Θ έμα αναθεώρησης της Συνθήκης της Λωζάνης έθεσε σήμερα ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν επικρίνοντας εκείνους που υπέγραψαν τη ...
Θέμα αναθεώρησης της Συνθήκης της Λωζάνης έθεσε σήμερα ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν επικρίνοντας εκείνους που υπέγραψαν τη Συνθήκη τονίζοντας μάλιστα πως «δώσαμε στους Έλληνες τα νησιά».
Ο Πρόεδρος της Τουρκίας, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, επέκρινε εκείνους που υπέγραψαν τη Συνθήκη της Λωζάνης το 1923 που έδωσε στην χώρα τα σημερινά της σύνορα, αντί γι’ αυτά που προβλεπόταν από την Συνθήκη των Σεβρών, λέγοντας μάλιστα πως κάποιοι προσπάθησαν να παρουσιάσουν τη Λωζάνη ως νίκη.
«Η 15η Ιουλίου είναι ο δεύτερος πόλεμος ανεξαρτησίας για το τουρκικό έθνος. Ας το γνωρίζουμε έτσι όπως είναι. Μας απείλησαν με τη Συνθήκη των Σεβρών το 1920 και μας έπεισαν να δεχθούμε τη Λωζάνη το 1923. Κάποιοι προσπάθησαν να μας εξαπατήσουν παρουσιάζοντας τη Λωζάνη ως νίκη. Στη Λωζάνη παραδώσαμε τα (τώρα ελληνικά) νησιά, που ήταν τόσο κοντά που μπορούσες να φωνάξεις» δήλωσε ο Ερντογάν σήμερα, μιλώντας με περιφερειακούς διοικητές.
«Ακόμη παλεύουμε για το πώς θα είναι η υφαλοκρηπίδα και για το πώς θα είναι ο αέρας και η ξηρά. Ο λόγος γι' αυτό είναι εκείνοι που κάθισαν στο τραπέζι γι' αυτή τη Συνθήκη. Αυτοί δεν ήταν δίκαιοι μαζί μας και 'θερίζουμε' αυτά τα προβλήματα τώρα».
«Αν αυτό το πραξικόπημα (της 15ης Ιουλίου) ήταν επιτυχημένο, θα μας είχαν δώσει μια Συνθήκη που θα μας έκανε να νοσταλγούμε εκείνη των Σεβρών» δήλωσε ο Τούρκος πρόεδρος.
Η Συνθήκη της Λωζάννης υπογράφτηκε στις 24 Ιουλίου 1923 και έθετε τα σύνορα της σύγχρονης Τουρκίας. Καταργούσε τη Συνθήκη των Σεβρών, που είχε υπογραφεί τρία χρόνια νωρίτερα, η οποία είχε γίνει δεκτή από τον σουλτάνο Μουσταφά Κεμάλ, αλλά απορρίφθηκε από το κίνημα των Νεότουρκων.
Η Συνθήκη της Λωζάννης
Η Συνθήκη της Λωζάνης υπεγράφη στην Ελβετία στις 24 Ιουλίου 1923 στον απόηχο του Α Παγκοσμίου Πολέμου και μετά την τραγωδία του Ελληνισμού με την Μικρασιατική Καταστροφή.
Με την Συνθήκη Ειρήνης ουσιαστικά τέθηκαν τα όρια της σημερινής Τουρκίας καθώς η νέα κυβέρνηση του Κεμάλ Ατατούρκ δεν δεχόταν την Συνθήκη των Σεβρών.
Η Συνθήκη της Λωζάννης υπεγράφη αφ ενός από την Βρετανική Αυτοκρατορία, την Γαλλία, την Ιταλία, την Ιαπωνία , την Ελλάδα την Ρουμανία και το Σερβο-Κροατό- Σλοβενικόν κράτος και αφ ετέρου από την Τουρκία.
Όπως ανέφερε χαρακτηριστικά η Συνθήκη ο στόχος για τις χώρες αυτές ήταν :
“Διαπνεόμεναι υπό του αυτού πόθου όπως τερματίσωσιν οριστικώς την εμπόλεμον κατάστασιν, ήτις από του 1914 συνετάραξε την Ανατολήν,
Μεριμνώσαι όπως αποκαταστήσωσι τας μεταξύ αυτών σχέσεις φιλίας και εμπορίου, αναγκαίας δια την κοινήν ευημερίαν των οικείων αυτών Εθνών”
Οι διεργασίες του συνεδρίου ξεκίνησαν τον Οκτώβριο του 1922 , διεκόπησαν μετά από διαφωνίες και εν τέλει το οριστικό κείμενο υπεγράφη στις 24 Ιουλίου μετά από μήνες διαβουλεύσεων.
Με βάση την Συμφωνία η Τουρκία απέκτησε την Ανατολική Θράκη , την Ίμβρο και την Τένεδο , την περιοχή της Σμύρνης και την διεθνοποιημένη ζώνη των Στενών.
Η Τουρκία έλαβε δικαιώματα για πλήρη κυριαρχία στην επικράτειά της και δημιουργία στρατιωτικών εγκαταστάσεων ενώ στην Ιταλία παραχώρησε τα Δωδεκάνησα όπως προέβλεπε η Συνθήκη των Σεβρών.
Τα νησιά Ίμβρος και Τένεδος παραχωρήθηκαν στην Τουρκία με τον όρο ότι θα υπήρχε ειδική διοικητική οργάνωση εγγυήσεις για τον μη μουσουλμανικό πληθυσμό.
Η Τουρκία παραιτήθηκε από όλες τις διεκδικήσεις για τις παλιές περιοχές της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας εκτός των συνόρων της και εγγυήθηκε τα δικαιώματα των μειονοτήτων.
Αρθρο 16
“Η Τουρκία δήλοι ότι παραιτείται παντός τίτλου και δικαιώματος πάσης φύσεως επί των εδαφών ή εν σχέσει προς τα εδάφη άτινα κείνται πέραν των
προβλεπομένων υπό της παρούσης Συνθήκης ορίων, ως και επί των νήσων, εκτός εκείνων ων η κυριαρχία έχει αναγνωρισθή αυτή δια της παρούσης”
Μετέπειτα με συμφωνία μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας αποφασίστηκε η υποχρεωτική ανταλλαγή πληθυσμών
Δεν υπάρχουν σχόλια
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.