Ξ εκίνησε σήμερα 31 Αυγούστου η Εμποροζωοπανήγυρης των Τριποτάμων με τους εμπόρους να έχουν στήσει τους πάγκους τους και τα ζώα να περι...
Ο Θεσμός της Εμποροζωοπανήγυρης των Τριποτάμων, που στις μέρες μας έχει εξελιχθεί σε μεγάλο γλεντοπανήγυρο, έχει ένα μεγάλο βάθος χρόνου στην ευρύτερη περιοχή. Πιθανόν να μας έρχεται απευθείας από την αρχαιότητα με αδιάλειπτη συνέχεια μέχρι τα χρόνια της τουρκοκρατίας, όπου υπάρχουν αναφορές στο Θεσμό, καθώς η γεωγραφική θέση εξυπηρετούσε πάρα πολλά χωριά να επικοινωνούν σ’ αυτό τον τόπο, που αποτελεί κομβικό σημείο της κεντροδυτικής Πελοποννήσου.
Πρόκειται για ένα από τα μεγαλύτερα πανηγύρια στο κέντρο της Πελοποννήσου που έσφυζε από κινητικότητα μέχρι την δεκαετία του ‘60, οπότε ο πληθυσμός αυτής της περιοχής ήταν υπερδιπλάσιος, αλλά και μεταφορικά και παραγωγικά μέσα ήσαν τα ζώα. Έτσι χιλιάδες άλογα, μουλάρια, γαϊδούρια, βόδια, κατέκλυζαν την περιοχή τις μέρες του πανηγυριού προς αγοροπωλησία. Το θέαμα ήταν μοναδικό σ’ ένα χώρο που έσφυζε από ζωή για μερικές μέρες.
Ζωέμποροι απ’ όλα τα μέρη σχεδόν της Αρκαδίας, τα Δολιανά, τη Βυτίνα, τα Λαγκάδια, τα Μαγουλιάνια, την Ορεινή Κορινθία κ.λπ. καθώς και έμποροι από την Πάτρα και τον Πύργο, και αγοραστές από τον κάμπο της Ηλείας, έδιναν τον τόνο και τη φυσιογνωμία του πανηγυριού.
Στις αρχές του αιώνα αυτό διαρκούσε μια εβδομάδα. Αργότερα περιορίστηκε στις τρεις μέρες, όταν άρχισαν να αναπτύσσονται τα μηχανοκίνητα μεταφορικά μέσα. Πρόκειται για ένα θεσμό που άντεξε αιώνες αυτόνομα χωρίς κανέναν διοργανωτή και μέριμνα από την Τοπική Αυτοδιοίκηση. Ένας θεσμός που θα μπορούσε όμως να εξελιχθεί σ’ ένα σύγχρονο μεγάλο γεγονός επικοινωνίας και πολιτισμού για την περιοχή με την παρέμβαση βέβαια της τοπικής αυτοδιοίκησης και άλλων φορέων.
Αλλά δεν αναφέρεται τίποτε, ούτε για το ναό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, ούτε για τον επιβλητικό της περίβολο, που χρησιμοποιήθηκε ως φρούριο στην πολιορκία από τον Ιμπραήμ Πασά το 1826. Άρα απ’ αυτή τη μοναδική γραπτή μαρτυρία συμπεραίνουμε ότι μέχρι το 1817-19 που βρέθηκαν επιγραφές σε πέτρες του κτιρίου, δεν υπήρχε σύγχρονος ναός μέσα στον αρχαιολογικό χώρο και επομένως αυτός που βλέπουμε σήμερα κτίστηκε παραμονές της επανάστασης. Σύμφωνα δε με την παράδοση, αυτό το έργο έγινε με έρανο του μοναχού Παππουλάκου.
Σε αυτό το χώρο, ο οποίος βρίσκεται στην καρδιά της αρχαίας πόλης,από την απελευθέρωση και μετά, γίνεται μια από τις σημαντικότερες εμποροζωοπανηγύρεις της κεντρικής Πελοποννήσου, που συνεχίζεται ακόμη και σήμερα, χωρίς βέβαια να συγκεντρώνει πολλά ζώα, από τη στιγμή που κυριάρχησε το αυτοκίνητο στις μεταφορές.
Τις μέρες αυτές, από τις 31 Αυγούστου -3 Σεπτεμβρίου, στο τόπο της πανήγυρης συγκεντρώνεται πολύς κόσμος από τα γύρω χωριά με πλούσιες μουκοχορευτικές εκδηλώσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.