Του Θανάση Παλούμη (*) Η οικογένεια αποτελεί έναν από τους παλαιότερους και πιο σπουδαίους θεσμούς! Στην αρχαία Αθήνα είχε ιερό χαρ...
Η οικογένεια αποτελεί έναν από τους παλαιότερους και πιο σπουδαίους θεσμούς! Στην αρχαία Αθήνα είχε ιερό χαρακτήρα και η σημασία της ήταν τέτοια για την ανθρώπινη ύπαρξη και επιβίωση, ώστε προστατευόταν νομικά από τα πρώιμα κιόλας χρόνια της οργανωμένης κοινωνίας. Στο άρθρο 16 (παρ. 3) της Οικουμενικής Διακήρυξης για τα ανθρώπινα δικαιώματα αναφέρεται χαρακτηριστικά: «Η οικογένεια είναι το φυσικό και το βασικό στοιχείο της κοινωνίας και έχει το δικαίωμα προστασίας από το κράτος και την κοινωνία».
Στη πιο σύγχρονη μορφή της η οικογένεια, γνωστή και ως πυρηνική οικογένεια, απαρτίζεται από το ανδρόγυνο και τα τέκνα ̇ ο ρόλος της είναι κυρίως παιδοκεντρικός, εφόσον βασικές προτεραιότητες των γονέων είναι η κάλυψη των υλικών και συναισθηματικών αναγκών των παιδιών, καθώς και η διαπαιδαγώγησή τους.
Η σφυρηλάτηση της προσωπικότητας, η καλλιέργεια της ηθικής και του δικαίου, η ενίσχυση της συνείδησης, η διατήρηση των θρησκευτικών αξιών και η αίσθηση της ταυτότητας και του ανήκειν αποτελούν τις σημαντικότερες λειτουργίες που επιτελούνται στα πλαίσια ενός υγιούς οικογενειακού περιβάλλοντος, δικαιολογημένα λοιπόν η οικογένεια χαρακτηρίζεται πυρήνας της κοινωνίας και γέφυρα σύνδεσης της ατομικής με την κοινωνική ζωή. Η σύνδεση αυτή προδίδεται και μέσα από την αλληλεπιδραστική σχέση μεταξύ κοινωνίας και οικογένειας, εφόσον οι κοινωνικές εξελίξεις επηρεάζουν σε μεγάλο βαθμό την οικογενειακή ατμόσφαιρα.
Ως εκ τούτου, η σημερινή σοβαρή κρίση μετατρέπει τις ελληνικές οικογένειες σε νοσογόνα κύτταρα της χώρας! Η ανεργία και η φτώχια διαταράσσουν τις ισορροπίες των νοικοκυριών, οι γονείς απελπίζονται βλέποντας τα παιδιά τους να μένουν στάσιμα στη ζωή τους και από την άλλη πλευρά πολλοί νέοι, λόγω της οικονομικής επισφάλειας, είναι αναγκασμένοι να αναβάλλουν για μεγάλο χρονικό διάστημα τα όνειρά τους και να επιστρέψουν στα σπίτια τους. Διαζύγια, υπογεννητικότητα, κοινωνική ανισότητα, συγκρουσιακοί χαρακτήρες, εγκληματικές ενέργειες, κοινωνική αποξένωση και αμφισβήτηση αξιών είναι μερικές ακόμη από τις δυσάρεστες συνέπειες.
Πολλοί είναι αυτοί που υποστηρίζουν ότι ο λόγος που η Ελλάδα έχει καταφέρει να σταθεί στα πόδια της μέχρι σήμερα, παρά τα συνεχόμενα πλήγματα που έχει δεχθεί, οφείλεται στους στενούς οικογενειακούς δεσμούς! Η αλληλοϋποστήριξη και η κατανόηση μεταξύ των μελών μετατρέπει την οικογένεια σε μοναδικό προστατευτικό κλοιό απέναντι στις δυσμενείς οικονομικές, κοινωνικές και πολιτικές συνθήκες, απέναντι στην κρίση των αξιών και των ιδανικών.
Επιβάλλεται, λοιπόν, να αναζητηθούν τόσο ατομικά, όσο και συλλογικά, οι τρόποι που θα ενισχύσουν και θα διατηρήσουν αυτούς τους δεσμούς. Οι γονείς με την κατάλληλη πληροφόρηση μπορούν να συμβάλλουν ακόμη περισσότερο στη σωστή διαπαιδαγώγηση των παιδιών τους. Οι ίδιοι όντας πρότυπα προς μίμηση και καλλιεργώντας τον διάλογο θα πρέπει να στοχεύουν στην καταπολέμηση των φαινομένων που αποδυναμώνουν τις οικογενειακές αξίες και τα ήθη ̇ παράλληλα θα πρέπει να δώσουν περισσότερη έμφαση στην εκμάθηση τρόπων διαχείρισης δύσκολων καταστάσεων. Η παιδεία έχοντας συνεπικουρικό ρόλο, είναι επίσης αρμόδια για την μετάδοση των κατάλληλων οικογενειακών προτύπων, τρόπων συμπεριφοράς και κοινωνικοποίησης. Η πολιτεία και οι τοπικοί φορείς με την σειρά τους οφείλουν να ενισχύουν αυτή την προσπάθεια, μέσω της θεσμικής προστασίας και συμπαράστασης, κυρίως, των μονογονεϊκών οικογενειών, των πολύτεκνων και των οικογενειών που αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα.
Η συμβολή της οικογένειας στην αντιμετώπιση της κρίσης είναι αδιαμφισβήτητη! Παρά το γεγονός ότι και η ίδια κλονίζεται, βρίσκει πάντοτε τον τρόπο να εξελίσσεται και να επιβιώνει. Στο χέρι μας είναι να αναζητάμε κάθε φορά τα βαθύτερα αίτια που συντελούν στον κλυδωνισμό και την αποδιοργάνωση της!
(*) Ο Θανάσης Παλούμης είναι Σύμβουλος Επικοινωνίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.