Η ασφάλιση των χιλιάδων ομογενών από την Βόρεια Ήπειρο ήταν το επίκεντρο της συζήτησης στην συνάντηση που είχε σήμερα ο πρωθυπουργός της χώρ...
Η ασφάλιση των χιλιάδων ομογενών από την Βόρεια Ήπειρο ήταν το επίκεντρο της συζήτησης στην συνάντηση που είχε σήμερα ο πρωθυπουργός της χώρας, Κυριάκος Μητσοτάκης με τον τραγουδιστή Χρήστο Μάστορα .
Ο τραγουδιστής του συγκροτήματος «Μέλισσες», ο οποίος είναι Βορειοηπειρώτης στην καταγωγή, σε ανάρτησή του στο Instagram ανέφερε ότι «μετά από δέσμευση του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη (@kyriakos_) φαίνεται να κλείνει ο κύκλος της αδικίας και να ανοίγει αυτός της ισότητας, της δικαίωσης και της αναγνώρισης. Σήμερα μετά από την κουβέντα που είχαμε πλέω σε πελάγη ευτυχίας και βουρκώνω από συγκίνηση γιατί οι φωνές βοώντων εν τη ερήμω, εισακούσθηκαν».
Ολόκληρη η ανάρτησή του
«Πριν 1 χρόνο και 9 μήνες περίπου, λίγο πριν τον «σεισμό» της πανδημίας δηλαδή, έγραψα μια οργισμένη ψηφιακή επιστολή προς την κυβέρνηση, που αφορούσε τις συντάξεις και το επίδομα απόρων των Βορειοηπειρωτών….
Μέχρι το 2010 που απέκτησα επιτέλους την πολυπόθητη ελληνική ιθαγένεια, που στο μυαλό μου ήταν κάτι που πάντα μου χρωστούσαν, στηνόμουν στην ουρά στο Αλλοδαπών στην Πέτρου Ράλλη και πάντα με έτρωγε ένα «γιατί»…
Ο τραγουδιστής του συγκροτήματος «Μέλισσες», ο οποίος είναι Βορειοηπειρώτης στην καταγωγή, σε ανάρτησή του στο Instagram ανέφερε ότι «μετά από δέσμευση του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη (@kyriakos_) φαίνεται να κλείνει ο κύκλος της αδικίας και να ανοίγει αυτός της ισότητας, της δικαίωσης και της αναγνώρισης. Σήμερα μετά από την κουβέντα που είχαμε πλέω σε πελάγη ευτυχίας και βουρκώνω από συγκίνηση γιατί οι φωνές βοώντων εν τη ερήμω, εισακούσθηκαν».
Ολόκληρη η ανάρτησή του
«Πριν 1 χρόνο και 9 μήνες περίπου, λίγο πριν τον «σεισμό» της πανδημίας δηλαδή, έγραψα μια οργισμένη ψηφιακή επιστολή προς την κυβέρνηση, που αφορούσε τις συντάξεις και το επίδομα απόρων των Βορειοηπειρωτών….
Μέχρι το 2010 που απέκτησα επιτέλους την πολυπόθητη ελληνική ιθαγένεια, που στο μυαλό μου ήταν κάτι που πάντα μου χρωστούσαν, στηνόμουν στην ουρά στο Αλλοδαπών στην Πέτρου Ράλλη και πάντα με έτρωγε ένα «γιατί»…
Δεν υπάρχουν σχόλια
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.