Εδώ και λίγες μέρες, στην κεντρική πλατεία του Μανεσίου, υπάρχει μία Χριστουγεννιάτικη νότα. Στο πολύπαθο χωριό μας, που και φέτος χτυπή...
Εδώ και λίγες μέρες, στην κεντρική πλατεία του Μανεσίου, υπάρχει μία Χριστουγεννιάτικη νότα. Στο πολύπαθο χωριό μας, που και φέτος χτυπήθηκε με το χαμό νέων ανθρώπων κι αγαπημένων μας προσώπων, που με τη φυγή τους, το μίκρυναν, όχι μόνο πληθυσμιακά, αλλά και το έκαναν πιο φτωχό ηλικιακά, ανατέλλει μια εικόνα αισιοδοξίας κι ελπίδας. Ο Πολιτιστικός μας Σύλλογος, έχοντας την αμέριστη συνδρομή και συμπαράσταση του προέδρου Ιωάννη Κουτρουμάνη και των κατοίκων, με την τοποθέτηση της Χριστουγεννιάτικης φάτνης, θέλησε να δείξει, πως παρά το μεγάλο και βαρύ πένθος που διέπει το πανέμορφο χωριό μας, δε χάνει την πίστη του στον Ύψιστο και πως πορεύεται προς το μέλλον συνετά και πάνδημα.
Κυρ Μιχάλη, κυρά Τασία, κυρά Βάσω, μπάρμπα Νίκο, πολυαγαπημένε μας Ανδρέα, η φυγή σας μας άφησε ένα μεγάλο και δυσαναπλήρωτο κενό. Αυτό το κενό δεν θα συμπληρωθεί ποτέ. Θα επουλωθεί όμως, εις δυνατόν, με τις γεννήσεις νέων ψυχών, όπως οι μικροί Χρήστος και Γιάννης. Γεννήσεις, που θα δομήσουν τις νέες γενιές μας και θα μας δώσουν δύναμη για το μέλλον.
Στο παγερό σκοτάδι του χειμώνα, η φωτεινή φάτνη μοιάζει με τη φλόγα που ζεσταίνει τις ψυχές όλων των κατοίκων. Δίνει το θετικό έναυσμα για το επερχόμενο νέο έτος, με την ευχή όλων να μας φέρει περισσότερες χαρές. Φέτος θα απουσιάζει το λαμπερό χριστουγεννιάτικο δέντρο μας. Θα απουσιάζει, γιατί τόσο φως δεν θα μπορούσαν να το αντέξουν οι ψυχές μας. Θα απουσιάζει ηθελημένα, γιατί έχουμε όλοι μας ανάγκη, στο βαρύ πένθος μας, να πορευτούμε με την ταπεινή ζεστασιά της θλίψης και την ιερή ανωνυμία του επώνυμου πόνου των πληγέντων οικογενειών μας.
Το φως της φάτνης μας, είναι για εμάς, τους κατοίκους του Μανεσίου, ζωογόνο. Είναι εκείνο το ταπεινό σπίρτο που θα φροντίζει να μη σβήνει ποτέ μέσα μας, η θέλησή μας για ένα καλύτερο αύριο και για ένα πιο αισιόδοξο μέλλον.
Κυρ Μιχάλη, κυρά Τασία, κυρά Βάσω, μπάρμπα Νίκο, πολυαγαπημένε μας Ανδρέα, η φυγή σας μας άφησε ένα μεγάλο και δυσαναπλήρωτο κενό. Αυτό το κενό δεν θα συμπληρωθεί ποτέ. Θα επουλωθεί όμως, εις δυνατόν, με τις γεννήσεις νέων ψυχών, όπως οι μικροί Χρήστος και Γιάννης. Γεννήσεις, που θα δομήσουν τις νέες γενιές μας και θα μας δώσουν δύναμη για το μέλλον.
Στο παγερό σκοτάδι του χειμώνα, η φωτεινή φάτνη μοιάζει με τη φλόγα που ζεσταίνει τις ψυχές όλων των κατοίκων. Δίνει το θετικό έναυσμα για το επερχόμενο νέο έτος, με την ευχή όλων να μας φέρει περισσότερες χαρές. Φέτος θα απουσιάζει το λαμπερό χριστουγεννιάτικο δέντρο μας. Θα απουσιάζει, γιατί τόσο φως δεν θα μπορούσαν να το αντέξουν οι ψυχές μας. Θα απουσιάζει ηθελημένα, γιατί έχουμε όλοι μας ανάγκη, στο βαρύ πένθος μας, να πορευτούμε με την ταπεινή ζεστασιά της θλίψης και την ιερή ανωνυμία του επώνυμου πόνου των πληγέντων οικογενειών μας.
Το φως της φάτνης μας, είναι για εμάς, τους κατοίκους του Μανεσίου, ζωογόνο. Είναι εκείνο το ταπεινό σπίρτο που θα φροντίζει να μη σβήνει ποτέ μέσα μας, η θέλησή μας για ένα καλύτερο αύριο και για ένα πιο αισιόδοξο μέλλον.
Τρύφωνας Μαντάς
Ο Τρύφωνας Μαντάς γεννήθηκε τον Ιούλιο του 1973 στο Μάνεσι Καλαβρύτων. Μαθήτευσε στο Γυμνάσιο και Λύκειο Καλαβρύτων. Σπούδασε οικονομικά στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών (Α.Σ.Ο.Ε.Ε. – Τμήμα : Διεθνών Ευρωπαϊκών Οικονομικών Σπουδών). Το 2004 πήρε το δίπλωμά του αποφοιτώντας από την Δημοσιογραφική Σχολή του Κέντρου Αθλητικού Ρεπορτάζ, ικανοποιώντας έτσι το αστείρευτο δημοσιογραφικό μεράκι του. Έκτοτε ασχολήθηκε με το Ραδιόφωνο (ΣΠΟΡFM ΑΘΗΝΑΣ 94,6 – ΣΠΟΡFM ΠΑΤΡΑΣ 96,3) και τον γραπτό τύπο (ΕΦΗΜΕΡΙΔΕΣ : SPORTDAY, ΣΗΜΕΡΙΝΗ, SPORTWEEK κ.α.). Από τον Ιανουάριο του 2011 είναι μέλος της Ένωσης Συντακτών Αθηναϊκού Τύπου (Ε.Σ.Α.Τ) και συνεργάζεται με έντυπα, εφημερίδες και ενημερωτικές ιστοσελίδες των Πατρών και των Καλαβρύτων.
Δεν υπάρχουν σχόλια
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.