Δροβολοβό και Παλαιών Πατρών Γερμανός

Σημ. ΚΑΛΑΒΡΥΤΑ-NEWS Το παρακάτω κείμενο είναι προϊόν ιστορικής έρευνας πολλών ετών από τον εκλεκτό συμπατριώτη μας Αθανασίο Τζώρτζη, α...

Σημ. ΚΑΛΑΒΡΥΤΑ-NEWS

Το παρακάτω κείμενο είναι προϊόν ιστορικής έρευνας πολλών ετών από τον εκλεκτό συμπατριώτη μας Αθανασίο Τζώρτζη, από τον Προφήτη Ηλία Καλαβρύτων και που αποτελεί ελάχιστο μέρος χιλιάδων, κυριολεκτικά σελίδων, έρευνας και η ιστορικής καταγραφής ανεκτίμητου θησαυρού για τον τόπο μας. Μαζί με άλλους, πολλούς και εκλεκτούς συμπατριώτες μας, που άρθρα και μελέτες, των περισσοτέρων εξ αυτών, έχουμε την τιμή να φιλοξενούμε στην ηλεκτρονική μας εφημερίδα, δημιουργούν ένα ψηφιδωτό γνώσεων με την ιστορία του τόπου μας, άγνωστο στους περισσοτέρους εξ ημών.

Όλα αυτά τα σημειώνουμε διότι δυστυχώς αυτόκλητοι "εισαγγελείς", λαθρόβιοι αυτοβαφτιζόμενοι δημοσιογράφοι και εντελώς απαίδευτοι, σε γνωστικό αλλά κυρίως σε κοινωνικό επίπεδο, χωρίς να γνωρίζουν, χωρίς να θέλουν να μάθουν, χωρίς να ρωτούν, καταγγέλλουν, υβρίζουν, προσβάλλουν και κυρίως επιδιώκουν να χειραγωγήσουν μέσα από εντελώς παράνομα blogs που τα παρουσιάζουν ως τάχα ειδησεογραφικά προβάλλοντας πάντα το κακό. Ψάχνουν το λάθος σε κάποιους που δημιουργούν και κριτικάρουν εκ του ασφαλούς. Πουλάνε εκδούλευση σε άλλους και προσβάλλουν συλλόγους και δράσεις κατά το δοκούν, εκβιαστικά, απειλητικά. Το τελευταίο όμως διπλό "χτύπημα" τους που δεν ηταν επί προσωπικού αλλά επί εθνικού ξεπέρασε κάθε όριο. Από την μια αλλοιώνουν ιστορικά γεγονότα όπως τη σχέση του Π.Π.Γερμανού με το Δροβολοβό και από την άλλη κάνουν τα πάντα να... χτυπήσουν τη εκδήλωση της επόμενης Κυριακής στο Μέγα Σπήλαιο και την αναβίωση μετα από σχεδόν πενήντα χρόνια της αναπαράστασης του ιστορικού καλογερικού πόλεμου που έλαβε χώρα στις 24 Ιουνίου 1827. Σύγχρονος εθνομηδενισμός, σύγχρονος νενεκισμός.

Οι απαντήσεις δίνονται με έρευνα και από ανθρώπους που γνωρίζουν...

για το ΚΑΛΑΒΡΥΤΑ-NEWS

Νίκος Κυριαζής       

Δροβολοβό και Π. Π. Γερμανός…

Παλαιών Πατρών Γερμανός: Και όμως… πέρασε  από το Δροβολοβό…

γράφει ο Αθανάσιος Τζώρτζης

Σε συνέχεια προηγούμενης ανάρτησης με τίτλο: Δροβολοβό και Παλαιών Πατρών Γερμανός (διαβάστε εδώ), θεωρώ απαραίτητο, προς ενημέρωση όσων ενδιαφέρονται, να προσθέσω και τα εξής στοιχεία, για το ίδιο θέμα (το οποίο βέβαια δεν εξαντλείται με αυτά):

Για τη διέλευση του Π. Πατρών Γερμανού από το Δροβολοβό και την προσωρινή παραμονή του εκεί, αναφέρουν:

1. Ο Κώστας Αυγουστής-Αυγουστόπουλος, από Καμενιάνους, στο βιβλίο του «Οι Καμενιάνοι και οι ρίζες μου», Αύγουστος 1986, στη σ. 37 αναφέρει: «…Εκεί [στον ναό της Παναγίας του βράχου] εκλείσθη λίγες μέρες το έτος 1825 προς ασφάλεια ο Παλαιών Πατρών Γερμανός που συνελήφθη εις την μονήν Χρυσοποδαριτίσσης Νε-ζερών Πατρών και οδηγούμενος δια της επαρχίας μας στο φρούριο της Γαστούνης κατά διαταγήν του οπλαρχηγού Γκούρα (Γερμανού Παλ. Πατρών ανέκδοτα έτος 1969 σελ. 23)».

2. Ο μοναχός π. Μάξιμος Ιβηρίτης (Νικολόπουλος), από Καμενιάνους, στο βιβλίο του «Ιστορικά σημειώματα…», Άγιο Όρος 2005, σ. 152 αναφέρει: «…Ενθάδε [στο Σπήλαιο Δροβολοβού] εκρατήθη επ’ ολίγονως αιχμάλωτος τον Ιανουάριον του 1825 και ο αοίδιμος Π. Π. Γερμανός» ότε, με εντολήν του Κωλέττη κατά τον εμφύλιον σπαραγμόν, συνελήφθη υπό των στρατιωτών του Γκούρα εις την Ι. Μονήν Χρυσοπο-δαριτίσσης Πατρών, δια να μεταφερθή εις την συνέχειαν μέσω Δίβρης εις Γαστού-νην…».

3. Ο πρωθιερέας Νικόλαος Παν. Παπαδόπουλος  από το Δεσινό, αναφέρει: «Οι στρατιώται οι συλλαβόντες τον Γερμανόν θα ηκολούθησαν την επομένην οδόν μέ-χρις ότου φθάσουν εις την επαρχίαν Καλαβρύτων και τον δήμον Αροανίας, οπόθεν κατήγετο, εκ του χωρίου Σοπωτού, ο Νικολέτος Σοφιανόπουλος. Η πιθανωτάτη διαδρομή η και σήμερον υπό των χωρικών πεζή διανυομένη, είναι η εξής: Ιερά Μο-νή Χρυσοποδαρίτισσας – Χάνι Παπαντώνη – Βλασία – Κρύα Βρύση - Κουτσουλά-ρι βρύση – πρόποδες όρους Γκολέμη – Καπρίβαινα – Καμενιάνοι – Δροβολοβόν . Η σύλληψις του ιεράρχη έγινε 21.1.1825, ημέρα Τετάρτη. Την επόμενη ημέρα (Πέ-μπτη) 22/1/1825 αναχώρησε από τη Μονή Χρυσοποδαριττίσης και την ίδια ημέρα ή την επομένη έφθασε στο Δροβολοβό».

«Εκεί κατά την παράδοσιν των κατοίκων, ενεκλείσθη ο Γερμανός, προς ασφάλειαν, εις τον εντός σπηλαίου ευρισκόμενον ναόν της Ζωοδόχου πηγής, κοινώς «Πανα-γιάς».». Και σε υποσημείωση στη σελίδα αυτή ο πρωθιερέας προσθέτει:  «Η μέχρι Δροβολοβού πορεία του Γερμανού ήτο πεζή, κατά την παράδοσιν. Η Ιερά μονή Χρυ-σοποδαριτίσσης  έδωκε ζώα δια την μέχρι Δροβολοβού πορείαν. Εν τούτοις δεν έγι-νε χρήσις τούτων εκ διαφόρων λόγων. Όταν το απόσπασμα έφθασεν εις Δροβολο-βόν, έσπευσεν ο Σοφιανόπουλος να φυλακίση τον Γερμανόν εις την «Παναγιά», μέ-ρος ασφαλές και απόρθητον. Οι στρατιώται του αποσπάσματος εφύλασσον τα πέριξ μέρη της σπηλιάς, εκ φόβου απελευθερώσεως του Γερμανού υπό των εκεί γνωστών και φίλων του. Πολλοί των πέριξ τριών χωρίων Δροβολοβού, Καμενιάνων και Δε-σινού κατά την τοπικήν παράδοσιν, μαθόντες την εν τω σπηλαίω φυλάκισιν του Γερ-μανού, έσπευσαν και προσέφερον εις αυτόν και τους στρατιώτας, διαφόρους τροφάς και άλλα χρειώδη δια την συνέχισιν της πορείας. Ο Γερμανός ηυλόγει αυτούς  και πολλάκις μετέπειτα έκαμνε λόγον περί της φιλοξενίας των κατοίκων των τριών χω-ριών και του «ευλογημένου τόπου αυτών»…». Αυτά σχετικά με όσα η παράδοση αναφέρει.

 Όμως ο πρωθιερέας αναφέρει γραπτώς στο ίδιο έργο του ότι κατέχει έγγραφα απο-δεικτικά στοιχεία για όσα αναφέρει . Συγκεκριμένα σε επιστολή που έστειλε στον διευθυντή του περιοδικού «Εκκλησιαστικό Βήμα)» Αντώνιον Γούναρη τμηματάρχη του Τ.Α.Κ.Ε. [Ταμείο Ασφ. Κληρ. Ελλάδος] (βλ. περιοδ. έτ. 1952, φ. Ιουλίου) προ-κειμένου να διορθώσει άρθρο του Μητροπολίτη Ακαρνανίας Ιεροθέου (Παρασκευ-οπούλου) (Ιουνίου 1952) σχετικό με τον Π. Π. Γερμανό, αναφέρει: «…Χάριν όμως της αληθείας, και εφ’ όσον μάλιστα ευρίσκονται εις το αρχείον μου σχετικά ανέκδο-τα έγγραφα προς δημοσίευσιν, είμαι υποχρεωμένος να σημειώσω τα εξής επί του άνω σημαντικού γεγονότος. Ο Γερμανός συνελήφθη, ως φίλος του Ζαϊμικού  κόμμα-τος, κατόπιν εγγράφου εντολής (20ης Δεκεμβρίου 1824) του εν Καλαβρύτοις διαμέ-νοντος Ιωάννου Κωλέττη, και του στρατηγού Γκούρα, νεωτέρου (Πύργος, τη 9η Ια-νουαρίου 1825) εγγράφου, προς τον Νικολέτον Σοφιανόπουλον, τον εκ Σοπωτού Αροανίας. Η σύλληψις εγένετο τη 21η Ιανουαρίου 1825, εις την Ιεράν Μονήν Χρυ-σοποδαριτίσσης Πατρών, και ημέραν Τετάρτην. Η μονή τιμάται επ’ ονόματι του Γε-νεσίου της Θεοτόκου, ευρίσκεται ουχί μακράν της οδού Πατρών Καλαβρύτων, κά-τωθεν του χωρίου Κάλανος, και υπάγεται εις την μητρόπολιν Πατρών. Εκ της άνω Μονής, δια συνοδείας πολυμελούς, μέσω του δήμου Βλασίας, ωδηγήθη την επομένην της συλλήψεως εις το χωρίον Δροβολοβόν της Αροανίας και ενεκλείσθη εις τον ιε-ρόν Ναόν της «Παναγιάς» (=Ζωοδοχου Πηγής), κειμένου ανατολικώς του χωρίου και εντός σπηλαίου επί βράχου υψηλού και απορθήτου. Ετέθη υπό φρούρησιν επί τινας ημέρας, ίνα ο Νικολέτος μεταβή, εν τω μεταξύ χρόνω, εις την γενέτειράν του κωμόπολιν Σοπωτού, «προς αντάμωσιν της γυναικός του», ως αναγράφει ο υπασπι-στής του Θ. Κολοκοτρώνη Φωτάκος εις την ιστορίαν του. Τούτο είναι πασίγνωστον εις τους εκεί κατοίκους, και μέχρι σήμερον φέρονται εις το στόμα των πέριξ του Δροβολοβού κατοίκων των χωρίων Δεσινού και Καμενιάνων, η ευγένεια, το ανεξί-κακον και αι ευλογίαι του Γερμναού , προς τους σπεύσαντας, οπαδούς και μη του Ζαΐμη, να περιποιηθώσιν αυτόν. Τη εισηγήσει μάλιστα του σεβαστού μου διδασκά-λου και εφημερίου καμενιάνων Αιδ. Δημητρίου Ι. Καλογεροπούλου, απεφασίσθη κα-τά την πανήγυριν του παρελθόντος έτους [1951], να γίνη και ανάρτησις μαρμαρίνης πλακός, επί του βράχου του ναού, προς επιγραφήν του ιστορικού της εκεί φυλακίσε-ως και εκείθεν διαβάσεως του Γερμανού. Εκ Δροβολοβού και Καμενιάνων ωδηγήθη εις Λειβάρτζιον και εις Δίβρην…» […. Παραλείπω το υπόλοιπο κείμενο της επιστο-λής, το οποίο περιγράφει την πιθανή πορεία στη συνέχεια του Ιεράρχη έως ότου ο Σοφιανόπουλος τον παραδώσει στον Γκούρα στη Γαστούνη]. Αναφέρω μόνο το εξής μέρος της: «Εις το χωρίον Δροβολοβόν, η συνοδεία «τού επήρε το μουλάρι» της Μονής, και από Δροβολοβού μέχρι Γαστούνης εβάδιζε πεζή ο γερμανός, εν και-ρώ χειμώνος, εν μέσω λασπών, βροχών, πάγων και χιόνων…». 

Και ο πρωθιερέας Νικόλαος Παπαδόπουλος συνεχίζει: «Όταν έφτασαν εις Δροβο-λοβόν, την Πέμπτην ή την επομένην ημέραν, και μετά την ασφαλή φύλαξιν του Γερ-μανού εις τον άνω ναόν, τον ευρισκόμενον ανατολικώς του χωρίου, εντός αποκρή-μνου και υψηλού βράχου, του προμαχώνος των πέριξ κατοίκων κατά τα χρόνια της δουλείας, του διατηρούντος ακόμα μέχρι σήμερον «τις πολεμίστρες του 21», μετέβη ούτος εις το πλησίον κείμενον χωρίον του, και παρέμεινε πλησίον της οικογενείας του επί τινας ημέρας. Πάντως κατά την 24ην (Σάββατον) και 25ην (Κυριακήν) ο Νι-κολέτος θα ήτο πλησίον της εν Σοπωτώ οικογενείας του. Πιθανώς η εκ Δροβολο-βού… αναχώρησις να έγινε την 26ην (Δευτέραν) δια την Δίβρην. Τίνα όμως διαδρο-μήν ηκολούθησεν; Έχομεν δύο οδούς, η μεν είναι διαρκείας 3 ωρών, η δε 2,30. Η Δευτέρα είναι η εξής: Δροβολοβόν – Καμενιάνοι – Διάσελον (τοποθεσία), - Τρανά δέντρα – Ισώματα - Κερέσοβα – Λειβάρτζιον – Χόζοβα – Τριπόταμα – Δίβρη . Η πρώτη, η μάλλον πεδινή και η πιθανή της πορείας του Γερμανού, λόγω του χειμώνος και των χιόνων, είναι η εξής: Δροβολοβόν – Τσάγτ Λάκκα – Μεγάλη Βρύση – Κα-λύβια (Καμενιάνων και Λεχουρίου) – Λειβαρτζινό ποτάμι – Λειβάρτζι – Χόζοβα – Τριπόταμα – Δίβρη . Εκ της Δίβρης ανεχώρησαν τη 28η Ιανουαρίου δια Γαστούνην. Την επομένη μάλον διαδρομή ακολούθησαν μετά: Δίβρη – Θεοφάνη χάνι – Καλλι-μάνι – Σαρακοβούνι – Κατσαρού – Κακό Λαγκάδι – Πανόπουλου Χάνι – Μπουρτάμι – Σιμόπουλο – Ποτάμι Κούλουγλι – Δελήμπαλι – Γιάννη Τζαμί – Καλαθά – Δάμιζα – Παλαιόπολις –Μπουχιώτη – Κελεβή – Γαστούνη».

 Ενώ βρισκόταν στην Παλαιόπολη έστειλε ο Π. Π. Γερμανός και εδανείσθη στην Γαστούνη 20 τάλληρα, και τα έδωσε του Νικολέτου. Αυτό προκύπτει από το με η-μερομηνία 11.1.1826 έγγραφο της επταμελούς επιτροπής.

Ο Ιεράρχης θα ήταν πιο εύκολο να οδηγηθεί στη Γαστούνη από συντομότερο και ευκολώτερο δρόμο τον μεταξύ Ερυμάνθου και Σανταμερίου διερχόμενο δια της Μονής των Αγίων Πάντων, Κάλφα, Σιμόπουλου, Δελήμπαλη, αλλά δεν προτιμήθη-κε ίσως από τον φόβο της απελευθέρωσής του εκ των πολλών φίλων του στην πε-ριοχή αυτή. Προτιμήθηκε δε η μέσω Αροανίας διέλευσίς του, εφ’ ενός διότι ήτο α-σφαλεστέρα, αλλά και διότι ο Σοφιανόπουλος ήθελε να επισκεφτεί το Σοπωτό όπου έμενε η οικογένειά του.

Ορισμένα επί πλέον στοιχεία σχετικά με τη σύλληψη και όσα ακολούθησαν.

Για να συλληφθεί ο Π. Π. Γερμανός δόθηκαν δύο εντολές στο Νικολέτο Σοφιανό-πουλο: Η πρώτη διαταγή προς τον Σοφιανόπουλο έχει ημερομηνία: Καλάβρυτα 20.12.1824 και την υπογράφει ο Ι. Κωλέττης. Σε αυτήν αναφέρει ότι με 100 στρα-τιώτες να ενεργήσει σύμφωνα με τις διαταγές του Γκούρα. Δεν αναφέρει ότι αφορά τον Π. Πατρών Γερμανό. Η δεύτερη διαταγή έχει ημερομηνία: Πύργος 9 Ιανουαρί-ου 1825 και την υπογράφει ο Φ. Γκούρας. Σε αυτήν αναφέρεται ότι «να πάρης ό-λους τους στρατιώτας που έχεις υπό την οδηγίαν σου και να υπάγης να εύρης τον δεσπότην παλαιών Πατρών, να τον πιάσης και να με τον φέρης εδώ το ογληγωρό-τερον. Ομοίως και τον Νικηφόρον .

Σε επιστολή προς τον Χρυσοβέργη από τη Δίβρη με ημερομηνία 28.1.1825, αναφέ-ρει ο Π. Π. Γερμανός ότι «…την περασμένη Τετράδην ήρθον στο Μοναστήρι (Χρυσοποδαρίτισσας) μερικοί στρατιώται με διαταγήν του στρατηγού Γκούρα και με επήραν δια να υπάγωμεν εις Γαστούνην  όπου ευρίσκεται η εξοχότης του…». 

Οι στρατιώτες τελικά που συμμετείχαν ήσαν 67 και αυτό προκύπτει από έγγραφο του Υπουργείου των Οικονομικών προς το Εκτελεστικό Σώμα, με ημερομηνία 26.2.1825 στο οποίο αναφέρεται ότι ο ιατρός Π. Σοφιανόπουλος επαρουσίασε δια 67 στρατιώτες  τους οποίους εστρατολόγησε κατ’ επιταγή του Ι. Κωλέτη, ο αδελ-φός του Νικολέτος Σοφιανόπουλος στις 20 του παρελθόντος Δεκεμβρίου και βρί-σκονται στο φρούριο Χλουμουτσίου όπου απέθανε ο Νικολέτος Σοφιανόπουλος, και το υπουργείο απεφάσισε ότι του οφείλονται 3.350 γρόσια για αυτό το λογαρια-σμό .

Από τις διαταγές προκύπτει σαφώς ότι δεν διετάχθη  ο Σοφιανόπουλος να βιαιο-πραγήσει κατά του Ιεράρχη ή των λοιπών Νικηφόρου και Νεκταρίου. Αυτό αποδέ-χεται και η συσταθείσα επταμελής επιτροπή  η οποία στις 11.1.1826 αναφέρει: «…καθότι ως εκ των ιδίων εγγράφων αποδεικνύεται μήτε η διοίκησις, μήτε ο στρα-τηγός Γκούρας, παρά του οποίου εστάλη [ο Σοφιανόπουλος] να φέρη τον Δεσπό-την, διέταξεν ποτέ να επιθέση ούτος χείρας αδίκους και υβριτικάς προς την Πανιε-ρότητά του, αλλ’ απεδείχθη, προφανώς ότι οίκοθεν, ύβρισε, εβίασεν, εγύμνωσε, περιέφερε ως ληστήν εις τα δάση, πρόσωπον ιερόν και αξιοσέβαστον από το πολί-τευμα των χριστιανών Ελλήνων, αντί να το συλλάβει και να το φέρη τιμίως προς τον στρατηγόν…».

Αλλά για τις κακουχίες τις οποίες υπέστη αναφέρει και ο ίδιος ο Π. Π. Γερμανός: Στις 6.2.1825 από τη Γαστούνη ο Γερμανός έστειλε γράμμα στον Γ. Κουντουριώτη και σ’ αυτό αναφέρει ότι ήταν «κλινήρης εκ των πολλών κακοπαθειών και εξ’ ενός δριμυτάτου ρευματισμού εις τους πόδας» και του ζητάει να αναβληθεί η μετακί-νησή του έως να γίνει καλά και να περάσει το ψύχος και ο χειμώνας, οπότε «είμαι πρόθυμος να ακολουθήσω κατά την διαταγήν της σεβαστής Διοικήσεως».

Ο Π. Πατρών Γερμανός κατά την επικρατούσα εκδοχή (δεδομένου ότι οι συγγρα-φείς δίδουν διάφορες ημερομηνίες), απεβίωσε στις 30.5.1826 . Ο δε  Σοφιανόπου-λος τον Φεβρουάριο του 1825 στο Χλουμούτσι, όπως βεβαιώνει πιστοποιητικό του Δημοτ. Συμβουλίου Κλειτορίας από 15.10.1844 .

Στο μεταξύ χρονικό διάστημα μετά τον θάνατο του Σοφιανόπουλου και πριν το θά-νατο του Π. Π. Γερμανού, μεταξύ των αρχών αντηλλάγησαν διάφορα έγγραφα από τα οποία προκύπτουν πληροφορίες σχετικές με τη σύλληψη του ιεράρχη. 

α) έγγραφο με ημερομηνία: Ναύπλιο 11 9βρίου 1825, του Εκτελεστικού Σώματος προς το Επαρχείο Καλαβρύτων, στο οποίο αναφέρεται ότι ο Π. Π. Γερμανός είχε κάνει αναφορά στην οποία περιέγραφε τα  της σύλληψής του από τον Σοφιανόπου-λο και τους στρατιώτες του καθώς και τα διάφορα που του αφαίρεσαν (μετρητά, άρματα, φορέματα, κ.λ.) τα οποία ευρίσκονται στους κληρονόμους του Νικολέτου. Συνημμένο διαβιβάζεται «μαρτυρικό το οποίον επαρουσίασε η Πανιερότης του, και εις το οποίον ευρίσκονται κατά τα γράμματα τα αρπαγέντα χρήματα και πράγματα. Διατάττεται δε το επαρχείον να εισπράξει από τους κατακρατούντας αδίκως και να τα παραδώση εις τον επίτηδες στελλόμενον άνθρωπον του Πανιερωτάτου Π. Πα-τρών».

β) έκθεση της συσταθείσης από το υπουργείο Δικαιοσύνης, επταμελούς επιτροπής για διερεύνηση των αναφερομένων υπό του Π. Π. Γερμανου, με ημερομηνία 11.1.1826, η οποία αναγνωρίζει τις βιαιότητες κατά την σύλληψη, καταλογίζει λε-πτομερώς στους κληρονόμους τα χρεωστούμενα  σε μετρητά και πράγματα και ζη-τεί να καταβληθούν απ’ αυτούς χωρίς να πειραχθεί η προίκα της γυναικός του Σο-φιανόπουλου ως ιερά και απαραβίαστος.  Η απόφαση αυτή διαβιβάστηκε προς το υπουργείο της Θρησκείας δια τα περαιτέρω.

γ) Ο υπουργός της Θρησκείας στις 15.1.1826 διαβιβάζει όλα τα σχετικά (έκθεση επιτροπής, αναφορά του ιεράρχη κ.λ.) στο Εκτελεστικό Σώμα «…δια να τελειοποι-ηθή  ενεργηθείσα η της επιτοπής αύτη απόφασις». Την επόμενη ημέρα από το ίδιο Υπουργείο ειδοποιείται και ο Π. Π. Γερμανός.

δ) με έγγραφό του από 19.1.1826, το υπουργείο της Θρησκείας, επικαλούμενο δια-ταγή του Εκτελ. Σώματος διδει εντολή στο Επαρχείο Καλαβρύτων να ενεργήσει για την αποζημίωση του Π. Πατρών Γερμανού.

ε) από έγγραφο του Επαρχείου με ημερομηνία 29.1.1826 προκύπτει ότι οι κληρο-νόμοι του Σοφιανόπουλου αποδέχτηκαν την οφειλομένη αποζημίωση στον ιεράρχη.

Ακολουθούν διάφορα έγγραφα για τον προσδιορισμό του τρόπου πληρωμής των κληρονόμων προς τον ιεράρχη, δεδομένου ότι επικαλούνται οικονομικές δυσχέ-ρειες.  Το Επαρχείο ορίζει τον πρόκριτο Αγριδίου  Αντρίκο Πονήριν τον Πίκλην ο οποίος με στρατιώτες και άλλους Σοπωτινούς κατέγραψε όλη την κινητή και ακίνη-τη περιουσία του Σοφιανόπουλου προκειμένου να κατασχεθεί. Ο Κατάλογος στάλ-θηκε στο Επαρχείο 29.1.1826.

Ο Ιεράρχης, απελύθη τελικά δια μεσητείας του Λιδωρίκη, χωρίς να προκύπτει από τα έγγραφα αν έλαβε την σχετική αποζημίωση, την οποία του προσδιόρισε (επεδί-κασε) η επταμελής επιτροπή. Ένα τελευταίο έγγραφο στέλνεται από το υπουργείο Δικαίου στο της Θρησκείας, με αντίγραφα όλων των εγγράφων που το Επαρχείο Καλαβρύτων είχε στείλει σχετικών με την υπόθεση του Π. Π. Γερμανού. Το έγγρα-φο φέρει ημερομηνία 6.2.1826. Μεταξύ των εγγράφων αυτών αναφέρονται και: Υποσχετικό Ασημάκη Σοφιανόπουλου, Αναφορά Ανδρίκου Πονήρη, Κατάλογος των εν τη οικία του Νικολέτου Σοφιανοπούλου ευρεθέντων κ. λ. 

Θ. Τζώρτζης.

------------------

1.Περνώ: διέρχομαι, διαβαίνω, μεταβαίνω, διέρχομαι εκ τινος τόπου εις έτερον (Δημητράκος).

2. Όπως ο αναγνώστης θα διαπιστώσει στη συνέχεια όλα όσα για το θέμα αναφέρονται, έχουν κα-ταγραφεί στο παρελθόν – και ευτυχώς - από ιστορικούς ερευνητές και έτσι είναι εύκολο να ανα-ζητηθούν και να υποστηριχθεί η αλήθεια, αφού βρισκόμαστε σε εποχή αμφισβήτησης όχι μόνο της ιστορίας, αλλά κάθε αυτονόητου. Η αναζήτηση  και καταγραφή αυτών των στοιχείων από μέρους μου έχει ένα και μοναδικό σκοπό: την αλήθεια και τη γνώση αυτής κυρίως από τους νέ-ους μας, ακόμα και αν αυτό στεναχωρεί κάποιους.

3. Γερμανού Π. Πατρών ανέκδοτα - Αθήναι 1969.

4. Ευρίσκομεν και την γραφήν Δροβολοβά. 

5. Οι έχοντες το αρχείο του ή οι γνωρίζοντες που αυτό ευρίσκεται, ίσως μας φωτίσουν περισσότε-ρο για τα πραγματικά στοιχεία που ο πρωθιερέας κατείχε. Σημειωτέον ότι ο εν λόγω συγγραφέας όστις πολύτιμη παρακαταθήκη ιστορικής και άλλης φύσεως άφησε για την επαρχία Καλαβρύτων, στα έργα του είναι σαφής και συγκεκριμένος.

6.  Υποσημείωση δική μου: [«Αποθανόντα δε τον Ιεράρχην (Π. Π. Γερμανό), εθρήνησε μέχρι κοπε-τού ο Ανδρέας Ζαήμης, και ο πατήρ αυτών Ασημάκης, όστις και αυτός ασθενών μετ’ ολίγας ημέρας απεβίωσε» (Γερμανού Απομνημονεύματα, υπό Γ. Ι. Παπούλα, εν Αθήναις 1900, σ. 215)].

7. Ο Σ. Ι Βέριος (όπως στην προηγούμενη ανάρτηση αναφέρεται) αναφέρει ότι αναχώρησαν από το Δροβολοβό και το μεσημέρι έφτασαν σε Νουσά και την επομένη ημέρα αναχώρησαν από Δί-βρη όπου είχαν φτάσει ενωρίς. Το χωριό Νουσά (Αστράς) όμως δεν είναι στην «πεδινή» διαδρο-μή από το Λειβαρτζινό ποτάμι.

8. Κατά την παράδοσιν ο Γερμανός πεζή ωδηγήθη εκ Δροβολοβού, εις την μονήν «Πορετσού», δήλον ότι, εις το άλλοτε μετόχιον της Άνω Μονής της Δίβρης, το ευρισκόμενον εν Πορετσώ του τέως δήμου Λαμπείας.

9.  Ηγούμενος της μονής Χρυσοποδαρίτισσας. Μαζί με τον Νικηφόρο συνελήφθη και ο μοναχός Νεκτάριος, περιβόητος αγωνιστής του 1821.

10.  Από της εκδόσεως της διαταγής του Γκούρα μέχρι της συλλήψεως του Γερμανού παρήλθον μόνο 12 ημέραι.

11.  Μεταξύ εκείνων που συνέλαβαν τον Π. Π. Γερμανό ήσαν και οι: Γαλανάκης Αντ.: από Καλά-βρυτα, συλλαμβάνει το μητροπολίτη Γερμανό στη μονή Χρυσοποδαρίτισσας (Ήλιος Δ΄ 939), και Κυριαζόπουλος Χρίστος: αγωνιστής του 1821 ανδρείος αλλά σκληρός. Ήταν μεταξύ των συλ-λαβόντων τον μητροπολ. Γερμανό στη Χρυσοποδαρίτισσα. Επολέμησε γενναιότατα κατά του Ιμπραήμ και έπεσε στη μάχη του Μ. Σπηλαίου. Ήταν αδελφός του επίσης αγωνιστή Παναγιώτη Κυριαζόπουλου και καταγόταν από την Πάτρα. (Ελευθ. Η΄ 324) (Τριανταφύλλου, Λεξ. 1087).

12.  Ιστορικό Λεξικό της επαρχία Καλαβρύτων λ. Σοφιανόπουλος Νικολέτος.

13.  Αποτελούμενη από τους Τριπόλεως Δανιήλ (εκ Δημητσάνης καταγόμενον), Κομάνων Ευγένιο, Παμπούκη Νικηφόρο (διάσημο Καλαβρυτινό, κληρικό, Φιλικό, δάσκαλο και αγωνιστή), Αρχι-διάκονο Αθανάσιο, Παπά Αναγνώστη Ρουντόπουλο, Ιωάννη Κ. Γιαννόπουλο. Εδώ καταγράφο-νται οι 6 γιατί αυτοί υπογράφουν την έκθεση.

14.  Ο πρωθιερεύς Νικ. Παπαδόπουλος αναφέρει την 31.5.1826.

15.  Ιστορ. Λεξικό της Επαρχ. Καλαβρύτων λ. Σοφιανόπουλος Νικολέτος.

16. «Μετά του Αγριδίου υφίστατο κάποιος σύνδεσμος, διότι ο Π. Π. Γερμανός, είχε στεφανώσει, λαϊκός, τον Σπηλιώτην Παπασπηλιωτόπουλον εξ’ Αγριδίου, μετέπειτα εφημέριον του χωρίου. Προσέτι εβάπτισε, κατά τοπικήν συνήθειαν, τον υιόν αυτού, πιθανώς πρωτότοκον ΓΕΡΜΑΝΟΝ Παπασπηλιωτόπουλον, βραδύτερον ηγούμενον της ιεράς Μονής Χρυσοποδαριτίσσης. Ο ηγούμε-νος είχε κτήματα και οικίαν εις Μαπρακουμάδι Χαλανδρίτσης Πατρών. Το εν τω ιερώ Ναώ του Αγριδίου κυτίον των ιερών λειψάνων του αγίου Μοδέστου, περιελθόν εκ δωρεάς του εφημερίου Θεοδώρου Θεοδώρου Παπαθεωδώρου ιερέως και δημοδιδασκάλου (+1946) ήτο του Ηγουμένου Γερμανού, ούτινος οικία ήτο η νυν κατοικία του εφημερίου Αγριδίου Παπα Χαραλάμπους Φω-τοπούλου» (π. Νικ. Παπαδόπουλος, πρωθιερεύς).

Αθανάσιοςς Τζώρτζης