40 χρόνια από την απώλεια του Διονύση Παπαγιαννόπουλου - Από το Διακοπτό σε κάθε σπίτι (ΑΦΙΕΡΩΜΑ)

Ήταν 13 Απριλίου του 1984, όταν ο αγαπημένος ηθοποιός  Διονύσης Παπαγιαννόπουλος  πέθανε ολομόναχος, στο διαμέρισμά του στη λεωφόρο Αλεξάν...

Ήταν 13 Απριλίου του 1984, όταν ο αγαπημένος ηθοποιός Διονύσης Παπαγιαννόπουλος πέθανε ολομόναχος, στο διαμέρισμά του στη λεωφόρο Αλεξάνδρας, στην Αθήνα

Γεννήθηκε στο Διακοφτό Αχαΐας στις 12 Ιουλίου 1912 και σπούδασε στην Αθήνα στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Την πρώτη του εμφάνιση στη σκηνή την έκανε στον ρόλο του ιππότη στον Βασιλιά Ληρ. Στο Εθνικό Θέατρο παρέμεινε μέχρι το 1941. Συνολικά για 46 χρόνια, ερμήνευσε και έπαιξε στους μεγαλύτερους θιάσους της εποχής του.

Πρώτη του ταινία ήταν, το 1947, τα «Παιδιά της Αθήνας». Συνολικά έπαιξε σε 136 ταινίες, ανάμεσά τους «Ένας ιππότης για τη Βασούλα», «Η βίλα των οργίων», «Ο κυρ Γιώργης εκπαιδεύεται», «Φουσκοθαλασσιές», «Ο Κύριος Πτέραρχος» κ.τ.λ. Τελευταία ταινία του ήταν το «Ταξίδι στα Κύθηρα». Έπαιξε και στην τηλεόραση όπου ο ρόλος του κυρ-Γιώργη στο «Λούνα-Παρκ» τον καθιέρωσε στη λαϊκή συνείδηση.

Πέρασε τα τελευταία χρόνια της ζωής του μόνος, καθότι άγαμος και πέθανε στις 13 Απριλίου 1984. Βρέθηκε στο σπίτι του, λίγες μέρες αργότερα. Προς τιμή του, ο Δήμος Διακοπτού τοποθέτησε την προτομή του στην παραλία του δήμου. Ο Διονύσης Παπαγιαννόπουλος έκανε πολλές αγαθοεργίες, κυρίως στην περιοχή όπου γεννήθηκε, χωρίς αυτό να είναι ευρέως γνωστό.

Ο ηθοποιός του θεάτρου και του κινηματογράφου Διονύσης Παπαγιαννόπουλος γεννήθηκε στις 12 Ιουλίου του 1912 στο Διακοφτό. Σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου, όπου και πρωτοεμφανίστηκε το 1938, στον «Βασιλιά Ληρ» του Σαίξπηρ, σε ρόλο που του έδωσε ο δάσκαλός του Αιμίλιος Βεάκης.

Τα χρόνια που ακολούθησαν συνέπραξε με τους θιάσους της Μαρίκας Κοτοπούλη, των Αρώνη - Χορν, Χατζίσκου - Συνοδινού, του Μουσούρη και του Ντίνου Ηλιόπουλου. Ως τα μέσα της δεκαετίας του 1950 εμφανίστηκε σε ρόλους του κλασικού ρεπερτορίου, ενώ αργότερα άρχισε να εμφανίζεται σε ελαφρές κωμωδίες. Το 1961 συγκρότησε τον δικό του θίασο, δίνοντας αξέχαστες ερμηνείες, σε έργα όπως «Ζήτω η ζωή» του Γεράσιμου Σταύρου και «Δεσποινίς Διευθυντής» των Ασημάκη Γιαλαμά και Κώστα Πρετεντέρη. Στο τελευταίο ενσάρκωσε τον κ. Βασιλείου, έναν ρόλο που επανέλαβε το 1964 στη μεγάλη οθόνη, δίπλα στην Τζένη Καρέζη.

Πρώτη κινηματογραφική εμφάνισή του ήταν το 1947, στην ταινία «Παιδιά της Αθήνας» του Τάκη Μπακόπουλου. Ακολούθησαν άλλες 134 ταινίες, στις περισσότερες από τις οποίες κράτησε δευτερεύοντες ρόλους, κλέβοντας όμως πάντα την παράσταση. Ξεχωρίζουν: «Το Ξύλο βγήκε από τον παράδεισο» (1959), «Χτυποκάρδια στο θρανίο» (1963), «Η βίλα των οργίων» (1964), «Μια τρελή, τρελή οικογένεια» (1965), «Υπάρχει και φιλότιμο» (1965), «Κάτι κουρασμένα παλικάρια» (1967), «Για ποιον χτυπά η κουδούνα» (1968), «Ένας ιππότης για τη Βασούλα» (1968), «Ο δασκαλάκος ήταν λεβεντιά» (1970), «Ο Κυρ Γιώργης εκπαιδεύεται» (1977). Το ρόλο του Μπαρμπα-Γιώργη είχε ενσαρκώσει με μεγάλη επιτυχία και στην τηλεοπτική σειρά «Το Λούνα Παρκ» το 1974.

Ο Διονύσης Παπαγιαννόπουλος εκτός από μεγάλος ηθοποιός υπήρξε στην ζωή του και μεγάλος άνθρωπος. Βοηθούσε πολλούς συνανθρώπους του χωρίς να θέλει να γίνονται αυτές οι πράξεις του ευρέως γνωστές. Τόσο το ταλέντο του όσο και η ευγένεια του χαρακτήρα του τον έκαναν έναν από τους πιο αγαπημένους ηθοποιούς των Ελλήνων.

Κατά την διάρκεια της ζωής του δεν δημιούργησε οικογένεια και ως εκ τούτου τα τελευταία του χρόνια τα έζησε μόνος σε ένα διαμέρισμα στην λεωφόρο Αλεξάνδρας. Από εκείνο το διαμέρισμα ξεκίνησε για την γειτονιά των Αγγέλων στις 14 Απριλίου του 1984, σε ηλικία 72 ετών. Λίγες ημέρες μετά θα έπαιζε σε μια παράσταση στην Επίδαυρο στο έργο του Αριστοφάνη «Ειρήνη», όπου θα υποδυόταν τον Τρυγαίο. Δεν ήταν όμως γραφτό, να συμμετέχει σε αυτήν την παράσταση.

Στην γενέτειρα του, στο Διακοφτό, υπάρχει προτομή του, που τοποθέτησε εκεί ο Δήμος Διακοφτού, για να τιμήσει τον μεγάλο μας καλλιτέχνη και άνθρωπο.