«Ο μηδέν αδικών ουδενός δείται νόμου» (Αντιφάνης κωμωδιογράφος 4ος π.Χ. αιώνας) Γράφει ο Κωνσταντίνος Νικολόπουλος - Καμενιανίτης. Τ ελ...
«Ο μηδέν αδικών ουδενός δείται νόμου» (Αντιφάνης κωμωδιογράφος 4ος π.Χ. αιώνας)
Τελευταία στον τόπον μας έχει γίνει αντικείμενον πολιτικής εκμετάλλευσης και η Δικαιοσύνη, το κορυφαίον ηθικόν αγαθόν της ανθρώπινης ζωής.
Η Θεία Δίκη υπήρξε και είναι έκφραση της απαραβίαστης ιδέας και του ιερώτατου ιδανικού της Δικαιοσύνης, η οποία είναι αρχή και θεμέλιον και συντελεστής κάθε οργανωμένης κοινωνικής ζωής.
Και για να επανέλθω, δεν μας ξενίζει το φαινόμενον, καθ’ ότι δυστυχώς είναι συνακόλουθον των εποχών κρίσης, όπου ορισμένοι ούτε λίγο ούτε πολύ προσπαθούν να αμβλύνουν την συνείδηση όσων μοχθούν για τον τόπον μας, για τη γενέτειρά μας, προσπαθούν να επιτύχουν τη διάλυση του κοινωνικού ιστού και πάνω απ’ όλα να μας πείσουν ότι η κακόβουλος δημιουργία προϋποθέσεων για διχόνοιες και έριδες μέσα στο κοινωνικό σύνολο αποτελεί αρετή. Μεθοδεύουν να εξοστρακίσουν τους συνετούς διαχειριστές – τους νοικοκυραίους, προς ίδιον όφελος. Έτσι οι νοικοκυραίοι των υποθέσεων, της σωστής λήψης αποφάσεων, της εποικοδομητικής συμπεριφοράς, αναγκάζονται δυστυχώς να αντιπαλέψουν με τα οργανωμένα συμφέροντα και τα πάθη. Δεν έχουν αντιπάλους μόνον τους δήθεν αδικημένους, αλλά και τους χρησιμοποιούμενους «καλούς Σαμαρείτες». Τόσον οι μεν, όσον και οι δε, τουλάχιστον, δεν έχουν την πρόνοια να κλιμακώσουν σωστά τις ενέργειές τους, δεν χρησιμοποιούν τους κανόνες δημοσίων σχέσεων, ούτε τους κανόνες διαφήμισης, αλλά φθάνουν άμεσα στην προπαγάνδα και μάλιστα στη μαύρη προπαγάνδα, ούτε στη λευκή, ούτε καν στη φαιά. Έτσι γίνονται αντιληπτοί με το που θα ανοίξουν το στόμα τους.
Όμως τα πράγματα και οι εποχές έχουν αλλάξει και ο κόσμος δεν τρώει λαθούρια. Τα προβλήματα είναι ορατά, είναι καυτά. Απαιτείται προσφορά έργου και όχι «θα σας φτιάξουμε γεφύρια» και στην απάντηση: «δεν έχουμε ποτάμια», «θα σας φτιάξουμε και ποτάμια».
Ως γνωστόν, «ο Σπαρτιάτης Αριστόδημος ο μόνος εκ των εν Θερμοπύλαις τριακοσίων επιζήσας, καθ’ ότι οφθαλμιών και κατακείμενος εν Αλπηνώ, παρά το γεγονός ότι μετά εν έτος, κατά την εν Πλαταιαίς μάχην, καθ’ ην έπεσε γενναιότατα πολεμήσας, αλλά και πάλιν, λόγω του παλαιού ονείδους, ει και αριστεύσας, δεν κατελέγη μεταξύ των αριστευσάντων,….. διότι δεν έσπευσε, μεταγόμενος δια του είλωτός του, να συναποθάνει μετά των λοιπών» (Πρόλογος στο Στρατιωτικό Ποινικό Δίκαιο υπό αειμνήστου Στρατηγού Ποινικής Δικαιοσύνης Τζαβέλλα Αδάμ).
Γι’ αυτό, «η αρχαία Σπάρτη συνεχίζει να ζει και να συναρπάζει» (Paul Cartledge, το Μεγαλείο της Σπάρτης).
Και για να μη μακρυγορώ, κλείνω με το του Μεγάλου Βασιλείου.
«Ο την αληθή δικαιοσύνην μη έχων προεναποκειμένην αυτού τη ψυχή, αλλ’ η χρήμασι διεφθαρμένος ή φιλία χαριζόμενος ή έχθραν αμυνόμενος ή δυναστείαν δυσωπούμενος, το κρίμα κατευθύνειν ου δύναται», τουτ’ έστιν: Εκείνος ο οποίος δεν έχει εκ των προτέρων τοποθετημένην μέσα στην ψυχή του τη δικαιοσύνη, αλλά ή έχει διαφθαρεί ένεκα χρημάτων ή χαρίζεται ένεκα φιλίας ή ανταποδίδει έχθραν ή αισθάνεται φόβον δια την εξουσίαν, (αυτός) δεν δύναται να διευθύνει την κρίση του.
Κωνσταντίνος Νικολόπουλος - Καμενιανίτης, λογοτέχνης, συγγραφέας, τ. αντιπρόεδρος Ένωσης Ελλήνων Λογοτεχνών και αντιδήμαρχος Πολιτισμού τ. Δήμου Αροανίας Καλαβρύτων, γεννήθηκε στους Καμενιάνους Καλαβρύτων Ν. Αχαΐας. Στο χώρο των γραμμάτων εμφανίστηκε πολύ νωρίς και έχει εκδώσει μέχρι σήμερα εννέα βιβλία με ποιήματα, διηγήματα, ιστορικές μελέτες κ.α., ενώ έχει συμμετάσχει και στη συλλογική συγγραφή αρκετών άλλων βιβλίων . Έχει επιμεληθεί επίσης την έκδοση βιβλίων και οδηγών πολλών φορέων καθώς και του τ. Δήμου Αροανίας. Πολλά από τα έργα του, έχουν συμπεριληφθεί σε λογοτεχνικές εγκυκλοπαίδειες και ανθολογίες. Για αρκετά χρόνια υπήρξε αρχισυντάκτης στην περιοδική έκδοση Κεντροδυτικής Πελοποννήσου την εφημερίδα "ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ" και συνεργάζεται με πολλές εφημερίδες και περιοδικά
Δεν υπάρχουν σχόλια
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.