Με πολύ θλίψη και πόνο, μας ήρθε χθες η είδηση απώλειας, της αγαπημένης μας Ειρήνης, συζύγου του αδελφού μου Αντώνη Γκλαβά, σε ηλικία 82 ετ...
Με πολύ θλίψη και πόνο, μας ήρθε χθες η είδηση απώλειας, της αγαπημένης μας Ειρήνης, συζύγου του αδελφού μου Αντώνη Γκλαβά, σε ηλικία 82 ετών, ύστερα από διάφορα σοβαρά προβλήματα, που αντιμετώπιζε, με την υγεία της, τον τελευταίο χρόνο, στο χωριό μας Καστριά, όπου διέμενε. Η κατάστασή της επιδεινώθηκε ανεπανόρθωτα, μετά από ένα συντριπτικό κάταγμα ισχύος, που υπέστη, στο τέλος του προηγούμενου μήνα, για το οποίο μεταφέρθηκε και χειρουργήθηκε στο Γενικό Νοσοκομείο Αιγίου. Ως ευαίσθητος όμως χαρακτήρας που ήταν, δεν άντεξε τις συνέπειες του σοβαρού αυτού γεγονότος, με αποτέλεσμα να υποστεί βαρύτατο εγκεφαλικό επεισόδιο, που την καθήλωσε και την κατέβαλε ακόμη περισσότερο. Με σκοπό την υποβολή της στις επιβαλλόμενες φυσικοθεραπείες, με τις φροντίδες της οικογένειάς της, μεταφέρθηκε σε κέντρο αποκατάστασης, στην Αθήνα όπου, παρά τις προσπάθειες των γιατρών, ευρισκόμενη σε απομόνωση, και σε άγνωστο περιβάλλον, χωρίς στοιχειώδη επικοινωνία, με τα οικεία της πρόσωπα, λόγω των μέτρων του κορονοϊού άφησε την τελευταία της αναπνοή, χθες ΚΥΡΙΑΚΗ το πρωί, στο κρεβάτι του δωματίου της ολομόναχη! Η θλιβερή είδηση της απώλειάς της μας συγκλόνισε και ράγισε τις καρδιές συγγενών φίλων, συντοπιτών και όχι μόνο, γιατί ήταν ένα πολύ σεμνό και με αστείρευτη καλοσύνη άτομο, που απολάμβανε της αγάπης και της εκτίμησης της μικρής κοινωνίας που ζούσε!! Ποτέ και κανένα πρόσωπο δεν ενόχλησε, αλλά ούτε και ενοχλήθηκε, γεγονός σπάνιο στα χωριά της υπαίθρου!!! Η αγαπημένη μας Ειρήνη ήταν η μικρότερη κόρη, της πολυμελούς οικογένειας (τέσσερα κορίτσια και δύο αγόρια) του γνωστού, για τους αγώνες του, στελέχους της Εθνικής Αντίστασης Σπήλιου Τεμπέλη, δασκάλου, κυνηγημένου, από το κράτος και το παρακράτος, αφού, όπως αναφέρει ο Δ. Παλαιολογόπουλος, στο βιβλίο του «Ο εμφύλιος πόλεμος στην επαρχία Καλαβρύτων», ήταν στον τομέα της διαφώτισης και κυβερνητικός αντιπρόσωπος (νομάρχης) Αργολιδοκορινθίας, της Κυβέρνησης του Βουνού. Σκοτώθηκε ή αυτοκτόνησε, στην περιοχή του Λάδωνα, στις αρχές Απρίλη 1949, για να μην πέσει στα χέρια των καταδιοχτών του. Θα πρέπει να σημειώσουμε εδώ ότι, η Ειρήνη μας, εκτός της ορφάνιας της, του κάψιμου του σπιτιού της, της μετέπειτα απώλειας της μητέρας της, και συνέχεια της μιας αδελφής της, μέσα στον προηγούμενο χρόνο, έχασε και τρία ακόμη αδέλφια της, μαζί με τους συζύγους τους!!! Πως λοιπόν να μη λυγίσει, μετά τα παραπάνω γεγονότα, που της επιφύλαξε η ζωή?? Το 1967, παντρεύτηκε τον Αδελφό μου Αντώνη, με τον οποίο απέκτησαν δυο παιδιά, τον Βασίλη και τον Νίκο, τα οποία είχαν μια εξαιρετική πρόοδο, και τους χάρισαν δυο λαμπρές οικογένειες, με τέσσερα εγγονάκια, που αυτά ήταν και η μόνη ίσως παρηγοριά τους, μέσα στη φουρτούνα της σκληρής αγροτοκτηνοτροφικής ζωής του χωριού! Η Ειρήνη όμως δεν είχε μόνο τα δικά της παιδιά και εγγόνια, ήταν «η μάννα» πολλών μικρών και μεγάλων παιδιών και εγγονών!!! Έζησε μαζί με τους γονείς μου, στο ίδιο σπίτι και τους παρείχε αγόγγυστα, με περίσσια αγάπη και θαλπωρή όλες τις φροντίδες, στα στερνά τους χρόνια. Έζησε μέσα σε μια οικογένεια, που είχε την έφεση, να ασχολείται με τα κοινά, αφού ο πατέρας μου είχε διατελέσει πρόεδρος της Κοινότητας, σε δύο διαφορετικές περιόδους, ο αδελφός μου και σύζυγός της Αντώνης είχε, επίσης, διατελέσει πρόεδρος, την κρίσιμη οκταετία 1981 – 89, μέσα στην οποία αξιοποιήθηκε το μυθικό Σπήλαιο «Των Λιμνών» Καστριών, με την στενή, συνεχή και αδιάκοπη συνεργασία του γράφοντος. Η αείμνηστη Σπηλαιολόγος Άννα Πετροχείλου, που ασχολήθηκε, επί είκοσι έξη ολόκληρα χρόνια, με την ανάδειξη και αξιοποίηση του φυσικού αυτού μεγαλείου, στην ομιλία της κατά τα επίσημα εγκαίνια του Σπηλαίου, την 1 - Ιουνίου 1991, μεταξύ άλλων επεσήμανε: «….Τα έργα αξιοποίησης του Σπηλαίου, άρχισαν το 1981. Τις πρώτες δαπάνες διέθεσε ο Ε.Ο.Τ. και ακολούθησε η Νομαρχία Αχαΐας, ύστερα από συνεχείς, άγρυπνες και άοκνες ενέργειες του προέδρου της Κοινότητας Καστριών Αντώνη Γκλαβά, έτσι ώστε να κατορθώσει να φέρει σε πέρας όλα τα προβλήματα που παρουσιάζονταν συνεχώς. Θα πρέπει να προσθέσω ότι οι δαπάνες φιλοξενίας των τεχνικών και των ειδικών μελών της επιτροπής αξιοποίησης του σπηλαίου, κατά τις επιτόπιες συνεδριάσεις της, ήταν προσωπική του προσφορά. Το δε σπίτι του είχε μετατραπεί σε ξενοδοχείο ύπνου και φαγητού, για τους ασχολούμενους, επί μέρες στο σπήλαιο. Μια από αυτούς ήμουν κι εγώ…..»! Το αφανές όμως πρόσωπο, που φρόντιζε, με ευχαρίστηση και πάντα με το χαμόγελο στα χείλη, για την αναφερόμενη φιλοξενία, ήταν η Ειρήνη, με τη βοήθεια βέβαια, κάποιες φορές και άλλων γυναικών του χωριού μας. Θα μπορούσα να σημειώσω εδώ ότι, η Ειρήνη ήταν «η μάνα», όλων όσοι πολλοί, πέρασαν, έμειναν και ασχολήθηκαν με το Σπήλαιο, καθώς και με άλλα έργα, στο χωριό μας, όπως η εξόρυξη μαρμάρων και η διάνοιξη των εσωτερικών δρόμων, από τον αείμνηστο Λυκουριώτη επιχειρηματία Δημ. Τούζιου κ. ά.! Το χωριό μας, από χθες πενθεί! Ο Κύριος των πάντων κάλεσε κοντά του, την καλή και πολυαγαπημένη μας Ειρήνη, που πιστεύω ότι, θα την κατατάξει εκεί όπου δίκαιοι αναπαύονται, εν χώρα ζώντων. Το ήθος, η τιμιότητά της και η προσφορά της, αποτελούν μοναδικό παράδειγμα προς μίμηση. Για μας τουλάχιστον, για τα παιδιά της, για όλα τα αδέλφια της, καθώς και για τα παιδιά και εγγόνια όλων μας, θα μείνει αξέχαστη. Θα ζει πάντα στη σκέψη μας και στην καρδιά μας! «Τότε οι νεκρού πεθαίνουν, όταν τους λησμονούμε»!!! Καλό ταξίδι αγαπημένη μας, στη χορεία των Αγγέλων!! Ο Θεός να αναπαύσει την ψυχή σου και στα παιδιά σου να χαρίζει υγεία και ό τι επιθυμητό στη ζωή τους!------ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Η εξόδιος ακολουθία θα τελεστεί, αύριο Τρίτη και ώρα 11:30 στον καθεδρικό ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου Καστριών.
Δεν υπάρχουν σχόλια
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.