Ο Σύνδεσμος Καμενιανιτών-Δροβολοβιτών-Δεσινιωτών, ο Πρόεδρος της Τοπικής Κοινότητας Καμενιάνων και του οικισμού Δροβολοβού, καθώς και σύσσω...
Σε ανακοίνωσή του ο Σύνδεσμος Καμενιανιτών-Δροβολοβιτών-Δεσινιωτών αναφέρει:
"Ο Παλαιών Πατρών Γερμανός ήταν ιδιοφυής και ταλαντούχος κληρικός. Στη ζωή του συνδύασε τον άξιο ποιμένα με τον χαρισματικό ηγέτη.
Ήταν από τους λίγους μητροπολίτες που συνδύασαν την ενεργό συμμετοχή στον Αγώνα με τα ποιμαντικά τους καθήκοντα.
Η υπηρεσία του Γερμανού στον Αγώνα ήταν πολλαπλή, ποιμαντική, στρατιωτική, εθνική, διπλωματική και εκκλησιαστική.
Ως εθνικός ηγέτης, ο Γερμανός λυπόταν για τη διχόνοια και επιχείρησε πολλές φορές την εθνική συμφιλίωση.
Οι εκδηλώσεις τιμής και μνήμης είναι ενταγμένες στο πρόγραμμα εκδηλώσεων για τα διακοσιάχρονα απ’ την εθνική μας παλιγγενεσία, που πραγματοποιούμε με σεβασμό, αξιοπρέπεια και σεμνότητα προς εκείνους που έδωσαν τα πάντα για την ελευθερία της πατρίδας μας.
Το μήνυμα του Π.Π. Γερμανού και των αγωνιστών του εικοσιένα δεν ολοκληρώνεται με την εδαφική απελευθέρωση τμήματος της χώρας, αλλά συνεχίζεται με την οριοθέτηση των προσωπικών ευθυνών του καθενός μας απέναντι σε αυτή μέχρι σήμερα. Κι εμείς αυτές τις ευθύνες κι αυτούς τους αγώνες δεν τους απεμπολούμε δεν τους βάζουμε στη ζυγαριά."
"Ο Παλαιών Πατρών Γερμανός ήταν ιδιοφυής και ταλαντούχος κληρικός. Στη ζωή του συνδύασε τον άξιο ποιμένα με τον χαρισματικό ηγέτη.
Ήταν από τους λίγους μητροπολίτες που συνδύασαν την ενεργό συμμετοχή στον Αγώνα με τα ποιμαντικά τους καθήκοντα.
Η υπηρεσία του Γερμανού στον Αγώνα ήταν πολλαπλή, ποιμαντική, στρατιωτική, εθνική, διπλωματική και εκκλησιαστική.
Ως εθνικός ηγέτης, ο Γερμανός λυπόταν για τη διχόνοια και επιχείρησε πολλές φορές την εθνική συμφιλίωση.
Οι εκδηλώσεις τιμής και μνήμης είναι ενταγμένες στο πρόγραμμα εκδηλώσεων για τα διακοσιάχρονα απ’ την εθνική μας παλιγγενεσία, που πραγματοποιούμε με σεβασμό, αξιοπρέπεια και σεμνότητα προς εκείνους που έδωσαν τα πάντα για την ελευθερία της πατρίδας μας.
Το μήνυμα του Π.Π. Γερμανού και των αγωνιστών του εικοσιένα δεν ολοκληρώνεται με την εδαφική απελευθέρωση τμήματος της χώρας, αλλά συνεχίζεται με την οριοθέτηση των προσωπικών ευθυνών του καθενός μας απέναντι σε αυτή μέχρι σήμερα. Κι εμείς αυτές τις ευθύνες κι αυτούς τους αγώνες δεν τους απεμπολούμε δεν τους βάζουμε στη ζυγαριά."
Πανηγυρικός λόγος προς τιμήν του Π. Π. Γερμανού , στο Σπήλαιο της Παναγίας Δροβολοβού Καλαβρύτων.
Από τον Κωνσταντίνο Νικολόπουλο-Καμενιανίτη
Δροβολοβό 21 - 4 - 2023
Yψηλοί – εκλεκτοί μας προσκεκλημένοι,
Αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί, ευλαβέστατοι τιμητές της σημερινής εκδηλώσεως,
«ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ- ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ»
Με ιδιαίτερα συναισθήματα πατριωτισμού ιστορικού χρέους για τους ήρωες προγόνους μας και συγκίνησης για την συμμετοχή σας, σας καλωσορίζουμε σήμερα εδώ στον ιστορικό τούτο βράχο, και στον σπηλαιώδη ναό της Παναγίας Ζωοδόχου Πηγής Δροβολοβού. Έναν ιερό λατρευτικό χώρο από την αρχαιότητα ακόμη αλλά και μέχρι τις μέρες μας.
Παράλληλα όμως έναν χώρο ιστορικό, ένα κάστρο σμίλευσης των ιδανικών, των υπέρ πίστεως και πατρίδoς αγώνων του έθνους μας.
Έναν χώρο γεμάτο ιστορία και αγιότητα, όπου τα νωπά ακόμη βήματα των υπέρ ελευθερίας αγωνιστών της πατρίδας μας, έχουν αφήσει ανεξίτηλα τα σημάδια τους εδώ πλησίον, στις πολεμίστρες που σώζονται από το 1821, αλλά και σε αυτή την κόγχη του βράχου που γράφτηκε ένα ακόμη «ΟΧΙ» στα κατοπινά χρόνια το 1940, όταν έτεροι εχθροί επιβουλευόντουσαν την πατρίδα μας.
Έναν χώρο που μπορεί ν’ αποτελέσει το νέο ξεκίνημα, την καυτερή λάβα μιας ηφαιστειώδους έκρηξης του λαού μας για να πούμε κι εμείς ένα καινούριο «ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ» στις μέρες μας, σε κείνους που προσπαθούν να καθυποτάξουν την πατρίδα μας με οικονομικά ή άλλα μέσα.
Σ΄ αυτόν τον ιερό-λατρευτικό και ιστορικό τόπο, τιμούμε σήμερα τον εθνεγέρτη Π. Π. Γερμανό, που πρώτος ύψωσε το λάβαρο της επανάστασης στην Αγία Λαύρα και όρκισε σ αυτό τα παλληκάρια, τους δικούς μας προγόνους - αγωνιστές, με το σύνθημα «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Η ΘΑΝΑΤΟΣ». Έτσι η περιοχή των Καλαβρύτων, πρώτη απελευθερωθείσα περιοχή απ’ όλη την Ελλάδα -21 Μάρτη- 1821, απετέλεσε το σύμβολο και άναψε το φυτίλι της λευτεριάς σ όλη την Πελοπόννησο και στη συνέχεια στην υπόλοιπη Ελλάδα.
Τιμούμε ακόμη τον Π. Π. Γερμανό για τους υπέρ ελευθερίας αγώνες του, κατά τους οποίους τα χωριά μας κατείχαν πρωτεύοντα ρόλο, καθότι οι πρόγονοί μας συνδέονταν στενά μετά πολλών πρωτεργατών, αθλητών της ελευθερίας μας, αλλά και με αυτόν τον λαμπρό ιεράρχη.
Ως γνωστόν όμως κάποιοι του φέρθηκαν άπρεπα τότε και κακοπάθησε από Έλληνες, μάλιστα κάποιοι αποδομητές της ιστορίας μας έχουν παραλάβει την σκυτάλη από εκείνους και στις μέρες μας και αμφισβητούν την ιστορία μας. Εμείς όμως τους αγνοούμε και βαδίζουμε μπροστά!!
Στην ανθρωπότητα, ως γνωστόν λειτουργούν νόμοι πνευματικοί και κατ’ αυτούς, όσοι λαοί λησμονούν την ιστορία τους είναι καταδικασμένοι να εξαφανισθούν.
Σχολιάζοντες τα της Ελληνικής επαναστάσεως του 1821, παρατηρούμε μετά λύπης, ότι ακόμη δεν έχει γίνει πλήρης και αντικειμενική αποτίμηση της εργασίας και της αξίας της.
Αντίθετα μάλιστα έχει γίνει στόχος υποβάθμισης, περιθωριοποίησης και αμφισβήτησης ακόμα, εκ μέρους κάποιων δήθεν προοδευτικών και εθνομηδενιστών, στο πλαίσιο μιας ιδεολογικοπολιτικής σαλαμοποίησης.
Όμως αγαπητοί μου –η ιστορία- αξίζει να τονίσουμε μια φορά γράφεται, και δεν προσαρμόζεται σε εφήμερες αντιλήψεις και σε σύγχρονα ιδεολογικά ρεύματα.
Η Επανάσταση του 1821 είναι μεγάλος σταθμός στην πορεία του έθνους μας. Σταθμός ανεφοδιασμού ιδανικών για τις επόμενες γενιές και ειδικότερα σήμερα που συντελούνται κοσμογονικές αλλαγές και ανακατατάξεις στον ρουν της ιστορίας μας.
Η εκκλησία μας πρώτη προσέφερε αίμα για τον Ελληνικό λαό. Ολόκληρη η πατριαρχική σύναξη μαζί με τον Πατριάρχη Άγιο Γρηγόριο τον Ε΄, προσεφέρθη στο βωμό της Ελευθερίας.
Ο Άγιος Γρηγόριος Ε΄, απαγχονίστηκε απ’ τους τούρκους ως υποκινητής της εξέγερσης των Ελλήνων και συγκεκριμένα για τα γεγονότα των Καλαβρύτων.
Ο Εθνεγέρτης Π.Π. Γερμανός αναβαπτίσθηκε στο λουτρό του αίματος των Νεομαρτύρων που με την άθλησή τους στάθηκαν ανάχωμα και κράτησαν ζωντανή την πίστη μας, τη χριστιανική μας πίστη, που πάνω εκεί στηρίχτηκε και επενδύθηκε η ιδέα και η πραγμάτωση της ελευθερίας μας μετά από τετρακόσια χρόνια τούρκικης σκλαβιάς.
Μας είναι γνωστή η συμμετοχή του στη σύσκεψη της Βοστίτσας (Αιγίου) 26 Ιανουαρίου 1821, καθώς και η ορκωμοσία των αγωνιστών της περιοχής στην Αγία Λαύρα στις 17 Μαρτίου 1821, εορτή του Αγίου Αλεξίου, κατά την οποία εορτή πανηγύριζε η Μονή.
Ο πρωταθλητής τούτος της Ελευθερίας Π.Π. Γερμανός, υπέστη δυστυχώς μεγάλη δοκιμασία κατά τον εμφύλιο σπαραγμό των Ελλήνων. Με εντολή του Κωλέττη και Γκούρα, συνελήφθη τον Ιανουάριο του 1825 στη Μονή Χρυσοποδαριτίσσης Νεζερών υπό του φρουράρχου Χλουμουτσίου Γαστούνης Νικολέτου Σοφιανοπούλου Σοποτινού.
Ας δούμε όμως πως περιγράφει στ΄ απομνημονεύματά του ο γραμματέας, απομνημονευματογράφος και υπασπιστής του Θ. Κολοκοτρώνη, Φώτιος Χρυσανθόπουλος ή Φωτάκος, το από εδώ πέρασμα του Π. Π. Γερμανού και την προσωρινή φυλάκισή του εδώ στο Δροβολοβό. Στο ιστορικό τούτο σπήλαιο όπως γνωρίζουμε.
«…. Τον δε ιεράρχην Γερμανόν, αφού προηγουμένως του επήραν όλο το χρηματικόν ποσόν, τα λοιπά πολύτιμα πράγματα, ως και τα αρχιερατικά του ενδύματα όσα τυχόν είχε εκεί, και τα ζώα του ακόμη, αφού τον έδεσεν ο Νικολέτος, έπειτα τον επήρε και τον έφερε όπου αυτός ήθελε, και με όλην τη συνοδεία του έφθασε στο χωρίον Δροβολοβόν. Εκεί αφήκε τον αρχιερέα και τους στρατιώτες του να τον φυλάττουν, και αυτός επήγε εις το Σοπωτόν προς αντάμωσιν της γυναικός του, και δια να αφήσει εις το σπίτι του όλη την πλούσια αρπαγήν, την οποία άρπασε από τον αρχιερέα και την Μονήν….».
Αναφέρει επίσης ο Σπηλιάδης[3]: «Ο Γγούρας, ή ο Κωλέττης, θέλων να κακοποιήση και τον αρχιερέα Π. Πατρών, την 21 Ιανουαρίου στέλνει στρατιώτας εις τα Νεζερά και τον συλλαμβάνει και τον βιάζει να περπατήση πεζός έως την Γαστούνην, περιφρονήσας ούτω τον ιεράρχην εκείνον, όστις ύψωσε πρώτος μετά του Ζαΐμη και του Λόντου την σημαίαν της Ελευθερίας. Έπειτα τον απέλυσε κατά διαταγήν ίσως της Κυβερνήσεως…».
Tα ίδια περίπου αναφέρει και ο Ακαδημαϊκός Σπύρος Μελάς, ο οποίος παραθέτει και την μαρτυρία του αυτόπτη μάρτυρα Βερροίου, ανεψιού του- Δροβολοβίτη αγωνιστή και κατηχητή της Φιλικής Εταιρίας- Αντωνίου Τσούνη από την αδελφή του Μαρία.
Ο Καμπούρογλου, σε σύγγραμμά του (σ. 98-99) αναφέρει τα εξής: «Σχετικώς προς τη σύλληψιν και τα δεινοπαθήματα αυτού, ευτυχώς έχομεν να προσθέσωμεν νέα τινά. Εις το Ιστορικόν Αρχείον της Εθν. Βιβλιοθήκης περιεσώθη σχετική έκθεσις του Σ. Ι. Βερίου έχουσα ως εξής: Περί τα τέλη του 1825] αρχάς του χειμώνος, απέρασεν από το χωρίον καλούμενον Δροβολοτόν του Α. Τζούνη, επαρχίας Καλαβρύτων (Κυλληνίας) ο Νικολέτος Σοφιανόπουλος με ένα μέρος στρατιωτών φέρων μαζί του τον επίσκοπον Παλαιών Πατρών κύριον Γερμανόν, τον οποίον εσυνέλαβον εις ένα μοναστήριον των Νεζερών δια διαταγής του Στρατηγού Γκούρα, ως κακούργον. και ως τοιούτον τον έφερναν πεζόν εις Δροβολοτόν και τον εφύλαττον μήπως φύγη. Ο πατήρ μου και η μήτηρ μου εσέβοντο πολύ τον ειρημένον κ. Γερμανόν. δια τούτο η μήτηρ μου Μαρία, αδελφή του Α. Τζούνη, εκάθησεν όλην την νύκτα και έκαμε επίτηδες παξιμάδι δια να το δώση κρυφίως εις τον Κύριον Γερμανόν δια τον δρόμον. Ο δε πατήρ μου επιθυμούσε να δώση το άλογόν του εις τον Κύριον Γερμανόν, να υπάγη και ο ίδιος εις Δίβρην, αλλά φοβούμενος μήπως υποφέρει εις τον δρόμον από τους στρατιώτας, διότι εθεωρείτο ως αντάρτης, έκρινε εύλογον να στείλη με έως την Δίβρην, δίδοντάς με και εν γράμμα προς τον εκεί αδελφόν του Ασ. Βέριον, να περιποιηθή όπως ημπορέση τον Σ. Γερμανόν. Τέλος ανεχωρήσαμεν από το Δροβολοτόν προς το μεσημέριον και εφθάσαμεν εις την Νουσάν χωρίον της Κυλληνίας. Εις όλον το διάστημα της οδοιπορίας έβρεχεν επάνω μας χιονόνερον. Την ακόλουθον ημέραν ανεχωρήσαμεν από Δίβρην όπου εφθάσαμεν ενωρίς. Εις διάφορα μέρη του δρόμου ήτον αναγκασμένος να περιπατή πεζός ο Σ. Γερμανός, επειδή ο δρόμος ήτο χιονοσκέπαστος. Πριν αναχωρήσω από την Δίβρην επήγα να ασπασθώ την χείραν του Σ. Γερμανού. αφού μ’ έδωκε τας ευλογίας του, με είπε προς τούτοις. να ιπώ εις τους γονείς μου απείρους ευχαριστήσεις. Μετά παρέλευσιν πολλών ημερών εμάθαμεν εις το Δροβολοτόν, ότι τον υπήγον εις την Γαστούνην, όπου ήτον ο Γκούρας· εκεί έλγαν, ότι έπαθε πολλά από την κακομεταχείρησιν των Στρατιωτών. Κατ’ εκείνας τας ημέρας ω! του θαύματος! Ενώ ο κ. Σοφιανόπουλος έχαιρεν άκραν υγεία, εξεκενώθη όλον του το αίμα από λυσεντερίαν και εντός τεσσάρων ημερών απέθανε. Το αιφνίδιον τούτο συμβάν έφερε τον Γκούραν και τους Στρατιώτας εις συναίσθησιν και έπαυσαν από του να κακομεταχειρίζωνται. φοβούμενοι μήπως πάθουν τα αυτά και εκείνοι./ Σ. Ι. Βέριος».
Ο Π.Π. Γερμανός κατά την αποχώρησή του απ’ το Δροβολοβό ευλόγησε τους κατοίκους των τριών χωριών για τις φροντίδες και την αγάπη που του έδειξαν. Ο αείμνηστος ιστοριοδίφης πρωθιερέας π. Νικόλαος Παπαδόπουλος αναφέρει:
«Τούτο είναι πασίγνωστον εις τους εκεί κατοίκους, και μέχρι σήμερον φέρονται εις το στόμα των πέριξ του Δροβολοβού κατοίκων των χωρίων Δεσινού και Καμενιάνων, η ευγένεια, το ανεξίκακον και αι ευλογίαι του Γερμανού , προς τους σπεύσαντας, οπαδούς και μη του Ζαΐμη, να περιποιηθώσιν αυτόν».
Σε ανάμνηση λοιπόν και αυτού του γεγονότος, αλλά και διακατεχόμενοι επιπρόσθετα από αισθήματα σεβασμού, βαθιάς ευγνωμοσύνης, στον Π.Π. Γερμανό και σε όλους τους αγωνιστές της Ελευθερίας της πατρίδας μας, αποφασίσαμε να τιμήσουμε τον πρωταθλητή τούτου του αγώνα, εδώ στον ιστορικό-λατρευτικό αυτό χώρο, στο ένδοξο και φιλόξενο Δροβολοβό, στο χώρο της φυλάκισής του από εμφύλια στρατεύματα, ξένα όμως προς τα χωριά μας Καμενιάνοι, Δροβολοβό και Δεσινό. Μαζί με αυτόν τιμούμε και όλους τους ήρωες προγόνους μας – εντόπιους αλλά και απ’ όλη την Καλαβρυτινή πατρίδα μας και την Ελλάδα - που έδωσαν το αίμα τους για τη λευτεριά μας το 1821.
Η εκδήλωση αυτή αγαπητοί μου είναι πλέον θεσμοθετημένη και έχει αποφασιστεί να γίνεται κάθε χρόνο τέτοια μέρα για να κρατάμε ζωντανές τις συνειδήσεις των ανθρώπων για την αγαπημένη μας πατρίδα. Δεν έχει σκοπό να δημιουργήσει εμφυλιοπολεμικά συναισθήματα. Τουναντίον μάλιστα θέλει να αποτρέψει κάθε τέτοιο γεγονός στο μέλλον.
Υποκλινόμενοι σήμερα στην εικόνα της Παναγίας μας που γιορτάζουμε, αλλά και στη γαλανόλευκη που τοποθετήσαμε στην κορυφή αυτού του ιερού βράχου… σαν αιώνιο σύμβολο της αδούλωτης θέλησης των κατοίκων αυτού του τόπου…. Μεταφέρουμε μηνύματα αντίστασης του λαού μας σε κάθε επιβουλή!!
Η πραγματική αξία ενός λαού αγαπητοί μου, δεν μετριέται με το πόσους σοφούς ή ήρωες παρήγαγε, αλλά από την αναγνώριση της αξίας τους, το σεβασμό προς αυτούς και την μνήμη τους.
Κι εμείς οι Καλαβρυτινοί, οι Καμενιανίτες – Δροβολοβίτες και Δεσινιώτες, με όλους τους παρισταμένους φίλους σήμερα εδώ, τιμούμε τους αγωνιστές της ελευθερίας μας, τιμούμε κάθε υπερασπιστή των ιερών και των οσίων της φυλής των Ελλήνων, τιμούμε και δοξάζουμε τον Εθνεγέρτη Π.Π. Γερμανό.
Δόξα και τιμή σε κείνους!!
Από τον Κωνσταντίνο Νικολόπουλο-Καμενιανίτη
Δροβολοβό 21 - 4 - 2023
Yψηλοί – εκλεκτοί μας προσκεκλημένοι,
Αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί, ευλαβέστατοι τιμητές της σημερινής εκδηλώσεως,
«ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ- ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ»
Με ιδιαίτερα συναισθήματα πατριωτισμού ιστορικού χρέους για τους ήρωες προγόνους μας και συγκίνησης για την συμμετοχή σας, σας καλωσορίζουμε σήμερα εδώ στον ιστορικό τούτο βράχο, και στον σπηλαιώδη ναό της Παναγίας Ζωοδόχου Πηγής Δροβολοβού. Έναν ιερό λατρευτικό χώρο από την αρχαιότητα ακόμη αλλά και μέχρι τις μέρες μας.
Παράλληλα όμως έναν χώρο ιστορικό, ένα κάστρο σμίλευσης των ιδανικών, των υπέρ πίστεως και πατρίδoς αγώνων του έθνους μας.
Έναν χώρο γεμάτο ιστορία και αγιότητα, όπου τα νωπά ακόμη βήματα των υπέρ ελευθερίας αγωνιστών της πατρίδας μας, έχουν αφήσει ανεξίτηλα τα σημάδια τους εδώ πλησίον, στις πολεμίστρες που σώζονται από το 1821, αλλά και σε αυτή την κόγχη του βράχου που γράφτηκε ένα ακόμη «ΟΧΙ» στα κατοπινά χρόνια το 1940, όταν έτεροι εχθροί επιβουλευόντουσαν την πατρίδα μας.
Έναν χώρο που μπορεί ν’ αποτελέσει το νέο ξεκίνημα, την καυτερή λάβα μιας ηφαιστειώδους έκρηξης του λαού μας για να πούμε κι εμείς ένα καινούριο «ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ» στις μέρες μας, σε κείνους που προσπαθούν να καθυποτάξουν την πατρίδα μας με οικονομικά ή άλλα μέσα.
Σ΄ αυτόν τον ιερό-λατρευτικό και ιστορικό τόπο, τιμούμε σήμερα τον εθνεγέρτη Π. Π. Γερμανό, που πρώτος ύψωσε το λάβαρο της επανάστασης στην Αγία Λαύρα και όρκισε σ αυτό τα παλληκάρια, τους δικούς μας προγόνους - αγωνιστές, με το σύνθημα «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Η ΘΑΝΑΤΟΣ». Έτσι η περιοχή των Καλαβρύτων, πρώτη απελευθερωθείσα περιοχή απ’ όλη την Ελλάδα -21 Μάρτη- 1821, απετέλεσε το σύμβολο και άναψε το φυτίλι της λευτεριάς σ όλη την Πελοπόννησο και στη συνέχεια στην υπόλοιπη Ελλάδα.
Τιμούμε ακόμη τον Π. Π. Γερμανό για τους υπέρ ελευθερίας αγώνες του, κατά τους οποίους τα χωριά μας κατείχαν πρωτεύοντα ρόλο, καθότι οι πρόγονοί μας συνδέονταν στενά μετά πολλών πρωτεργατών, αθλητών της ελευθερίας μας, αλλά και με αυτόν τον λαμπρό ιεράρχη.
Ως γνωστόν όμως κάποιοι του φέρθηκαν άπρεπα τότε και κακοπάθησε από Έλληνες, μάλιστα κάποιοι αποδομητές της ιστορίας μας έχουν παραλάβει την σκυτάλη από εκείνους και στις μέρες μας και αμφισβητούν την ιστορία μας. Εμείς όμως τους αγνοούμε και βαδίζουμε μπροστά!!
Στην ανθρωπότητα, ως γνωστόν λειτουργούν νόμοι πνευματικοί και κατ’ αυτούς, όσοι λαοί λησμονούν την ιστορία τους είναι καταδικασμένοι να εξαφανισθούν.
Σχολιάζοντες τα της Ελληνικής επαναστάσεως του 1821, παρατηρούμε μετά λύπης, ότι ακόμη δεν έχει γίνει πλήρης και αντικειμενική αποτίμηση της εργασίας και της αξίας της.
Αντίθετα μάλιστα έχει γίνει στόχος υποβάθμισης, περιθωριοποίησης και αμφισβήτησης ακόμα, εκ μέρους κάποιων δήθεν προοδευτικών και εθνομηδενιστών, στο πλαίσιο μιας ιδεολογικοπολιτικής σαλαμοποίησης.
Όμως αγαπητοί μου –η ιστορία- αξίζει να τονίσουμε μια φορά γράφεται, και δεν προσαρμόζεται σε εφήμερες αντιλήψεις και σε σύγχρονα ιδεολογικά ρεύματα.
Η Επανάσταση του 1821 είναι μεγάλος σταθμός στην πορεία του έθνους μας. Σταθμός ανεφοδιασμού ιδανικών για τις επόμενες γενιές και ειδικότερα σήμερα που συντελούνται κοσμογονικές αλλαγές και ανακατατάξεις στον ρουν της ιστορίας μας.
Η εκκλησία μας πρώτη προσέφερε αίμα για τον Ελληνικό λαό. Ολόκληρη η πατριαρχική σύναξη μαζί με τον Πατριάρχη Άγιο Γρηγόριο τον Ε΄, προσεφέρθη στο βωμό της Ελευθερίας.
Ο Άγιος Γρηγόριος Ε΄, απαγχονίστηκε απ’ τους τούρκους ως υποκινητής της εξέγερσης των Ελλήνων και συγκεκριμένα για τα γεγονότα των Καλαβρύτων.
Ο Εθνεγέρτης Π.Π. Γερμανός αναβαπτίσθηκε στο λουτρό του αίματος των Νεομαρτύρων που με την άθλησή τους στάθηκαν ανάχωμα και κράτησαν ζωντανή την πίστη μας, τη χριστιανική μας πίστη, που πάνω εκεί στηρίχτηκε και επενδύθηκε η ιδέα και η πραγμάτωση της ελευθερίας μας μετά από τετρακόσια χρόνια τούρκικης σκλαβιάς.
Μας είναι γνωστή η συμμετοχή του στη σύσκεψη της Βοστίτσας (Αιγίου) 26 Ιανουαρίου 1821, καθώς και η ορκωμοσία των αγωνιστών της περιοχής στην Αγία Λαύρα στις 17 Μαρτίου 1821, εορτή του Αγίου Αλεξίου, κατά την οποία εορτή πανηγύριζε η Μονή.
Ο πρωταθλητής τούτος της Ελευθερίας Π.Π. Γερμανός, υπέστη δυστυχώς μεγάλη δοκιμασία κατά τον εμφύλιο σπαραγμό των Ελλήνων. Με εντολή του Κωλέττη και Γκούρα, συνελήφθη τον Ιανουάριο του 1825 στη Μονή Χρυσοποδαριτίσσης Νεζερών υπό του φρουράρχου Χλουμουτσίου Γαστούνης Νικολέτου Σοφιανοπούλου Σοποτινού.
Ας δούμε όμως πως περιγράφει στ΄ απομνημονεύματά του ο γραμματέας, απομνημονευματογράφος και υπασπιστής του Θ. Κολοκοτρώνη, Φώτιος Χρυσανθόπουλος ή Φωτάκος, το από εδώ πέρασμα του Π. Π. Γερμανού και την προσωρινή φυλάκισή του εδώ στο Δροβολοβό. Στο ιστορικό τούτο σπήλαιο όπως γνωρίζουμε.
«…. Τον δε ιεράρχην Γερμανόν, αφού προηγουμένως του επήραν όλο το χρηματικόν ποσόν, τα λοιπά πολύτιμα πράγματα, ως και τα αρχιερατικά του ενδύματα όσα τυχόν είχε εκεί, και τα ζώα του ακόμη, αφού τον έδεσεν ο Νικολέτος, έπειτα τον επήρε και τον έφερε όπου αυτός ήθελε, και με όλην τη συνοδεία του έφθασε στο χωρίον Δροβολοβόν. Εκεί αφήκε τον αρχιερέα και τους στρατιώτες του να τον φυλάττουν, και αυτός επήγε εις το Σοπωτόν προς αντάμωσιν της γυναικός του, και δια να αφήσει εις το σπίτι του όλη την πλούσια αρπαγήν, την οποία άρπασε από τον αρχιερέα και την Μονήν….».
Αναφέρει επίσης ο Σπηλιάδης[3]: «Ο Γγούρας, ή ο Κωλέττης, θέλων να κακοποιήση και τον αρχιερέα Π. Πατρών, την 21 Ιανουαρίου στέλνει στρατιώτας εις τα Νεζερά και τον συλλαμβάνει και τον βιάζει να περπατήση πεζός έως την Γαστούνην, περιφρονήσας ούτω τον ιεράρχην εκείνον, όστις ύψωσε πρώτος μετά του Ζαΐμη και του Λόντου την σημαίαν της Ελευθερίας. Έπειτα τον απέλυσε κατά διαταγήν ίσως της Κυβερνήσεως…».
Tα ίδια περίπου αναφέρει και ο Ακαδημαϊκός Σπύρος Μελάς, ο οποίος παραθέτει και την μαρτυρία του αυτόπτη μάρτυρα Βερροίου, ανεψιού του- Δροβολοβίτη αγωνιστή και κατηχητή της Φιλικής Εταιρίας- Αντωνίου Τσούνη από την αδελφή του Μαρία.
Ο Καμπούρογλου, σε σύγγραμμά του (σ. 98-99) αναφέρει τα εξής: «Σχετικώς προς τη σύλληψιν και τα δεινοπαθήματα αυτού, ευτυχώς έχομεν να προσθέσωμεν νέα τινά. Εις το Ιστορικόν Αρχείον της Εθν. Βιβλιοθήκης περιεσώθη σχετική έκθεσις του Σ. Ι. Βερίου έχουσα ως εξής: Περί τα τέλη του 1825] αρχάς του χειμώνος, απέρασεν από το χωρίον καλούμενον Δροβολοτόν του Α. Τζούνη, επαρχίας Καλαβρύτων (Κυλληνίας) ο Νικολέτος Σοφιανόπουλος με ένα μέρος στρατιωτών φέρων μαζί του τον επίσκοπον Παλαιών Πατρών κύριον Γερμανόν, τον οποίον εσυνέλαβον εις ένα μοναστήριον των Νεζερών δια διαταγής του Στρατηγού Γκούρα, ως κακούργον. και ως τοιούτον τον έφερναν πεζόν εις Δροβολοτόν και τον εφύλαττον μήπως φύγη. Ο πατήρ μου και η μήτηρ μου εσέβοντο πολύ τον ειρημένον κ. Γερμανόν. δια τούτο η μήτηρ μου Μαρία, αδελφή του Α. Τζούνη, εκάθησεν όλην την νύκτα και έκαμε επίτηδες παξιμάδι δια να το δώση κρυφίως εις τον Κύριον Γερμανόν δια τον δρόμον. Ο δε πατήρ μου επιθυμούσε να δώση το άλογόν του εις τον Κύριον Γερμανόν, να υπάγη και ο ίδιος εις Δίβρην, αλλά φοβούμενος μήπως υποφέρει εις τον δρόμον από τους στρατιώτας, διότι εθεωρείτο ως αντάρτης, έκρινε εύλογον να στείλη με έως την Δίβρην, δίδοντάς με και εν γράμμα προς τον εκεί αδελφόν του Ασ. Βέριον, να περιποιηθή όπως ημπορέση τον Σ. Γερμανόν. Τέλος ανεχωρήσαμεν από το Δροβολοτόν προς το μεσημέριον και εφθάσαμεν εις την Νουσάν χωρίον της Κυλληνίας. Εις όλον το διάστημα της οδοιπορίας έβρεχεν επάνω μας χιονόνερον. Την ακόλουθον ημέραν ανεχωρήσαμεν από Δίβρην όπου εφθάσαμεν ενωρίς. Εις διάφορα μέρη του δρόμου ήτον αναγκασμένος να περιπατή πεζός ο Σ. Γερμανός, επειδή ο δρόμος ήτο χιονοσκέπαστος. Πριν αναχωρήσω από την Δίβρην επήγα να ασπασθώ την χείραν του Σ. Γερμανού. αφού μ’ έδωκε τας ευλογίας του, με είπε προς τούτοις. να ιπώ εις τους γονείς μου απείρους ευχαριστήσεις. Μετά παρέλευσιν πολλών ημερών εμάθαμεν εις το Δροβολοτόν, ότι τον υπήγον εις την Γαστούνην, όπου ήτον ο Γκούρας· εκεί έλγαν, ότι έπαθε πολλά από την κακομεταχείρησιν των Στρατιωτών. Κατ’ εκείνας τας ημέρας ω! του θαύματος! Ενώ ο κ. Σοφιανόπουλος έχαιρεν άκραν υγεία, εξεκενώθη όλον του το αίμα από λυσεντερίαν και εντός τεσσάρων ημερών απέθανε. Το αιφνίδιον τούτο συμβάν έφερε τον Γκούραν και τους Στρατιώτας εις συναίσθησιν και έπαυσαν από του να κακομεταχειρίζωνται. φοβούμενοι μήπως πάθουν τα αυτά και εκείνοι./ Σ. Ι. Βέριος».
Ο Π.Π. Γερμανός κατά την αποχώρησή του απ’ το Δροβολοβό ευλόγησε τους κατοίκους των τριών χωριών για τις φροντίδες και την αγάπη που του έδειξαν. Ο αείμνηστος ιστοριοδίφης πρωθιερέας π. Νικόλαος Παπαδόπουλος αναφέρει:
«Τούτο είναι πασίγνωστον εις τους εκεί κατοίκους, και μέχρι σήμερον φέρονται εις το στόμα των πέριξ του Δροβολοβού κατοίκων των χωρίων Δεσινού και Καμενιάνων, η ευγένεια, το ανεξίκακον και αι ευλογίαι του Γερμανού , προς τους σπεύσαντας, οπαδούς και μη του Ζαΐμη, να περιποιηθώσιν αυτόν».
Σε ανάμνηση λοιπόν και αυτού του γεγονότος, αλλά και διακατεχόμενοι επιπρόσθετα από αισθήματα σεβασμού, βαθιάς ευγνωμοσύνης, στον Π.Π. Γερμανό και σε όλους τους αγωνιστές της Ελευθερίας της πατρίδας μας, αποφασίσαμε να τιμήσουμε τον πρωταθλητή τούτου του αγώνα, εδώ στον ιστορικό-λατρευτικό αυτό χώρο, στο ένδοξο και φιλόξενο Δροβολοβό, στο χώρο της φυλάκισής του από εμφύλια στρατεύματα, ξένα όμως προς τα χωριά μας Καμενιάνοι, Δροβολοβό και Δεσινό. Μαζί με αυτόν τιμούμε και όλους τους ήρωες προγόνους μας – εντόπιους αλλά και απ’ όλη την Καλαβρυτινή πατρίδα μας και την Ελλάδα - που έδωσαν το αίμα τους για τη λευτεριά μας το 1821.
Η εκδήλωση αυτή αγαπητοί μου είναι πλέον θεσμοθετημένη και έχει αποφασιστεί να γίνεται κάθε χρόνο τέτοια μέρα για να κρατάμε ζωντανές τις συνειδήσεις των ανθρώπων για την αγαπημένη μας πατρίδα. Δεν έχει σκοπό να δημιουργήσει εμφυλιοπολεμικά συναισθήματα. Τουναντίον μάλιστα θέλει να αποτρέψει κάθε τέτοιο γεγονός στο μέλλον.
Υποκλινόμενοι σήμερα στην εικόνα της Παναγίας μας που γιορτάζουμε, αλλά και στη γαλανόλευκη που τοποθετήσαμε στην κορυφή αυτού του ιερού βράχου… σαν αιώνιο σύμβολο της αδούλωτης θέλησης των κατοίκων αυτού του τόπου…. Μεταφέρουμε μηνύματα αντίστασης του λαού μας σε κάθε επιβουλή!!
Η πραγματική αξία ενός λαού αγαπητοί μου, δεν μετριέται με το πόσους σοφούς ή ήρωες παρήγαγε, αλλά από την αναγνώριση της αξίας τους, το σεβασμό προς αυτούς και την μνήμη τους.
Κι εμείς οι Καλαβρυτινοί, οι Καμενιανίτες – Δροβολοβίτες και Δεσινιώτες, με όλους τους παρισταμένους φίλους σήμερα εδώ, τιμούμε τους αγωνιστές της ελευθερίας μας, τιμούμε κάθε υπερασπιστή των ιερών και των οσίων της φυλής των Ελλήνων, τιμούμε και δοξάζουμε τον Εθνεγέρτη Π.Π. Γερμανό.
Δόξα και τιμή σε κείνους!!
Δεν υπάρχουν σχόλια
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.