Μικρές θυσίες...

γράφει η  Κωνσταντίνα Πορετσάνου Για το Καλλιμανοπούλειο Τι κι αν η Κατερίνα περιμένει το δέμα από την αδελφή της που δεν έρχεται,τι κ...

γράφει η Κωνσταντίνα Πορετσάνου
Για το Καλλιμανοπούλειο
Τι κι αν η Κατερίνα περιμένει το δέμα από την αδελφή της που δεν έρχεται,τι κι αν ακούει κουδούνι και τρέχει στις σκάλες να δει τον Παναγιώτη που δεν έρχεται.
Τι κι αν η Βάσω δακρυσμένη στέλνει φιλιά στην κόρη της από το τηλέφωνο.
Τι κι αν η Ελένη ανησυχεί όλη την ώρα για τα παιδιά της και τα εγγόνια της.
Τι κι αν πέθανε ο πατέρας του Χρήστου κι αυτός δεν πήγε ούτε στην κηδεία.
Κλείσαμε τις πόρτες μας στην αρχή τούτου του μήνα για την Κατερίνα,την Βάσω,την Ελένη, τον Χρήστο...για όλους εσάς τις κλείσαμε,για να περάσει όλο αυτό και να είμαστε όλοι εδώ.
Τι κι αν σταματήσαμε τα φιλιά και τις αγκαλιές και βγάζουμε την μάσκα μόνο για να πάρουμε μια καθαρή ανάσα.
Τι κι αν τα χέρια μας είναι χαρακωμένα από το πλύσιμο και τα αντισηπτικά.
Τι κι αν περιορίσαμε κι άλλο τις δραστηριότητες μας για να μην φέρουμε τον ιό κοντά σας.
Για 'σας το κάναμε.
Για την Κατερίνα,την Βάσω,την Ελένη,τον Χρήστο..
Για τις μέρες που θα'ρθουν και θα είναι όπως οι παλιές με επισκέψεις,με βόλτες και γιορτές.
Ίσως κάποιος σκεφτεί μα πόσο αλλάζει πια η καθημερινότητα αυτών των ανθρώπων;
Έτσι κι αλλιώς μέσα είναι.
Έχει λοιπόν και το μέσα την διαφορετικότητα του.
Οι μικρές χαρές κάνουν τις μέρες σας διαφορετικές,οι βόλτες στα Καλάβρυτα,οι εκδρομές που κάθε άνοιξη οργανώνουμε,οι προετοιμασίες για την Λαμπρή,οι άνθρωποι σας όταν έρχονται να σας δουν.
Τώρα ρωτάτε σχεδόν κάθε μέρα "Πάσχα θα κάνουμε;"
και κανένας μας δεν ξέρει να σας απαντήσει.
Τι κι αν είναι αβέβαιο ετούτο το μέλλον που έρχεται, εμείς θα είμαστε εδώ για σας.
Τι κι αν ακόμα τα πράγματα δεν έρθουν όπως τα θέλουμε, εμείς θα είμαστε εδώ για σας.
Εμείς θα είμαστε εδώ για σας,για να δώσουμε γενναία κι αυτόν τον αγώνα παρέα γιατί μόνο γενναία μάθατε να πολεμάτε τις αναποδιές της ζωής και μόνο γενναίοι συντρόφοι σας πρέπουν.

Κωνσταντίνα Πορετσάνου
29/3/20