Δωρεά Ἱερῶν Σκευῶν στήν Ἐνορία Ἀρμπούνων Καλαβρύτων από τον Σύλλογο Καλαβρυτινῶν Πειραιῶς

Ὁ Σύλλογος Καλαβρυτινῶν Πειραιῶς «Η ΑΓΙΑ ΛΑΥΡΑ», στά πλαίσια τῶν δραστηριοτήτων του, δωρίζει στήν Ἐνορία Ἀρμπούνων Καλαβρύτων, μία πλήρη...

Ὁ Σύλλογος Καλαβρυτινῶν Πειραιῶς «Η ΑΓΙΑ ΛΑΥΡΑ», στά πλαίσια τῶν δραστηριοτήτων του, δωρίζει στήν Ἐνορία Ἀρμπούνων Καλαβρύτων, μία πλήρη σειρά Ἱερῶν Σκευῶν, γιά τήν τέλεση τῆς ἀναιμάκτου Θυσίας. Τά Σκεύη ἀγοράσθηκαν καί δωρήθηκαν στόν Σύλλογό μας, ἀπό τά τέκνα τῶν ἀειμνήστων καί ἠγιασμένων Ἱερέως Νικολάου Πέττα καί τῆς Πρεσβυτέρας Ἀνθῆς, τῶν ὁποίων τά ὀνόματα ἔχουν χαραχτεῖ ἐπί τῶν Σκευῶν, σέ αἰώνιο μνημόσυνό τους. 

Τά Σκεύη αὐτά εἶναι:

α) Ἅγιο Ποτήριο. Τό ὁρισμένο εἶναι ἀντίγραφο μεταβυζαντινοῦ Ποτηριοῦ μέ ὑψηλή βάση, στό ὅποιο ρίχνεται ὁ οἶνος καί τό ὕδωρ τήν ὥρα πού τελεῖται ἡ Ἁγία Προσκομιδή. Στή Θεία Λειτουργία ἁγιαζόμενα μετατρέπονται σέ Αἷμα Χριστοῦ. Μέσα στό Ἅγιο Ποτήριο τίθεται καί τό Σῶμα τοῦ Χρίστου, μετά τόν καθαγιασμό, ἀπ’ ὁποῦ μεταλαμβάνουν οἱ πιστοί. Εἰκονίζει τό Ποτήριο ἐκεῖνο στό ὁποῖο ὁ Κύριος ἱερούργησε καί παράδωσε στούς Ἀποστόλους τό Μυστήριο τῆς Θείας Εὐχαριστίας (Λουκ. κβ' 20).

β) Δίσκος ἤ Ἅγιο Δισκάριο, στό ὁποῖο τοποθετεῖται, τήν ὥρα πού τελεῖται ἡ Προσκομιδή, ὁ Ἀμνός καί ἁγιάζεται στόν καθαγιασμό τῶν Τιμίων Δώρων. Ὁμοίως πάνω σ’ αὐτό τοποθετοῦνται οἱ μερίδες τῆς Παναγίας, τῶν Ἁγίων, τῶν ἐννέα Ταγμάτων, τῶν ζώντων καί τεθνεώτων.

γ) Λαβίδα. Ὁ ἀρχαῖος τρόπος μεταλήψεως τῶν πιστῶν ἦταν αὐτός πού τηρεῖται σήμερα ἀπό τούς Λειτουργούς, πρῶτα τό Σῶμα τοῦ Χρίστου ἀπό τό Δίσκο καί μετά τό Αἷμα ἀπό τό Ποτήριο. Ἡ λέξη λαβίδα δήλωνε μεταφορικά τή «λαβίδα» τῶν ἱερατικῶν δακτύλων καί χεριῶν, μέ τά ὅποια τό Ἅγιο Σῶμα εἰσαγόταν στό στόμα τῶν πιστῶν. Τό κοχλιάριο (κουταλάκι) χρησιμοποιήθηκε ἀργότερα τοπικά καί γενικεύθηκε τό 10ο αἰώνα, ἀλλάζοντας τόν τρόπο τῆς Μεταλήψεως. Ἡ ὀνομασία ὅμως τῆς λαβίδας ἔμεινε στό κουταλάκι.

δ) Ἀστερίσκος. Σταυροειδές ἔλασμα τό ὁποῖο συγκρατεῖ τό κάλυμμα πάνω ἀπό τό Δισκάριο, ὅταν ὁ Λειτουργός μετά τό πέρας τῆς Ἀκολουθίας τῆς Ἁγίας Προσκομιδῆς, καλύπτει τά προετοιμασθέντα Τίμια Δῶρα. Συμβολίζει τό στερέωμα τοῦ οὐρανοῦ καί τόν ἀστέρα τῶν Μάγων. 

ε) Δυό γκρενά βελούδινα Ποτηροκαλύμματα, δηλαδή δυό ἰσομεγέθη καλύμματα σέ σχῆμα σταυροῦ, μέ τά ὁποία καλύπτονται ὁ Δίσκος καί τό Ποτήριο κατά τήν Ἁγία Προσκομιδή. Συμβολίζουν τά σπάργανα τοῦ Θείου Βρέφους, ὅταν τό Δισκάριο εἰκονίζει τή Φάτνη, καί τά νεκρικά ὀθόνια τοῦ Χρίστου, ὅταν τό Δισκάριο γίνεται νεκρική κλίνη.

στ) Γκρενά βελούδινος Ἀήρ, δηλαδή κάλυμμα ὀρθογώνιο μεγαλύτερο ἀπό τά προηγούμενα, μέ τό ὁποῖο καλύπτονται τά Τίμια Δῶρα στήν Ἱερά Πρόθεση καί ἀργότερα, μετά τήν ἀπόθεσή τους στήν Ἁγία Τράπεζα. Αὐτό τό κάλυμμα στήν Μεγάλη Εἴσοδο ὁ Ἱερέας ἤ ὁ Διάκονος, ὅταν ὑπάρχει, τό φέρει στήν πλάτη του. Συμβολίζει ὅτι καί τά καλύμματα.

ζ) Λόγχη, δηλαδή μαχαίρι σέ σχῆμα λόγχης. Μέ αὐτό κόπτεται ὁ ἄρτος καί ἐξάγεται ὁ Ἀμνός καί οἱ μερίδες στήν Προσκομιδή. Συμβολίζει τή λόγχη τοῦ στρατιώτη μέ τήν ὁποία ἐλόγχισε τήν πλευρά τοῦ Χρίστου ἐπάνω στό Σταυρό.

η) Ζέον, δηλαδή μικρό δοχεῖο πού χρησιμοποιεῖται γιά τή μεταφορά θερμοῦ (ζέοντος) ὕδατος καί ἔκχυσή του μέσα στό Ἅγιο Ποτήριο, πρίν ἀπό τή Θεία Κοινωνία. Μέ αὐτό τόν τρόπο ἐξαίρεται ἡ ζέση τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καί παρακινούμαστε μέ τέτοια θερμότητα πίστεως νά προσερχόμαστε στή Θεία Μετάληψη. Συμβολίζει τό ζεστό αἷμα πού ἔρρευσε ἀπό τήν πλευρά τοῦ Χριστοῦ, μετά τή λόγχευσή του.

θ) Μάκτρο, δηλαδή κόκκινο μαντήλι πού χρησιμοποιεῖται στή Θεία Μετάληψη κλήρου καί λαοῦ. Μέ αὐτό σπογγίζουμε τό στόμα μας. Ὅταν τό κρατᾶμε σωστά (μέ τά δυό χέρια μας, κάτω ἀπό τό πηγούνι μας, προφυλάσσει ἀπό τυχόν πτώση Μαργαριτῶν ἀπό ἀπροσεξία ἤ ἀπό στιγμιαία ἀδεξιότητα.

ι) Τίμιος Σταυρός τοῦ ἁγιασμοῦ ἤ εὐλογίας. Σέ αὐτόν περικλείεται τεμάχιο ἱεροῦ λειψάνου τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρός ἡμῶν Ἀθανασίου τοῦ Μεγάλου, Ἀρχιεπισκόπου Ἀλεξανδρείας, ὅπως ἄλλωστε μαρτυρεῖ καί ἡ ἐγχάρακτη ἐπιγραφή. Στόν ἅγιο Ἀθανάσιο τιμᾶται ὁ κεντρικός Ἱ. Ναός τοῦ χωριοῦ Ἄρμπουνα Καλαβρύτων. Ἄλλωστε τήν ἡμέρα τῆς ἑορτῆς τοῦ Ἱεράρχου αὐτοῦ κοιμήθηκε τό 1861 τό μεγάλο βλάστημα τῶν Ἀρμπούνων, ὁ Ὁσιώτατος Μοναχός Χριστοφόρος Παναγιωτόπουλος, ὁ ἐπονομαζόμενος Παπουλᾶκος.

ια) Θυμιατήριο, δηλαδή κινητό πύραυνο (κατάλληλο μεταλλικό σκεῦος), πού δέχεται τά κάρβουνα καί τό θυμίαμα, μέ τό ὁποῖο θυμιῶνται ἡ Ἁγία Τράπεζα, οἱ ἅγιες εἰκόνες καί οἱ πιστοί, ὅπως καί ὅταν τό Τυπικό καθορίζει στίς διάφορες Ἀκολουθίες. Ἐξαρτᾶται ἀπό ἁλυσίδες μέ κωδωνίσκους καί ἡ βάση τους εἶναι μέ κάλυμμα.

ιβ) Δύο κηροπήγια, πού ἔχουν μεταλλικές βάσεις, γιά τή στήριξη τῶν λαμπάδων πού ἀνάβονται γιά φωτισμό στήν Ἁγία Τράπεζα. Εἰδικά στήν Θεία Λειτουργία πού τελεῖται τό Δεκαπενταύγουστο στήν Ἱ. Μονή τῆς Παναγίας πού ἵδρυσε ὁ Ὅσιος Χριστοφόρος Παπουλᾶκος, θά εἶναι πολύ χρήσιμα λόγω τῆς ἐλλείψεως καλοῦ φωτισμοῦ. 

ιγ) Ἱερό Εὐαγγέλιο καί 

ιδ) Ἀπόστολος, μέ βελούδινα καλύμματα, γιά λειτουργική χρήση κατά τήν διάρκεια τῶν Ἀκολουθιῶν.

Γιά τό Δ.Σ. τοῦ Συλλόγου

Ὁ Πρόεδρος Ἀθανάσιος Π. Χρονόπουλος

Ὁ ἐφημέριος π. Γεώργιος Κοτσιᾶς