ΒΕΣΙΝΙ: Ένας παραδοσιακός οικισμός απαράμιλλης ομορφιάς (ΑΦΙΕΡΩΜΑ)

Στους πρόποδες του Προφήτη Ηλία του Αφροδίσιου, που είναι προέκταση του Ερυμάνθου, σε υψόμετρο μεταξύ 865-965 μέτρων, είναι χτισμένο το χωρι...

Στους πρόποδες του Προφήτη Ηλία του Αφροδίσιου, που είναι προέκταση του Ερυμάνθου, σε υψόμετρο μεταξύ 865-965 μέτρων, είναι χτισμένο το χωριό Βεσίνι. Το χωριό σήμερα έχει αναβαθμισθεί ιδιαίτερα με τα καλαίσθητα πετρόκτιστα σπίτια του, την πλατεία, τις βρύσες και τους λιθόστρωτους δρόμους του.
Πρόκειται για ένα οικισμό απαράμιλλης ομορφιάς, σε απόσταση 46 χιλιομέτρων από τα Καλάβρυτα, το οποίο έχει χαρακτηρισθεί από το 1978 παραδοσιακός οικισμός με κάθε του σπίτι να είναι φτιαγμένο με πέτρα, ξύλο και κεραμίδια.

Το φυσικό τοπίο είναι εξίσου εντυπωσιακό από γύρω από το χωριό αφού κάτω από τον ίσκιο των πελώριων βουνών υπάρχουν απέραντα δάση.
Μέσα στο χωριό υπάρχουν τρία ρέματα και πολλές πέτρινες βρύσες με νερό από τις πηγές του χωριού.
Περικυκλώνεται από διάφορες βουνοκορφές, όπως της "Αγ. Τριάδος" (υψ. 1000 μ.), "Γαρδίσιου" (υψ. 800 μ.), "Αγίου Πέτρου" (υψ. 827 μ.) και "Μεγάλης Ράχης" (υψ. 944 μ.). Έχει ωραία θέα προς τον "Σκουπέικο Κάμπο" και την κοιλάδα Τριποτάμων-Παγκρατίου. Το Βεσίνι είναι το μοναδικό χωριό της επαρχίας Καλαβρύτων που έχει ανοικτό ορίζοντα 300 μοίρες με θέα προς Ερύμανθο, Χελμό, Κυλλήνη (Ζήρεια) και σε πολλά βουνά της Αρκαδίας, ενώ από την κορυφή του βουνού του "Προφήτη Ηλία" υπάρχει ορατότητα προς την Γορτυνία, την Ηλεία, τα Καλάβρυτα και τον Κόλπο της Κυπαρισσίας.
Μέσα στο χωριό υπάρχουν ο ναός της Κοίμησης Της Θεοτόκου, η εκκλησία του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου, αλλά και τα ξωκλήσια του Αγίου Γεωργίου, του Προφήτη Ηλία και του Αγίου Ιωάννη.

Ιστορικά στοιχεία

Προεπαναστατικά το χωριό ήταν τσιφλίκι οθωμανικό. Στα 1676 χρονολογείται αφιέρωμα κατοίκου του Βεσινίου στο Μέγα Σπήλαιο. Απογράφεται από τους Βενετούς το 1700.

Κάτοικοι του Βεσινίου, όπως οι Χρ. Παπαλεξόπουλος, Αναστ. Παπαλεξόπουλος, Χρ. Πανουτσακόπουλος, Ιω. Σαληστάθης πολέμησαν στον αγώνα του 1821. Το χωριό θρήνησε νεκρούς και την περίοδο 1921-1922.

Στα 1835 αναφέρεται ο οικισμός "Vessini" να απέχει μία ώρα και 20 λεπτά δρόμο από το γειτονικό Βερσίτσι. Στα 1889 αναφέρεται ότι απείχε μία ώρα δρόμο με τα πόδια από το κεφαλοχώρι της Στρέζοβας, την έδρα του τότε Δήμου Παΐων στον οποίο ανήκε διοικητικά, ενώ το 1901 αναφέρεται ότι απείχε 17 ώρες δρόμο από την Πάτρα, οκτώ ώρες από τα Καλάβρυτα, μιάμιση ώρα από το κεφαλοχώρι της Στρέζοβας και δυόμισι ώρες από το Σοπωτό. Στα 1903 ο Χρήστος Κορύλλος αναφέρει ότι το χωριό είχε σχολείο (γραμματείο) και ότι οι γυναίκες του χωριού, όπως αυτές της Στρέζοβας, ύφαιναν όμορφα χαλιά τα οποία επωλούντο στην Πάτρα και σε άλλες αγορές.

Στα 1928 είχε μικτό δημοτικό σχολείο το οποίο στεγαζόταν σε εκκλησιαστικό κτίριο.

Διοικητική εξέλιξη

Την 20/04/1835 προσαρτάται στον τότε Δήμο Πάου. Την 01/07/1841 αποσπάται από το Δήμο Πάου και προσαρτάται στον τότε Δήμο Αροανείας. Με το ΦΕΚ 2Α της 20/01/1870 αποσπάται από τον τότε Δήμο Αροανείας και προσαρτάται στον τότε Δήμο Παΐων. Με το ΦΕΚ 256Α της 28/08/1912 αποσπάται από το Δήμο Παΐων και ορίζεται έδρα της κοινότητας Βεσινίου. Την 16/10/1940 το όνομά του διορθώθηκε από το μέχρι τότε Βεσίνη σε Βεσίνιον. Με το ΦΕΚ 71Α της 27/03/1973 αποσπάστηκε από την Κοινότητα Βεσινίου, η οποία καταργήθηκε, και προσαρτήθηκε στην νέα Κοινότητα Πάου. Με το ΦΕΚ 244Α της 04/12/1997, σύμφωνα με τη Διοικητική Μεταρρύθμιση "Καποδίστριας", προσαρτάται στο Δήμο Παΐων μέχρι το 2010 που εντάχθηκε στον "καλλικρατικό" Δήμο Καλαβρύτων (ΦΕΚ 87Α - 07/06/2010) βάσει της Διοικητικής Μεταρρύθμισης "Καλλικράτης"

Πηγές

besini.blogspot.com

Αποτελέσματα της Απογραφής Πληθυσμού-Κατοικιών 2011 που αφορούν στο Μόνιμο Πληθυσμό της Χώρας, Εφημερίδα της Κυβερνήσεως της Ελληνικής Δημοκρατίας, τχ. 2ο, φ. 3465 (28 Δεκεμβρίου 2012).

Ε.Σ.Υ.Ε. - Μόνιμος Πληθυσμός της Ελλάδος. Απογραφή 2001, Αθήνα 2004. ISBN 960-86704-8-9.

Χρήστου Π. Κορύλλου, Χωρογραφία της Ελλάδος. Α'. Νομός Αχαΐας, Εκ του Τυπογραφείου των Καταστημάτων "Ανέστη Κωνσταντινίδου", Εν Αθήναις 1903.

Ελληνική χωρογραφία: Γεωγραφία, Ιστορία, Στατιστική πληθυσμού και αποστάσεων συνταχθείσα και εκδοθείσα υπό Ιωάννου Εμμ. Νουχάκη, Έκδοσις Τρίτη, Εκδότης Σπυρίδων Κουσουλίνος, Εν Αθήναις 1901.

Νέος χωρογραφικός πίναξ. Συνταχθείς και εκδοθείς εγκρίσει του Υπουργείου των Στρατιωτικών υπό Ιωάννου Εμ. Νουχάκη ανθυπασπιστού του Πεζικού, Εκ του Τυπογραφείου του Υπουργείου των Στρατιωτικών, Εν Αθήναις 1885.

Γεώργιος Παπανδρέου, Ιστορία των Καλαβρύτων, επιμέλεια: Δημήτρης Σ. Αβραμίδης, Έκδοση της Κοινωφελούς Δημοτικής Επιχείρησης Πολιτιστικής και Κοινωνικής Ανάπτυξης και Ποιότητας Ζωής Δήμου Καλαβρύτων (ΔΕΠΑΠΟΖ), Καλάβρυτα 2011, Δεύτερη Έκδοση. ISBN 978-960-89356-3-1. (σελ. 368-369) (α' έκδοση: 1928)

Γεώργιος Παπανδρέου, Καλαβρυτινή επετηρίς: ήτοι πραγματεία περί της ιστορικής των Καλαβρύτων επαρχίας, Εκ του Τυπογραφείου των Καταστημάτων Μιχαήλ Ι. Σαλιβέρου, Εν Αθήναις 1906. (σελ. 200-202)

Επιμέλεια και φωτογραφίες Νίκος Κυριαζής

24 Φεβρουαρίου 2021