Θεόδωρος Νασιώτης: Τρεις αράδες είναι αρκετές...

Για να είμαι ειλικρινής, δεν περίμενα ποτέ να απαντήσει στο Νασιώτη το Νοσοκομείο Καλαβρύτων κατηγορώντας τον για προσπάθεια απαξίωσης τ...

Για να είμαι ειλικρινής, δεν περίμενα ποτέ να απαντήσει στο Νασιώτη το Νοσοκομείο Καλαβρύτων κατηγορώντας τον για προσπάθεια απαξίωσης των υπηρεσιών που προσφέρει το Νοσοκομείο Καλαβρύτων και δημιουργία τεχνητής όξυνσης σε συνεργασία, όπως υπονοεί, με τον έντυπο τύπο της περιοχής.

Και λέω δεν το περίμενα, γιατί θα πρέπει να είναι κάποιος, τουλάχιστον, “ανεγκέφαλος” για να θελήσει να απαξιώσει το “σπίτι” του. Γιατί για όλους εμάς τους Καλαβρυτινούς το Νοσοκομείο Καλαβρύτων είναι το δεύτερο σπίτι μας και για μερικούς από εμάς (Γιώργης Γιαννέλος, Θανάσης Παπαδόπουλος, Μαρία Κανελλοπούλου, Θύμιος Βαζαίος, Λάκης Νασιώτης) κυριολεκτικά και μεταφορικά 2ο σπίτι, γιατί έτυχε κάποιος από τους γονείς μας να δούλευε εκεί. Τότε οι εργαζόμενοι δούλευαν από το πρωί μέχρι αργά το βράδυ. Έτσι όταν θέλαμε να τους δούμε, πεταγόμασταν στο Νοσοκομείο. Ιδίως όταν επρόκειτο να πληρωθούν μπας και τσιμπήσουμε κανά “πενηνταράκι”, αν και τις περισσότερες φορές παίρναμε δεκάρες. Μόνο ο Παπαδόπουλος (Δήμαρχος) δεν ξέρω με ποιον τρόπο, κατόρθωνε να μαζεύει πενηνταράκια, αλλά επειδή του άρεσαν τα κέρματα να έχουν τρύπα στη μέση, του δίναμε τις δεκάρες και παίρναμε τα πενηνταράκια. Θυμάμαι καμιά φορά την κυρά Ντίνα (τη μάνα του Γιαννέλου) να μας δίνει καμιά πατάτα, που έπαιρνε από τον κυρ Ανδρέα τον Κανελλόπουλο (τον πατέρα της Μαρίας, τ. βουλευτίνα του Σύριζα), που ήταν μάγειρας του Νοσοκομείου.

Πως θα μπορούσε λοιπόν κάποιος από εμάς και προσωπικά εγώ (που ένα μεγάλο μέρος της ιατρικής μου καριέρας το πέρασα σ’ αυτό το Νοσοκομείο), να προσπαθήσει να απαξιώσει το “σπίτι” του ή να δημιουργήσει τεχνητή όξυνση ή να αφήσει αιχμές. 

Αιχμές εναντίον ποιων και γιατί;

Δεν είμαι πολιτικάντης για να αφήνω αιχμές. Ότι έχω να πω το λέω ξεκάθαρα, φάτσα κάρτα, και όχι με μισόλογα και διφορούμενες έννοιες.

Να αφήσω αιχμές εναντίον ποιων;

Αιχμές εναντίον τη Διοίκησης του Νοσοκομείου, των γιατρών, του νοσηλευτικού προσωπικού, του διοικητικού προσωπικού; Τους γνωρίζω όλους πολύ καλά, πολλά- πολλά χρόνια, και τους έχω εκτιμήσει και σαν επιστήμονες και σαν ανθρώπους.

Δεν θα μπορούσε ποτέ να αρθρώσει λέξη εναντίον τους ο Νασιώτης, γιατί γνωρίζει από πρώτο χέρι και την επιστημονική τους κατάρτιση και την ανθρωπιά τους. Και δεν νομίζω ότι ο Νασιώτης έφερε με την δημοσίευση του άρθρου του σε δύσκολη θέση τόσο τη Διοίκηση όσο και τη Διεύθυνση του Νοσοκομείου Καλαβρύτων , όταν υποστήριζε, υποστηρίζει και θα υποστηρίζει την άποψη ότι πρέπει η Διοίκηση του Νοσοκομείου να είναι αυτόνομη και όχι ενιαία με το Αίγιο.

Ο Νασιώτης, εν προκειμένω, στο άρθρο του απλά αποτύπωσε στο χαρτί αυτά για τα οποία πριν από μερικά χρόνια τόσο οι εργαζόμενοι όσο και οι γιατροί και η τότε Διοίκηση διεκδικούσαν από την κεντρική εξουσία, βγάζοντας μαύρες σημαίες έξω από το Νοσοκομείο διαμαρτυρόμενοι για το σχέδιο συγχώνευσης με το Νοσοκομείο του Αιγίου. Τι διεκδικούσαμε τότε; Αυτόνομη Διοίκηση.

Αποτέλεσμα της συγχώνευσης.

Ο διορισμένος τότε, από το ΠΑΣΟΚ, πρόεδρος του Ενιαίου Διοικητικού Συμβουλίου απέσπασε τον διευθυντή της παθολογικής κλινικής από τα Καλάβρυτα στο Αίγιο, τον επιμελητή της παθολογικής κλινικής από τα Καλάβρυτα στο Αίγιο, τον ακτινολόγο στο Αίγιο, νοσηλεύτριες στο Αίγιο. Κι αν δεν υπήρχε τότε, σαν υποδιοικητής για το Νοσοκομείο Καλαβρύτων, ο κ. Τσάμης Γιώργος από το Κρυονέρι, θα μας είχε πάρει και τους τοίχους να τους μεταφέρει στο Αίγιο. Γιατί; Γιατί ήταν Αιγιώτης και με το σκεπτικό της ενίσχυσης του μεγαλύτερου Νοσοκομείου, στελέχωσε το Νοσοκομείο του Αιγίου αποσπώντας το δικό μας προσωπικό. Θα γινόταν ποτέ αυτό αν το Νοσοκομείο Καλαβρύτων είχε αυτόνομη Διοίκηση; Ποτέ. Ή πιστεύετε ότι σήμερα αν δοθεί, και πιστεύω ότι θα δοθεί, λόγω του ενδεχομένου νέου κύματος του κορονοϊού τον Σεπτέμβρη ιατροτεχνικός εξοπλισμός θα έρθει στα Καλάβρυτα; Ασφαλώς και όχι. Πρώτα θα εξοπλιστεί το Αίγιο και ότι περισσέψει θα έρθει κι εδώ. Ακόμα και γιατροί να διοριστούν στα Καλάβρυτα, έχει τη δυνατότητα η ενιαία Διοίκηση να τους αποσπά κατά το δοκούν στο Αίγιο για την “κάλυψη αναγκών”.

Έτσι εμείς τότε μείναμε με τις μαύρες σημαίες έξω από το Νοσοκομείο, αν και αναγκάσαμε τον τότε πρωθυπουργό Παπανδρέου να αλλάξει δρομολόγιο όταν συνόδευε τον πρωθυπουργό του Καναδά, για να μην περάσει έξω από το Νοσοκομείο και δει τις διαμαρτυρίες μας, αλλά και τον κύριο εκείνο που ήταν τότε Υπουργός Υγείας (κ. Λοβέρδο), να μας λέει παραμύθια ότι δεν θα αλλάξει τίποτα. Τον κύριο εκείνο που ερχόταν κάθε Σαββατοκύριακο για Σκι στα Καλάβρυτα και δεν πέρασε ποτέ από το Νοσοκομείο τότε που διαδηλώναμε να ρωτήσει “τι έγινε ρε παιδιά”;

Ξέρετε γιατί μιλάω έτσι, με ονόματα, και δεν μου καίγεται καρφί; Γιατί μια ζωή στηρίζω και ψηφίζω ΠΑΣΟΚ, αλλά ποτέ δεν χρησιμοποίησα την ιδεολογική μου τοποθέτηση και την ένταξη μου σε αυτό τον χώρο (όταν ήταν εξουσία) για ίδιο όφελος, προσωπικό ή των μελών της οικογενείας μου. Ούτε όταν το ΠΑΣΟΚ πήγαινε για “φούντο” άλλαξα ιδεολογικό στρατόπεδο για να είμαι με τον νικητή. Γι’ αυτό έχω το δικαίωμα να λέω τα πράγματα με το όνομά τους, να κριτικάρω, κι αν μου’ ρθει να βρίζω κιόλας γιατί και με τη δική μου ψήφο εμπιστοσύνης σε αυτούς (ψηφίζοντάς τους) έκαναν αυτό που έκαναν στο Νοσοκομείο μας. Να του στερήσουν την αυτοδιοίκησή του.

Γι’ αυτό λέω ότι δεν περίμενα να απαντήσει στο Νασιώτη το Νοσοκομείο Καλαβρύτων. Αλλά και για έναν επιπλέον λόγο. Γιατί πριν δημοσιεύσω το άρθρο αυτό, είχα επισκεφτεί τη Διεύθυνση του Νοσοκομείου και είχα αναλύσει το σκεπτικό αυτής της ενέργειας, δηλαδή την ανάγκη αυτόνομης διοίκησης του Νοσοκομείου, μέσω της υπαγωγής του στο Δήμο, που θα είχε την υψηλή εποπτεία. Αντ’ αυτού, το Νοσοκομείο απαντά με στατιστική των τελευταίων ετών.

Ηρεμήστε παιδιά. Εγώ έφυγα από το Νοσοκομείο πριν ένα χρόνο (31/12/2018). Γνωρίζω πολύ καλά την στατιστική του. Εκτός αν, στο διάστημα του ενός χρόνου που λείπω, τον Νοσοκομείο έγινε Mayo Clinic. 

Και ηρεμήστε ακόμη περισσότερο, γιατί ούτε εγώ ούτε κανένας άλλος από το Δημαρχείο θέλει να γίνει Διευθυντής ή Διοικητής στο Νοσοκομείο Καλαβρύτων. Αυτά είναι για τους νέους. Εμείς έχουμε κάνει τον κύκλο μας. Και μην προσπαθείτε πίσω από κάθε καλοπροαίρετη πρόταση (πρόταση που είχε συζητηθεί στη Περιφέρεια, όταν ήμουν Περιφερειακός Σύμβουλος, το γιατί δεν την προχώρησε ο κ. Κατσιφάρας αυτός ξέρει), να ψάχνετε να βρείτε εχθρούς, συνομωσίες και άλλα σκοτεινά πράγματα. Να βοηθήσουμε θέλουμε όλοι μας. Κι εγώ προσωπικά σαν γιατρός ακόμα περισσότερο.

Και για σας που συντάξατε το κείμενο, μια συμβουλή. Μάθετε να προστατεύετε τους νέους ανθρώπους. Έχουμε μια θαυμάσια, σε ήθος και προσόντα, Διοικήτρια του Νοσοκομείου η οποία έχει επιτελέσει στο χρόνο της, μέχρι σήμερα, θητείας της σημαντικότατο έργο. Προστατεύστε τη. Γιατί με δημοσιεύματα αυτού του τύπου την εκθέτετε. Δεν την προστατεύετε.

Και η τελευταία αράδα. Είπα τρείς αλλά έχω γράψει δεκατρείς.

Αφήστε στην άκρη το Νοσοκομείο.

Το Νοσοκομείο δεν είναι ούτε δικό μου, ούτε δικό σας, ούτε δικό τους. Είναι όλων μας. Είναι όλων αυτών που το έφτιαξαν (ομογενείς της Αμερικής) που δούλεψαν, δουλεύουν και θα δουλεύουν σ’ αυτό. Είναι όλων των κατοίκων της επαρχίας μας, των παιδιών μας, των εγγονών μας και των γενιών που θα ακολουθήσουν. Και όποιες προτάσεις πέφτουν στο τραπέζι και είναι για το καλό του, την ανάπτυξή του και την καλύτερη παροχή υπηρεσιών στους κατοίκους της επαρχίας μας, μην τις αγνοείτε. Αξιολογήστε τες και αξιοποιήστε τες αν πρέπει.

Αλλά ποτέ μα ποτέ μην χρησιμοποιείτε το Νοσοκομείο σαν αιχμή του δόρατος για πολιτικές ή δημοτικές διαμάχες. Αν το πρόβλημα σας δεν είναι αυτή κάθε αυτή η πρόταση για αυτοδιοίκηση του Νοσοκομείου, αλλά επειδή την πρόταση την έκανε ο Νασιώτης, χτυπήστε το Νασιώτη με άλλους τρόπους. Από τρωτά σημεία έχω, δόξα τω Θεώ, τόσα πολλά που μόνο για να τα μετρήσετε θα χρειαστείτε τουλάχιστον μια εβδομάδα. Διαλέξτε όποια θέλετε κι ελάτε. Κάθε πρόκληση δεκτή. Αλλά το Νοσοκομείο στην άκρη. Μακριά απ’ όλα αυτά.

Ο Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου

Θεόδωρος Κ. Νασιώτης