5 Ιουνίου γιορτάζουν - Συναξαριστής

Σήμερα 5 Ιουνίου γιορτάζουν: ΑΠΟΛΛΩΝ ΔΩΡΟΘΕΟΣ Δωρόθεος, Δωροθέα, Δωροθέη, Δωρούλα, Δώρα ΚΥΝΘΙΑ Κύνθια, Κυνθία ΝΙΚΑΝΔΡΟΣ Νίκανδρο...

Σήμερα 5 Ιουνίου γιορτάζουν:

ΑΠΟΛΛΩΝ

ΔΩΡΟΘΕΟΣ Δωρόθεος, Δωροθέα, Δωροθέη, Δωρούλα, Δώρα

ΚΥΝΘΙΑ Κύνθια, Κυνθία

ΝΙΚΑΝΔΡΟΣ Νίκανδρος, Νικανδρία, Νίκη

ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ

ΣΕΛΗΝΗ Σεληνιάς, Σεληνιάδα, Σεληνία, Σελήνη, Σελήνα, Σελήνος, Σελήνιος

Συναξαριστής:

Ιερομαρτύρων Δωροθέου († 362) και Θεοδώρου, επισκόπων Τύρου. Δέκα Μαρτύρων, των εν Αιγύπτω: Απόλλωνος, Αρείου, Γοργίου, Λεωνίδου (πατρός Ώριγένους), Μαρκιανού, Νικάνδρου, Πάμφωνος, Υπερεχίου, Ειρήνης και Σελήνης (†δ΄αι.). Μαρτύρων Πλουτάρχου και Σερίνου. Κόνωνος και Χριστόφορου, των από Ρώμης. Νόννου. Νεομάρτυρος Μάρκου, του νέου, του εν Χίω (1801). Οσίου Θεοδώρου δουκός, του Ρώσου.

Ο Άγιος Δωρόθεος ήταν ποιμένας που είχε «τὴν μόρφωσιν τῆς γνώσεως καὶ τῆς ἀληθείας ἐν τῷ νόμῳ» (προς Ρωμαίους, β' 20). Δηλαδή, την ακριβή γνώση και αλήθεια, που βρίσκεται μέσα στο Νόμο, στην Παλαιά και Καινή Διαθήκη.

Όταν ξέσπασε ο φονικός διωγμός κατά της Εκκλησίας στα χρόνια του Διοκλητιανου, το ποίμνιό του, προκειμένου να χάσει τον πολύτιμο ποιμένα του, με θερμές παρακλήσεις κατάφερε και τον έπεισε να απομακρυνθεί από τον τόπο των διωγμών. Αποχώρησε στη Δυσσό, πόλη της Θράκης, και εκεί ασκήτευε μέχρι να περάσει ο άγριος αυτός διωγμός. Όταν πέρασε η μπόρα του διωγμού, επανήλθε στο ποίμνιό του και με όλη την πατρική στοργή που τον διέκρινε, στήριζε στην πίστη τους αδυνάτους και πρωτοστατούσε στη βοήθεια των χηρών, ορφανών, ασθενών, και γενικά, των θλιβομένων.

Έζησε πολλά χρόνια. Πρόλαβε μέχρι και τη βασιλεία του Ιουλιανού του Παραβάτη. Οι ειδωλολάτρες, όμως, που ήταν προστατευόμενοι αυτού του αυτοκράτορα, έπιασαν το Δωρόθεο και αφού τον βασάνισαν ανελέητα τον σκότωσαν το 362 μ.Χ. Έτσι κέρδισε το στεφάνι του μαρτυρίου. Τότε ο Δωρόθεος ήταν 107 χρονών.

Σήμερα σώζεται εκκλησιαστικό σύγγραμμά του, για τους 70 μαθητές του Ιησού Χριστού.

Ο άγιος νεομάρτυρας Μάρκος, γεννήθηκε στη Σμύρνη. Σε νεαρή ηλικία το 1788, νυμφεύθηκε, αλλά συσχετίσθηκε στην Έφεσο με μίαν άλλη χριστιανή γυναίκα και κάποια ημέρα συνελήφθησασν επ` αυτοφώρω. Ο άγιος και η ερωμένη του αρνήθηκαν την πίστη τους ενώπιον του κριτή. Γρήγορα όμως αισθάνθηκε τύψεις για την ανόσια πράξη του, γι` αυτό με δάκρυα εξομολογήθηκε το γεγονός σε κάποιο φημισμένο πνευματικό ο οποίος τούς διευκόλυνε να φύγουν στη Σμύρνη και μετά από αρκετές περιπλανήσεις να φθάσουν στη Βενετία όπου χρίστηκαν με Άγιο Μύρο και νυμφεύθηκαν. Μέσα του όμως σιγόκαιγε η φλόγα του μαρτυρίου. Την πρώτη φορά ο πνευματικός του τον απέτρεψε. Τότε ο Μάρκος αναγκάστηκε να επιστρέψει στη Χίο. Εκεί μετά από θερμή προσευχή, και αφού μετάλαβε των αχράντων μυστηρίων, παρουσιάσθηκε στο κριτήριο όπου με θάρρος ομολόγησε την πίστη του στο Σωτήρα και Λυτρωτή Χριστό. Συνελήφθη και ρίχθηκε στη φυλακή όπου υπέστη σκληρά βασανιστήρια. Το ίδιο συνέβη και τη δεύτερη φορά που παρουσιάσθηκε στο κριτήριο, ακλόνητος και ακτινοβόλος, διακήρυξε την ορθόδοξο πίστη του. Οι Τούρκοι τον έριξαν από τις σκάλες, τον φυλάκισαν εκ νέου και τον υπέβαλαν σε φρικτότερα βασανιστήρια. Οι χριστιανοί της Χίου όταν πληροφορήθηκαν το γεγονός, άρχισαν να νηστεύουν και να προσεύχονται θερμά για να τον ενισχύσει ο Κύριος. Αφού κοινώνησε των αχράντων μυστηρίων, οδηγήθηκε στις 5 Ιουνίου 1801 στον τόπο της εκτέλεσης, όπου τον αποκεφάλισαν χαρίζοντας στην Εκκλησία ένα ακόμη καλλίνικο μάρτυρα.