτό και τους καλεί να πορευτούν μαζί μας.

V) Για τους λόγους αυτούς, αφενός θα θέσουμε αυτές τις σκέψεις και αποφάσεις εντός των Πανελλαδικών Ολομελειών των Παρεμβάσεων και αφ’ ετέρου, μετά τις πανελλαδικές εξετάσεις, θα καλέσουμε και νέα Ολομέλεια στην Πάτρα.

- Δεν απεμπολούμε κατακτήσεις δύο αιώνων

- Στηρίζουμε μέχρις εσχάτων το δημόσιο σχολείο

- Δεν υπάρχουν πλεονάσματα εκπαιδευτικών, αλλά ανάγκες των παιδιών

- Να γίνουμε μια γροθιά και φόβος των απέναντι

Α.Ε.Κ. / για ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ στη Δυτ. Ελλάδα, Πάτρα 25-4 και 07-05-2016