Τις προσπάθειες του υπουργείου Οικονομικών να εξεύρει την πλέον δίκαιη λύση, ώστε να μην καταβάλλουν τέλος επιτηδεύματος οι κάτοικοι των...
Τις προσπάθειες του υπουργείου Οικονομικών να εξεύρει την πλέον δίκαιη λύση, ώστε να μην καταβάλλουν τέλος επιτηδεύματος οι κάτοικοι των χωριών με πληθυσμό έως 500 άτομα, επανέλαβε η υφυπουργός Κατερίνα Παπανάτσιου, από τη Βουλή, απαντώντας σε σχετική επίκαιρη ερώτηση των βουλευτών της ΝΔ, Γ. Γεωργαντά και Κ. Κατσαφάδου. Όμως, όπως εξήγησε, το υπουργείο βρίσκεται ακόμα στο στάδιο της μελέτης του θέματος.
Η κ. Παπανάτσιου εξήγησε ότι το πρόβλημα δημιουργήθηκε επειδή ο νόμος του 2011 εξαιρεί τα χωριά από το τέλος επιτηδεύματος - δεδομένου όμως ότι με την εφαρμογή του Καλλικράτη οι κοινότητες καταργήθηκαν, σήμερα η ΕΛΣΤΑΤ και οι λοιπές δημόσιες υπηρεσίες αδυνατούν να δώσουν τον ορισμό για τα χωριά.
Έτσι, όπως ανέφερε η αρμόδια υφυπουργός, με βάση τα στοιχεία που θα ληφθούν από τις υπηρεσίες, και λαμβανομένης υπόψιν της οικονομικής συγκυρίας, εξετάζοντας όλοι οι τρόποι με στόχο τη δικαιότερη επίλυση του ζητήματος.
Καθώς δε, ο κ. Γεωργαντάς είπε ότι το υπουργείο παρανομεί και ότι ο ίδιος θα προσφύγει στη Δικαιοσύνη, η υφυπουργός απάντησε πως το υπουργείο δεν παρανομεί, παρά εφαρμόζει επί λέξει ένα νόμο που δεν μπορεί να εφαρμοστεί αλλιώς - και κατέληξε τονίζοντας πως γίνεται προσπάθεια να βρεθεί ένας εφικτός τρόπος για να διορθωθεί ένας νόμος που εκ της διατύπωσής του καθίσταται ανεφάρμοστος.
Αναλυτικά, η υφυπουργός Οικονομικών ανέφερε τα εξής:
Με την ΠΟΛ.1149/20.6.2013 διευκρινίστηκε ότι αν κάποιο χωριό δεν αποτελούσε, κατά το εξεταζόμενο χρονικό διάστημα, από μόνο του κοινότητα και άνηκε διοικητικά σε άλλη κοινότητα ή σε κάποιο δήμο, λαμβάνεται υπόψη για την απαλλαγή από το τέλος επιτηδεύματος ο πληθυσμός της κοινότητας (ή αντίστοιχα του δήμου) που υπήγετο. Συνεπώς, δεν εξετάζεται ο κάθε οικισμός χωριστά, αλλά η κοινότητα που αυτοί συνιστούσαν όλοι μαζί πριν την εφαρμογή του σχεδίου «Καποδίστριας».
Επιπλέον, για την εξεύρεση του πληθυσμού αρχικά λαμβανόταν η απογραφή του 2001, και κατόπιν με απόφαση την ΠΟΛ.1051/6.3.2014 όπως και με την νεώτερη απόφαση ΠΟΛ.1034/2017 ορίστηκε ότι για τη διαπίστωση των πληθυσμιακών εξαιρέσεων από την επιβολή του τέλους επιτηδεύματος ή την επιβολή μειωμένου τέλους, λαμβάνεται υπόψη η τελευταία επίσημη απογραφή μόνιμου πληθυσμού της χώρας, η οποία είναι αυτή της 9ης Μαΐου 2011, όπως κυρώθηκε με την υπ’αριθ. 11247/28.12.2012 απόφαση της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής (ΦΕΚ 3465 Β΄), όπως στη συνέχεια τροποποιήθηκε με την υπ’ αριθ. 2890/15-03-2013 απόφαση της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής (ΦΕΚ 630 Β΄).
Επίσης, με το έγγραφο ΔΕΑΦ 1069847 ΕΞ 2017 η ΑΑΔΕ διευκρίνισε ότι σε εξαιρετικές περιπτώσεις που η Φορολογική Διοίκηση δεν διαθέτει στοιχεία για την ορθή επιβολή του τέλους επιτηδεύματος, τότε οι υπόχρεοι φορολογούμενοι, εφόσον διαπιστώσουν λάθος υποβάλλουν στη Δ.Ο.Υ. αίτηση για νέα εκκαθάριση, έτσι ώστε να ελεγχθούν τα πραγματικά περιστατικά.
«Επειδή το θέμα μας έχει απασχολήσει απευθυνθήκαμε στις αρμόδιες υπηρεσίες, στο υπ. Εσωτερικών το οποίο ενημέρωσε ότι πριν την εφαρμογή του νόμου 2539/1997 (Καποδίστριας) δεν είχε υπόσταση ο όρος χωριό γιατί δεν αποτελούσε διοικητική οντότητα δηλαδή δήμο ή κοινότητα. Σε κάθε περίπτωση για την επιβολή του τέλους επιτηδεύματος δεν μπορεί ο υπάλληλος της Δ.Ο.Υ. να κάνει κάποια παράσταση και να δεί εάν υπάρχει το χωριό έτσι ώστε να κάνει την αυτοψία. Λαμβάνονται υπόψη οι κοινότητες και οι δήμοι όπως ήταν πριν το Καποδίστρια ανεξάρτητα αν καταργήθηκαν. Είχα επίσης αναφέρει ότι είχε υποβληθεί ερώτημα προς την ΕΛΣΤΑΤ σχετικά με την έννοια του χωριού. Στο σχετικό έγγραφο της ΕΛΣΑΤ περιλαμβάνονται τα εξής : H ΕΛΣΤΑΤ στην ανακοίνωση των αποτελεσμάτων των απογραφών δεν χρησιμοποιεί έννοιες όπως πόλη ή χωριό και κατ' επέκταση δεν θέτει κριτήρια χαρακτηρισμού των αυτοτελών οικισμών ως τέτοιων.
Επανέρχομαι στα λόγια μου και στην προηγούμενη ερώτηση του κου Γεωργαντά και σας αναφέρω ότι η δήλωσή μου "ότι άμεσα θα ξεκαθαριστεί το ζήτημα" στηριζόταν στην πίστη μας ότι η ΕΛΣΤΑΤ θα μας έδινε ένα επίσημο ορισμό του χωριού πράγμα που δεν συνέβη».
Ολοκληρώνοντας η Κα Παπανάτσιου ανέφερε ότι «καλούμαστε να εφαρμόσουμε ένα νόμο ο οποίος είναι πρακτικά ανεφάρμοστος, γιατί κανένας από αυτούς που προχώρησαν στην έκδοση του συγκεκριμένου νόμου δεν σκέφτηκε ότι η έννοια του χωριού σαν νομικός όρος δεν υπήρχε κατά τον χρόνο ψήφισης του νόμου στο δικαιακό μας σύστημα. Το δικό μας υπουργείο δεν παρανομεί αφενός γιατί εφαρμόζει ένα νόμο που δεν μπορεί να εφαρμοστεί αλλιώς και αφετέρου εάν θεωρήσουμε πως το νομικό πρόσωπο κοινότητας έχει καταργηθεί πλέον και δεν υφίσταται με τον Καλλικράτη, τότε θα πρέπει επιβάλλουμε τέλος επιτηδεύματος σε όλους τους Έλληνες επιτηδευματίες. Αντιθέτως πάμε πολύ πίσω ακόμη και πριν τον Καποδίστρια προκειμένου να είμαστε κοντά στην βούληση του νομοθέτη.
Το υπουργείο προσπάθησε και συνεχίζει να προσπαθεί εάν εφικτό τρόπο για να διορθώσει ένα νόμο που εκ της διατύπωσής του είναι αδύνατο να εφαρμοστεί όπως μα ζητείται. Στο πλαίσιο αυτό ζητήσαμε από όλες τις αρμόδιες υπηρεσίες τις απόψεις και τις προτάσεις τους σχετικά με την δυνατότητα τροποποίησης της νομοθετικής ρύθμισης, τον σκοπό διαφοροποίησης του πεδίου εφαρμογής της καθώς και σχετικά με την δυνατότητα πρακτικής εφαρμογής τυχόν τέτοιας διαφοροποίησης στο πληροφορικό σύστημα της ΑΑΔΕ. Επιπλέον όπως γίνεται αντιληπτό θα πρέπει να υπολογιστεί και το ενδεχόμενο δημοσιονομικό κόστος μια τέτοιας τροποποίησης και όπως αποδεικνύουμε καθημερινά στόχο ς μας είναι η άσκηση της βέλτιστης φορολογικής και κοινωνικής πολιτικής.
Σε συνάρτηση με τα στοιχεία που θα ληφθούν και λαμβάνοντας πάντοτε υπόψη μας την δημοσιονομική συγκυρία, το μόνο για το οποίο μπορούμε να δεσμευτούμε είναι ότι θα εξετάσουμε όλους τους τρόπους για την δικαιότερη επίλυση του συγκεκριμένου προβλήματος και να είστε σίγουροι ότι θα φέρουν το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα».
Δεν υπάρχουν σχόλια
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.