Κριτική Παρουσίαση: Από τον Κωνσταντίνο Νικολόπουλο – Καμενιανίτη, Λογοτέχνη –Συγγραφέα τ. Αντιπρόεδρο της Ένωσης Ελλήνων Λογοτεχνών και...
Κριτική Παρουσίαση: Από τον Κωνσταντίνο Νικολόπουλο – Καμενιανίτη, Λογοτέχνη –Συγγραφέα τ. Αντιπρόεδρο της Ένωσης Ελλήνων Λογοτεχνών και Αντιδήμαρχο Πολιτισμού στον τ. Δήμο Αροανίας Καλαβρύτων.
Όταν η νύχτα κουρνιάζει πάνω από κάποιες πολιτείες και χωριά, λες πως οι ίσκιοι από το παρελθόν αφήνουν τον κόσμο τους, ξεχύνονται και πλανιούνται ανάμεσα στους ζωντανούς. Μέσα στο ονειροπόλημα αυτού του μεγαλειώδους παρελθόντος, πολλές φορές έμεινα με την εντύπωση πως βαδίζουμε σ ένα κόσμο καλύτερο, πως οι αρχές και οι αξίες που μεγαλώσαμε δεν χάθηκαν, δεν ευτελίστηκαν από την κοινωνία μας, η πραγματικότητα όμως με προσγειώνει!
Σχετικά όμως με τις επισημάνσεις αυτές και τις αναφορές μας στο σήμερα, διαπιστώνουμε πως πάντα ελλοχεύουν οι κίνδυνοι της Παγκοσμιοποίησης και της Κλωνοποίησης της ζωής ιδιαίτερα. Η γέννηση των μαζανθρώπων έχει προσδιορισμό και αποστολή την άκριτη υπακοή στο σύστημα και την εξυπηρέτηση των συμφερόντων του.
Όμως πάντα υπάρχουν φωτεινοί δρόμοι ή λαμπερές παρουσίες που διώχνουν τα σκοτάδια και φέρνουν τον ήλιο πιο κοντά μας. Παρουσίες για τις οποίες έχω εκφραστεί πολλές φορές, που με τα πνευματικά έργα τους τα δροσοβόλα δροσίζουν την άνυδρη εποχή μας.
Ο λόγος για τον συνοδοιπόρο στα πνευματικά μονοπάτια, πολύτιμο φίλο, συμπατριώτη και συμμαθητή στα γυμνασιακά θρανία Νίκο Παπακωνσταντόπουλο.
Γνώριμος συνταξιδευτής στα δυσκολοδιάβατα μονοπάτια των πνευματικών αναρριχήσεων – που οδηγούν στις προσήλιες βουνοκορφές των στοχαστικών αναζητήσεών του – ο Νίκος Παπακωνσταντόπουλος, ανεβαίνει ακροπατώντας για να στήσει εκεί το «θρόνο» των ιδανικών του.
Γνώριμος κι απ τα μαθητικά μας χρόνια στην Αροανία Καλαβρύτων, εκείνα τα χρόνια της ανεπιτήδευτης αθωότητας, χώρισαν για λίγο οι δρόμοι μας στο πάλεμα για μια καλύτερη ζωή, μα ξανάσμιξαν λίγο αργότερα στο χώρο του πνεύματος τούτη τη φορά, ως ώριμοι συνταξιδευτές και πρεσβευτές καλής θέλησης για τον τόπο μας.
Ο Νίκος Παπακωνσταντόπουλος, συνεχίζει τις δημιουργίες του με καινούριες εμπνεύσεις, βασισμένες πάνω σε σταθερές-διαχρονικές αξίες, τις αξίες που παραλάβαμε αμόλευτες από τους σοφούς και έντιμους γεννήτορες και προγόνους μας εκεί στα Καλαβρυτοχώρια.
Μπορεί οι φάροι να έσβησαν σε κάποια μέρη γιατί οι ασφαλείς πλόες των πλοίων υποστηρίζονται από σύγχρονα πλέον μέσα, μα ο καθαρός και γάργαρος ποιητικός και πεζός λόγος ποτέ δεν θα σβήσει, όσο υπάρχουν ανεπιτήδευτοι «φαροφύλακες», των γνήσιων αξιών της ζωής και του πνεύματος, που θα οδηγούν σε απάνεμα λιμάνια.
Ένα νέο βιβλίο με τίτλο «Επιλεγμένα» (Ποιήματα- Διηγήματα) πήρα στα χέρια μου πρόσφατα από τον δημιουργό του, φίλο Νίκο Χρ. Παπακωνσταντόπουλο, αφιερωμένο στην ιερή μνήμη των θείων του, Φώτως και Σωτήρη Ασημακόπουλου απ το Αγρίδι Αροανίας Καλαβρύτων, σαν αντίδωρο για ότι εκείνοι προσέφεραν για τη διαμονή του στο σπίτι τους, κατά τις γυμνασιακές τάξεις στην Αροανία. Ένα βιβλίο που με γέμισε με πλούσια συναισθήματα και με ταξίδεψε στις περήφανες κορφές των βουνών μας, στο γειτονικό Αγρίδι Καλαβρύτων- που στέκει αγνάντια από το χωριό μου τους Καμενιάνους-στην πατρίδα του συγγραφέα το Λειβάρτζι, στα ξωκλήσια μας που στέκουν ακοίμητοι φρουροί, αλλά και σε άλλα ταξίδια μακρύτερα που σε γεμίζουν με φως. Ένα βιβλίο απόσταγμα των εμπνεύσεών του.
Τον συγχαίρω αληθινά για το γεμάτο με χρώματα και εικόνες απ το χθες βιβλίο του, που έρχεται νοσταλγικά να μας ταξιδέψει στον υπέροχο εκείνο κόσμο των παιδικών σκέψεων και αναμνήσεων, που ονειρευτήκαμε να ζήσουμε σαν μεγαλώναμε.
Καλοτάξιδο να είναι το καινούριο σου βιβλίο αγαπητέ μου και πολύτιμε φίλε, συντοπίτη και πνευματικέ συνοδοιπόρε Νίκο Παπακωνσταντόπουλε.
Κωνσταντίνος Νικολόπουλος-Καμενιανίτης
Δεν υπάρχουν σχόλια
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.