M ε κατάνυξη, θρησκευτική ευλάβεια και πλήθος κόσμου τελέστηκε η πανήγυρις της Κοιμήσεως της Θεοτόκου στην λαοφιλή Μονή της Μακελλαριάς...
Την παραμονή της εορτής, την Κυριακή το πρωί τελέστηκε Αρχιερατική Θ. Λειτουργία χοροστατούντος του Σεβασμιτωτάτου Μητροπολίτου Καλαβρύτων και Αιγιαλείας κ. κ. Αμβροσίου. Πλήθος κόσμου συνέρεε στην Μονή καθ΄ όλη την διάρκεια της πανηγύρεως είτε για να προσκυνήσει την θαυματουργή εικόνα της Παναγίας και να καταθέσει τον πόνο ή το πρόβλημα του, ή για να την ευχαριστήσει για κάποιο θαυμαστό γεγονός που έχει ζήσει, είτε για να συμμετάσχει προσευχόμενος στις ακολουθίες που τελέστηκαν καθ΄ όλη την διάρκεια της εορτής.
Εντυπωσιακή ήταν η προσέλευση των πιστών στον Εσπερινό της Εορτής, με αθρόα τη συμμετοχή των προσκυνητών στα εγκώμια της Παναγίας και στην περιφορά του Επιταφίου, αλλά ακόμα περισσότερο στην νυχτερινή Λειτουργία, που όπως είναι γνωστό για να φτάσει κανείς θα πρέπει να διανύσει τα 10 χωμάτινα χλμ. του δρυοδάσους της Κάνισκας. Αυτό αποδεικνύει την αγάπη του ευσεβούς λαού όχι μόνο στην Παναγία, αλλά και στην συγκεκριμένη Μονή και ότι η πίστη ξεπερνάει τον οποιοδήποτε κόπο και εμπόδιο.
Παρακάτω παρατίθεται ο Λόγος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Καλαβρύτων και Αιγιαλείας κ.κ. Αμβροσίου που εκφωνήθηκε την παραμονή της πανηγύρεως:
«…αλλά μη χάνεις το κουράγιο, η πίστις θα θριαμβεύσει. Γιατί στην Ιστορία της Εκκλησίας πολλοί την επολέμησαν και ξεχάστηκαν, έμεινε όμως η Ορθόδοξος πίστη , φώς στην πορεία των ανθρώπων. Όταν λοιπόν βλέπω ότι όχι σε μια εκκλησία στην πόλη, αλλά εδώ πάνω σε αυτή την άκρη, σ΄ αυτή την όμορφη γωνιά, στην όμορφη κορυφή ήρθατε όλοι εσείς που είστε μέσα και έξω απ΄ το Ναό, λέγω στον εαυτό μου: κάνε κουράγιο, τράβα μπροστά. Υπάρχει κόσμος που αγαπά το Χριστό και σέβεται την Παναγία μας. Αυτό το μάθημα, αυτό το μήνυμα μου δώσατε σήμερα αδελφοί μου, γιατί δεν είναι καν η εορτή της Παναγίας, είναι ηΚυριακή η παραμονή της εορτής και όμως ήρθατε εσείς από κοντά και μακριά, με στηρίζετε, με ενδυναμώνετε, με διδάσκετε. Σας ευχαριστώ. Και δεν ήρθατε μόνο εσείς, φέρατε και τα παιδιά σας, φέρατε και μωρά της αγκαλιάς που σημαίνει πρόσθετο κόπο, και πάλι σας ευχαριστώ.
Ένα δεύτερο ευχαριστώ μεγάλο θέλω να πω, και αυτός είναι ο σκοπός για τον οποίο ήρθα εδώ, είναινα πω το μεγάλο ευχαριστώ στις δυο αδερφές τις ηρωίδες που είναι εδώ πάνω, την Ηγουμένη τη γερόντισσα Μαρκέλλα και την αδερφή Συγκλητική. Για σκεφτείτε, δύο ψυχούλες στέκονται μοναχικές εδώ σ΄αυτό το βουνο σ΄αυτή την κορυφή, στην ερημιά μέρα και νύχτα, χειμώνα και καλοκαίρι , με ένα μόνο σκοπό ανάβουν το καντήλι της Παναγίας, να υμνούν το όνομα του Θεού, να κάνουν τις ακολουθίες για τις ψυχές τους και όλους εμάς, γιατί η εκκλησία προσεύχεται για όλους. Να ανάβουν το καντήλι της Παναγίας, εδώ της Μακελλαριάς που έκανε πολλά θαύματα στην πορεία της Μονής.
Θα ξέρετε ασφαλώς την βασική Ιστορία της Μονής. Όταν ήρθαν οι Τούρκοι εδώ με σκοπό να φονεύσουν τους μοναχούς και να καταστρέψουν το μοναστήρι, οι μοναχοί τους παρακάλεσαν να μην τους σκοτώσουν και τότε ο επικεφαλής είπε: ακούστε να σας πω: θα πετάξω αυτό το καντήλι της Παναγίας κάτω απ ΄το βράχο και αν δεν σπάσει και δεν σβήσει το καντήλι θα σας χαρίσω τη ζωή, και το έκανε, και το καντήλι πήγε κάτω απ΄ το βράχο και δεν έσπασε.
Και όπως ξέρετε με ελέησε ο Θεός να είμαι από την Πάτρα και ότι η Πάτρα ευλαβείται πολύ τη Μακελλαριά, όχι η Αιγιάλεια. Ενθυμούμαι λοιπόν, από παιδί ότι ήρχοντο πολλοί να ζητήσουν τη Χάρη της Παναγίας σε περιπτώσεις που είχαν βαριά αρρώστους, έρχονταν να προσκυνήσουν με τα πόδια, απέναντι απ ΄τους Λαπαναγούς που λέγεται γιατί είναι απ την προσφώνηση έλα Παναγιά μου. Ήρχοντο να πάρουν λαδάκι απ΄ το καντήλι της Παναγιάς και όταν το καντήλι το έβρισκαν αναμμένο σήμαινε ότι ο ασθενής θα ζήσει και έπαιρναν το λαδάκι και πήγαιναν και εθεράπευσαν τους αρρώστους. Πιστεύω ότι αυτό γίνεται και σήμερα. Εγώ ως παιδί το έζησα αυτό. Είμαι λοιπόν εδώ για να πω το μεγάλο ευχαριστώ στην γερόντισσα και στην αδερφή, γιατί είναι ηρωίδες. Εδώ και το ψωμί που θα φάνε και το αλεύρι που θα ζυμώσουν πρέπει να το κουβαλήσουν από μακριά με τόσο κόπο. Η μοναξιά είναι το μεγάλο τους πρόβλημα. Έχουν όμως τη συντροφιά της Παναγίας αλλά ι ως άνθρωποι, τη μοναξιά και το καλοκαίρι και το χειμώνα είναι το μεγάλο τους κατόρθωμα, ο μεγάλος άθλος. Γι΄ αυτό γερόντισσα μου και αδελφή Συγκλητική δεν σας φιλώ το χέρι, νοερά σκύβω και σας φιλάω τα πόδια για αυτή τη μεγάλη θυσία που ήρθατε εδώ, που βρήκατε το μοναστήρι σε εγκατάλειψη, παρ΄ όλες τις προσπάθειες που έκαναν ο πατήρ Γεώργιος και άλλοι ιερείς το αναδεικνύετε, το αναμορφώνετε, το ανακαινίζετε και πρώτα απ΄ όλα το έχετε κάνει ένα αστέρι φωτεινό που ακτινοβολεί, γι΄ αυτό ήρθαν όλοι αυτοί οι προσκυνητές σήμερα. Γιατί ακτινοβολεί το μοναστήρι σας το φως του Χριστού, και εμπνέει και οδηγεί. Σας ευγνωμονώ, και εύχομαι ο αγαθός Θεός να σας στηρίζει. Εμένα περνάν τα χρόνια, δεν ξέρω πότε θα μπορέσω να έρθω κοντά σας, όμως έχετε την προσοχή μου και την αγάπη μου ισόβια, το ξέρετε.
Και έπειτα από αυτά ας έρθουμε και σε κάτι πνευματικό:
Σήμερα το Ευαγγέλιο είναι πολύ σημαντικό, είναι η ανάμνηση του θαύματος που ο Χριστός μας έθρεψε με τα ψέματα 5000 άνδρες και πολύ περισσότερες χιλιάδες γυναίκες και παιδιά με πέντε ψωμιά και με δύο ψάρια. Τι είχε συμβεί:; όταν ο Χριστός παρουσιαζόταν να μιλήσουν κάπου μαζεύονταν κόσμος πολύς, σαγήνευε τα πλήθη, θεράπευε τους αρρώστους, ανάσταινε τους νεκρούς, έκανε τα πάντα και έτρεχε ο κόσμος. Έτσι καθώς είχαν τρέξει και κρεμόντουσαν απ τα χείλη του, ακούγοντας το λόγο του είχε βραδιάσει και λένε οι μαθητές στον Κύριο: Κύριε λυπήσου αυτόν τον κόσμο, βράδιασε, άφησε τους να φύγουν, άφησέ τους να πάνε στην πόλη να αγοράσουν κάτι να φάνε. Και είπε: όχι έχετε κάτι φαγώσιμο εδώ κοντά μας;; και του λένε: ναι Κύριε, τι έχουμε 5 ψωμιά και 2 ψάρια για την παρέα μας, για μας Φέρτε τα εδώ. Τα φέραν, τα ευλόγησε και τα μοίραζαν και δεν τελείωναν και αφού έφαγε ο κόσμος και χόρτασε λέει το ιερό κείμενο μάζεψαν τα περισσεύματα 12 μεγάλες καλάθια. Τι σημαίνει αυτό;;
«Πλούσιοι ἐπτώχευσαν καί ἐπείνασαν, οἱ δέ ἐκζητοῦντες τόν Κύριον οὐκ ἐλαττωθήσονται παντός ἀγαθοῦ».
Πάλι λέει ο Θεός, ο Χριστός μας: «Ζητεῖτε πρῶτον τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ καὶ τὴν δικαιοσύνην αὐτοῦ, καὶ ταῦτα πάντα προστεθήσεται ὑμῖν»
.. τι μας λέει δηλ.;; παιδιά μου να με κοιτάτε, να με αγαπάτε, να προσεύχεστε σε μένα, να τηρείτε το νόμο που σας έδωσα και αν είστε παιδιά μου δεν σας λείψουν τα απαραίτητα, τα αναγκαία για τη ζωή. Ζούμε σε μια εποχή που γινόμαστε απο φτωχοί , φτωχότεροι. Σε λίγο έρχεται μαύρη δυστυχία, σε λίγο όλοι οι έλληνες θα πεινάνε εκτός από τους κλέφτες και λωποδύτες που άρπαξαν τα λεφτά μας, τον ιδρώτα του λαού και τα έκαναν περιουσίες τους. Θα πεινάσει ο ελληνικός λαός. Αλλά προσέξτε: όσοι θα είναι με το Χριστό θα αντέξουν, θα επιβιώσουν, θα τους δίνει ο Χριστός κάθε μέρα αυτό που θα έχουν ανάγκη. Αναφέρονται στην ιστορία της Εκκλησίας θαύματα εντυπωσιακά. Λέει η Παλαιά Διαθήκη ότι σε περίοδο πείνας, λιμού, ο Προφήτης Ηλίας επισκέφτηκε μια χήρα γυναίκα και πήγε να φιλοξενηθεί και του λέει :πάτερ μου δεν έχω, λίγο ψωμάκι και λίγο λαδάκι έχω. Δεν πειράζει της λέει θα το φάμε και δεν θα μας λείψει και όσο διαρκούσε η πείνα και ο λιμός δεν τελείωνε το λάδι απ΄ το δοχείο και το αλεύρι πάλι από το δοχείο της γυναίκας αυτής. Αυτό το θαύμα το έζησαν και άνθρωποι ευλαβείς στην περίοδο της κατοχής.
Λοιπόν αδέρφια μου , αυτό που κάνατε σήμερα να το κάνετε κάθε μέρα στην ζωή σας την πνευματική να αφήνετε λίγο την πεζότητα της ζωής και να αφήνετε την καρδούλα σας να ανεβαίνει λίγο στο Θεό, να μιλάτε με τον Θεόν, να του λέτε τον πόνο σας και τα προβλήματα σας και εκείνος θα σας δίνει απάντηση, να μάθετε να λέτε την προσευχή που μας είπε ο Χριστός που θα περιέχει όλα, αλλά με συναίσθηση, να την καταλαβαίνετε το «Πάτερ ἡμων ὁ ἐν τοις οὐρανοῖς ἁγιασθήτω τὸ ὄνομά Σου· ἐλθέτω ἡ Βασιλεία Σου· γενηθήτω τὸ θέλημά Σου,ὡς ἐν οὐρανῷ καὶ ἐπὶ τῆς γῆς· Κύριε λέμε ας γίνει ο τόπος μας και ο κόσμος Βασίλειο σου, να εφαρμόζουμε όλοι το θελημά σου
τὸν ἄρτον ἡμῶν τὸν ἐπιούσιον δὸς ἡμῖν σήμερον· δος μας αυτό που έχουμε ανάγκη, το ψωμί μας καὶ ἄφες ἡμῖν τὰ ὀφελήματα ἡμῶν, ὡς καὶ ἡμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἡμῶν· καὶ μὴ εἰσενέγκῃς ἡμᾶς εἰς πειρασμόν, ἀλλὰ ῥῦσαι ἡμᾶς ἀπὸ τοῦ πονηροῦ.
Λοιπόν ένωσις με το Θεό. Αυτό που κάνατε σήμερα συμβολικά παρακαλώ, ικετεύω σας, να το κάνετε κάθε ημέρα ουσιαστικά, να ανεβαίνετε λιγάκι παραπάνω από τη πεζότητα της ζωής, απ΄ την αμαρτωλή κοινωνία που σήμερα βρώμισε πάρα πολύ, που τώρα πλέον ο γονιός ασχημονεί ειδικά στο παιδί του, τρελάθηκε η κοινωνία που ζούμε κρατήστε αδέλφια μου την πίστη μας και την ένωσή μας με το Θεό.
«Ζητεῖτε πρῶτον τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ καὶ τὴν δικαιοσύνην αὐτοῦ, καὶ ταῦτα πάντα προστεθήσεται ὑμῖν»
Εύχομαι η Χάρη της Παναγίας μας να σας σκεπάζει, να σας αγιάζει ,να λύνει τα προβλήματα σας και να νιώθετε τη Χάρη της κάθε μέρα σε κάθε βήμα της ζωής σας. Αμήν»
Η αδελφότητα που φέτος κλείνει πέντε χρόνια εγκαταβίωσης στην Μονή, ευχαριστεί εκ βάθους καρδίας όλους όσους στηρίζουν την Μονή, πρωτίστως ηθικά με την παρουσία τους, αλλά και την υλική συμβολή τους, γιατί χάρη στην οικονομική ενίσχυση των πιστών γίνονται τα έργα ανακαίνισης της Μονής, και εύχονται εκ βάθους καρδίας η Παναγία να χαρίζει στον καθέναν ότι επιθυμεί.
Δεν υπάρχουν σχόλια
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.