Φίλιππος Σαρδελιάνος: Ευαγγελική Εκκλησία και Πάστορες, θολώνουν την Ιστορία

Ευαγγελική εκκλησία-προτεστάντες πάστορες και ντόπιοι πρόθυμοι με την υποστήριξη Γερμανικών Υπουργείων και Ιδρυμάτων.  ΘΟΛΩΝΟΥΝ ΤΗΝ ΙΣ...

Ευαγγελική εκκλησία-προτεστάντες πάστορες και ντόπιοι πρόθυμοι με την υποστήριξη Γερμανικών Υπουργείων και Ιδρυμάτων. 

ΘΟΛΩΝΟΥΝ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ 

ΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΝΤΑΙ ΕΠΙΛΕΚΤΙΚΑ ΤΗ ΜΝΗΜΗ 

Στα πλαίσια της κοινής ευρωπαϊκής πορείας, χρησιμοποιούν σαν πρόσχημα τους μαθητές, τους νέους, τις ανταλλαγές. 

------------------- 

Θέλουν Ειλικρινή Συμφιλίωση ή Ψευδεπίγραφη; 

-------------------- 

-Κυκλοφόρησε στα τοπικά ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης ένα «Πρόγραμμα» επίσκεψης στα Καλάβρυτα του επισκόπου Αμβούργου και κάποιων άλλων Γερμανών ευαγγελικών Ιερέων και «μελών της επιτροπής Ορθοδοξίας» (;) Η ανακοίνωση του προγράμματος δεν έγραφε σε ποιούς απευθυνόταν δεν ανέφερε το σκοπό της επίσκεψης, και το σπουδαιότερο, και πρωτοφανές στα χρονικά του δήμου, η ανακοίνωση του προγράμματος δεν είχε πατρότητα. Δεν προερχόταν από κανένα, δεν την υπόγραφε κανείς θύμιζε πρόγραμμα εκδρομής. Αλλά και τέτοιο να ήταν θα το υπέγραφε, ο κ. Ζωγραφάκης. Εδώ προφανώς κάποιοι ντρέπονται να υπογράψουν. Γνωστοποιούνται δε κάποιοι συνδαιτημόνες σε δείπνο, που ποιός ξέρει ποιός, τους επέλεξε σαν «γλάστρες» του δείπνου. 

-Υποθέτουμε έτσι πως η επίσκεψη των ευαγγελικών ιερέων και της ακολουθίας τους εντάσσεται στην πρωτοβουλία επισκέψεων νέων από το Αμβούργο που τελευταία έχει ξεκινήσει η Ένωση Καλαβρυτινών Αθήνας σε συνεργασία με το Δήμο Καλαβρύτων και την Ευαγγελική εκκλησία του Αμβούργου (πάστορας Κονσταντίν Γκρέν, με καταγωγή της μητέρας του από τον Μπούμπουκα Καλαβρύτων) με στόχο τη συμφιλίωση των δύο λαών, με ανταλλαγές επισκέψεων Καλαβρυτινών νέων στο Αμβούργο. 

κατά την περσινή επίσκεψή του στο Μ. Σπήλαιο

-΄Όπως ανακοίνωσαν, πέρισυ, οι εμπλεκόμενοι, οι επισκέψεις και οι ανταλλαγές, αποβλέπουν στα πλαίσια της «χριστιανικής κοινωνίας» να «εστιάσουν όχι στις διαφορές αλλά στα κοινά μεταξύ των ανθρώπων» μια και είναι η «εποχή που πρέπει να χτίσουμε γέφυρες με την Ευρώπη» και να είναι «αναμφισβήτητο η ειρηνική και αλληλέγγυα συνύπαρξη των κρατών και των λαών». 

-Η πρώτη επίσκεψη των Γερμανών έγινε στις 18-20 Οκτ. 2017 και η δεύτερη αυτή φέτος. Κύριος «ξεναγός» τους ο «επιμελής μαθητής του Φούχτελ Γ. Λαζουράς, ένθερμος υποστηρικτής της «κοινής Ευρωπαϊκής πορείας με τη Γερμανία, άνευ όρων και ορίων.΄Αλλοι εμπλεκόμενοι ή χρηματοδότες, αυτής της πρωτοβουλίας, η Γερμανική Πρεσβεία της Αθήνας (καθοδήγηση, Μόνικα Φράνκ), το ίδρυμα Carl Duisburg (αυτό από τα παλιά, που πήραν τα παιδιά στη Γερμανία), το Ομοσπονδιακό Υπουργείο Γερμανίας Οικογένειας Γυναικών και Νεολαίας (χρηματοδότηση) η Ευαγγελική Εκκλησία του Αμβούργου (ενορία st. Johannis harvetelwde) αλλά και ο γνωστός μας Χάγκεν Φλάϊσερ (ο αυστριακογερμανός κύριος φίφτυ-φίφτυ). 

-Δεν θα είχαμε καμμιά αντίρρηση σ΄ αυτές τις ανταλλαγές επισκέψεων Γερμανών πολιτών και μάλιστα νέων στην πόλη μας αν αυτό προέκυπτε από την ανάπτυξη κινημάτων βάσης, ανεξάρτητων από το κράτος και όλα τα παραπάνω παρακλάδια του. ΄Εχουμε κατ΄ επανάληψη τονίσει πως με τους δημοκρατικούς πολίτες της Γερμανίας δεν έχουμε κανένα πρόβλημα. Όταν όμως σ΄ αυτές τις κατευθυνόμενες «ανταλλαγές-επισκέψεις» εμπλέκονται, το Γερμανικό κράτος, οι Γερμανικές υπηρεσίες του Υπ. Εξωτερικών, η Γερμανική Πρεσβεία της Αθήνας, το Υπουργείο Οικογένειας Γυναικών και Νέων, το ΄Ιδρυμα Carl Duisburg, το Ελληνο Γερμανικό ΄Ίδρυμα Νεολαίας, και μέσα σ΄ όλα αυτά ο Hagen Fleischer, τότε τα πράγματα και οι κατά τα άλλα….αγαθές προθέσεις αλλάζουν, και ας πασχίζει (μάταια) ο πάστορας Grohn να μας πείσει πως: «η οικονομική υποστήριξη δεν είναι συνδεδεμένη με κάποια πολιτική εντολή». 

-Ας αφήσουμε όμως κατά μέρος τους χρηματοδότες και τους συντονιστές αυτών των προσπαθειών, της με το ζόρι συμφιλίωσης, τις «πολιτικές εντολές» τους ιστορικούς καθοδηγητές, τους «ξεναγούς» της θολωμένης ιστορίας, και ας δούμε που ιστορικά εστιάζουν, τι αφηγούνται στα παιδιά, ποια είναι τα κομμάτια της ιστορίας που δεν λέγονται, τι δεν τολμάνε να πουν. 

-Μας λένε πως τα Καλάβρυτα έπεσαν «θύμα των Γερμανών στρατιωτών» και όχι των ΓερμανοΧιτλερικών στρατευμάτων κατοχής της Βέρμαχτ βάσει ενός οργανωμένου σχεδίου εξώντωσης του επαναστατικού κέντρου Καλαβρύτων. 

-Επιδιώκουν τη συμφιλίωση, μέσω ποιάς οδού: Των τσάμικων με συνοδεία κλαρίνων (Γ.Πουπουνάκη- Τάσου Ιωσηφέλη- ΄Αγγελου Καλαβρυτινού). ΄Εχουν μάλιστα, προς τούτο, οι Γερμανοί του πάστορα στο Αμβούργο, μετατρέψει σε χορευτικό κομμάτι την….εκτέλεση της 13/12/43 και την χορεύουν τσάμικο! αγκαλιασμένοι, οι εκεί ΄Ελληνες και Γερμανοί στην αίθουσα τελετών του Δημοτικού Σχολείου Hohe Landwehr. 

Μερικοί στίχοι: 

«ωρέ αν πάτε, ωρέ αν πάτε στα Καλάβρυτα και από την Αγία Λαύρα, ωρέ θα δείτε γέρους, θα δείτε γέρους και παιδιά, ωρέ θα δείτε γέρους και παιδιά, γυναίκες με τα μαύρα» κλπ και…δώστου χορό, τσάμικο, με χρηματοδότηση, ο πάστορας και οι λοιποί. 

-Αλήθεια επιδιώκουν τη συμφιλίωση, με τη μονομερή ενημέρωση των παιδιών από τη Γερμανική πρεσβεία για τις «δυσκολίες των επανορθώσεων» και τις «αρνητικές επιδράσεις που έχουν τα στερεότυπα και οι προκαταλήψεις»; Αλήθεια, ποιά στερεότυπα, και ποιός έχει προκαταλήψεις και τι είδους αρνητικές επιδράσεις έχουν; Μπορούνε μήπως να μας τα κάνουν πιο λιανά αυτά να τα καταλάβουμε; 

-Αλήθεια τη συμφιλίωση την επιδιώκουν όλοι αυτοί οι κρατικοί θεσμοί της Γερμανίας χωρίς να εκπληρώσουν βασικές προϋποθέσεις, προαπαιτούμενα (όπως λέγονται τώρα με τα μνημόνια που μας επέβαλλαν). 

α)Ηθικό προαπαιτούμενο: η παραδοχή από μέρους τους των εγκλημάτων της 13/12/43 χωρίς περιστροφές και αιτιολογίες. 

β)Υλικό προαπαιτούμενο: η απόδοση στο ακέραιο των αποζημιώσεων για τις λεηλασίες, το κάψιμο των χωριών, το γενικευμένο πλιάτσικο 

γ)την τιμωρία των, ενόχων Γερμανών εγκληματιών φυσικών και ηθικών αυτουργών των εγκλημάτων. 

Προαπαιτούμενα, όπως αυτά εκφράζονται στο πόρισμα της Διακομματικής επιτροπής της Βουλής των Ελλήνων για τις αποζημιώσεις. 

-Αλήθεια οι αντάρτες «κρύφτηκαν στα βουνά»; ή στα τέσσερα χρόνια της κατοχής, 50 παλληκάρια αρχικά και 11.000 αντάρτες τελικά, καθήλωσαν τέσσερις ολόκληρες Μεραρχίες, δύο Ιταλικές και δύο Γερμανικές, με πάνω από 100.000 στρατιώτες, του άξονα στην Πελοπόννησο ώστε οι Γερμανοί αναγκάστηκαν για να τους αντιμετωπίσουν τελικά να ξεσπάσουν σε άγρια ομαδικά εγκλήματα κατά αμάχων; 

-Μας ενοχλεί, αλήθεια, μόνο το ότι οι Γερμανοί «δολοφονούσαν αδιακρίτως» ενώ όταν δολοφονούσαν με διάκριση, αντάρτες, συγγενείς τους, κομμουνιστές κλπ. Δεν μας ενοχλεί; 

-Αλήθεια οι Γερμανοί στα Καλάβρυτα έκαιγαν και εκτελούσαν αλλά στο ερώτημα των γυναικών στο σχολείο, αν θα τις κάψουν, «έγνεψαν καταφατικά….δακρύζοντας» και ο στρατιώτης που φύλαγε το σχολείο απομακρύνθηκε», από καλοσύνη; Είναι αυτά που λέτε στα παιδιά η νέα εκδοχή του καλού Γερμανού ή Αυστριακού της Βέρμαχτ; 

-΄Ελαβε αλήθεια η κάθε οικογένεια, κύριε πάστορα, «συνολική αποζημίωση στις αρχές της δεκαετίας του 60 μεταξύ 2000 και 3000 γερμανικά μάρκα για κάθε θύμα» όπως μας λέτε; 

-Ο αριθμός των θυμάτων «ποικίλει» ανάλογα με την πηγή από περίπου 1000 μέχρι και πάνω από 1300» και δεν γνωρίζεται τον αριθμό των δολοφονηθέντων, που με ακρίβεια καθορίζει το Δημοτικό Μουσείο Καλαβρυτινού Ολοκαυτώματος, που επισκεφθείκατε; 

-Κρίμα που ο Ιερέας της Γερμανικής Ευαγγελικής Ενορίας της Αθήνας, Μίχαελ Σβάϊτσερ, δεν φρόντισε να ενημερώσει σωστά τον πάστορα Κονσταντίν Γκρέν, που από το 1999 (πριν ο Σωτήρης Τσενές αναλάβει Πρόεδρος της ΄Ενωσης Καλαβρυτινών Αθήνας) επισκεπτότανε τα Καλάβρυτα, εν όψει και της επίσκεψης τότε του Γερμανού Ομοσπονδιακού Προέδρου Γιοχάνες Ράου, τον Απρίλιο του 2000 στα Καλάβρυτα. 

-Η «Λερναία Ύδρα» που λέγεται Γερμανική Πρεσβεία έχει κατά καιρούς εξαπολύσει πολλά «πλοκάμια» της στα Μαρτυρικά Καλάβρυτα που αποτελούν το «σύμβολο» ντροπής των Γερμανικών εγκλημάτων κατοχής και αιχμή του δόρατος της διεκδίκησης των Γερμανικών αποζημιώσεων. Να θυμηθούμε μερικά: φιλανθρωπίες, ελεημοσύνες που ντροπιάζουν αυτούς που τις δέχονται, μικροδωρεές, ανταλλαγές μαθητών και νέων (με δέλεαρ δωρεάν εκδρομές) χωρίς αποτέλεσμα, παράσημα και μετάλλια με παραπλάνηση, επισκέψεις Γερμανικής Σχολής Αθηνών, πρόσφατα η εκδήλωση φιάσκο με την Ντόϊτσε Βέλλε, Ελληνογερμανικά ιδρύματα για το ….μέλλον, κλπ. και τώρα η Ευαγγελική εκκλησία και οι πάστορες. 

-Θέλουν λοιπόν, μετά από όλα αυτά να σβήσουν την ντροπή των εγκλημάτων τους, να κάμψουν τον αγώνα για τη διεκδίκηση των αποζημιώσεων να επιμερίσουν την ευθύνη τους στην Εθνική Αντίσταση. Θέλουν οι πάστορες και οι συν αυτών, να μας πείσουν ότι η κρατική «οικονομική υποστήριξη δεν είναι συνδεδεμένη με κάποια πολιτική εντολή» ποντάρουν προφανώς στα παιδάκια, που ένας μεγάλος αριθμός τους πλέον στα Καλάβρυτα δεν κατάγονται από οικογένειες θυμάτων, δυστυχώς, και τους παράγοντες αθλητικών ομάδων επίσης. Εμείς οι παλιότεροι, το έχουμε ξαναδεί το θέατρο, από το 1985 ακόμα, με την Γκίζελα ΄Αμπελ και τον Ιερέα Ουλριχ Μπρόμπστ, από το Βόλφσμπουργκ που επισκέφθηκαν τότε με νέους μαθητές, πάνω από 30 φορές τα Καλάβρυτα, στο πλαίσιο του «Ομίλου Δραστηριοτήτων προς ένδειξη συμφιλίωσης». Τέτοιες μονομερείς προσπάθειες εντάσσονται καθαρά στο πλαίσιο θολώματος της ιστορίας και μόνο συμφιλίωση δεν πετυχαίνουν παρ΄ όλο που χρησιμοποιούν «εύπλαστα υλικά» όπως μαθητές και νέους, δυστυχώς ανιστόρητους, και βοηθητικά εργαλεία «γομολάστικες», «σβύστρες της ιστορίας τους διάφορους ντόπιους πρόθυμους. 

Ευαγγελική Εκκλησία και Προτεστάντες 

Η σχέση τους με το Χιτλεροφασιστικό καθεστώς 

---------------- 

Στο πλευρό του Γκέμπελς, καθολικοί επίσκοποι αποτίνουν φόρο τιμής στο εθνικό καθεστώς |

-Ας δούμε όμως κάποια χαρακτηριστικά των εκκλησιών της Γερμανίας κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου; 

-Ο Χίτλερ αναγέννησε την Προτεσταντική εκκλησία του Ράιχ όταν το Φεβρουάριο του 1933 δημιουργείται η «Γερμανική Ευαγγελική εκκλησία-D.E.C.) από το χιτλερικό καθεστώς και περιλάμβανε 20 αυτόνομες προτεσταντικές εκκλησίες με επίσκοπο τον ακραιφνή χιτλερικό δόκτωρα Μύλλερ. 

-Με το τέλος του πολέμου, το 1945, για ευνόητους λόγους, πολιτικής σκοπιμότητας, άλλαξε η σειρά των λέξεων και έχουμε την ίδρυση της «Ευαγγελικής εκκλησίας της Γερμανίας- Ε Κ D.(Evangelische Kirehe in Deutschland) που αποτελεί συνέχεια της χιτλερικής προτεσταντικής εκκλησίας. 

-Και οι δύο εκκλησίες Προτεσταντική και Καθολική ευλόγησαν τα όπλα των Ναζί και κάλεσαν τον κόσμο να υποστηρίξει τον Χίτλερ. Σύμβολο του Γερμανοναζιστικού καθεστώτος στα εγκλήματα που διέπραξε κατά της ανθρωπότητας ήταν ο Σταυρός. Αγκυλωτός μεν….αλλά Σταυρός. 

Υπήρξαν βέβαια και κάποιες εξαιρέσεις όπως πχ η λεγόμενη Ομολογιακή εκκλησία. Το Χιτλερικό καθεστώς ήταν και θρησκευτικό, χριστιανικό. 

Πάνω στις πόρπες των Γερμανών στρατιωτών έγραφε: «ο Θεός μαζί σας» και στο Mein KαmpF o Χίτλερ, έβλεπε τον εαυτό του σαν εκπληρωτή της θείας πρόνοιας, που ολοκληρώνει το έργο του Ιησού. 

-Σήμερα ακόμα υπάρχουν, στις εκκλησίες της Γερμανίας, καμπάνες με το όνομα του Χίτλερ, τον αγκυλωτό σταυρό, και τη φράση: «Όλα για την πατρίδα- Αδόλφος Χίτλερ», και ο δήμαρχος του Αγίου Ιακώβου στο Χερξχάϊμ αρνείται να την κατεβάσει και δηλώνει «περήφανος γιαυτή την καμπάνα». Η καθολική εκκλησία βέβαια μετά τον πόλεμο βοήθησε τους Ναζί εγκληματίες να διαφύγουν σε χώρες της Νότιας Αμερικής. Αλλά και στην Αυστρία για να νομιμοποιηθεί η προσάρτησή της (΄Ανσλους) στην Γερμανία, στο Γ΄ Ράιχ, στο Δημοψήφισμα που οργανώθηκε (99,79 υπέρ) κυρίως βοήθησαν η εκκλησία, Ιερείς επίσκοποι, Θεολόγοι. 

---------------- 

Η συμμετοχή Ευαγγελικών Ιερέων και παστόρων 

στα εγκλήματα κατά αμάχων που διέπραξε η Βέρμαχτ. 

---------------- 

-Ας έρθουμε όμως στο Γερμανικό στρατό Κατοχής στην Ελλάδα που εδώ μας αφορά. Η Βέρμαχτ πλαισιωνόταν από χιλιάδες Ευαγγελικούς Ιερείς Θεολόγους, και προτεστάντες πάστορες, με ειδικές υπηρεσίες και αποστολές. 

-Η 117 Μεραρχία καταδρομών της οποίας τα αιματηρά ίχνη και εγκλήματα αρχίζουν από τη Βιέννη» περνάνε από τη Σερβία (Κράλεβο και Κρακούγιεβτς) και καταλήγουν στο δίχρονο αιματοκύλισμα της Πελοποννήσου, επίσης πλαισιώνεται από στρατιωτικούς ιερείς και ένα πλήθος Θεολόγων αξιωματικών. 

-Το 749 σύνταγμά της με διοικητή τον Βόλφιγκερ και έδρα την Πάτρα επίσης. Εκεί υπηρετούσε και ο ευαγγελικός Ιερέας- Ταγματάρχης Γιοακίμ Λάγκε, διοικητής του 2ου τάγματος τα έργα και ημέρες του οποίου θα δούμε παρακάτω. 

-Εδώ λόγω συντομίας θα σταθούμε σε κάποιους από αυτούς που συμμετείχαν στην «εκκαθαριστική επιδρομή» «επιχείρηση Καλάβρυτα» των Γερμανών από 3-15 Δεκ. 1943, και είχαν άμεση και αιμοβόρα συμμετοχή στα ομαδικά εγκλήματα που διαπράχθηκαν εκείνη την περίοδο στην επαρχία μας από τη Βέρμαχτ. ΄Έτσι, μήπως ενημερωθούν και οι πάστορες συναδελφοί τους και διηγηθούν τα «θεάρεστα, έργα των Γερμανών αυτών ιερωμένων στους νέους που συνοδεύουν. 

-Δεν θα ασχοληθούμε με τον Κόνραντ Ντένερτ (τον γνωστό μας Τέννερ) Θεολόγο Καθηγητή, αρχιβασανιστή και αρχιδολοφόνο, της περιοχής Καλαβρύτων και Αιγιαλείας. Η πορεία του, οι αποτρόπαιες πράξεις του τα εγκλήματα που διέπραξε και για τα οποία ποτέ δεν τιμωρήθηκε, είναι γνωστά. Θα ασχοληθούμε όμως, ενδεικτικά με δύο άλλες λιγότερο γνωστές περιπτώσεις ιερωμένων Γερμανών εγκληματιών στα Καλάβρυτα: α)τον Ταγματάρχη- ιερέα της 117 Μεραχίας Γιοακίμ Λάγκε και β)τον ακόλουθο του λοχαγού Χαϊνρίχ Κλό, διερμηνέα, καταδρομέα πάστορα Νικολάους Ρύκερτ. 

-------------- 

Ο Πάστορας Νικολάους Ρύκερτ και ο λοχαγός Χαϊνρίχ Κλό 

έκαψαν το Μοναστήρι του Μεγάλου Σπηλαίου 

Εκτέλεσαν και πέταξαν στον γκρεμό τους καλογέρους. 

-------------- 

Κατά τη διάρκεια των Γερμανικών «εκκαθαριστικών επιδρομών» από 3-15 Δεκ. του 1943 μια ομάδα ορεινών καταδρομών του 749 συντάγματος που διοικούσε ο λοχαγός Χαϊνριχ Κλό με ακόλουθο και διερμηνέα τον πάστορα Νικολάους Ρύκερτ, τις πρωινές ώρες της 8 Δεκεμβρίου κατέλαβαν μετά από βολές όλμων το Μέγα Σπήλαιο. Συνέλαβαν όσους Μοναχούς και επισκέπτες δεν μπόρεσαν να φύγουν και ο Ιερέας Ρύκερτ, διερμηνέας τους ανήγγειλε ότι έπρεπε να εκτελεστούν. Ο πάστορας Ρύκερτ, που συμμετείχε στην εκτέλεση δεν μπόρεσε μετά τον πόλεμο να θυμηθεί αν κάποιος ρίχτηκε στον γκρεμό ζωντανός. Κατέθεσε ότι «ένας υπαξιωματικός η επιλοχίας βεβαιώθηκε μετά την εκτέλεση ότι όλα τα θύματα ήταν νεκρά και ότι κανείς δεν είχε απομείνει πίσω τραυματισμένος. ΄Όμως επειδή ο λόχος έπρεπε να συνεχίσει την πορεία του, δεν τάφηκε κανείς. Τα πτώματα ρίχτηκαν σε κάποιο γκρεμό.» Το μοναστήρι πυρπολήθηκε, αφού πρώτα το λεηλάτησαν. ΄Αρπαξαν οτιδήποτε είχε αξία. ΄Αμφια, σκεύη, έπιπλα, ζώα, τρόφιμα κλπ. Εκατό φορτώματα ήταν η λεία τους από το πλιάτσικο. 

το σημείο που γκρέμισαν τους καλογέρους του Μ. Σπηλαίου, ο πάστορας Ρύκετ και ο Λοχαγός Κλό.
Στα κιγκλιδώματα φαίνονται ακόμα τα σημάδια από τις σφαίρες των Γερμανών
... Εδώ δεν έφτασαν οι "επισκέπτες" της Ευαγγελικής Εκκλησίας πέρσι;;;

-Ο πάστορας Ρύκερτ και ο λοχαγός Κλό δεν δικάστηκαν γι΄ αυτό το έγκλημα παρ΄ όλο που τους ασκήθηκε δίωξη. Ο Ρύκερτ απολογήθηκε αλλά δεν τιμωρήθηκε. Ο Κλό αρνήθηκε κατά τη διάρκεια της ανάκρισής του στον εισαγγελέα να καταθέσει. Ο εγκληματίας ευαγγελικός πάστορας Ρύκερτ μετά τον πόλεμο κήρυττε το λόγο του Θεού στο Σβάντορφ χωρίς κανένα ενδοιασμό. 

Ο δικός μας Ιερωμένος, αρχιμανδρίτης Καλλίνικος του Μ. Σπηλαίου κατά την εκεί επίσκεψη του πάστορα Κονσταντίν Γκρεν την 18/10/2017 και των νέων…Παρέλειψε προφανώς να τους διηγηθεί ποιοί πραγματοποίησαν το έγκλημα εκεί. Ελπίζουμε ο ηγούμενος Ιερώνυμος φέτος να μη το παραλείψει 

------------------- 

Ο Ευαγγελικός Ιερεάς Γιοακίμ Λάγκε 

Μακελλάρης της επαρχίας Καλαβρύτων 

---------------- 

-Μια άλλη περίπτωση Γερμανού εγκληματία στην περιοχή μας είναι αυτή του Ευαγγελικού Ιερέα, Γιοακίμ Λάγκε, κεντρικού ιερέα της 117 Μεραρχίας καταδρομών. Ιερέας και

ταυτόχρονα Ταγματάρχης και διοικητής του 2ου τάγματος του 749 συντάγματος με προϊστάμενο τον Βόλφιγκερ και έδρα την Πάτρα. Με την έναρξη της «επιχείρησης Καλάβρυτα» ο ιερέας Λάγκερ ήταν επικεφαλής της λεγόμενης «ορεινής ομάδας Λάγκε» που την αποτελούσαν βαριά εξοπλισμένοι λόχοι του 749 με εκατοντάδες μεταγωγικά υποζύγια. 

-Ξεκίνησε στις 4 Δεκέμβρη 43 από την Πάτρα και άρχισε να σπέρνει καθ΄ οδόν προς Καλάβρυτα τον θάνατο. Πρώτο του θύμα το Μοναστήρι του Ομπλού (ένα δικό μας Μοναστήρι). Το λεηλάτησε και το πυρπόλησε μετά από αιφνιδιαστική μάχη που έδωσε εκεί με τους αντάρτες που τελικά δεν άντεξαν και υποχώρησαν. 

-Προχωρώντας προς τα Καλάβρυτα η «ορεινή ομάδα του ιερέα Λάγκε πυρπόλησε τους Λαπαναγούς και δολοφόνησε πέντε αμάχους, που μπόρεσε να εγκλωβίσει. Τέλος κατέληξε στα Καλάβρυτα και πήρε μέρος στο μακελλειό της πόλης και της γύρω περιοχής. Ο Λάγκε είναι ο ιερέας που κήδεψε του Γερμανούς αιχμαλώτους της μάχης της Κερπινής μετά την μεταφορά τους στην Τρίπολη στις 23 Δεκέμβρη 1943. 

-Ο Ευαγγελικός Ιερέας Λάγκε συνέχισε το….θεάρεστο έργο του αιματοκυλίσματος του λαού της Πελοποννήσου καθ΄ όλη τη διάρκεια και του επόμενου έτους 1944.Συμμετείχε στις Γερμανικές «εκκαθαριστικές» επιδρομές τον Απρίλιο τον Μάιο τον Ιούλιο, μέχρι την 19 Ιουνίου που αιχμαλωτίστηκε από τον ΕΛΑΣ, στη νότια Πελοπόννησο. 

Οι αντάρτες αφού τον γύμνωσαν, μέχρι τα εσώρουχα και τον έντυσαν με μεταχειρισμένα ρούχα τον οδήγησαν στον οικισμό Γεωργίτσι του Ταϋγέτου. Ζήτησε έλεος από τους αντάρτες του ΕΛΑΣ, και αυτοί τον σεβάστηκαν σαν ιερέα, κάτι που ο ίδιος δεν έκανε όταν παντοδύναμος πυρπολούσε το Μοναστήρι του Ομπλού και δολοφονούσε αμάχους. 

Γλύτωσε την εκτέλεση προσποιούμενος τον αθώο ιερέα διαβάζοντας μάλιστα συνεχώς προσευχές στα Ελληνικά, ποντάροντας στην άγνοια των ανταρτών της νότιας Πελοποννήσου για τα εγκλήματα που είχε διαπράξει στην Βόρεια. Γλύτωσε την εκτέλεση και χάρις την παρέμβαση των ΄Αγγλων αλλά και την παρέμβαση του Πέρσον του μοναδικού ίσως έντιμου αντιπροσώπου του Διεθνούς (Σουηδικού) Ερυθρού Σταυρού στην Πελοπόννησο. Γλύτωσε το τομάρι του εκλιπαρώντας τον Διεθνή Ερυθρό Σταυρό που μέχρι τότε του απαγόρευε να μοιράσει ανθρωπιστική βοήθεια, τρόφιμα και φάρμακα, στις ελεύθερες περιοχές και ήταν έτσι υπαίτιος για τα θάνατο εκατοντάδων χωρικών. 

-Με την απελευθέρωση της Καλαμάτας παραδόθηκε στους ΄Αγγλους, μεταφέρθηκε στην Αλεξάνδρεια και 12 Σεπτ. 1947 απελευθερώθηκε από τη βρετανική αιχμαλωσία, χωρίς να δικαστεί Και όχι μόνο αυτό. Ο πονηρός, θρασύδειλος, ευαγγελικός, εγκληματίας, ιερέας Γιοακίμ Λάγκε, ξεχνώντας το «ξεβρακωμά» του, έφτασε να καταθέσει στη δίκη της Νυρεμβέργης, των στρατηγών της Νοτιανατολικής Ευρώπης, που αφορούσε και το έγκλημα των Καλαβρύτων, σαν μάρτυρας υπεράσπισης του πτέραρχου Χέλμουτ Φέλμυ και του στρατιωτικού διοικητή Ελλάδος Βιλχελμ Σπαϊντελ. 

Αντί Επιλόγου 

-Ας πουν, λοιπόν, οι ευαγγελικοί ιερείς και προτεστάντες πάστορες, την πραγματική ιστορία στους νέους. Να κοιτάξουν τον εαυτό τους στον καθρέφτη της ιστορίας, να κάνουν την αυτοκριτική τους, να πούν την αλήθεια στα παιδιά. Να αφήσουν τα γενικόλογα και ανέξοδα συνθήματα, του τύπου «ποτέ πια πόλεμος» «αγάπη και ειρήνη στην ενωμένη Ευρώπη» κλπ και να συνταχθούν με πράξεις και έργα με τα κινήματα των λαών κατά της πείνας, της φτώχειας, του φασισμού που αναβιώνει, των πολέμων. 

-Κάποιοι μεθοδικοί και αδίσταχτοι Γερμανοί που χρησιμοποιούν διάφορα όπλα χυδαίας προπαγάνδας δεν μπορούν να μεταμορφώσουν την ιστορική συνείδηση και μνήμη. Οφείλουν να δουν την ιστορία μόνο σαν εργαλείο φρονηματισμού. Πρέπει να καταλάβουν πως η ιστορία δεν ξαναγράφεται με σκοπιμότητες. Δεν θα επιτρέψουμε την διαχείρηση της μνήμης, πόσο μάλλον της επιλεκτικής μνήμης. 

-Και όπως γράφει ο μεγάλος Θουκιδίδης « η ιστορία είναι φιλοσοφία μέσω παραδειγμάτων». Και τα ιστορικά παραδείγματα για τους ιερείς και την ευαγγελική εκκλησία είναι συγκεκριμένα ας προβληματιστούν αντί να προκαλούν. 

-Ας συνταχτούν με τα αιτήματα του Ελληνικού λαού, όπως αυτά προκύπτουν και στο πόρισμα της Διακοματικής Επιτροπής της Βουλής των Ελλήνων για τις Αποζημιώσεις: 

· Για την χωρίς περιστροφές και αιτιολογίες αναγνώριση από την σημερινή Γερμανία των εγκλημάτων των Γερμανικών στρατευμάτων Κατοχής 41-44. 

· Για την τιμωρία των εγκληματιών πολέμου, έστω και τώρα. 

· Για την απόδοση του κατοχικού δανείου, την επιστροφή των κλεμένων θησαυρών, και κυρίως την πλήρη απόδοση των οφειλόμενων αποζημιώσεων. 

-Διότι η απόδοση της Δικαιοσύνης, ο σεβασμός της Ιστορίας και του Διεθνούς Δικαίου είναι οι ικανές και αναγκαίες εκείνες προϋποθέσεις που οδηγούν στην ειλικρινή συμφιλίωση και συνεργασία των δύο χωρών. Αν πραγματικά επιδιώκουν την πραγματική συμφιλίωση. 

-Όλα τα άλλα, κύριοι πάστορες, και ντόπιοι πρόθυμοι, είναι νεοαποικιακές γερμανικές μεθοδεύσεις ψευδεπίγραφης «συμφιλίωσης». 

Και κάτι τέτοιο δεν το επιτρέπουν οι χιλιάδες τάφοι των θυμάτων, τα πρόωρα γερασμένα πρόσωπα των επιζώντων μανάδων μας, τα μαύρα ρούχα τους, τα καμένα και λεηλατημένα χωριά μας, οι ηρωικοί νεκροί Αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης. 

Φίλιππος Σαρδελιάνος 

Ιστορικός Ερευνητής