Oι Νεοάνεργοι της Αχαΐας.

Οι ευθύνες για το οξύμωρο της ολοκλήρωσης της Ολυμπίας Οδού και της συνεπακόλουθης αύξησης της ανεργίας στην Αχαΐα. γράφει ο Οικονομολ...

Οι ευθύνες για το οξύμωρο της ολοκλήρωσης της Ολυμπίας Οδού και της συνεπακόλουθης αύξησης της ανεργίας στην Αχαΐα.

γράφει ο Οικονομολόγος Ηρακλής Ρούπας

Τόσα χρόνια, έχοντας συνηθίσει τον καρόδρομο της Εθνικής Κορίνθου –Πατρών, μας φαίνεται σαν όνειρο απατηλό η ολοκλήρωση ενός οδικού άξονα που θα έπρεπε να είχε αποτελέσει πρωταρχικό στόχο υλοποίησης όλων των τοπικών φορέων και πολιτικών εδώ και δεκαετίες. Για λόγους αδιευκρίνιστους η περιοχή που έχει αναδείξει Προέδρους Δημοκρατίας, Πρωθυπουργούς και Υπουργούς ήταν «ξεκομμένη» από την υπόλοιπη χώρα και καταδικασμένη-πάλι για λόγους αδιευκρίνιστους – στην φτώχια της.

Σήμερα λοιπόν που είναι ορατή πλέον η «αναβάθμιση» του Νομού μας με την ολοκλήρωση του έργου, τα στατιστικά δεδομένα καταγράφουν 2500 αυτοαπασχολούμενους στην Αχαΐα να έχουν κλείσει τα βιβλία τους το 2017, ενώ για το πρώτο εξάμηνο αναμένεται πως 4 στις 10 επιχειρήσεις θα κλείσουν. Η καταγραφή αυτή γίνεται απλά για να τονίσει το μέγεθος της καταστροφής που συντελείται σε μία από τις φτωχότερες περιοχές της χώρας. Θα περίμενε λοιπόν κανείς πως οι θετικές επιπτώσεις θα είναι άμεσα ορατές. Δυστυχώς, τα φαινόμενα απατούν.

Σήμερα στα έργα μέχρι την Ακράτα εργάζονται 500 Αχαιοί. Ενώ από την Ακράτα και μετά -σύμφωνα με εκτιμήσεις- εργάζονται περίπου 300. Συνολικά δηλαδή από την εργασία στον οδικό άξονα της Αχαΐας «ζουν» 800 οικογένειες. Δηλαδή κατά μέσο όρο 2500 άτομα. Έχει σκεφθεί άραγε κανείς τι πρόκειται να γίνουν αυτοί οι εργαζόμενοι μετά την ολοκλήρωση του έργου; Έχει γίνει καμία πρόβλεψη ή προγραμματισμός να απορροφηθούν ή να επανεκπαιδευθούν σε άλλο αντικείμενο; Ποιοι φορείς έχουν αντιδράσει στην προοπτική να μείνουν 2500 στόματα χωρίς οικονομική και εργασιακή στήριξη; Δυστυχώς και πάλι δεν γνωρίζω το θέμα να έχει απασχολήσει εκείνους που θα έπρεπε. Δυστυχώς οι μηχανισμοί θα δράσουν πάλι ετεροχρονισμένα, απλά καταγγέλλοντας χωρίς να προτείνουν λύσεις. Ή απλά, παρεμβαίνοντας για να δοθούν –ίσως- κάποια επιδόματα στους «νεοάνεργους» της Αχαΐας.  

Λύση όμως υπήρχε. Η έναρξη του έργου της Πατρών-Πύργου για το οποίο φαντάζομαι πολλά έχουν ειπωθεί ως «προπαγάνδα». Τίποτα όμως δεν έχει γίνει μετά τον «εκδημοκρατισμό» του έργου από τον υπουργό Υποδομών και την απένταξή του από την Ευρωπαϊκή χρηματοδότηση. Ως γνωστό δε, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν έχει εγκρίνει την χρηματοδότηση του οδικού άξονα προϋπολογισμού 475 εκ. ευρώ με αποτέλεσμα να θεωρείται αμφίβολη ή έναρξή του νωρίτερα από το 2019. Γιατί άραγε αυτός ο καταστροφικός συνδυασμός δεν αναδεικνύεται από τους φορείς και τους τοπικούς παράγοντες παρά μόνον φαίνεται να επαναπαύονται σε κάποιες κατ΄επίφαση παρεμβάσεις με την μορφή κάποιων ερωτήσεων στην Βουλή; Ποιοι άραγε έχουν συνειδητοποιήσει πως μέχρι το τέλος του 2017 πάνω από 20000 επιπλέον στόματα θα ζουν κάτω από το πέπλο της ανεργίας;

Είναι καιρός να δράσουμε τώρα. Προληπτικά για πρώτη φορά. Είναι γνωστό πως σε δύο χρόνια περίπου τόσο η Εγνατία Οδός, όσο και η περιφερειακή Υμηττού  που έχουν επί της ουσίας τους ίδιους εργολήπτες θα παραδοθεί στην διαχείριση του Δημοσίου. Μήπως τώρα είναι η κατάλληλη περίοδος συνολικής διαπραγμάτευσης που να συμπεριλαμβάνει όχι τα «άψυχα» διόδια, αλλά το εξειδικευμένο έμψυχο δυναμικό που κινδυνεύει να μείνει χωρίς εργασία; Μήπως τώρα είναι η κατάλληλη περίοδος να συζητηθούν με τις εργολήπτριες εταιρίες αυτές η «περιβόητες» αναπτυξιακές προοπτικές και να δοθούν κίνητρα όχι επιδοματικής στήριξης ανέργων, αλλά ουσιαστικής επαναδραστηριοποίησής τους; Εμπειρία και τόλμη χρειάζεται η επόμενη μέρα της κρίσης για την χώρα. Αν δεν την διαθέτουμε και δεν την αναδείξουμε ίσως η περιοχή μας θα παραμείνει καταδικασμένη στην μιζέρια του παρελθόντος. Αυτό θέλουμε;