Το Σάββατο 9 Ιουνίου στο Παμπελοποννησιακό Στάδιο πραγματοποιείται ένα σπουδαίο φιλικό για καλό σκοπό. Η Εθνική ομάδα του 2004 αντιμετωπί...
Το Σάββατο 9 Ιουνίου στο Παμπελοποννησιακό Στάδιο πραγματοποιείται ένα σπουδαίο φιλικό για καλό σκοπό. Η Εθνική ομάδα του 2004 αντιμετωπίζει τους «Θρύλους της Ισπανίας» 14 χρόνια μετά το συναπάντημα τους στο ιστορικό EURO για την Ελλάδα.
Το Σάββατο 7 Ιουνίου 2003, η Ελλάδα έκανε το σημαντικότερο βήμα για την πρόκρισή της στο EURO 2004, νικώντας την Ισπανία στη Σαραγόσα με 0-1. Ένα χρόνο αργότερα οι δύο ομάδες συναντήθηκαν στα τελικά του EURO, το Σάββατο 16 Ιουνίου, στο Πόρτο σε μία αναμέτρηση που έληξε ισόπαλη 1-1 και ήταν καθοριστική για την συνέχεια της Εθνικής στην διοργάνωση.
Ένας από τους στυλοβάτες της Εθνικής στο ιστορικό EURO, ήταν και ο Βενιαμίν τότε της ομάδας, και τεχνικός διευθυντής της Παναχαϊκής σήμερα, Κώστας Κατσουράνης. Ο οποίος έπαιξε και καθοριστικό ρόλο ώστε να πραγματοποιηθεί το σπουδαίο αυτό φιλικό στην Πάτρα.
Με την ευκαιρία της παρουσίας της πιο επιτυχημένης Εθνικής όλων των εποχών στην Πάτρα, ας θυμηθούμε τους πατρινούς διεθνής αλλά και αυτούς που αγωνίστηκαν στην πόλη μας (και την Παναχαϊκή, ως εν ενεργεία διεθνείς.
Μικρότερη από ό,τι -πιθανώς- έπρεπε, θεωρείται η παρουσία των πατρινών ποδοσφαιριστών στην Εθνική μας ομάδα των ανδρών. Χωρίς καμιά διάθεση για μεμψιμοιρίες, οι 13 συμμετοχές παικτών της Παναχαϊκής στα σχεδόν 500 παιχνίδια του αντιπροσωπευτικού μας συγκροτήματος δεν μπορούν να θεωρηθούν αντάξια της ικανότητας τους και της ιστορίας του αχαϊκού ποδοσφαίρου.
Για να είμαστε δε απόλυτα δίκαιοι οφείλουμε να επισημάνουμε πως το άδικο αυτό «καθεστώς» δεν αφορά μόνο την Παναχαϊκή, αλλά όλες τις ελληνικές ομάδες πλην των τριών μεγάλων του κέντρου (Ολυμπιακός, Παναθηναϊκός, ΑΕΚ). Δεν είναι μόνο οι παίκτες της Παναχαϊκής που αδικήθηκαν από τις επιλογές των εκάστοτε ομοσπονδιακών προπονητών, αλλά και των υπολοίπων επαρχιακών ή "μικρών" ομάδων, πολλές φορές δε και των μεγάλων συλλόγων της Θεσσαλονίκης.
Μόλις πέντε παίκτες -όταν έπαιζαν μπάλα στην Παναχαϊκή- κλήθηκαν στην Εθνική. Πρόκειται για τους Δαβουρλή, Μιχαλόπουλο, Στραβοπόδη, Γεωργάτο και Κουρμπανά, εκ των οποίων μόνο οι τέσσερις πρώτοι ανδρώθηκαν και έμαθαν μπάλα στα μέρη μας, καθώς ο Κουρμπανάς ήρθε με μεταγραφή από την γείτονα Κορινθία.
Στη λίστα με τους πατρινούς διεθνείς ή τους διεθνείς που φόρεσαν τη φανέλα της Παναχαϊκής, υπάρχουν τρία ακόμα πατρινόπουλα. Ο Ανδρέας Αντωνάτος, ο Πάρης Γεωργακόπουλος και ο Κώστας Κατσουράνης.
Και οι τρεις "αγνοήθηκαν" όσο έπαιζαν στην Παναχαϊκή, για να χρηστούν διεθνείς ευθύς μόλις κίνησαν για άλλες πολιτείες. Ο Αντωνάτος με τον Εθνικό, ο Γεωργακόπουλος με τον Παναθηναϊκό και ο Κατσουράνης με την ΑΕΚ.
Ο τέταρτος της παρέας και εν ενεργεία διεθνής είναι ο Ανδρέας Σάμαρης. Ο πατρινός μέσος έφυγε από την Παναχαϊκή και πήγε στον Πανιώνιο, όπου έφτιαξε το όνομά του και πήρε μεταγραφή στον Ολυμπιακό.
Με τους «ερυθρόλευκους» έγινε διεθνής πραγματοποιώντας μάλιστα και 2 συμμετοχές στο προηγούμενο Μουντιάλ (Βραζιλία), σκοράροντας κι ένα καθοριστικό γκολ που άνοιξε το σκορ στη μεγάλη νίκη πρόκριση επί της Ακτής Ελεφαντοστού, για πρώτη φορά στην ιστορία της Εθνικής στους «16» ενός Παγκοσμίου Κυπέλλου.
Το Σάββατο 7 Ιουνίου 2003, η Ελλάδα έκανε το σημαντικότερο βήμα για την πρόκρισή της στο EURO 2004, νικώντας την Ισπανία στη Σαραγόσα με 0-1. Ένα χρόνο αργότερα οι δύο ομάδες συναντήθηκαν στα τελικά του EURO, το Σάββατο 16 Ιουνίου, στο Πόρτο σε μία αναμέτρηση που έληξε ισόπαλη 1-1 και ήταν καθοριστική για την συνέχεια της Εθνικής στην διοργάνωση.
Ένας από τους στυλοβάτες της Εθνικής στο ιστορικό EURO, ήταν και ο Βενιαμίν τότε της ομάδας, και τεχνικός διευθυντής της Παναχαϊκής σήμερα, Κώστας Κατσουράνης. Ο οποίος έπαιξε και καθοριστικό ρόλο ώστε να πραγματοποιηθεί το σπουδαίο αυτό φιλικό στην Πάτρα.
Με την ευκαιρία της παρουσίας της πιο επιτυχημένης Εθνικής όλων των εποχών στην Πάτρα, ας θυμηθούμε τους πατρινούς διεθνής αλλά και αυτούς που αγωνίστηκαν στην πόλη μας (και την Παναχαϊκή, ως εν ενεργεία διεθνείς.
Μικρότερη από ό,τι -πιθανώς- έπρεπε, θεωρείται η παρουσία των πατρινών ποδοσφαιριστών στην Εθνική μας ομάδα των ανδρών. Χωρίς καμιά διάθεση για μεμψιμοιρίες, οι 13 συμμετοχές παικτών της Παναχαϊκής στα σχεδόν 500 παιχνίδια του αντιπροσωπευτικού μας συγκροτήματος δεν μπορούν να θεωρηθούν αντάξια της ικανότητας τους και της ιστορίας του αχαϊκού ποδοσφαίρου.
Για να είμαστε δε απόλυτα δίκαιοι οφείλουμε να επισημάνουμε πως το άδικο αυτό «καθεστώς» δεν αφορά μόνο την Παναχαϊκή, αλλά όλες τις ελληνικές ομάδες πλην των τριών μεγάλων του κέντρου (Ολυμπιακός, Παναθηναϊκός, ΑΕΚ). Δεν είναι μόνο οι παίκτες της Παναχαϊκής που αδικήθηκαν από τις επιλογές των εκάστοτε ομοσπονδιακών προπονητών, αλλά και των υπολοίπων επαρχιακών ή "μικρών" ομάδων, πολλές φορές δε και των μεγάλων συλλόγων της Θεσσαλονίκης.
Μόλις πέντε παίκτες -όταν έπαιζαν μπάλα στην Παναχαϊκή- κλήθηκαν στην Εθνική. Πρόκειται για τους Δαβουρλή, Μιχαλόπουλο, Στραβοπόδη, Γεωργάτο και Κουρμπανά, εκ των οποίων μόνο οι τέσσερις πρώτοι ανδρώθηκαν και έμαθαν μπάλα στα μέρη μας, καθώς ο Κουρμπανάς ήρθε με μεταγραφή από την γείτονα Κορινθία.
Στη λίστα με τους πατρινούς διεθνείς ή τους διεθνείς που φόρεσαν τη φανέλα της Παναχαϊκής, υπάρχουν τρία ακόμα πατρινόπουλα. Ο Ανδρέας Αντωνάτος, ο Πάρης Γεωργακόπουλος και ο Κώστας Κατσουράνης.
Και οι τρεις "αγνοήθηκαν" όσο έπαιζαν στην Παναχαϊκή, για να χρηστούν διεθνείς ευθύς μόλις κίνησαν για άλλες πολιτείες. Ο Αντωνάτος με τον Εθνικό, ο Γεωργακόπουλος με τον Παναθηναϊκό και ο Κατσουράνης με την ΑΕΚ.
Ο τέταρτος της παρέας και εν ενεργεία διεθνής είναι ο Ανδρέας Σάμαρης. Ο πατρινός μέσος έφυγε από την Παναχαϊκή και πήγε στον Πανιώνιο, όπου έφτιαξε το όνομά του και πήρε μεταγραφή στον Ολυμπιακό.
Με τους «ερυθρόλευκους» έγινε διεθνής πραγματοποιώντας μάλιστα και 2 συμμετοχές στο προηγούμενο Μουντιάλ (Βραζιλία), σκοράροντας κι ένα καθοριστικό γκολ που άνοιξε το σκορ στη μεγάλη νίκη πρόκριση επί της Ακτής Ελεφαντοστού, για πρώτη φορά στην ιστορία της Εθνικής στους «16» ενός Παγκοσμίου Κυπέλλου.
Δεν υπάρχουν σχόλια
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.