Έφυγε από την ζωή ο εκπαιδευτικός και συγγραφέας Δημήτριος Καλδίρης

Έφυγε από την ζωή ο εκπαιδευτικός και συγγραφέας Δημήτριος Καλδίρης . Γεννήθηκε στα Καλάβρυτα το 1933 από μητέρα νοικοκυρά και πατέρα τσ...

Έφυγε από την ζωή ο εκπαιδευτικός και συγγραφέας Δημήτριος Καλδίρης. Γεννήθηκε στα Καλάβρυτα το 1933 από μητέρα νοικοκυρά και πατέρα τσαγκάρη με 6 ακόμα παιδιά. Ήταν μαθητής του Δημοτικού σχολείου, όταν οι Ναζί κατέστρεψαν την πόλη και τους κατοίκους της, οπότε έχασε τον πατέρα του. Ολοκλήρωσε τις εγκύκλιες σπουδές του στη γενέτειρά του και γράφτηκε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, όπου σπούδασε διαδοχικά Αρχαιολογία, Ιστορία, Θεολογία και Νομικά.

Κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής του θητείας, εργάστηκε στους ραδιοφωνικούς σταθμούς Κοζάνης και Φλώρινας ως παραγωγός και σχολιαστής ραδιοφωνικών εκπομπών.

Έγραψε πολλά άρθρα σε εφημερίδες, περιοδικά, εγκυκλοπαίδειες και εξέδωσε τα παρακάτω βιβλία, ανάμεσα στα οποία ξεχωρίζει "Το δράμα των Καλαβρύτων", ένα χρονικό της καταστροφής της πόλης.

Υπηρέτησε ως Διευθυντής σε πολλά Γυμνάσια και Λύκεια, ως Σύμβουλος Εκπαιδεύσεως στο Γενικό Προξενείο της Ελλάδος στην Κωνσταντινούπολη, ως Διευθυντής στο Γυμνάσιο-Λύκειο στο Ζαΐρ και έχει τιμηθεί:

Με βραβείο Ιπεκτσί.

Με Δίπλωμα μετά Αργυρού Σταυρού ΕΕΣ

Με επαίνους από τη Σχολή Αμύνης, τον Νομάρχη Πατρών, τον Γενικό Επιθεωρητή Μ.Ε. Αχαΐας, τον Γενικό Πρόξενο της Ελλάδος στην Κωνσταντινούπολη και

Με ευαρέσκεια από την Ελληνική Κοινότητα στο Ζαΐρ.

Εργογραφία

1963 - "Η πιο μαύρη μέρα της Κατοχής"

1965 - "Ομιλίες για όλες τις εθνικές και σχολικές εορτές"

1968 - "Σύγχρονος οδηγός εκθέσεων"

1968 - "Αριστοφάνη Βάτραχοι - Εισαγωγή-μετάφραση-σχόλια"

1977 - "Το δράμα των Καλαβρύτων"

1978 - "Δημοσθένη:Περί ειρήνης-περί Αλονήσου" Εισαγωγή-κείμενο-μετάφραση-σχόλια

1978 - "Η Βίβλος" Μεταγλώττιση στα νέα Ελληνικά

1979 - "Σύγχρονος σύμβουλος εκθέσεων"

1982 - "Λεξικό αμοιβαίων ελληνικών και τουρκικών επιδράσεων"

1986 - "Ο θρήνος των Καλαβρύτων"

1987 - "Το ξύπνημα της λευτεριάς"

1997 - "Καλάβρυτα: πώς τα είδαν οι επισκέπτες", Γη μαρτυρικών και ηρωικών αναμνήσεων

2003 - "Η Αγία Λαύρα στη λογοτεχνία"

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΛΔΙΡΗΣ “ΤΟ ΔΡΑΜΑ ΤΩΝ ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ” Εκδόσεις ΣΗΜΑΝΤΡΟ

αποσπάσματα:

Για την εκτέλεση των 77 Γερμανών αιχμαλώτων από το ΕΑΜ πολλά έχουν γραφτεί. Αρκετοί ισχυρίζονται πως η εκτέλεση ήταν μια λανθασμένη ενέργεια γιατί ήταν βέβαιο πως οι Γερμανοί θα προχωρούσαν σε τερατώδη αντίποινα. Συστήθηκε και μία επιτροπή από προκρίτους του Αιγίου που προσπάθησε - χωρίς όμως κανένα αποτέλεσμα - να αλλάξει την απόφαση των ανταρτών. Μέλος της επιτροπής εκείνης ήταν ο πατήρ Κωνστάντιος που υπηρετούσε ως ιεροκήρυκας της Μητρόπολης Καλαβρύτων και Αιγιαλείας:

Πατήρ Κωνστάντιος: Ο σκοπός της αποστολής μου, άγνωστον πώς, ήτο τοις πάσι γνωστός. Διάφοροι δε ανταρτικαί ομάδες καθ' οδόν και συναγωνισταί του ΕΑΜ μας έλεγαν ότι θα ήτο μάταιος κόπος και ότι θα έπρεπε να προσέχωμεν μήπως κρατηθώμεν και ημείς αιχμάλωτοι. Τα ίδια ηκούσαμεν και εν Σκεπαστώ παρά των διαφόρων επισήμων και ανεπισήμων μέχρι της 10 π.μ. της Κυριακής οπότε εγίναμεν δεκτοί υπό του αρχηγού.

Η συζήτησις μετά τούτου υπήρξεν οργίλου χαρακτήρος, θυελλώδης και κυρίως μεταξύ εμού και αυτού μόνον, διότι τα υπόλοιπα μέλη της επιτροπής εφοβήθησαν, ο δε του Εργατικού Κέντρου, επήρε μάλλον το μέρος των ανταρτών.(...)

Εγώ έφθασα εις το σημείον να του είπω να προσέξουν, διότι θα τους πάρωμεν όλοι "με τις πέτρες", αν επιβληθώσιν αντίποινα, πράγμα όπερ εθεώρησαν προσβολήν και εγένετο επεισόδιον.

"Είναι απειλή και πρόσεξε", μου είπεν ένας εξ Αιγίου ιατρός εκ των αρχηγών του ΕΑΜ, που παρίστατο κατά την συζήτησιν.

"Δεν υπολογίζω την ζωήν μου, όπως σεις, που κρύπτεσθε υπό ψευδώνυμα και κάνετε τον παλληκαρά εν ασφαλεία εδώ ευρισκόμενοι", του απήντησα, "και αδιαφορείτε διά τους υπολοίπους".

(...)

Ενώ δηλαδή περίπου τριακόσιοι κάτοικοι των Καλαβρύτων (άνδρες και γυναίκες) με περιεστοίχισαν και ηρώτων περί του αποτελέσματος των ενεργειών της επιτροπής, κάποιος αντάρτης του εκεί τμήματος παρενέβη κι είπεν, ότι δεν θ' απολυθούν κ.λ.π., οπότε κι εγώ αγανακτήσας τους είπα ότι "θα πάρουν τον κόσμο στο λαιμό τους", διότι αυτοί, όταν οι Γερμανοί κάνουν προς τα επάνω θα το σκάσουν, ως πάντοτε, και θα πληρώσουν οι αθώοι, απευθυνόμενος δε προς τους Καλαβρυτινούς τους είπα επί λέξει: "Εάν δεν απολυθούν οι αιχμάλωτοι, όταν μάθετε, ότι έρχονται οι Γερμανοί, να φύγετε, διότι θα σας εκτελέσουν, ή, εάν έλθουν αεροπλάνα, να κρυβήτε διότι θα σας βομβαρδίσουν..."

(...)

ο αποχωρισμός

Κάθε μια οικογένεια, κάθε μια γειτονιά, που έμπαινε στη σιδερένια εξώπορτα του σχολειού, περνούσε στις αίθουσες, χωρισμένη πλέον. Σ' άλλη αίθουσα οι άνδρες από 12 ως 80 χρονώ και σ' άλλη τα γυναικόπαιδα.

Εκείνος ο χωρισμός ήτανε πραγματικός σπαραγμός.

Οι άνδρες φιλούσανε τα παιδιά τους, έριχναν στ' απεγνωσμένα πρόσωπά τους μια τελευταία ματιά, σφούγγιζαν τα δάκρυά τους και προχωρούσαν. Κείνη η στιγμή ήτανε ανεπανάληπτη, μοναδική.

Ήτανε αιώνιος χωρισμός.

Χωρίζονταν αιώνια ανδρόγυνα, οικογένειες, αδελφοί, φίλοι, συγγενείς.(...)

Πληροφορίες από Εκδόσεις ΣΗΜΑΝΤΡΟ και wikipedia.gr