Οι Καμενιάνοι τίμησαν με λαμπρότητα τον οπλαρχηγό του 1821 Ξενοχρήστο Καμενιανίτη

Με ιδιαίτερα συναισθήματα πατριωτισμού, ιστορικού χρέους για τους ήρωες προγόνους μας, αλλά και συγκίνησης, τιμήσαμε όλοι οι φορείς των χω...

Με ιδιαίτερα συναισθήματα πατριωτισμού, ιστορικού χρέους για τους ήρωες προγόνους μας, αλλά και συγκίνησης, τιμήσαμε όλοι οι φορείς των χωριών μας σήμερα στην κεντρική πλατεία των Καμενιάνων-όπου και η προτομή του- τον ένδοξο οπλαρχηγό, στρατολόγο και εκπαιδευτή των Καλαβρυτινών αγωνιστών του 1821 Ξενοχρήστο Καμενιανίτη - Νικολόπουλο.

Ο γενναιότατος ήρωάς μας έδωσε το δικό του αίμα και αναβαπτίσθηκε στο λουτρό του αίματος των Νεομαρτύρων που με την άθλησή τους στάθηκαν ανάχωμα και κράτησαν ζωντανή την πίστη μας, τη χριστιανική μας πίστη, που πάνω εκεί στηρίχτηκε και επενδύθηκε η ιδέα και η πραγμάτωση της ελευθερίας μας μετά από τετρακόσια χρόνια τούρκικης σκλαβιάς.
Αναβαπτιζόμενοι κι εμείς στα νάματα του μεγάλου εικοσιένα, πορευόμαστε προς το αύριο με ισχυρή θέληση και δημιουργικότητα, κρατώντας όρθιο τον τόπο μας και το κανδήλι τις μνήμης αναμμένο.
Έτσι λοιπόν πραγματοποιήσαμε μία σεμνή, αλλά συνάμα λαμπρότατη και μεγαλειώδη εκδήλωση, με τρισάγιο στη μνήμη του Ξενοχρήστου, κατάθεση στεφάνων, τήρηση ενός λεπτού σιγής, ανάκρουση Εθνικού Ύμνου, και κατόπιν έγιναν ομιλίες: Από τον πρόεδρο του Συνδέσμου μας Καμενιανιτών-Δροβολοβιτών-Δεσινιωτών Καλαβρύτων και απόγονο του οπλαρχηγού Κωνσταντίνο Νικολόπουλο-Καμενιανίτη, καθώς και από τον πρόεδρο της κοινότητας Καμενιάνων Σπύρο Λάμπο, ενώ διαβάστηκαν και χαιρετισμοί που απέστειλαν ο Δήμαρχος Καλαβρύτων Αθανάσιος Παπαδόπουλος, καθώς και ο υπεύθυνος τουρισμού του Δήμου μας Λεωνίδας Βασιλόπουλος, που λόγω υποχρεώσεών τους δεν μπόρεσαν να παρευρεθούν. Ακολούθησαν απαγγελίες ποιημάτων, τιμητικές διακρίσεις σε σημαίνοντα πρόσωπα και στη συνέχεια παραδοσιακό γλέντι μέχρι τις απογευματινές ώρες.
Αξίζει να σημειωθεί ότι την εκδήλωση - πέραν των προσκεκλημένων και παρισταμένων από διάφορα μέρη– λάμπρυναν ιδιαίτερα με την παρουσία τους, ο ομοχώριός μας καθηγητής του Πανεπιστημίου της Πάτρας Δημήτριος Θεοδωρακόπουλος, και ο αρματωμένος φουστανελοφόρος μας Αθανάσιος Αναγνωστόπουλος, που διαμένει στο Γεράκι Αμαλιάδας και είναι απόγονος του Δεσινιώτη αγωνιστή του 1821 Αναγνώστη Αναγνωστόπουλου.
Παραθέτουμε κατωτέρω απόσπασμα από την αληθινά σπουδαία κεντρική ομιλία του Προέδρου του Συλλόγου μας.

ΟΜΙΛΙΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΥ ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΠΛΑΡΧΗΓΟ ΞΕΝΟΧΡΗΣΤΟ ΚΑΜΕΝΙΑΝΙΤΗ

Διακόσια χρόνια κλείνουν αγαπητοί μου από τον ηρωικό θάνατό του οπλαρχηγού μας Ξενοχρήστου, που τον τιμούμε σήμερα εδώ στους Καμενιάνους, στο χωριό που μεγάλωσε, ανδρώθηκε και δημιούργησε οικογένεια. Αλλά και το οποίο δόξασε ο ίδιος με τα κατορθώματά του.
Η γνώση της ιστορίας μας αγαπητοί μου για τον τόπο μας, αλλά και την Ελλάδα ευρύτερα, αποτελεί πολύ ουσιαστική συνιστώσα για τη διατήρηση των αξιών και των ιδανικών της γενέτειρας της δημοκρατίας και του πνεύματος.
Καθετί που συνεχίζει να συγκροτεί την ιστορική μας μνήμη, μας θυμίζει πως το αγαθό της ελευθερίας δεν χαρίζεται αλλά καταχτιέται με συνεχής αγώνες, όπως μας απέδειξαν περίτρανα οι ηρωικοί πρόγονοί μας εκείνο το μεγάλο εικοσιένα, στα Καλαβρυτινά βουνά και σ όλη την Ελλάδα.
Η Ελληνική Επανάσταση ήταν η αφετηρία της εθνικής παλιγγενεσίας, καθώς πέτυχε την ίδρυση του Ελληνικού Κράτους και συνεπώς την παρουσία της Ελλάδας, ύστερα από έκλειψη αιώνων, στον πολιτικό χάρτη του κόσμου. Ο ξεσηκωμός των υπόδουλων Ελλήνων κατά του Οθωμανού δυνάστη για ελευθερία και αυτοδιάθεση το 1821, υπήρξε το πιο σημαντικό γεγονός στην ιστορία της Νεότερης Ελλάδας. Βεβαίως η τιμή του προβαδίσματος ανήκει στα Καλάβρυτα. Στην πλειάδα αυτή των εντοπίων αγωνιστών-μεταξύ αυτών και του Ξενοχρήστου-που άδραξαν τα ευλογηθέντα υπό του Π. Π. Γερμανού όπλα στην Άγια Λαύρα (17 έως 21 Μαρτίου 1821) και απελευθέρωσαν την επαρχία Καλαβρύτων, ανάβοντας τη φλόγα της ελευθερίας σε όλη την Ελλάδα.
Οι Καμενιάνοι είχαν έντονη - πρωτοπόρα δράση σε κείνα τα γεγονότα και μάλιστα και προεπαναστατικά...Όταν ο Οπλαρχηγός Ξενοχρήστος Νικολόπουλος-μυημένος στη Φιλική Εταιρία και συμμετέχοντας στην προετοιμασία της επικείμενης εξέγερσης-το θέρος του 1820 χτύπησε στο αλώνι του στους Καμενιάνους, τον Τούρκο φοροεισπράκτορα λέγοντας την ιστορική φράση.. « Του χρόνου ούτε σύ Σπαής ούτ’ εγώ φορολογούμενος». Σε ανάμνηση αυτού του γεγονότος τοποθετήσαμε αναθηματική πλάκα στον χώρο εκείνο για να παραμένει και να θυμίζει στις επερχόμενες γενιές το λαμπερό παρελθόν του χωριού μας.
Πέρα από τα κατά καιρούς δημοσιευμένα ιστορικά στοιχεία περί του ήρωος του 1821 Ξενοχρήστου, προερχόμενα από την πλούσια σχετική βιβλιογραφία, την παράδοση, καθώς και από το σχετικό ποίημα που έχει διασωθεί από τότε και αναφέρεται στον ηρωικό θάνατό του, έχουν έρθει στο φως έγγραφα-περί του θρυλικού αυτού Καμενιανίτη αγωνιστή του 1821 Ξενοχρήστου-που υπάρχουν στο αρχείο αγωνιστών της Εθνικής Βιβλιοθήκης, και αυθεντικά αντίγραφά τους ευρίσκονται στο αρχείο της οικογενείας μας. Όπως επίσης και στο «ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ ΤΗΣ ΕΠΑΡΧΙΑΣ ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ», ανευρεθέντα υπό του συμπατριώτη μας από τον Προφήτη Ηλία, (Γκέρμπεσι) Καλαβρύτων Αθανασίου Τζώρτζη που έχει προσφέρει τεράστιο έργο στον τόπο μας και τον οποίο ευχαριστούμε κι από αυτό εδώ το βήμα.

Συγκεκριμένα, παρουσιάζουμε ένα πιστοποιητικό-που υπογράφει ο οπλαρχηγός καπετάν Γεώργιος Λεχουρίτης - με ημερομηνία 10 Νοεμβρίου 1846 και αναφέρει τα εξής: «Πιστοποιώ ο υποφαινόμενος…. Ότι ο Χρήστος Ξενοχρήστος εκ του χωρίου Καμενιάνων του δήμου Αροανείας Καλαβρύτων, άμα άρχισε ο υπέρ της ελευθερίας της πατρίδος ιερός αγών ήρπασεν τα όπλα εις τας χείρας και ως λέων έτρεξε κατά των εχθρών, παρευρέθη εις την μάχην των Καλαβρύτων, της Κερτέζης, εις Λάλα και Πούσι, εις Πουρναρόκαστρο όπου εκεί έδειξε παραδειγματική γενναιότητα πολεμών κατά των εχθρών πληγώνοντας και φονεύοντας και καταδιώκοντας τους εχθρούς, όπου και έγινε θύμα φονευθείς εις το πεδίον της μάχης, ο οποίος ήτον και αναγνωρισμένος ως αξιωματικός επικεφαλής 150 στρατιωτών. Εγκατέλειπε δε πολυάριθμον οικογένειαν, σύζυγον, έν άρρεν παιδίον και τρία θήλεα εις πολλήν μικράν ηλικίαν, λιμοκτονούντες ως σήμερα τον επιούσιον άρτον.. ». Eπίσης, υπάρχει και παρόμοιο πιστοποιητικό που υπογράφεται από τους: Ανδρέα Λόντο, Κανέλλο Δεληγιάννη, Σωτήρη Θεοχαρόπουλο και άλλους οπλαρχηγούς του αγώνα. Σ’ αυτό το έγγραφο πέρα από τους ηρωικούς αγώνες του, καταγράφεται και η ημέρα του ηρωικού θανάτου του, κατά την πολιορκία της Πάτρας, 9 Σεπτεμβρίου 1822.
Σαν κεραυνός έπεσε τότε η είδηση του θανάτου του σε όλους. Η λαϊκή μούσα ύμνησε τον θάνατό του, πράγμα που γινόταν μόνο για διακεκριμένους αγωνιστές.
Αξίζει να το ακούσουμε το ποίημα, όπως διασώθηκε και διαδόθηκε στους Καμενιάνους και το οποίο μελοποίησε και τραγουδάει ο μουσικολογιώτατος πρωθιερέας π. Χρήστος Κυριακόπουλος, εκ Περδικονερίου Γορτυνίας Αρκαδίας!!
« …. Τον Ξενοχρήστο σκότωσαν στης Πάτρας το Καστέλι/ κι έκατσαν και μαλώνανε οκτώ καπεταναίοι.. /Παιδιά μου μη μαλώνετε, παιδιά μην οχτρεβώστε./ Εγώ δεν έχω τίποτα, λίγο είμαι λαβωμένος,/ στο χέρι και στο δάκτυλο πούχα την αρραβώνα. /Μόνο πάρτε με και σύρτε με ψηλά στον Αι Θανάση./ Κόφτε κλαριά και στρώστε μου, κλαριά να με σκεπάστε,/ και στη δεξιά μου τη μεριά ν’ αφήστε παραθύρι, να μπαινοβγαίνει το πουλί, να φέρνει το χαμπέρι, /πως πολεμάν οι Έλληνες, πως πολεμάν τους Τούρκους…»
Η επιθυμία του Ξενοχρήστου-λόγω απόστασης-δεν υλοποιήθηκε για τους Καμενιάνους. Όμως ετάφη στον περίβολο ενός άλλου ιστορικού Αι Θανάση, στο χωριό Κρυσταλλόβρυση κοντά στην Πάτρα.
Το μήνυμα των αγωνιστών του εικοσιένα αγαπητοί μου, δεν ολοκληρώνεται με την εδαφική απελευθέρωση τμήματος της χώρας, αλλά συνεχίζεται με την οριοθέτηση των προσωπικών ευθυνών του καθενός μας απέναντι σε αυτή μέχρι σήμερα.
Εμείς διακόσια χρόνια μετά τον θάνατό του και είκοσι χρόνια από τα αποκαλυπτήρια της προτομής του στην κεντρική πλατεία του χωριού μας, κλίνουμε γόνυ και τιμούμε τον ήρωά μας Ξενοχρήστο, συνάμα και όλους τους αγωνιστές του εικοσιένα, προσφέροντας Αθωνικό θυμίαμα, μαζί με ευώδη - αειθαλή άνθη της Καμενιανίτικης- Καλαβρυτινής γης.
Κι επειδή ο θάνατος για την πατρίδα είναι πανηγύρι, κάνουμε κι εμείς σήμερα πανηγύρι στη μνήμη του.
Αιωνία η μνήμη στον οπλαρχηγό μας Ξενοχρήστο!!
Δόξα και τιμή!! Αθάνατος!!!