Γ.Γκαλβάς: ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΗΝ 40η ΕΠΕΤΕΙΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΔΡΥΣΗ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΚΛΕΙΤΟΡΟΛΕΥΚΑΣΙΩΝ «Ο ΧΕΛΜΟΣ»

ΑΠΟ ΤΗ ΖΩΗ ΚΑΙ ΤΗ ΔΡΑΣΗ ΤΩΝ ΚΑΛΑΒΡΥΤΙΝΩΝ ΣΥΛΛΟΓΩΝ!------ ΣΑΡΑΝΤΑ (40)ΧΡΟΝΙΑ «ΣΥΛΛΟΓΟΣ  ΚΛΕΙΤΟΡΟΛΕΥΚΑΣΙΩΝ  «Ο ΧΕΛΜΟΣ» (4 Νοεμβρ.1981 –2021!!!...

ΑΠΟ ΤΗ ΖΩΗ ΚΑΙ ΤΗ ΔΡΑΣΗ ΤΩΝ ΚΑΛΑΒΡΥΤΙΝΩΝ ΣΥΛΛΟΓΩΝ!------

ΣΑΡΑΝΤΑ (40)ΧΡΟΝΙΑ «ΣΥΛΛΟΓΟΣ  ΚΛΕΙΤΟΡΟΛΕΥΚΑΣΙΩΝ  «Ο ΧΕΛΜΟΣ» (4 Νοεμβρ.1981 –2021!!! ------ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΗ  ΣΗΜΕΡΙΝΗ  40η ΕΠΕΤΕΙΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΔΡΥΣΗ ΤΟΥ!!---- 

Ο  ιστορικός Σύλλογος Κλειτορολευκασίων της Πάτρας - «Ο ΧΕΛΜΟΣ», πραγματοποίησε πρόσφατα «εκλογο –απολογιστική» Γενική Συνέλευση, στα ιδιόκτητα Γραφεία του, στην Πάτρα, στην οποία καλέστηκα τηλεφωνικώς  να παραβρεθώ. Φυσικά ως  ένα από τα ιδρυτικά του μέλη, που έτυχε να είμαι, αλλά και ως τ. πρόεδρος του πρώτου Δ. Σ., που είχα την τιμή να διατελέσω στην τετραετία 1881-85, θεώρησα υποχρέωσή μου να ανταποκριθώ στην τηλεφωνική πρόσκληση, παρόλο  που δεν είχα ενημερωθεί για τις προηγούμενες δυο Συνελεύσεις, οι οποίες, όπως με ενημέρωσε ο αγαπητός πρόεδρος  Βασίλης Χρόνης, Βασίλης Χρόνης  είχαν προηγηθεί και ματαιώθηκαν λόγω μη ύπαρξης  απαρτίας. Εισερχόμενος στο Γραφείο  του Συλλόγου, ομολογώ πως ένιωσα τέτοια απογοήτευση, που ίσως  δεν έχω νιώσει ποτέ ξανά! Εκτός από τον πρόεδρο και τρία  ακόμη μέλη, όχι μόνο κανένα άλλο  μέλος δεν είχε προσέλθει, αλλά ούτε και οι υποψήφιοι δεν παραβρίσκονταν στον περιορισμένο χώρο  του Γραφείου!! Όπως μου εξήγησε ο πρόεδρος, λόγω της πανδημίας Covin -19, ήταν αδύνατο να διεξαχθεί η Γεν.  Συνέλευση, σύμφωνα με τα προβλεπόμενα από  το  καταστατικό, αλλά  και των οικονομικών  του Συλλόγου (αποστολή ή και δημοσίευση προσκλήσεων –ύπαρξη απαρτίας – εκλογή Εφορευτικής  Επιτροπής –  απολογισμός – μυστική ψηφοφορία κ.λ.π.) και γι αυτό αποφασίστηκε, ώστε  να μην υπάρξει και συνωστισμός, να καλούνται τηλεφωνικώς τα  μέλη να ψηφίζουν, στο  καταρτισμένο ψηφοδέλτιο και να αποχωρούν!!! Μετά τις  παραπάνω εξηγήσεις  που είχα από  τον πρόεδρος, θεώρησα σωστό, για ευνόητους λόγους  να μη συμμετέχω στην παραπάνω πρωτοφανή διαδικασία και  αφού τον ευχαρίστησα και ζήτησα  την κατανόησή του, αποχώρησα με  πολύ λυπηρά συναισθήματα. Είναι νομίζω γνωστό  ότι, επί δεκαετία περίπου,  ο παραπάνω Σύλλογος έχει  περιέλθει, δυστυχώς,  σε  κατάσταση αποσύνθεσης και αυτοδιάλυσης, λόγω της σταδιακής αποστασιοποίησης  και  μη συμμετοχής  των μελών στις εκδηλώσεις του, που και αυτές είναι ανύπαρκτες, εκτός από  μια πρωτοχρονιάτικη γιορτή, που γίνεται κάθε χρόνο, για την ανταλλαγή  ευχών  - χαιρετισμών και μια θερινή στην Κλειτορία, με τη συμμετοχή φιλοξενούμενων  εξωσυλλογικών  χορευτικών, αντί αυτού που  θα μπορούσε να έχει οργανώσει ο ίδιος ο Σύλλογος, όπως π.χ. ο «Παγκαλαβρυτινός» κ.ά! 

Με βάση και  μια προηγούμενη ενημέρωση που είχαμε  από τον  κ. Χρόνη, σε συνάντηση των διατελεσάντων προέδρων, ο Σύλλογος αδυνατεί  πλέον να εξοφλήσει και το οφειλόμενο  ΕΝΦΙΑ του Γραφείου, ενώ έχει προβεί στη διακοπή του τηλεφώνου και αυτής ακόμη της αλληλογραφίας. Αξίζει να σημειωθεί ότι, ο Σύλλογος Κλειτορολευκασίων, είναι  από τους λίγους  Συλλόγους  που διαθέτουν  ιδιόκτητα γραφεία, τα οποία  είχαν  αγοραστεί το 1984,επί προεδρίας του γράφοντος, από έσοδα εκδηλώσεων και δωρεές μελών και  φίλων του Συλλόγου, χωρίς καμιά δημοτική ή κρατική επιχορήγηση! Επειδή έτυχε, ως προανέφερα, να έχω συνδεθεί με τον παραπάνω Σύλλογο, από  της ιδρύσεώς  του, ένιωσα την ανάγκη, με αφορμή τη σημερινή 40η Επέτειο, να κάνω  μια  αναδρομή στην πορεία του Συλλόγου, για ενημέρωση των συμπατριωτών  και ιδιαίτερα των μελών που  ίδρυσαν και κράτησαν ζωντανό τον ιστορικό αυτό τον Σύλλογο, επί τόσα χρόνια. Αξίζει να σημειώσω εδώ ότι, την

περασμένη Κυριακή (31 Οκτωβρίου  ‘21),ύστερα από πρόσκληση του αγαπητού  προέδρου του  «Παγκαλαβρυτινού Συλλόγου της Πάτρας», Φώτη Παπαθεοδώρου, έτυχε να παραβρεθώ στην τελετή  Αγιασμού των Χορευτικών τμημάτων του παραπάνω δραστήριου Συλλόγου, που πραγματοποιήθηκε  , σε μια τεράστια αίθουσα, που έχει ενοικιάσει  στην Πάτρα και στη οδό Τεμπονέρα 4. 

Πλησιάζοντας στο χώρο της εκδήλωσης διέκρινα ένα πλήθος ατόμων, κύρια νέων ανθρώπων στο πεζοδρόμιο,  αλλά και εντός της αιθούσης - με όλα βέβαια τα προβλεπόμενα  μέτρα, λόγω της πανδημίας Covid 19 - που με εξέπληξαν και με προβλημάτισαν  τόσο, ώστε με ώθησαν περισσότερο να προβώ στην παρούσα αναφορά. Στην παραπάνω πετυχημένη  εκδήλωση, μεταξύ άλλων συμμετείχαν και  οι  Βουλευτές Άγγελος Τσιγκρής, Άγγελος Τσιγκρής Ιάσωνας Φωτήλας  Ιάσων Φωτήλας  και Χριστίνα Αλεξοπούλου, Αλεξοπούλου Χριστίνα καθώς και ο Πρόεδρος του Περιφερειακού Συμβουλίου Τάκης Παπαδόπουλος  Παναγιώτης-Τάκης Παπαδόπουλος, Πρόεδρος Περιφερειακού Συμβουλίου Περιφ. ΔΕ "ο  Αντιπεριφερειάρχης  Παναγιώτης Σακελαρόπουλος και η Κατερίνα Ασημακοπούλου τ. Πρόεδρος του Συλλόγου. Δεν υπάρχει  μεγαλύτερη ικανοποίηση, για όλους όσοι  έτυχε να συνδεθούμε και  με αυτόν τον ιστορικό Σύλλογο, από το να διαπιστώνουμε σήμερα, σε περίοδο μάλιστα οικονομικής  κρίσης, τόσο πετυχημένες εκδηλώσεις, με  αισιόδοξες  προοπτικές .  

Ενημερωτικά αναφέρω ότι, η όποια δική μου παρουσία και συνεργασία με τους Πολιτιστικούς Συλλόγους, ανάγεται στο 1974, όταν εγκαταστάθηκα  στην Πάτρα ως υπεύθυνος τότε της Ασφαλιστικής «ΗΛΙΟΣ», της οποίας  είχα παραχωρήσει τα γραφεία, επί αρκετά χρόνια, και για τη στέγαση - φιλοξενία των τοπικών Συλλόγων «Καλαβρυτινών», «Καστριωτών» και «Κλειτορολευκασίων», αφού σ’ αυτά γινόντουσαν οι συνεδριάσεις των Συμβουλίων  τους.  Δραστηριοποιήθηκα αρχικά στον μόνο υπάρχοντα τότε  στην Πάτρα πατριωτικό «Σύλλογο των εν Πάτραις Καλαβρυτινών» - σήμερα «Παγκαλαβρυτινό  Σύλλογο Πάτρας» - που συμπλήρωσε εφέτος  148 χρόνια ζωής, προκειμένου  να συνδράμω, με τις δυνάμεις μου, στο κοινωνικοπολιτιστικό έργο του!!  

Η δεκαετής θητεία μου, ως ταμία στο Δ. Σ. του  παραπάνω Συλλόγου, μεταξύ άλλων δραστηριοτήτων (αγορά γραφείων κ.ά.) σημαδεύτηκε και με την πραγματοποίηση στην Πάτρα το 1976, της πρώτης Παγκαλαβρυτινής Συνδιάσκεψης, με θέμα την αξιοποίηση του μυθικού Σπηλαίου «Των Λιμνών» Καστριών, που αποτελούσε  καθολικό αίτημα ολόκληρου του Νομού Αχαΐας  και  μέχρι τότε τα σχέδια αξιοποίησής του, από τους ειδικούς,  παρέμεναν  κλειδωμένα στα ντουλάπια του Ε.Ο.Τ.  Στο πλαίσιο των διαφόρων εκδηλώσεων  του Συλλόγου πραγματοποιήσαμε, τον Οκτώβριο 1976 και  την πρώτη αναγνωριστική εκδρομική επίσκεψη στο μυθικό Σπήλαιο, με δύο λεωφορεία. Η παραπάνω επίσκεψη  του αναξιοποίητου μέχρι τότε Σπηλαίου,  κατέπληξε τους συμμετέχοντες  Καλαβρυτινούς! Ως Καστριώτης, νιώθοντας  το μερίδιο της προσωπικής μου ευθύνης και  παρακινούμενος, από αρκετούς συμπατριώτες και φίλους, κουβαλώντας στο μεταξύ κάποιες εμπειρίες από επισκέψεις μου, σε άλλα Σπήλαια (Πετραλώνων Χαλκιδικής, Αλιστράτης  Σερρών , Μαρά Δράμας κ.ά.), όπου ταξίδευα λόγω της εργασίας μου,  αποφάσισα να αναλάβω στοχευόμενες  πρωτοβουλίες, για την  προώθηση αξιοποίησης του περίφημου Σπηλαίου. Μεταξύ αυτών  ήταν, εκτός από τη συνεργασία μου με όλους τους Καλαβρυτινούς Συλλόγους και φορείς, η ευαισθητοποίηση και ενεργοποίηση των απανταχού Καστριωτών, με τη δημιουργία αρχικά,  μαζί και με άλλους  του Συλλόγου  Καστριωτών Πάτρας «ΣΠΗΛΑΙΑ ΤΩΝ ΛΙΜΝΩΝ»,  και μετέπειτα του Συλλόγου  Καστριωτών Αθήνας! 

 Ο Σύλλογος Καστριωτών Πάτρας, στη δεκαετία 1980, έχοντας ως  όραμα  την ανάδειξη του Σπηλαίου, είχε αναπτύξει  μία πολύ αξιόλογη δραστηριότητα, καταφέρνοντας να οργανώνει πετυχημένες εκδηλώσεις, λόγω και της υποστήριξης που είχε από Καλαβρυτινούς  επώνυμους  και ανώνυμους συμπατριώτες, αλλά και από συμπολίτες της Πάτρας. Σε μία λοιπόν, από τις εκδηλώσεις των Καστριωτών, το Φεβρουάριο 1981, στο κέντρο  «ΡΩΜΑΤΖΑ», όπου συμμετείχαν σ’ αυτή και αρκετοί «θερμόαιμοι» Κλειτορολευκάσιοι, μέσα σε μία ατμόσφαιρα, ενθουσιασμού, κεφιού, αυθορμητισμού, ή κάτι το απερίγραπτο,  έπεσε η ιδέα για τη δημιουργία του Συλλόγου Κλειτορολευκασίων, που έγινε πραγματικότητα σαν σήμερα το 1981! 

Είναι γεγονός ότι, ο Σύλλογος Κλειτορολευκασίων, που με την πάροδο του χρόνου αφομοίωσε και τους Καστριώτες, ανέπτυξε από το ξεκίνημά του κιόλας μια αξιοζήλευτη δραστηριότητα, κατορθώνοντας όχι μόνο να συσπειρώσει όλους τους  διαμένοντες στην Πάτρα συμπατριώτες καταγόμενους από τα 18 χωριά της Κλειτορολευκασίας, αλλά έγινε αφορμή αφενός,  να βγουν από το λήθαργο και άλλοι  αδρανοποιημένοι Σύλλογοι και αφετέρου, να δημιουργηθούν  νέοι, όπως η Ομοσπονδία Συλλόγων Επαρχίας Καλαβρύτων «ΑΡΧΑΙΟΣ ΚΛΕΙΤΩΡ», η Ένωση Καλαβρυτινών Πάτρας κ.ά. που  συνέβαλαν, έστω και ανταγωνιστικά στην κοινωνική, πολιτιστική και τουριστική ανάπτυξη της προβληματικής και ξεχασμένης πρώην επαρχίας μας.  

Είναι πολύ δύσκολο γυρίζοντας κανείς πίσω να περιγράψει τα πατριωτικά συναισθήματα, την  καλή διάθεση, τον αυθορμητισμό και την ομοψυχία που κυριαρχούσαν  σε όλες τις εκδηλώσεις μας (συνελεύσεις, εκδρομές, χοροεσπερίδες κ.ά.). Υπήρξαν όμως δυστυχώς και κάποιες στιγμές, που μας προκάλεσαν  πικρίες και απογοητεύσεις. Προκλήθηκαν δυστυχώς από μεμονωμένα άτομα, για  λόγους προσωπικούς ή και πολιτικούς!!! 

Ειδικότερα στο Σύλλογο Κλειτορολευκασίων, ο σαματάς, η φασαρία και το νταβαντούρι, που ξέσπασαν στην περίοδο 1990 – 94, αποσκοπούσαν στο ποιος θα έχει το πάνω χέρι στην «εκμετάλλευση» του  Σπηλαίου «Των Λιμνών», που θεσμικά υπαγόταν στην Κοινότητα Καστριών, η οποία μάλιστα  είχε συνάψει και σύμβαση παραχώρησης με τον Ε.Ο.Τ., ενώ παράλληλα είχε την υποστήριξη και συνεργασία από το ΥΠ.ΠΟ, την πρ. Νομαρχία Αχαΐας και άλλους αρμόδιους φορείς. Αντί λοιπόν ο παραπάνω Σύλλογος, όπως αρχικά είχε αποφασιστεί, (Απόφ. Αρ.21/24 -2-1983) να ενδιαφερθεί για την προβολή και ανάδειξη του μυθικού Σπηλαίου, καθώς και των λοιπών  αξιόλογων φυσικών στοιχείων της περιοχής , όπως  π.χ. του  Αρχαίου Κλείτορα, του μυθικού  Λάδωνα, των πηγών  Αροανείου, του   ορεινού όγκου  Χελμού κ.ά., επικέντρωσε το…….. «ενδιαφέρον» του, στο  Σπήλαιο «Των Λιμνών», διεκδικώντας τη συμμετοχή 18 Κοινοτήτων της περιοχής Κλειτορολευκασίας  στην «εκμετάλλευσή  του»!  Με απλά λόγια επεδίωκε «να γίνουμε από δέκα οχτώ χωριά»!!!       

Τα αναφερόμενα συνέβησαν όταν, ύστερα από μεγάλες καθυστερήσεις, τεχνικές δυσκολίες και προβλήματα, άγονες και δυσφημιστικές  αντιπαραθέσεις, που κράτησαν περίπου τριάντα χρόνια, οι Καστριώτες είχαν κατορθώσει  να  αξιοποιήσου και να  λειτουργήσουν το περιβόητο Σπήλαιο, οργανωμένα και υποδειγματικά, αφού αυτό είχε πάρει και τον τίτλο «του καλύτερου οργανωμένου σε  λειτουργία Σπηλαίου στον Ελλαδικό  χώρο»!  

Πάντα τα ανωτέρω, τα οποία δεν ήταν αποδεκτά από την πλειοψηφία των μελών του Συλλόγου, όχι μόνο διατάραξαν τη συνοχή και την ομοψυχία που υπήρχε στο Σύλλογο, αλλά έβλαψαν σε μεγάλο βαθμό την περιοχή μας και ιδιαίτερα την Επιχείρηση Σπηλαίου. Δεν  θα ήθελα να αναφερθώ εδώ, στις άστοχες άδικες  προσωπικές επιθέσεις, που δέχτηκε ο γράφων  από συμπατριώτες επειδή, κατά επιταγή συνείδησης, ως Καστριώτης  αλλά και ως συντονιστής –πρόεδρος της  ειδικής «Νομαρχιακής Επιτροπής Αξιοποίησης Σπηλαίου Καστριών», υπήρξε σταθερά προσηλωμένος στο σοβαρότατο  έργο που είχε αναλάβει, ούτε σε κάποια αχαρακτήριστα  έγγραφα, με παραλήπτες Υπουργεία, υπηρεσίες και φορείς,  που  είδαν και το φως της δημοσιότητας, εκπλήσσοντας τους πάντες. Όλες τις παραπάνω άστοχες και άδικες ενέργειες, τις αντιμετώπισα  με αυτοσυγκράτηση, ωριμότητα και υπευθυνότητα, με γνώμονα πάντα το γενικότερο  συμφέρον του τόπου μας και βέβαια, χωρίς  να δημιουργήσω το παραμικρό πρόβλημα στο Σύλλογο. Δεν μπορώ όμως,  να μην επισημάνω εδώ ότι, οι Κλειτοτορολευκάσιοι  «για το δένδρο χάσαμε  το δάσος»!!!

Για να κατανοήσει  κανείς,  τις παραπάνω πικρές αλήθειες  αγαπητοί μου συμπατριώτες Κλειτορολευκάασιοι, δεν έχει παρά να  ρίξει  μια ματιά πίσω από τον αυχένα των Λουσών, για  να διαπιστώσει  τι γίνεται σήμερα στα Καλάβρυτα?? Εκτός από τα ιστορικά Μοναστήρια, το Φαράγγι Βουραϊκού με τον Οδοντωτό  Σιδηρόδρομο, και τον Τόπο Θυσίας, οι Καλαβρυτινοί, που αποτελούν  σημεία αναφοράς και πόλους έλξης επισκεπτών, δημιούργησαν  την Επιχείρηση Χιονοδρομικού,  – το Μουσείο Καλαβρυτινού Ολοκαυτώματος –το  Τηλεσκόπιο Αρίσταρχος,  δεκάδες ξενοδοχειακές και άλλες τουριστικές επιχειρήσεις, ενώ οι φωστήρες  του πρώην Δήμου  Κλειτορίας , παρέδωσαν στον ενιαίο Δήμο Καλαβρύτων και την  «Επιχείρηση του Σπηλαίου», αφού την μετέτρεψαν  από αμιγή σε Κοινωφελή, ώστε οι πόροι του Σπηλαίου, αντί να επενδύονται  στην παραπέρα ανάδειξη του Σπηλαίου  και για άλλα κοινωφελή έργα στην περιοχή, διασπαθίζονται  για τις πολιτιστικές  ανάγκες και τις δημόσιες σχέσεις του Δήμου. Όλα τα παραπάνω  καθιστούν  τα Καλάβρυτα πρότυπο ανάπτυξης και προόδου!!!  Ας κάνουμε, λοιπόν, καθένας μας την αυτοκριτική του,  για τα αίτια που οδήγησαν όχι μόνο στην αποσύνθεση  του  Συλλόγου Κλειτορολευκασίων, αλλά κυρίως, για την  μη ανάπτυξη και ερημοποίηση  των χωριών ολόκληρης της  νότιας περιοχής μας και ας προβληματιστούμε με σοβαρότητα και υπευθυνότητα, για τις επιλογές μας. Θα ήταν παράλειψή μου να μην  επισημάνω εδώ, χαρακτηριστικά,  ότι εξαιτίας  της διαμάχης για το Σπήλαιο Καστριών ,με βασικούς υπεύθυνους τους  διοικούντες τον Σύλλογο Κλειτορολευκασίων,στην περίοδο (1985 – 94), χάθηκε για πάντα  η μοναδική ευκαιρία που υπήρχε τότε,  να υπαχθεί η χρηματοδότηση του Ξενώνα Καστριών στον αναπτυξιακό νόμο 1262/82, με ποσοστό επιχορήγησης μέχρι 70%. Ας σημειωθεί δε ότι, για το συγκεκριμένο έργο, είχαν γίνει απαλλοτριώσεις ,  είχαν συνταχθεί και εγκριθεί μελέτες καταλληλότητας  και βιωσιμότητας  από ΕΟΤ και την Περιφέρεια και είχε επίσης ξασφαλισθεί και άτοκο δάνειο 44,8 εκατομμυρίων, από το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων, για το υπόλοιπο της επένδυσης, που το συνολικό  της ύψος ανερχόταν τότε στα 140 εκατομμύρια δρχ., ενώ  με σημερινές  τιμές αυτό έχει τριπλασιαστεί! Και διερωτάται κανείς εδώ, ποιος από τους «δοξασμένους» Κλειτορολευκάσιους , πρέπει  να πληρώσει, όχι μόνο την ανυπολόγιστη  ζημιά της «Επιχείρησης Σπηλαίου Καστριών», αλλά και της ευρύτερης  περιοχής μας,  η οποία  στερείται σύγχρονων υποδομών ανάλογων με αυτές των Καλαβρύτων??? Έτσι, λοιπόν, ο περιβόητος ξενώνας Καστριών, που ασφαλώς θα ήταν έτοιμος από το ’90 και θα λειτουργούσε  όπως και το Σπήλαιο, παραμένει σήμερα «γιαπί», στην πρόσοψη του χωριού,  με τις όποιες συνέπειες και επιπτώσεις οικονομικές, περιβαλλοντικές κ.ά. Το παράδοξο είναι ότι, ενώ οι Κλειτορολευκάσιοι σαμποτάρισαν την ολοκλήρωση του ημιτελούς ξενώνα των Καστριών, ήταν οι πρώτοι που προσέτρεξαν στην «Επιχείρηση Σπηλαίου» ,για να λάβουν οικονομική ενίσχυση για χορούς και πανηγύρια με φιλοξενούμενα  Χορευτικά. 

Οι παραπάνω επισημάνσεις μου αγαπητοί συμπατριώτες,  γίνονται χωρίς καμία  διάθεση αντιπαλότητας, αλλά προς γνώση και παραδειγματισμό, τόσο  των «ενδιαφερομένων», όσο κι εκείνων που ήρθαν ή θα  έλθουν αύριο, για να διαχειρισθούν τα έτοιμα, που « Άλλοι κεκοπίασι και άλλοι εισελύληθαν επί των κόπων αυτών»! Πρέπει να μάθουμε κάποτε να σεβόμαστε το μόχθο των άλλων και ό,τι κατορθώνουν οι φίλοι μας να μην το πετροβολάμε. Οι Επιχειρήσεις και οι Σύλλογοι δεν προοδεύουν  με πεπαλαιωμένες  αντιλήψεις, πειραματισμούς και ακατάλληλους ανθρώπους . Αναμφίβολα ζούμε σε μια παράξενη εποχή, που αμφισβητούνται οι πάντες και τα πάντα. Η πλήρης απελευθέρωση,  η αναισθησία και ανευθυνότητα, που κυριαρχούν παντού, επιχειρούν συχνά να ισοπεδώσουν και να μηδενίσουν ό,τι από τη σύγκριση φαίνεται, καλύτερο. Ευτυχώς, που υπάρχουν μερικές παρήγορες περιπτώσεις ανθρώπων, οι οποίοι με αγνό τρόπο σκέψης, με ανοιχτό μυαλό και με σεβασμό στις ανθρώπινες αξίες, κρατάνε κάποια παράθυρα  ανοικτά,  προς το φως του ήλιου. Παρόμοια περίπτωση θεωρώ αυτή  του «ΠΑΓΚΑΛΑΒΡΥΤΙΝΟΎ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΠΑΤΡΑΣ», που με το μοναδικό πολιτιστικό του έργο, έφτασε να γίνει πρεσβευτής των παραδόσεων του τόπου μας, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και στο εξωτερικό!! Δεν παραγνωρίζω ασφαλώς,  το σημαντικότατο  και πολυσχιδές έργο μικρότερων Συλλόγων όπως αυτών  των «ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ ΚΑΡΝΕΣΙΩΤΩΝ», των «ΚΑΜΕΝΙΑΝΙΤΩΝ –ΔΡΟΒΟΛΟΒΙΤΩΝ»- ,αλλά και μεγαλύτερων όπως της «ΠΑΓΚΑΛΑΒΡΥΤΙΝΗΣ ΕΝΩΣΗΣ», της «ΛΥΚΟΥΡΙΑΣ –ΧΕΛΩΝΟΣΠΗΛΙΑ», των  «ΛΕΙΒΑΡΤΖΙΝΩΝ ΑΘΗΝΑΣ», των  «ΣΚΟΤΑΝΑΙΩΝ»,κ.ά. , που κρατάνε τα  χωριά τους ζωντανά και όχι μόνο, αλλά  αποτελούν και παράδειγμα προς μίμηση!!  ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΤΟ ΣΥΛΛΟΓΟ ΚΛΕΙΤΟΡΟΛΕΥΚΑΣΙΩΝ  ΜΕ ΕΝΕΡΓΟ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΣΥΜΠΑΤΡΙΩΤΩΝ!!! Με πατριωτικά συναισθήματα και φιλικούς χαιρετισμούς!  

ΓΕΩΡΓΙΟΣ Β. ΓΚΛΑΒΑΣ