ΠΡΙΟΛΙΘΟΣ: Ο Παναγιώτης Θ. Κωστόπουλος για τον αείμνηστο Εύελπι Πέτρο Κωστόπουλο

Σε μια λιτή αλλά ουσιαστική εκδήλωση, την Κυριακή 29 Μαΐου στον Άγιο Ανδρέα Πριολίθου, τιμήθηκε η μνήμη του εύελπι Πέτρου Ν. Κωστόπουλου το...

Σε μια λιτή αλλά ουσιαστική εκδήλωση, την Κυριακή 29 Μαΐου στον Άγιο Ανδρέα Πριολίθου, τιμήθηκε η μνήμη του εύελπι Πέτρου Ν. Κωστόπουλου του ήρωα από τον Πριόλιθο που εκτελέσθηκε από τα Γερμανικά στρατευματα κατοχής την 15η Μαΐου 1942 στην Μυτιλήνη.
Με το πέρας της Θείας Λειτουργίας τελέσθηκε ιερό μνημόσυνο στην μνήμη του Πέτρου Κωστόπουλου, ιερουργούντος του γενικού Αρχιερατικού Καλαβρύτων πρ. Κωνσταντίνου Μητρόπουλου και του πρ. Δημητρίου Λιακόπουλου

Για τον ήρωα εύελπι μίλησε ο Υποστράτηγος ε.α. Νικόλαος Παναγιωτόπουλος και ο συντ. εκπαιδευτικός Παναγιώτης Κωστόπουλος, οι οποίοι μέσα σε συγκινησιακή ατμόσφαιρα μίλησαν για τις ηρωικές πράξεις, την αυταπάρνηση του και την ζωή του, μέσα από έρευνες αλλά και επισκέψεις στο τόπο όπου εκτελέσθηκε.
Παραβρέθηκε ο Δήμαρχος κος Παπαδόπουλος ο οποίος τόνισε οτι πλέον κάθε χρόνο θα τιμάται η μνήμη του και σε συνεργασία με την τοπική κοινότητα θα τοποθετηθεί τιμητική πλάκα, τονίζοντας οτι τόπος χωρίς να τιμά και να ξέρει την ιστορία του δεν νοείται.
Στην εκδήλωση παρέστησαν συγγενείς του ήρωα εύελπι, εκπρόσωποι του Στρατού και των Σωμάτων Ασφαλείας, ο Πρόεδρος της Τ.Κ.Πριολίθου κος Μπουρδής, ο Πρόεδρος Αγριδίου κος Φωτόπουλος, ο Πρόεδρος Κανδάλου κος Χρυσόπουλος, ο Πρόεδρος της Ένωσης Θυμάτων Καλαβρυτινού Ολοκαυτώματος κος Ερμείδης, το μέλος του Δ.Σ.το Δ.Μουσείου Καλαβρυτινού Ολοκαυτώματος κος Σαρδελιάνος, εκπρόσωποι συλλόγων και φορέων


Ο μ ι λ ί α
Παναγιώτη Θ. Κωστόπουλου
στο μνημόσυνο που τελέσθηκε από το Δήμο Καλαβρύτων, στον Ι. Ναό Αγίου Ανδρέου Πριολίθου, την Κυριακή 29-5-2022, για τον αείμνηστο Εύελπι Πέτρο Κωστόπουλο
-Σεβαστοί πατέρες,
-Κύριε Δήμαρχε,
-Κύριε Πρόεδρε της Τοπικής
Κοινότητας
-Στρατηγοί μας κ. Νίκο Παναγιωτόπουλε και κ. Ανδρέα Χρυσανθακόπουλε
-Κύριοι Εκπρόσωποι των Στρατιωτικών Αρχών και των Σωμάτων Ασφαλείας
-Κύριοι Πρόεδροι Τοπικών Κοινοτήτων
-Εκλεκτοί προσκεκλημένοι μας,
-Αγαπητοί συγχωριανοί,
Το ιστορικό, επιχειρησιακό και αγωνιστικό μέρος του αειμνήστου Εύελπι Πέτρου Κωστόπουλου στο σημερινό μνημόσυνο εξιστόρησε διεξοδικά ο φίλος και συγχωριανός μας στρατηγός Νίκος Παναγιωτόπουλος με το οποίο με εκάλυψε πλήρως. Εγώ θα σταθώ ευλαβώς στο συναισθηματικό, οικογενειακό και γνωστικό μέρος.
Ο αείμνηστος Πέτρος ήταν πρώτος εξάδελφος της μάνας μου Κωστοπούλου Θεοφάνης, το γένος Θεοδώρου Κοντογεώργη και δεύτερος εξάδελφος του πατέρα μου Κωστοπούλου Θεοδώρου.
Από μικρή ηλικία, ακούγοντας τις διηγήσεις και τους προβληματισμούς της μάνας μου για τις ταλαιπωρίες, τις δυσκολίες και τις αντίξοες συνθήκες κάτω από τις οποίες μεγάλωσε ο αείμνηστος Πέτρος και τη μεγάλη και αμφίδρομη αγάπη που είχαν, έβλεπα να βουρκώνουν τα μάτια της και μου έλεγε: «Παιδάκι μου, κανένας δε φρόντισε να ασχοληθεί με τον αγώνα του, τον ηρωισμό του και τον απάνθρωπο και απαίσιο θάνατό του. Εμείς σαν απλοϊκοί και αγράμματοι άνθρωποι, αποφασίσαμε με τον πατέρα σου, για να τον τιμήσουμε, να δώσουμε το όνομά του Πέτρος στο μικρότερο παιδί μας και αδελφό σας Πέτρο».
Έτσι, όταν επήλθε το πλήρωμα του χρόνου, γιατί ποτέ δεν είναι αργά, και έφτασε στα χέρια της οικογένειάς μας ένα βιβλίο του στρατηγού Νικολάου Διαμαντάκου που αναφερόταν μεταξύ άλλων και στον ηρωισμό του Πέτρου, αποφάσισα να φέρω στη μνήμη όλων μας τα ηρωικά και τολμηρά κατορθώματά του.
Κάθε άνθρωπος πρέπει να βυθίζει τη σκέψη του στο απώτερο παρελθόν, να ζει το παρόν και να σχεδιάζει το μέλλον. Έτσι τον Αύγουστο του 2013 επισκέφθηκα στη Λέσβο το χωριό Τσαμάκια από το οποίο ξεκίνησε ο Πέτρος και ποτέ δεν έφτασε στον προορισμό του, στη Μέση Ανατολή, όπου στο Κάιρο της Αιγύπτου είχε την έδρα της η εξόριστη Ελληνική Κυβέρνηση.
Στο χωριό Τσαμάκια, μου προξένησε ιδιαίτερη εντύπωση που οι τοπικοί άρχοντες, προ πολλών ετών, τίμησαν τον Πέτρο, μεταξύ και άλλων εκτελεσθέντων, με την ανέγερση αναμνηστικής στήλης.
Αφού συνέλεξα όσες πληροφορίες μπόρεσα στο χωριό Τσαμάκια, και εν συνεχεία άντλησα πληροφορίες από πολλές στρατιωτικές πηγές και μαρτυρίες συγγενών και συνομήλικων του συγχωριανών μας, το Μάιο του 2018 έγραψα ένα πόνημα για τη δράση του με τίτλο
«Εύελπις Κωστόπουλος Νικολάου Πέτρος ηρωικώς αγωνισθείς και ενδόξως τελειωθείς υπέρ πατρίδος στις 15 Μαΐου 1942».
Αυτό είναι το φυλλάδιο.
Το έστειλα ηλεκτρονικά και στο δημοσιογράφο κ. Νίκο Κυριαζή στα Καλάβρυτα και εκείνος το δημοσίευσε τόσο στην ηλεκτρονική όσο και την έντυπη εφημερίδα του. Έκτοτε το αναρτά συνεχώς μέχρι σήμερα στην επέτειο του θανάτου του, στις 15 Μαΐου. Τον ευχαριστώ θερμά.
Θεωρώ, και σεμνύνομαι για αυτό, ότι έκαμα εικονική θα λέγαμε «εκταφή», της ψυχής του ηρωικού αυτού Εύελπι, γιατί το σώμα του δεν βρέθηκε ποτέ, και πολλοί Στρατηγοί εκ των υστέρων «ως ιατροδικαστές» εντός παρενθέσεως η λέξη, έκαμαν λεπτομερέστερη εξιστόρηση τόσο των ιστορικών γεγονότων, όσο και του ηρωικού θανάτου του.
Το φυλλάδιο αυτό και φωτογραφία του, τα έβγαλα σε πολλά αντίτυπα και τα διένειμα σε όλους τους απογόνους των γονέων του.
Αείμνηστε Πέτρο, Πέτρο, Πέτρο …..
κατά την επίσκεψή μου στη Λέσβο, μάζεψα αγριολούλουδα από το φιλόξενο και μοιραίο για σένα νησί, και με βαθιά συγκίνηση και κομμένη την ανάσα, τα σκόρπισα στον αφρό την βαθυγάλανης θάλασσας του Αιγαίου μήπως κάποια ευωδία, θαυματουργικά, φτάσει στον υγρό τάφο σου, στον αφιλόξενο βυθό της όπου και αναπαύεσαι.
Τα κόκκαλά σου κείτονται εκεί και θαλασσοδέρνονται, αλλά η ψυχή σου και ειδικά σήμερα, είμαι σίγουρος, ότι φτερουγίζει αυτή τη στιγμή πάνω από τα κεφάλια μας, σαν κατάλευκη και αθώα περιστερά.
Θεωρώ τον εαυτό μου γεμάτο και ευτυχισμένο, γιατί πιστεύω ότι και η ψυχή των γονέων μου ανακουφίστηκε, αλλά και η δική σου ψυχή αγαλλίασε. Δε σε ξεχάσαμε ποτέ, και ποτέ δε θα σε ξεχάσουμε, αν και πέρασαν ογδόντα χρόνια από την αποφράδα εκείνη ημέρα!.....
Παραφράζοντας τα λόγια του μακαριστού Αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου στα τέλη της ζωής του «Άλλο είναι να μιλάς για το θάνατο και άλλο να μιλάς με το θάνατο», λέγω για την περίπτωσή σου «Άλλο να σε βρει ο θάνατος πολεμώντας και άλλο να ζητάς επίμονα το θάνατο» από υπερβολική αγάπη και ζήλο για την πατρίδα σου, Πέτρο μας. Εσύ δεν ήσουν τολμηρός, ήσουν παράτολμος, «τρελός» εντός εισαγωγικών η λέξη, για την Πατρίδα, για τις ιδέες σου.
Στη Ληξιαρχική Πράξη θανάτου σου έγραψαν: «Ετυφεκίσθη την 15ην Μαΐου 1942 παρά των Γερμανικών Αρχών, διότι εγκατέλειψε την νήσον Λέσβον, δια να προξενήσει πολεμικάς πράξεις εναντίον των γερμανικών στρατευμάτων».
Και άλλα παλικάρια από το χωριό μας έχυσαν το αίμα τους για την πατρίδα και αποτίουμε απεριόριστο φόρο τιμής και ευγνωμοσύνης.
Για αυτό, όπως μίλησα και με τον τοπικό πρόεδρο, καλό θα ήταν να ανεγερθεί μία πλάκα με τα ονόματα όλων των πεσόντων στους υπέρ Πατρίδος αγώνες και να τελείται ετήσιο μνημόσυνο.
Όμως, όπως προαναφέραμε, η περίπτωση του Εύελπι Πέτρου Κωστόπουλου είναι ιδιαίτερη και ξεχωριστή. Για αυτό εκφράζονται δημόσιοι έπαινοι και αποδίδονται εύσημα στους διοργανωτές της σημερινής εκδήλωσης.
Αξιότιμε Κύριε Δήμαρχε και αγαπητέ φίλε Θανάση, εάν η Λέσβος, προ πολλών ετών, δια των τοπικών αρχόντων της έστησε μνημείο στον τόπο εκτελέσεώς τους, κατά μείζονα λόγον, ο Δήμος Καλαβρύτων, με πρωτοβουλία της εντιμότητας και ευθυκρισίας σας, να τιμήσει τον ήρωα Πέτρο με αναμνηστική ξεχωριστή πλάκα σε περίοπτο σημείο του τόπου καταγωγής του, που είναι ο Πριόλιθος Καλαβρύτων, κάτι που δεν συνέβη μέχρι σήμερα για διαφόρους λόγους. Αυτό θα ήταν ύστατος φόρος τιμής και ευγνωμοσύνης για τον ευπατρίδη Πέτρο Κωστόπουλο
Πέτρο μας,
η βαθιά συγκίνηση και η υπερηφάνεια που νιώθουμε για σένα, μας δημιουργεί ρίγος στο σώμα και στην ψυχή. Πάντα ήσουν και θα είσαι πρότυπο για όλους μας, και η αγάπη μας για σένα θα είναι διαρκής.
Με τη θυσία σου και το παράδειγμά σου δίδαξες και θα διδάσκεις πολλές γενιές.
Αιωνία σου η μνήμη,
λαμπρό αστέρι της πατρίδας μας
και του χωριού μας