Ηρ.Ρούπας: Ένας νέος ρόλος για την Υγεία στην Αχαΐα

γράφει ο Οικονομολόγος Ηρακλής Ρούπας Δεν χρειάζεται καμία ξένη εφημερίδα ή διεθνής οργανισμός για να μας υποδείξει αυτό που διαπιστών...

γράφει ο Οικονομολόγος Ηρακλής Ρούπας

Δεν χρειάζεται καμία ξένη εφημερίδα ή διεθνής οργανισμός για να μας υποδείξει αυτό που διαπιστώνουμε καθημερινά ως προς τα προβλήματα υγείας. Θα πρέπει να μας ενοχλεί ιδιαίτερα δε το γεγονός πως αντί η Κυβέρνηση να δεχθεί την ύπαρξη αυτών των προβλημάτων, προσπαθεί με διάφορα τεχνάσματα να τα κρύψει «κάτω από το χαλί». Να τα κρύψει όμως από ποιους; Από τους ασθενείς που δεν γνωρίζουν αν θα μπορέσουν να χειρουργηθούν έγκαιρα, ή αν θα μπορέσουν αξιοπρεπώς να νοσηλευθούν ή από τους συγγενείς που καλούνται ανά πάσα στιγμή ακόμα και το χαρτί υγείας να αγοράσουν εκτός νοσοκομείου; Αυτά την ώρα που το νοσηλευτικό προσωπικό δεν αρκεί και το ιατρικό προσωπικό συνεχώς βαίνει μειούμενο.

Θα περίμενα σε περιοχές όπως η Αχαΐα που έχει την ιδιαιτερότητα να χαρακτηρίζεται φθίνουσα περιοχή, ενώ έχει πανεπιστημιακό νοσοκομείο, η αντίδραση να προκύπτει από τους διοικητές και τους υποδιοικητές των νοσοκομείων του Νομού μας ως τεχνοκράτες και γνώστες του αντικειμένου. Ενώ δηλαδή οι προηγούμενοι διοικητές εξέφραζαν δημόσια τις θέσεις τους, σήμερα οι διοικήσεις φαίνεται μοιρολατρικά και μόνον να …απολαμβάνουν τις θέσεις τους, αρκούμενοι ίσως σε ξεναγήσεις των πολιτικών προκειμένου η συντήρηση της απαξίωσης να λαμβάνει και επικοινωνιακό χαρακτήρα.

Φωνές αντίδρασης μόνον από τους συνδικαλιστές νοσηλευτές και ιατρούς. Τους μόνους που βιώνουν το πρόβλημα με υπεράνθρωπες προσπάθειες στην καθημερινότητά τους. Οι μόνοι που ενώ γνωρίζουν πως χιλιάδες συνάδελφοί τους βρίσκονται στο εξωτερικό απολαμβάνοντας καλύτερες συνθήκες και πολλαπλάσιες αμοιβές, μένουν και …το παλεύουν. Όχι άσκοπα, καθώς η ανάδειξη των προβλημάτων –παρά τις «θηριώδεις» προσεγγίσεις του κου Πολάκη-ασκεί πίεση για την σταδιακή αλλά ελάχιστη στήριξη στα αυτονόητα αιτήματα.

Προφανώς η υγεία χωρίς προσωπικό δεν γίνεται να διατηρήσει τον ουσιαστικό της κοινωνικό ρόλο. Όταν τα ιδιωτικά θεραπευτήρια ανθούν λόγω του ανοίγματος της ψαλίδας μεταξύ των οικονομικά ισχυρών και αδυνάμων, καθίσταται επιτακτική ανάγκη ο κάθε πολίτης να μπορεί να απαιτεί ανθρώπινη περίθαλψη ενός συγκεκριμένου επιπέδου. Δυστυχώς, η κρίση προσδίδει μία ταξική διάσταση στην περίθαλψη που πριν λίγα χρόνια ήταν εκτός αποδεκτής πραγματικότητας. Η υποβάθμιση της υπόστασης του ασθενούς δεν γίνεται μόνον με την έλλειψη προσωπικού. Η προσωπική του υποβάθμιση γίνεται εντονότερη όταν σε στιγμές της μεγαλύτερης αδυναμίας του αναγκάζεται να στηριχθεί οικονομικά σε συγγενή του για να καλύψει τις στοιχειώδεις ελλείψεις σε υλικά. Όταν κατά το παρελθόν η υπερπληθώρα υλικών αποτελούσε το μείζων θέμα της… διαφθοράς στα νοσοκομεία.

Όσο για τα κέντρα υγείας και τα νοσοκομεία στο Αίγιο η τα Καλάβρυτα αρκεί να προσθέσουμε την αδυναμία του ΕΚΑΒ για να γίνει αντιληπτό το μέγεθος του προβλήματος. Από το να αναδεικνύουμε το αυτονόητο όμως πρέπει συνολικά να προκληθεί συζήτηση για το θέμα υγείας στην Αχαΐα. Δεν αρκεί μόνον να αναγνωρίζουμε τα προβλήματα. Πρέπει συντονισμένα ο καθένας από το μετερίζι του να αναδεικνύει την ανάγκη συνολικής συζήτησης. Ας μην μας διαφεύγει το γεγονός πως η υγεία σε συνδυασμό με πολλές υποστηρικτικές δομές θα μπορούσε να αποτελέσει πόλο προσέλκυσης περιφερειακών αναπτυξιακών κεφαλαίων που θα αναδείκνυαν και θα ενίσχυαν τον ρόλο του δημόσιου νοσοκομείου. Αυτός είναι και ο λόγος που σύντομα προγραμματίζουμε μία εκδήλωση συνδυαστική προκειμένου η επίλυση των προβλημάτων εν μέσω κρίσης να οδηγήσει των φτωχοποιημένη Αχαΐα σε κάποια διαφορετικά μονοπάτια ως προς την υγεία. Στην προσπάθεια δε αυτής απαιτείται σύνθεση και όχι αντιπαραθέσεις του παρελθόντος.