27 Ιανουαρίου Ημέρα Μνήμης των Θυμάτων του Ολοκαυτώματος

Η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ αποφάσισε στις 2 Νοεμβρίου 2005 να ανακηρύξει την 27η Ιανουαρίου Διεθνή Ημέρα μνήμης για τα θύματα του Ολοκαυ...

Η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ αποφάσισε στις 2 Νοεμβρίου 2005 να ανακηρύξει την 27η Ιανουαρίου Διεθνή Ημέρα μνήμης για τα θύματα του Ολοκαυτώματος από το ναζιστικό καθεστώς κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Η ημερομηνία επιλέχθηκε επειδή στις 27 Ιανουαρίου 1945 τα προελαύνοντα σοβιετικά στρατεύματα απελευθέρωσαν το μεγαλύτερο στρατόπεδο συγκέντρωσης στο Άουσβιτς – Μπίρκεναου στην Πολωνία.

Το σχέδιο της απόφασης αυτής, που υποβλήθηκε από το Ισραήλ και υποστηρίχθηκε από 89 χώρες, «καλεί τα κράτη – μέλη να επεξεργαστούν προγράμματα εκπαίδευσης που θα μεταδώσουν στις μελλοντικές γενεές τα διδάγματα του Ολοκαυτώματος και να βοηθήσουν να προλαμβάνονται πράξεις γενοκτονίας».

Κατά την διάρκεια του Ολοκαυτώματος – της μεγαλύτερης γενοκτονίας στην παγκόσμια ιστορία, υπολογίζεται πως μόνο στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, πάνω από τρία εκατομμύρια Εβραίοι τουφεκίστηκαν, απαγχονίστηκαν και θανατώθηκαν με δηλητηριώδη αέρια. Εκατοντάδες χιλιάδες ήταν και εκείνοι που πέθαναν από εξάντληση λόγω της καταναγκαστικής εργασίας ενώ συνολικά ο φόρος αίματος για τους Εβραίους ξεπέρασε τα έξι εκατομμύρια. 

Εκτός από τους Εβραίους, οι Ναζί εφάρμοσαν τις εξοντωτικές πρακτικές τους και σε άλλες μειονότητες: οι δυνάμεις κατοχής εξολόθρευαν συστηματικά Ρομά στο στρατόπεδο του Κέλμνο αλλά και ομοφυλόφιλους άνδρες και γυναίκες 

Αμέσως μετά την λήξη του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, πρωτοεμφανίστηκε στην νομική ορολογία ο όρος του «εγκλήματος κατά της ανθρωπότητας» - μια κατηγορία που απαγγέλθηκε σε όλους τους υψηλόβαθμους Γερμανούς αξιωματικούς, στις Δίκες της Νυρεμβέργης. Προεδρεύοντες στις δίκες αυτές ήταν δικαστές των Συμμάχων που συνέστησαν για τον λόγο αυτό, το πρώτο διεθνές δικαστήριο του είδους του. 

Υπολογίζεται πως από το 1945 μέχρι το 1949, πάνω από 5.000 Ναζί καταδικάστηκαν σε αμερικανικά, βρετανικά και γαλλικά δικαστήρια επί γερμανικού εδάφους, ενώ άλλοι τόσοι διώχθηκαν στις υπόλοιπες χώρες που είχαν δραστηριοποιηθεί ή επιχείρησαν να διαφύγουν.