Tο Άγιο Φως και οι επισημοποιημένες εκδηλώσεις υποδοχής

Κάθε χρόνο τούτες τις Άγιες ημέρες, πολύς λόγος γίνεται για το Άγιο Φως και τις επισημοποιημένες εκδηλώσεις υποδοχής.  Για να βάλουμε...

Κάθε χρόνο τούτες τις Άγιες ημέρες, πολύς λόγος γίνεται για το Άγιο Φως και τις επισημοποιημένες εκδηλώσεις υποδοχής. 

Για να βάλουμε τα πράγματα στην θέση τους.

Το Άγιο Φως είναι ένα. Δεν διαφέρει το φως των Ιεροσολύμων από το φως της Εκκλησίας του χωριού μου και κάθε Εκκλησίας. Κάθε τοπική ευχαριστιακή σύναξη είναι η «καθολική Εκκλησία» και κάθε εφεύρημα ιδιαιτερότητας, αποτελεί αιρετική διδασκαλία «μετουσίωσης» (transubstantiatio). Αυτό κάνει και το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων εισάγοντας μια καινούργια αιρετική διδασκαλία αυτής και μόνο της δικής του φλόγας κατά παγκόσμια αποκλειστικότητα.

Το ίδιο ισχύει και με τις Ιερές Εικόνες. Δεν είναι πιο θαυματουργή η εικόνα Της Παναγίας της Τήνου, για παράδειγμα, από την εικόνα σ ένα ξωκλήσι. Δεν τιμούμε την συγκεκριμένη εικόνα αλλά το πρωτότυπο που διαβαίνει απ αυτή. Είναι ζητήματα, που σοφά και θεόπνευστα έχουν λυθεί από την Εκκλησία εδώ και αιώνες και επανέρχονται, δυστυχώς ως προϊόν της «ηθικοδιδακτικής παιδαριωδίας» όπως έλεγε ο καθηγητής μου κ. Γιανναράς.

Βέβαια η «προοδευτική» αντίληψη δεν κινείται σε αυτήν την λογική αλλά στην λογική της πλήρους ισοπέδωσης. Από την άλλη πλευρά η «συντηρητική» λογική κινείται στην παλιομοδίτικη λογική της αποχαύνωσης…. 

Η Μεγάλη Εβδομάδα είναι βίωμα, είναι μετοχή στο πάθος, όχι φολκλορική παράσταση. Είναι μετάβαση «εκ του κόσμου τούτου» στην «καινή ημέρα» και όχι μια απλή «χαύνωση των αισθήσεων»

Καλή Ανάσταση

Νίκος Κυριαζής