Τον Καλαβρυτινό ήρωα καταδροµέα Σωτήριο Τζουρά και όλους τους εκ Κορφών πεσόντες κατά τους εθνικοαπελευθερωτικούς αγώνες, τίµησαν, σήμερα ...
Ο Σωτήρης Τζουράς έπεσε στο καθήκον, κατά την επιχείρηση «ΝΙΚΗ», στις 21 Ιουλίου 1974, προσεγγίζοντας το αεροδρόµιο της Λευκωσίας, για την απόκρουση της τουρκικής εισβολής και των στρατευµάτων του Αττίλα. Από το φθινόπωρο του 2016 αναπαύεται στη γενέθλια γη καθώς, µετά τον έλεγχο DNA τα οστά του ταυτοποιήθηκαν στην Κύπρο και επέστρεψαν για την επίσηµη ταφή, µετά απο 42 χρόνια, στα Καλάβρυτα.
Η εκδήλωση µνήµης για τον ήρωα καταδροµέα περιελάµβανε την τέλεση µνηµόσυνου κατά τη Θεία Λειτουργία στον Ναό Γέννησης της Θεοτόκου Κορφών που τέλεσε ο πανοσιολογιώτατος Αρχιμανδρίτης της Ιεράς Μονής Αγίας Λαύρας και Ιεροκήρυξ της Ιεράς Μητροπόλεως Φιλάρετος Θεοδωρόπουλος.
Παρευρέθηκαν: Η οικογένειά του, ο Δήμαρχος Καλαβρύτων κ. Παπαδόπουλος, ο Αντιδήμαρχος και Πρόεδρος του Κέντρου Παιδιού Νεολαίας και Άθλησης κ. Φλογεράς, ο Περιφερειακός σύμβουλος κ. Δημήτρης Κατσικόπουλος, ο Δημοτικός Σύμβουλος κ. Μαγκαφάς, ο εκπρόσωπος του Α.Τ.Καλαβρύτων, ο Σύνδεσμος Αχαΐας Κύπρου "Αχαιών Ακτή", ο Διευθύνων Σύμβουλος, Εκτελεστικό μέλος του Οργανιοσμού Λιμένος Πατρών κ. Παναγιώτης Τσώνης, ο συμπολεμιστής του αειμνήστου Τζουρά κ. Παναγιώτης Μηλιτσόπουλος, ο Πρόεδρος της Ένωσης Θυμάτων Καλαβρυτινού Ολοκαυτώματος κ. Ερμείδης, σύσσωμος ο Πολιτιστικός Σύλλογος Κορφών, πρόεδροι Κοινοτήτων και Συλλόγων και ο Εξωραϊστικός Σύλλογος Πετσάκων, Πρόεδροι τοπικών κοινοτήτων, εκπρόσωποι συλλόγων και φορέων.
Μετά το µνηµόσυνο, στο µνηµείο πεσόντων από τις Κορφές τελέσθηκαν επιµνηµόσυνη δέηση, προσκλητήριο πεσόντων και κατάθεση στεφάνων. Oμιλία για τον ήρωα καταδροµέα εκφώνησε ο Δήμαρχος Καλαβρύτων κ. Παπαδόπουλος, ο οποίος ανέφερε:
"Η έννοια της λέξης ήρωας αναφέρεται -σ’ όλα τα λεξικά- στον άνθρωπο εκείνον που είναι εξαιρετικά γενναίος, είναι πολεμιστής και ιδεολόγος και αψηφά τον θάνατο μπροστά στην ιερή υποχρέωση της εκπλήρωσης του καθήκοντος.
Ήρωας είναι ο πατριώτης που δεν υπολογίζει τη ζωή του, που μάχεται για την πατρίδα του, υπερασπίζεται τη σημαία και τα ιδανικά της, σε βαθμό αυτοθυσίας και αυταπάρνησης.
Στα δε κείμενα της αρχαίας ελληνικής γραμματείας, αλλά και στα πιο πρόσφατα, η έννοια του ήρωα ταυτίζεται με την ανδρεία.
Ταυτίζεται με την αριστεία στη μάχη και φυσικά με την υστεροφημία.
Αυτός ο μικρός τόπος, οι Κορφές Καλαβρύτων, έχει αφήσει το δικό του βαρύ αποτύπωμα, τη σφραγίδα του, στους αγώνες της πατρίδας μας.
Έχει γεννήσει, έχει μεγαλώσει, έχει κληροδοτήσει στην Ελλάδα και στον Ελληνισμό ήρωες που η υστεροφημία τους υπηρετείται σήμερα -και θα υπηρετείται για πάντα- σ’ αυτόν εδώ το χώρο.
Στον χώρο που με σεβασμό, με συγκίνηση και περηφάνια στεκόμαστε σήμερα.
Σ’ αυτά τα μαρμάρινα μνημεία με τα χαραγμένα ονόματα της δόξας πάνω τους, με την προτομή του ήρωα καταδρομέα Σωτήρη Τζουρά για τον οποίο η Ιστορία έγραψε ότι έπεσε -στα 21 του χρόνια- υπερασπιζόμενος την μαρτυρική μας Κύπρο, εκείνον τον ταραγμένο Ιούλιο του 1974.
Κι όμως, ο Σωτήρης Τζουράς κι όλοι οι ήρωες των Κορφών, τη μνήμη των οποίων τιμούμε σήμερα, δεν χάθηκαν. Δεν σβήστηκε απ’ τη μνήμη κανενός ο ηρωισμός τους. Δεν ξεχάστηκαν η γενναιότητα, η αυτοθυσία, το παράδειγμα κι οι αγώνες τους.
Για να δικαιωθεί το μεγαλείο της φράσης που είναι χαραγμένη στο μνημείο του Σωτήρη Τζουρά. Η ίδια φράση που συναντάμε στα δοξασμένα Φυλακισμένα Μνήματα της Λευκωσίας και λέει ότι «Του ανδρειωμένου ο θάνατος, θάνατος δε λογιέται».
Και το ξέρουμε καλά αυτό εμείς εδώ στα Καλάβρυτα.
Σ’ έναν τόπο που δεν υπάρχει περίοδος της Ιστορίας, δεν υπάρχουν αγώνες για την Ελευθερία μας, για τη Δικαιοσύνη, για τα ιερά και όσια του Έθνους μας, που να μην βρέθηκαν τα Καλάβρυτα στην πρωτοπορία. Να μη δόξασαν το Έθνος και να μη δοξάστηκαν απ’ αυτό.
Αυτά είναι τα Καλάβρυτα.
Και αυτοί είναι οι ήρωες μας.
Πάντα πρώτοι και ανδρείοι στη μάχη, άριστοι, γενναιόψυχοι κι ανυποχώρητοι πολεμιστές. Ανδρειωμένοι και αθάνατοι, γιατί ο ανδρειωμένος -όπως είπαμε- δεν λυγίζει και δεν πεθαίνει ποτέ.
Χρέος δικό μας, τώρα και πάντα, είναι να κρατάμε άσβεστη και φωτεινή τη φλόγα της ιστορικής μνήμης.
Να υπηρετούμε την υστεροφημία εκείνων που βγήκαν μπροστά, εκείνων που χρωμάτισαν γαλανόλευκο τον ουρανό μας και ανέβηκαν, με το παράδειγμα τους την πιο δύσκολη στιγμή, στις κορυφές της Ιστορίας μας.
Πέρυσι, από αυτό εδώ το βήμα, είχαμε αναφερθεί στον καταδρομέα μας Σωτήρη Τζουρά και είχαμε ανατρέξει σ’ εκείνη τη νύχτα, της 21ης προς την 22α Ιουλίου 1974, όταν το αεροσκάφος στο οποίο επέβαινε, μαζί με άλλους εκπαιδευμένους καταδρομείς, κατέπεσε στην Κύπρο.
Ο Σωτήρης, λίγες μέρες νωρίτερα, είχε πάρει δεκαήμερη άδεια απ’ τη Μονάδα του και είχε βρεθεί στις Κορφές.
Είχε τότε χαράξει τ’ όνομά του σε κορμούς δέντρων και σε πέτρες εδώ κοντά.
Κάτι σαν ανομολόγητος αποχαιρετισμός, σαν τελευταίο αντίο στο χωριό και στα χώματα που ήταν σπίτι του, ήταν η αφετηρία και ο προορισμός του.
Σαν να ήξερε ότι το επώνυμο Τζουράς, δεν θα χαραχθεί ανεξίτηλο μόνο στη μνήμη μας, αλλά πολύ περισσότερο, θα μείνει για πάντα γραμμένο στις λαμπρότερες σελίδες της Ιστορίας.
Οφείλω, ωστόσο, να κάνω και μια ακόμα αναφορά.
Και να επαναλάβω ότι όσο η διεθνής κοινότητα εξακολουθεί να δείχνει ανοχή και αδράνεια στην διαρκώς συντελούμενη αδικία στην Κύπρο, στην Κύπρο της διχοτόμησης και της ατιμωρησίας της τουρκικής εισβολής, τόσο μεγαλώνει το χρέος και η ανάγκη όλων μας να επιμένουμε στην αποκατάσταση του δικαίου και να επιδιώκουμε την -χωρίς υποχωρήσεις- επάνοδο της τάξης.
Και να επιμένουμε, επίσης, στην εκπλήρωση της δικαίωσης του αγώνα των παιδιών μας.
Των φίλων μας, των αδελφών μας, των συμπατριωτών μας, των γειτόνων μας, όλων αυτών που έγιναν ονόματα χαραγμένα σε μια μαρμάρινη στήλη ή έδωσαν τη μορφή τους σε ανδριάντες αλλά δεν έπεσαν, δεν ξεχάστηκαν και δεν έφυγαν από κοντά μας.
Δεν χάθηκαν, δηλαδή.
Γιατί ο Τζουράς και όλοι οι ήρωες των Κορφών, όλοι οι ήρωες των Καλαβρύτων, κάνουν πιο φωτεινό το φως που καθημερινά βλέπουμε γύρω μας.
Κάτι σαν λυχνοστάτες που δεν ατονεί ποτέ η λάμψη τους.
Που φωτίζουν τους δρόμους όλων μας. Εμάς, των παιδιών μας και των παιδιών των παιδιών μας.
Είναι σπουδαία η σημερινή μέρα για όλο το Δήμο Καλαβρύτων.
Και απ’ τις Κορφές φεύγει ένα εξίσου σπουδαίο μήνυμα. Ένα μήνυμα που λέει ότι όποιος έδωσε τη ζωή του για την πατρίδα μας, η πατρίδα μας τον κατέταξε στο πάνθεον των ηρώων της.
Αιωνία η μνήμη των παλληκαριών.
Πάντα φωτεινός και ανέσπερος ο δρόμος που μάς δείχνουν.
Σας ευχαριστώ."
Δεν υπάρχουν σχόλια
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.