Αφιέρωμα Κ.Νικολόπουλου στην συγγραφική συμμετοχή του Ν.Παπακωνσταντόπουλου

Αφιέρωμα στην συγγραφική συμμετοχή του Νίκου Χρ. Παπακωνσταντόπουλου στο βιβλίο «Χειμωνιάτικες βραδιές στο τζάκι» Γράφει ο Κωνσταντίνος...

Αφιέρωμα στην συγγραφική συμμετοχή του Νίκου Χρ. Παπακωνσταντόπουλου στο βιβλίο «Χειμωνιάτικες βραδιές στο τζάκι»

Γράφει ο Κωνσταντίνος Νικολόπουλος-Καμενιανίτης Λογοτέχνης, Συγγραφέας, τ. Αντιπρόεδρος της Ένωσης Ελλήνων Λογοτεχνών.

Τον Νίκο Παπακωνσταντόπουλο απ το Λειβάρτζι Καλαβρύτων, τον γνώρισα στα γυμνασιακά μας χρόνια-γύρω στη δεκαετία του εβδομήντα- εκεί στο Γυμνάσιο Αροανίας (Σοποτού), ως συμμαθητή και συνοδοιπόρο στην κοινή μας τότε και κάτω από δύσκολες συνθήκες προσπάθεια να μάθουμε «πέντε κολλυβογράμματα», περπατώντας ώρες με τα πόδια στην κατά το μεγαλύτερο μέρος κοινή διαδρομή προς τα χωριά μας, εκείνος για το Λειβάρτζι κι εγώ για τους Καμενιάνους.

Προικισμένος από τότε με τα αγνά στολίδια του τόπου μας, της οικογένειάς του, που καταγράφονται στο ενεργητικό του ως στοιχεία αρετής και αξιακής πορείας, συνέχισε το ταξίδι του στα κατοπινά χρόνια προς την καταξίωση στους δρόμους των ιδανικών και της ίδιας της ζωής.

Πολλά χρόνια αργότερα τον συνάντησα κάτω από το λαμπερό φως της συγγραφικής δημιουργίας, να πραγματοποιεί τα πρώτα του βήματα προς το δύσκολο ανηφόρι του πνεύματος αργοπατώντας, αλλά με σταθερό όμως βηματισμό.

Εκεί ήταν που-όπως λέει και ο ίδιος-του έδωσα το χέρι να περπατήσουμε αντάμα σε κάποια δυσκολοδιάβατα πνευματικά μονοπάτια, που ίσως να μην το είχε τόσο ανάγκη, γιατί ο σταθερός βηματισμός του, τα αγνά ψυχικά του αποθέματα, η ανιδιοτέλεια, ο σεβασμός, η πίστη στις αξίες της φυλής μας, μα πάνω απ όλα η σεμνότητα και η ταπεινοφροσύνη, τον είχαν τροφοδοτήσει με άπειρα εφόδια για να ανέβει στις ψηλοκορφές των πνευματικών αναρριχήσεων.

Καμαρώνω πολλές φορές για τον πολύτιμο φίλο και συντοπίτη, τον ξεχωριστό δημιουργό και συνοδοιπόρο στο χώρο του πνεύματος, μα πάνω απ όλα για τον άνθρωπο Νίκο Παπακωνσταντόπουλο. Χαίρομαι με τη χαρά του και συμπονώ την όποια στεναχώρια του, που εύχομαι ποτέ να μην υπάρχει στη ζωή του. Οι λόγοι πολύ απλοί.

Στο μακρινό μου πνευματικό αλλά και ανθρώπινο ταξίδι στη ζωή, μοίρασα και μοιράζω αφειδώλευτα τα αποστάγματα του νέκταρ της ψυχής μου αλλά και των κάθε λογής δημιουργικών σκέψεων, της διαδρομής προς τη συγγραφική δράση, αλλά και όσα άλλα στοιχεία η εφόδια μου χάρισε ο Δημιουργός.

Ο Νίκος-και το λέω με παρρησία αυτό- είναι απ τους ελαχιστότατους που το τιμούν αυτό, που το αναγνωρίζουν, που το ομολογούν, μα περισσότερο είναι και ο άνθρωπος που δεν χάνεται, δεν λησμονεί …σε σχέση με άλλους, που τους έδωσα το χέρι σε κάποιες στιγμές και το λησμόνησαν πριν αλέκτωρ λαλήσει. Γενικά ο Νίκος Παπακωνσταντόπουλος είναι άνθρωπος με πολύτιμες αξίες, «αληθινό διαμάντι», κατά τα κοινώς λεγόμενα.

Αναφέρω όλα τα ανωτέρω-πέραν των άλλων- για να καταδείξω πως όλα αυτά τα στοιχεία συνοδεύουν και κάνουν λαμπρότερο το συγγραφικό του έργο.

Είχα την τύχη και το προνόμιο να προλογίσω αρκετά βιβλία του-καταθέτοντας την αγάπη μου για τα έργα του-τα οποία το ένα είναι καλύτερο απ το άλλο.

Το παρόν βιβλίο με τον προαναφερόμενο τίτλο «Χειμωνιάτικες βραδιές στο τζάκι», αποτελεί συλλογική λαογραφική-αφηγηματική εργασία, στην οποία ο Νίκος Παπακωνσταντόπουλος συμμετέχει ισάξια με τους άλλους δημιουργούς, αλλά και ως ο καλύτερος εκεί πρεσβευτής του Καλαβρυτινού τόπου μας, μεταφέροντας μέσα στις σελίδες του βιβλίου την διαλάμπουσα Καλαβρυτινή μας παράδοση και λαογραφία. 

Συγχαίρω, καμάρώνω, επαινώ και αυτή την συγγραφική προσπάθεια και συμμετοχή του φίλου Νίκου Παπακωνσταντόπουλου.

Θα κλείσω την παρουσίαση μου, παραφράζοντας το του Νίκου Καζαντζάκη «…Ευτυχία είναι να κάνεις το χρέος σου και όσο πιο δύσκολο είναι το χρέος τόσο μεγάλη είναι η ευτυχία». 

Η δική μου ευτυχία υπερτερεί, ξεχειλίζει, διότι η ανεξάντλητη φιλία μας, η όποια μικρή προσφορά μου φύτρωσε σε γόνιμο έδαφος, θέριεψε και τράνεψε.

-Νίκο Παπακωνσταντόπουλε χαίρομαι για σένα …συνέχισε προς τις ψηλοκορφές. 

Κωνσταντίνος Νικολόπουλος-Καμενιανίτης

Σημ: Το νέο βιβλίο «Χειμωνιάτικες βραδιές στο τζάκι» εκδόθηκε πριν λίγες μέρες από την «ΑΠΕΙΡΟΣ ΧΩΡΑ», συμμετέχουν εννέα συγγραφείς και περιλαμβάνει «βιώματα και αναμνήσεις γύρω από το τζάκι της οικογένειας».