H ομιλία της Φιλολόγου Ευτυχίας Καραπατή του Γεωργίου και της Μαρίας, στην εκδήλωση Μνήμης και τιμής για τους εκτελεσθέντες από τα γερμ...
H ομιλία της Φιλολόγου
Ευτυχίας Καραπατή του Γεωργίου και της Μαρίας, στην εκδήλωση Μνήμης και τιμής για τους εκτελεσθέντες από τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής κατοίκους της Κερπινής Καλαβρύτων,
Αγαπητοί συμπατριώτες και /-ισσες
Κύριε δήμαρχε,
Αγαπητές κυρίες και κύριοι,
Συγκεντρωθήκαμε όλοι μας εδώ για να αποδώσουμε φόρο τιμής και χρέους, στην μνήμη των άδικα εκτελεσθέντων συμπατριωτών μας σε αυτό εδώ το μέρος όπου σε λίγες ημέρες, στις 8 Δεκέμβρη κλείνουν 74 χρόνια από την αποφράδα εκείνη μέρα που οι Γερμανοί-ναζί κατακτητές εκτελούν τον άμαχο πληθυσμό, λεηλατούν και πυρπολούν το χωριό μας ενώ την ίδια τύχη θα έχουν και τα γύρω χωριά ,οι Ρωγοί, το Μέγα Σπήλαιο και στις 13 Δεκέμβρη ολοκληρώνουν τη θηριωδία τους στα Καλάβρυτα. Ένα από τα χειρότερα ναζιστικά εγκλήματα που διαπράχθηκαν στην Ελλάδα της Κατοχής ήταν αυτό του Ολοκαυτώματος στην επαρχίας Καλαβρύτων.
Είμαστε εδώ κύριες και κύριοι για να κρατήσουμε την μνήμη ζωντανή, ως φάρος, που λάμπει, διδάσκει και εμπνέει όπως σωστά λέει και στο κεντρικό του μήνυμα ο Δήμος Καλαβρύτων για τα τραγικά γεγονότα στην επαρχίας μας.
Είναι ημέρα μνήμης, τιμής και χρέους όλων μας, γιατί
“Η μνήμη είναι η μητέρα της σοφίας”. Αυτό έλεγε, 2.500 χρόνια πριν ο Αισχύλος. Κι αυτή η αλήθεια δεν πρόκειται να αλλάξει ποτέ. Γιατί χωρίς μνήμη δεν μπορείς να γνωρίζεις τον εαυτό σου, να αναγνωρίζεις τις ανάγκες σου, να θέτεις στόχους και να αποκτάς ενέργεια για να προχωράς μπροστά.
Κάθε πόλεμος φέρνει νεκρούς, καταστροφές, συμφορές. Σ’αυτόν εδώ όμως τον πόλεμο ειδικά, ο ναζισμός και ο φασισμός λειτουργούν ως επιταχυντές της απανθρωπιάς και της φρίκης.
Ο απολογισμός για το Χωριό μας εκείνη την μαύρη ημέρα στις 8 Δεκεμβρίου του 1943, είναι 45 άοπλοι και αθώοι άντρες να εκτελούνται εν ψυχρώ χωρίς διακρίσεις ,ανάμεσά τους ένας βαριά τραυματισμένος άντρας - ο δάσκαλος του χωριού -και ένας επιζών ο Φίλιππος Γκρίντζος, σπίτια καμένα, ορφανά να περιφέρονται σαν να έχασαν την γη κάτω από τα πόδια τους και χήρες να φωνάζουν ,να κλαίνε και να οδύρονται.
Την επόμενη ξημερώνει η Μεγάλη Παρασκευή του χωριού μας!
Πόνος, οδύνη, φρίκη, ερείπια, ορφάνια. Από τα 130 σπίτια που είχε τότε η Κερπινή καταστράφηκαν ολοσχερώς πάνω από τα 80 και γύρω στα 20 μερικώς ,ανάμεσα τους και το Δημοτικό Σχολείο του χωριού μας .
Οι Κερπινιώτες και οι Κερπινιώτισσες γνωρίζουν κυριολεκτικά την πρωτόγονη ζωή στα σπήλαια και στην ύπαιθρο, που ήταν στο εξής η κατοικία τους, Οι περισσότερες οικογένειες βολεύτηκαν χειμωνιάτικα ,σε χαμοκέλες ,αποθήκες, αχυρώνες ή σε πρόχειρα παραπήγματα ,κάτω από παλιές λαμαρίνες.
Ενώ οι αληθινά πρωτόγονοι κατακτητές, σήμερα λογίζονται για πολιτισμένοι και μας κουνάνε το δάκτυλο!
Το χωριό μας θα κάνει χρόνια να συνέλθει. Οι κάτοικοι χωρίς καμία ουσιαστική βοήθεια ,με στερήσεις με κόπους και ιδρώτα, αγωνίστηκαν, πάλεψαν και ανέστησαν το χωριό, το ξαναζωντάνεψαν.
Να συμπληρώσουμε ακόμα και τούτο. Η Κερπινή είναι ίσως το μοναδικό χωριό της επαρχίας μας που στην ιστορική της πορεία γνώρισε τέσσερις φορές την καταστροφική μανία διαφόρων επιδρομέων. Η πρώτη ήταν το 1773 από τους Αλβανούς, η δεύτερη από τον Καραϊσκάκη μαζί με τον Κίτσο τζαβέλλα από 14-17,πάλι Μήνα Δεκέμβριο το 1824, η Τρίτη το 1827 από τους τουρκοαιγύπτιους του Ιμπραήμ και η τέταρτη και ολοκληρωτική ήταν στις 8 Δεκεμβρίου 1943 από τους ΝΑΖΙ κατακτητές.
Και όμως παρόλα αυτά επιζήσαμε…
Το Χωρίο μας, η επαρχία Καλαβρύτων γνώρισαν και υπέστησαν το απόλυτο κακό στην πιο ακραία εκδοχή του.
Μιλάμε για εγκλήματα που ξεπερνούν τα όρια της θηριωδίας.
- Εγκλήματα, που δεν τα διαπράττει ποτέ ο τακτικός στρατός.
- Εγκλήματα, που η Ιστορία αποδίδει σ΄ορδές Βαρβάρων.
Είμαστε εδώ όμως κύριες και κύριοι ,για να διδαχθούμε πως σαν λαός και σαν άνθρωπος πρέπει:
Να θυμάσαι, να παλεύεις,
να μην τα παρατάς,
να μαθαίνεις ακόμα και από τα λάθη σου».
Είμαστε εδώ για να υπενθυμίσουμε, κ.Δήμαρχε, ότι δεν ξεχνάμε και ότι πρέπει να παλέψουμε για το θέμα των Γερμανικών αποζημιώσεων, ότι, πρέπει η Γερμανία επιτέλους να αναλάβει τις ευθύνες που τις αναλογούν για αυτό το τόπο. Να δοθούν οι αποζημιώσεις για τις καταστροφές και θηριωδίες που έγιναν από την Γερμανική κατοχή.
κύριες και κύριοι ,
Από αυτόν εδώ τον αιματοβαμμένο τόπο, θα πρέπει να κάνουμε γνωστό ότι δεν ξεχνάμε το έγκλημα που διαπράχτηκε και να στείλουμε το μήνυμα προς κάθε κατεύθυνση σε όλη την Ελλάδα και σε όλο το στην κόσμο, το μήνυμα της Ειρήνης, της καταδίκης των πολέμων, της καταδίκης του ναζισμού και του κάθε μορφής ολοκληρωτισμού .
Και η σκέψη μας να κυριαρχείται από δύο λέξεις: «ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ!».
Ας είναι αιωνία η μνήμη όλων αυτών που θυσιάστηκαν …
Ευχαριστούμε όλους εσάς που παραβρεθήκατε
εδώ κρατώντας τη μνήμη ζωντανή.
Δεν υπάρχουν σχόλια
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.