Παρεμβάσεις του Κ. Σπαρτινού για την έλευση του τρένου και του φυσικού αερίου στην Πάτρα

Ο βουλευτής Αχαΐας του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Κώστας Σπαρτινός, παρευρέθηκε στο 5ο συνέδριο “Αναπτυξιακές προοπτικές για την Δυτική Ελλάδα” που διορ...

Ο βουλευτής Αχαΐας του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Κώστας Σπαρτινός, παρευρέθηκε στο 5ο συνέδριο “Αναπτυξιακές προοπτικές για την Δυτική Ελλάδα” που διοργανώθηκε από την εφημερίδα “Πελοπόννησος”, και έκανε παρέμβαση στην θεματική ενότητα για τις εμπορευματικές μεταφορές και το ρόλο του Λιμανιού της Πάτρας.

Αναφέρθηκε αρχικά στα βασικά αιτήματα της πόλης και της περιοχής που έχουν υλοποιηθεί, όπως η Ολυμπία και Ιονία οδός, η παραχώρηση του θαλάσσιου μετώπου της Πάτρας στους κατοίκους της, καθώς και στην δυναμική που προσφέρουν όσον αφορά την οικονομική και ποιοτική ανάπτυξη της περιοχής μας. 

Ιδιαίτερη έμφαση έδωσε στο θέμα της έλευσης του ηλεκτροκίνητου τρένου, χαρακτηρίζοντάς το ως έργο που θα ολοκληρώσει τις συνδυασμένες μεταφορές και θα δώσει μια ουσιαστική ώθηση στην ανάπτυξη της περιοχής. Μετέφερε επίσης την θετική αποτίμηση της διαβούλευσης για τη διέλευση του τρένου από το κέντρο της πόλης, που είχε οργανωθεί την προηγούμενη μέρα από το ΤΕΕ σε συνεννόηση με τη Γ. Γ. Μεταφορών και στην οποία είχε τοποθετηθεί και ο ίδιος, δηλώνοντας αισιόδοξος για ύπαρξη λύσης, αφού οι συντριπτική πλειοψηφία των φορέων αποκλείουν την περιφερειακή διέλευση και συγκλίνουν σε λύση υπογειοποίησης.

Ο Κώστας Σπαρτινός άσκησε έντονη κριτική για την καθυστέρηση των έργων από τις κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ τα προηγούμενα χρόνια αλλά και για την οικονομική διαχείριση των σχετικών πόρων με χαρακτηριστικό παράδειγμα την Ολυμπία οδό, που ενώ το έργο είχε προϋπολογισμό κοντά στο 1 δις για να φθάσει στην Τσακώνα, ο προϋπολογισμός του είχε αναλωθεί πριν ακόμα δρόμος φτάσει στην Πάτρα.

Τέλος, ιδιαίτερη έμφαση έδωσε στη δημιουργία μικρής κλίμακας εγκατάστασης  υγροποιημένου φυσικού αερίου στο λιμάνι της Πάτρας. Υπενθύμισε ότι η έλευση του ΦΑ στην περιοχή μας ήταν ένα αίτημα δεκαετιών, που έχει και αυτό εγγραφεί ως στόχος στη συλλογική συνείδηση. Παλιότερα, πολλοί το είχαν αρνηθεί, απορρίψει, ακόμα και λοιδορήσει. Σήμερα μπορεί να έρθει έστω και από άλλο δρόμο, το δρόμο της θάλασσας. Πρώτα για τροφοδοσία πλοίων και στη συνέχεια για βιομηχανική, εμπορική και οικιακή χρήση. Όσοι αντιμετωπίσουν αυτή την προοπτική με μιζέρια, μικροψυχία, κομματική ή άλλη σκοπιμότητα, απλά θα έρθουν σε αντιπαράθεση με αυτή τη συλλογική συνείδηση.