Γράφει ο Θανάσης Ι. Ζησιμόπουλος Με πολύ κλάμα από τους απογόνους, με επίσημους καλεσμένους και τραπεζώματα, με επίδειξη συμφιλίωσης κ...
Γράφει ο Θανάσης Ι. Ζησιμόπουλος
Με πολύ κλάμα από τους απογόνους, με επίσημους καλεσμένους και τραπεζώματα, με επίδειξη συμφιλίωσης και αδελφοσύνης απέναντι στους σημερινούς συμμάχους μας Γερμανούς, εκφράζοντας παράλληλα την ευγνωμοσύνη μας για τα χίλια ευρώ, μέσω του «Ελληνογερμανικού συμφώνου φιλίας» για το βάψιμο του Δημοτικού Σχολείου, με αρκετά, ραφιναρισμένο να παραδεχτούμε, αντικομμουνισμό, μέσα από τα περίφημα ντοκιμαντέρ, θα κλείσει και φέτος η επέτειος της εκτέλεσης των Καλαβρυτινών στις 13.12.1943 από τους Γερμανούς καταχτητές.
Έκλαψαν κι έτσι έπρεπε, οι συγγενείς, οι φίλοι, οι τραγικές μάνες των αδικοχαμένων και άγρια σφαγιασθέντων Καλαβρυτινών. Ο πόνος του χωρισμού και ιδιαίτερα με αυτό τον τρόπο, είναι πόνος μεγάλος και αβάσταχτος.
Το «δεν ξεχνώ» πρέπει να είναι για τους Καλαβρυτινούς αλλά και τους Έλληνες υποχρέωση, δίδαγμα, φόρος τιμής, ιστορική καταγραφή. Πέρασε όμως παράλληλα και πολύς χρόνος. Σε λίγο θα μιλάμε για απόγονους των απογόνων.
Πέρα από τον πόνο και τη δικαιολογημένη οργή μας, είμαστε υποχρεωμένοι να δούμε πλέον με πιο καθαρό μυαλό και καταλαγιασμένο συναίσθημα τα πραγματικά γεγονότα. Για την πραγματική καταγραφή της Ιστορίας, για την ιδεολογική και πολιτική εξήγηση, για το συσχετισμό του γεγονότος της εκτέλεση με το σημερινό πολιτικό γίγνεσθαι.
Οι Γερμανοί σύμμαχοί μας, επικυρίαρχοι σήμερα στην Ευρώπη με τις πολιτικές τους επιλογές, γονατίζουν οικονομικά το λαό μας με τραγικές και πάλι συνέπειες. Το τέρας του Φασισμού και του Ναζισμού σηκώνει απειλητικά και σήμερα κεφάλι στην Ευρώπη και τη χώρα μας. Οι Γερμανοί σήμερα προσπαθούν με όλους τους τρόπου και με συμμάχους δυστυχώς ντόπιους Έλληνες παράγοντες, να αποσιωπήσουν όσο γίνεται το γεγονός της εκτέλεσης των Καλαβρυτινών και να αποποιηθούν τις τεράστιες ηθικές και υλικές τους ευθύνες και υποχρεώσεις.
Οφείλουμε να ανησυχούμε, να επαγρυπνούμε, να δηλώνουμε σε κάθε στιγμή το αγωνιστικό μας παρών. Να αναδεικνύουμε με κάθε ευκαιρία την αναγκαιότητα και το μεγαλείο της ειρήνης και της πραγματικής συνεργασίας των λαών.
Αυτή είναι κατά την ταπεινή μου γνώμη, η πραγματική απόδοση φόρου τιμής στους αδικοχαμένους ΔΙΚΟΥΣ ΜΑΣ, αλλά και η περιφρούρηση της δικής μας ζωής και των παιδιών μας.
Θανάσης Ι. Ζησιμόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.