γράφει η Βούλα Μέμου Έ να φεγγάρι του Αυγούστου… δικό μου….στο χωριό μου.. ΤΟ ΣΚΕΠΑΣΤΟ ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ… «το αίμα θα σε οδηγήσει εκεί πο...
Ένα φεγγάρι του Αυγούστου… δικό μου….στο χωριό μου..
ΤΟ ΣΚΕΠΑΣΤΟ ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ…
«το αίμα θα σε οδηγήσει εκεί που ανήκεις…» έλεγε ο Γιώργος Ιωάννου και σίγουρα το αίμα ξέρει τα μονοπάτια που περπάτησες και σε έκαναν κοινωνό της ζωής.
Έτσι άγγιξα τους παλμούς της καρδιάς μου και καταστάλαξα το όνειρο, εκεί στην γη που πρωτοείδα το φως της ζωής, Στο χωριό μου. Στον δικό μου τόπο, που δεν άλλαξε τις εικόνες όσα χρόνια και αν πέρασαν.
Γ παγκόσμιο βραβείο ποίησης στην Αμφικτιονία Ελληνισμού …
Έπαινο στους Δελφικούς αγώνες ποίησης 2016.
Τούτα τα βραβεία που πήρα ανήκαν στο χωριό μου. Εκεί που μυήθηκα ανάγνωση και γραφή και διάβασα τους πρώτους μου στίχους.
Θυμάμαι τον δάσκαλό μου τον Αλέκο τον Βγενόπουλο να με παροτρύνει, ξεπεταρούδι ακόμα εγώ, διέκρινε, ότι κάτι μπορώ να πω, με διαφορετικό τρόπο γραφής.
Θυμάμαι τον γείτονά μου τον Γιώργο τον Κουρμπέτη που μου χάρισε την πρώτη ποιητική συλλογή.
Μεροκαματιάρης ο πατέρας μου, πού περίσσευμα για τέτοια βιβλία;
Πού αλλού, λοιπόν μπορούσα να εναποθέσω τις διακρίσεις που απέσπασα, σε διαγωνισμούς ποίησης;
Ο σύλλογος του Σκεπαστού, μου αφιέρωσε μια Αυγουστιάτικη βραδιά, με αφορμή την παράδοση των βραβείων στο Σύλλογο
Την βραδιά πλαισίωνε με κλασική μουσική, η φιλαρμονική του δήμου Καλαβρύτων.
Ο μαέστρος Γιώργος Μπαμπαράκος έδωσε τον καλύτερο εαυτό του με τις επιλογές του και τα παιδιά, κράτησαν το επίπεδο, πολύ ψηλά.
Μουσική και ποίηση . Ποίηση και μουσική.. Ο πήχης ψηλά, στις εκδηλώσεις του συλλόγου.
Η φιλόλογος και λογοτέχνης Μαρία Θεοδοσάκη, με τίμησε με την παρουσία της και απήγγειλε ποιήματά μου.
Η Έλενα Κατσικοπούλου και η Έλενα Μιχαλοπούλου {παιδί μ ιδιαίτερο ταλέντο στην γραφή}, διάβασαν στίχους μου.
Ο σκηνοθέτης και φίλος μου ο Άκης ο Σιμάτος βιντεοσκόπησε την εκδήλωση.
Ο συγχωριανοί μου……αυτοί ήταν που με συγκίνησαν…ήταν όλοι εκεί… Συνάντησα φίλους, συμμαθητές, γείτονες, που παρότι λείπω από το χωριό σαράντα χρόνια, με αγκάλιασαν και μου άνοιξαν τα σπίτια τους, σαν να μην έφυγα ποτέ.
Ο πρόεδρος και το διοικητικό συμβούλιο του συλλόγου, μας πρόσφερε την πιο ζεστή φιλοξενία, στο ξενοδοχείο ΑΝΕΣΙΣ…Ένα κόσμημα στην κεντρική πλατεία των Καλαβρύτων.
Μέσα από την καρδιά μου ΤΟΥΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ και ΝΙΩΘΩ ΠΕΡΗΦΑΝΗ ΠΟΥ ΓΕΝΝΗΘΗΚΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΩΣΑ ΣΤΗΝ ΒΥΣΩΚΑ.
Με μια υπόσχεση … Θα είμαι πάντα εκεί…το αίμα θα με οδηγεί πάντα εκεί….
Μακάρι να ξανανέβω σκαλί βάθρου και ο τίτλος επάξια δικός τους…
Η φωτογραφίες τραβήχτηκαν από την Θεοδώρα Καλούτση…. Σευχαριστώ Θεοδώρα.
Βούλα Μέμου
Δεν υπάρχουν σχόλια
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.