Χαριστική βολή - Kατά της κοινωνικής οικονομίας

Χαριστική βολή κατά της κοινωνικής οικονομίας  ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟ ΝΕΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ της κ. Αντωνοπούλου  όπου μπορούν βαπτίζονται με νόμο «κοινω...

Χαριστική βολή κατά της κοινωνικής οικονομίας 

ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟ ΝΕΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ της κ. Αντωνοπούλου 

όπου μπορούν βαπτίζονται με νόμο «κοινωνικές» διάφορες κρατικές και ιδιωτικές επιχειρήσεις 

υφαρπάζοντας πόρους του Ε.Κ.Τ που προορίζονται για αμιγώς κοινωνικούς φορείς.

γράφει ο Δημήτρης Μιχαηλίδης

Μετά από μακρά κυοφορία ενός  νέου νόμου , που υποτίθεται θα έδινε ώθηση στην κοινωνική οικονομία ως τρίτου πυλώνα της ανάπτυξης για την  αντιμετώπιση της ανεργίας, το ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ της κ .Αντωνοπούλου που βρίσκεται στο στάδιο της εσωτερικής διαβούλευσης  έρχεται να ακυρώσει κάθε έννοια διάκρισης της κοινωνικής επιχείρησης από τις κρατικές και ιδιωτικές επιχειρήσεις .

Δεν θα αναφερθούμε εδώ στο σύνολο του νομοσχεδίου, αλλά στο άρθρο που δίνει την χαριστική βολή σε ό,τι έχει απομείνει στη χώρα μας και που μπορεί να αποκαλείται κοινωνική οικονομία.

Διαβάζουμε στο άρ. 3. Ότι Φορείς κοινωνικής οικονομίας μπορούν να είναι: εκτός των συνεταιρισμών και των μη κερδοσκοπικών οργανώσεων της κοινωνίας πολιτών, οποιαδήποτε άλλη νομική προσωπικότητα. Δηλαδή, αυτό σημαίνει ότι μπορεί να είναι οποιαδήποτε κρατική ΑΕ, κρατικοί οργανισμοί, δημοτικοί οργανισμοί και οποιαδήποτε ιδιωτική ΑΕ, ΟΕ, ΕΕ, ΕΠΕ κλπ.

Έτσι τίθεται το εξής ερώτημα. Αν ο καθένας μπορεί να αυτοχαρακτηριστεί κοινωνική επιχείρηση κάνοντας κάποιου είδους φιλανθρωπία, γιατί άραγε χρειάζεται ένας νέος νόμος, αφού και με τους υφιστάμενους νόμους, μπορεί κάθε κρατική ή ιδιωτική επιχείρηση, κάθε ΑΕ, να κάνει φιλανθρωπία, κοινωνική ωφέλεια, εταιρική κοινωνική ευθύνη με συνέπεια την  απαλλαγή από την φορολογία στα διαθέσιμα ποσά για αυτούς τους σκοπούς;

Ποια η πρακτική αξία του νόμου αυτού;

Η απάντηση είναι απλή. Η πρόσβαση των δημόσιων και ιδιωτικών επιχειρήσεων στα κονδύλια του ΕΣΠΑ που προορίζονται από την Ε.Ε. σε φορείς κοινωνικής οικονομίας. Η λεηλασία δηλαδή του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου με το νόμο. Μέχρι τώρα η λεηλασία αυτή, γινόταν με ελλιπή νομική κάλυψη, ενώ με τον νέο νόμο θα έχει πλήρη νομιμοφάνεια, ώστε να μπορούν οι πόροι που προορίζονται από την ΕΕ για τους κοινωνικούς συνεταιρισμούς και τις μη κερδοσκοπικές οργανώσεις κοινωνίας πολιτών, να πηγαίνουν απρόσκοπτα στα ιδιωτικά συμφέροντα και στον κρατισμό.

Συμπέρασμα: πιο απροκάλυπτη λεηλασία του χώρου της κοινωνικής οικονομίας δεν θα μπορούσε να γίνει.  Αυτό που ήθελε και δεν τόλμησε η συντηρητική Κυβέρνηση Σαμαρά-βενιζέλου , πάει να το περάσει η Κ. Αντωνοπούλου. Την κρατικοποίηση δηλαδή και ταυτόχρονα την ιδιωτικοποίηση της κοινωνικής οικονομίας.

Τι  προβλέπει ακριβώς το άρ. 3. στο νέο νομοσχέδιο , εκτός των άλλων φορέων, φορέας κοινωνικής οικονομίας θα θεωρείται και:

«οποιαδήποτε άλλη νομική προσωπικότητα, εφόσον σωρευτικά:

Α. Το καταστατικό τους  περιέχει τις απαιτούμενες προβλέψεις  των παραγράφων 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8  του άρθρου 2 του παρόντος.

Β. Τα μετά τη φορολόγηση κέρδη διατίθενται ετησίως για τους εξής σκοπούς:

α. ποσοστό τουλάχιστον 5% για το σχηματισμό αποθεματικού

β.  ποσοστό έως 35% στους εργαζόμενους του Φορέα, εκτός κι αν τα 2/3 των μελών της Γενικής Συνέλευσης του Φορέα αποφασίσει αιτιολογημένα τη διάθεση του ποσοστού αυτού σε δραστηριότητες του στοιχείου γ.

γ. και το υπόλοιπο διατίθεται είτε για τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας και τη γενικότερη διεύρυνση της παραγωγικής δυνατότητας είτε για δράσεις Κοινωνικής Ωφέλειας στην τοπική κοινότητα που έχει την έδρα ή ασκεί τις δραστηριότητές του ο Φορέας Κοινωνικής και Αλληλέγγυας Οικονομίας, όπως ορίζονται στους καταστατικούς σκοπούς του. Τα μέλη που δεν είναι εργαζόμενοι δεν έχουν δικαίωμα στη διανομή των κερδών. Η συμβολή του Φορέα Κοινωνικής και Αλληλέγγυας Οικονομίας στην κοινωνική, πολιτιστική και οικονομική ανάπτυξη της κοινότητας όπου ασκεί τις δραστηριότητές του οφείλει να αποδεικνύεται ετησίως μέσω της χρήσης του "Εργαλείου Μέτρησης Κοινωνικού Αντικτύπου", της παραγράφου 7 του άρθρου 24.

Γ. Η οικονομική τους δραστηριότητα κομίζει Συλλογική και Κοινωνική Ωφέλεια, όπως ορίζονται στις παρ. 3 και 4 του άρθρου 2, οι οποίες οφείλουν να περιγράφονται καταστατικά και να αποδεικνύονται ετησίως μέσω της χρήσης του "Εργαλείου Μέτρησης Κοινωνικού Αντικτύπου", της παραγράφου 7 του άρθρου 24».

Δημήτρης Μιχαηλίδης