Α ναστάτωση επικρατεί στους κτηνοτρόφους Καλαβρύτων, Γορτυνίας και Ηλείας μετά την εμφάνιση τσακαλιών που κατασπάραξαν πρόβατα. Σύμφων...
Αναστάτωση επικρατεί στους κτηνοτρόφους Καλαβρύτων, Γορτυνίας και Ηλείας μετά την εμφάνιση τσακαλιών που κατασπάραξαν πρόβατα.
Σύμφωνα με πληροφορίες του kalavrytanews.com τα τσακάλια θανάτωσαν τουλάχιστον επτά κατσικάκια από κτηνοτρόφο της περιοχής στο Πεύκο Καλαβρύτων, μεταξύ 10 και 16 Αυγούστου.
Ο κτηνοτρόφος συμπατριώτης μας Β.Χ. που οργώνει τα βουνά της περιοχής πάνω από πενήντα χρόνια, μιλώντας στο kalavrytanews.com μας λέει οτι δεν θυμάται κάτι ανάλογο αφού τα τσακάλια έχουν πολλές δεκαετίες να εμφανιστούν.
Σαφώς το οικοσύστημα πρέπει να διατηρηθεί αλλά σίγουρα με σύστημα, μέθοδο και κυρίως ενημέρωση ώστε να μην υπάρχουν προβλήματα.
Η ύπαρξη τσακαλιών στην ευρύτερη περιοχή της Πελοποννήσου, έχει απασχολήσει αρκετές φορές και τη διοίκηση της Κυνηγετικής Ομοσπονδίας Πελοποννήσου.
Στη διάρκεια συνελεύσεων της Γ’ ΚΟΠ έχει γίνει λόγος για αξιοσημείωτη αύξηση του πληθυσμού τους, με συνέπεια να δημιουργούνται αρκετές ζημιές σε κτηνοτροφικές εγκαταστάσεις αλλά και στην άγρια πανίδα γενικότερα.
Για το λόγο αυτό η Ομοσπονδία έχει ήδη δώσει εντολή στους ομοσπονδιακούς θηροφύλακες για την καταγραφή των θέσεων των τσακαλιών, αλλά και εκείνων των σημείων όπου τους γίνεται αναφορά από πολίτες, ώστε να αποκτηθεί ιδία άποψη σχετικά με τον πληθυσμό τους και την πυκνότητά του.
Η Νομοθεσία
Το τσακάλι καλύπτεται από μια ασαφή νομοθεσία κι έτσι δεν περιλαμβάνεται στη λίστα των προστατευόμενων ειδών. Μάλιστα, ως το 1990 θεωρούνταν επιβλαβές είδος, ενώ ως το 1981 ήταν και επικηρυγμένο με αμοιβή από το Δασαρχείο για όποιον προσκόμιζε τα πόδια του ως αποδεικτικό στοιχείο της θανάτωσής του!
Ο Πληθυσμός του στην Αχαΐα
Καταγραφή των πληθυσμών τσακαλιού στην Ελλάδα έκανε και η οικολογική οργάνωση WWF και σύμφωνα με τα στοιχεία, στην Πελοπόννησο, ο συνολικός ελάχιστος πληθυσμός δεν ξεπερνά τα 229 άτομα, κατανεμημένα σε 77 ομάδες. Tο 85% του πληθυσμού εντοπίζεται στη νότια Πελοπόννησο, με επίκεντρο το νομό Λακωνίας. O νομός Mεσσηνίας παρουσιάζει την πιο ομοιόμορφη και συνεκτική κατανομή πληθυσμών, σε αντίθεση με την Aχαΐα, όπου μικρές, απομονωμένες ομάδες ζώων διασπείρονται σχεδόν σε όλο το νομό.
Είδος προς εξαφάνιση
Το τσακάλι μέσα σε λίγα σχετικά χρόνια έφτασε από κοινό είδος να απειλείται με εξαφάνιση στη χώρα μας και σήμερα να θεωρείται «Κινδυνεύον», σύμφωνα με το Κόκκινο Βιβλίο των Απειλούμενων Ειδών Ζώων της Ελλάδας (Αθήνα, 2009). Η περιοχή εξάπλωσής του έχει συρρικνωθεί σημαντικά σε σχέση με τις αρχές της δεκαετίας του '90 και παρόλο που τα τελευταία χρόνια παρατηρούμε κάποια δείγματα ανάκαμψης στη βόρεια Ελλάδα, συνεχίζει να είναι κατακερματισμένη, ιδιαίτερα στην Πελοπόννησο. Αντίθετα όμως με την κατάσταση στην Ελλάδα, ο πληθυσμός του τσακαλιού έχει αυξηθεί ραγδαία στη Βουλγαρία και τις λοιπές βαλκανικές χώρες ενώ πλέον εξαπλώνεται και σε χώρες όπως η Ουγγαρία, η Ρουμανία και η Ουκρανία.
Στην Ελλάδα το τσακάλι, σύμφωνα με στοιχεία του WWF, απειλείται κυρίως γιατί απειλείται το σπίτι του, δηλαδή οι περιοχές χαμηλού και μεσαίου υψομέτρου (οριακά, στην Πελοπόννησο μέχρι 600 μ.), με μωσαϊκό μικρών καλλιεργειών και μεσογειακού θαμνώνα και υγρότοπων με πυκνές συστάδες βλάστησης. Σε αυτές τις περιοχές τα τελευταία 30 χρόνια οι αλλαγές στις καλύψεις γης υπήρξαν δραματικές. Η εγκατάλειψη των μικρών σε μέγεθος και ένταση καλλιεργειών στην ημιορεινή ζώνη, η μείωση ή/και η εντατικοποίηση της κτηνοτροφίας οδηγούν σε μείωση της τροφής του ενώ, παράλληλα, η εντατικοποίηση της γεωργίας στα πεδινά, η καταστροφή και εκχέρσωση μικρών υγροτόπων και η επέκταση των οικισμών στην παραλιακή ζώνη υποβαθμίζουν το βιότοπο του τσακαλιού. Την κατάσταση των μικρών πλέον πληθυσμών επιβαρύνουν οι πυρκαγιές, συχνές και καταστροφικές αλλά και τα τροχαία ατυχήματα. Και όλα αυτά σε ένα πληθυσμό που είχε ήδη αποδεκατιστεί καθώς ως το 1990 το τσακάλι ήταν επικηρυγμένο ως επιβλαβές είδος και δεκάδες ζώα θανατώνονταν κάθε χρόνο.
Τα τελευταία χρόνια έχει πάρει ανεξέλεγκτες και επικίνδυνες διαστάσεις η χρήση δηλητηριασμένων δολωμάτων που εκτός από το τσακάλι, θέτει σε κίνδυνο και πολλά άλλα μοναδικά είδη της ελληνικής υπαίθρου, όπως σπάνια αρπακτικά πουλιά και γύπες, το λύκο και την αρκούδα. Καθώς μικρές ομάδες ή οικογένειες τσακαλιών απομονώνονται, γίνονται όλο και πιο τρωτές στις ανθρώπινες και φυσικές πιέσεις. Επιβάλλεται βεβαια η ενημέρωση των κτηνοτρόφων και η οργανωμένη προστασία μέσα από σαφές νομοθετικό πλαίσιο και οχι η ανεξέλεγκτη δράση... υποτιθέμενης προστασίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.