Ο Δήμος Καλαβρύτων και η Ένωση Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών τίμησαν το σαββατοκύριακο που πέρασε τη μνήμη του δημοσιογράφου, πολιτι...
Ο Δήμος Καλαβρύτων και η Ένωση Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών τίμησαν το σαββατοκύριακο που πέρασε τη μνήμη του δημοσιογράφου, πολιτικού, λογοτέχνη και αγωνιστή της Εθνικής Αντίστασης Ηρακλή Πετιμεζά, ακριβώς 25 χρόνια μετά το θάνατο του, μ’ ένα διήμερο εκδηλώσεων στα Καλάβρυτα παρουσία αντιπροσωπείας της ΕΣΗΕΑ μ’ επικεφαλής την Πρόεδρο της Ένωσης Μαρίας Αντωνιάδου αλλά και παρουσία Προέδρων άλλων δημοσιογραφικών Ενώσεων.
Το Σάββατο οι εκδηλώσεις ξεκίνησαν το βράδυ με προβολή βίντεο για τον Ηρακλή Πετιμεζά και χαιρετισμούς απ’ τον Δήμαρχο Καλαβρύτων Θανάση Παπαδόπουλο, την Πρόεδρο της ΕΣΗΕΑ και τον Αντώνη Πετμεζά, ανιψιό του Ηρακλή Πετιμεζά.
Στη συνέχεια ακολούθησε η απονομή βραβείων -απ’ την ΕΣΗΕΑ και το Μορφωτικό της ίδρυμα- σε έξι αριστούχους απόφοιτους του Γενικού και Τεχνικού -Επαγγελματικού Λυκείου Καλαβρύτων, απ’ την Πρόεδρο της ΕΣΗΕΑ Μαρία Αντωνιάδου, τον Αντιπρόεδρο της Ένωσης Γιώργο Γαβαλά, τον Δήμαρχο Καλαβρύτων, τον κ. Αντώνη Πετμεζά, τον Πρόεδρο της Ένωσης Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Πελοποννήσου-Ηπείρου-Νήσων (ΕΣΗΕΠΗΝ) Κυριάκο Κορτέση και τον Πρόεδρο της Ένωσης Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Θεσσαλίας-Στερεάς Ελλάδας-Εύβοιας Γιώργο Τσιγκλιφύση ενώ στην εκδήλωση παρέστη και ο Πρόεδρος του Μουσείου Τύπου της ΕΣΗΕΠΗΝ Μιχάλης Βασιλάκης.
Οι μαθητές που βραβεύθηκαν ήταν οι Μαρία Ρέλλου, Ηρακλής Ντάνος, Ελευθερία Γκράμμη, Άννα Σμπιλή, Μαρία Παναγοπούλου και Ελένη-Άννα Καυγά.
Ακολούθησε Μουσική Βραδιά με έντεχνη και παραδοσιακή μουσική στην οποία συμμετείχαν η Αναστασία και η Ηλιάνα Φεργαδιώτη, ο Αναστάσης Παπασταθόπουλος, ο Χάρης Καψοκέφαλος, ο Αντώνης Γκινοσάτης, ο Νίκος Γεωργακόπουλος και ο Δημήτρης Ζήσιμος.
Στον σύντομο χαιρετισμό του ο Δήμαρχος Καλαβρύτων Θανάσης Παπαδόπουλος, μεταξύ άλλων, επεσήμανε ότι «ο Ηρακλής Πετιμεζάς ήταν άξιος συνεχιστής μιας άξιας και ιστορικής οικογένειας. Άξιος σε ό,τι κι αν αποφάσισε να κάνει. Αλλά και σε ό,τι οι συνθήκες τον κάλεσαν ή τον υποχρέωσαν να κάνει. Η δε Ιστορία τον έχει ήδη δικαιώσει. Τον έχει ήδη κατατάξει στο πάνθεον των ηρώων μας».
Και υπογράμμισε: «Όσοι έζησαν τον Ηρακλή Πετιμεζά μέχρι το τέλος της ζωής του, σ’ όλες τις μαρτυρίες τους, μιλούν για έναν άνθρωπο με ακέραιη σκέψη. Με διαρκή την αγωνία του για την πορεία και το μέλλον του τόπου. Έναν αληθινό ευπατρίδη της Δημοσιογραφίας που τίμησε με τη στάση, τη διαδρομή, την ευγένεια και τη μόρφωση του το δημοσιογραφικό λειτούργημα και τιμήθηκε απ’ αυτό. Αλλά κι έναν ευπατρίδη της Πολιτικής. Τον Υπουργό Τύπου στην μεταπολεμική κυβέρνηση Σοφούλη. Τον πρώτο Διευθυντή του Εθνικού Ιδρύματος Ραδιοφωνίας το 1945, τον άνθρωπο που συμπαραστάθηκε στον Τύπο και στους δημοσιογράφους σε καιρούς πολύ δύσκολους και σε δίσεκτα χρόνια».
Ο Ηρακλής Πετιμεζάς ήταν γόνος της μεγάλης οικογένειας των Αγωνιστών του 1821. Γεννήθηκε το 1903. Συμμετείχε ενεργά στην Εθνική Αντίσταση. Ήταν ιδρυτικό μέλος του ΕΔΕΣ. Το 1942 συγκρότησε την ομάδα «Νικήτας». Τον Μάρτιο του 1944 συνελήφθη και βασανίστηκε απ’ τις δυνάμεις Κατοχής. Μετά την απελευθέρωση τοποθετήθηκε πρώτος Γενικός Διευθυντής του Ελληνικού Ιδρύματος Ραδιοφωνίας, ενώ από τις 22 Νοεμβρίου 1945 έως τις 7 Μαρτίου 1946 διετέλεσε Υπουργός Τύπου και Πληροφοριών στην κυβέρνηση του Θεμιστοκλή Σοφούλη.
Εργάστηκε ως δημοσιογράφος σε πολλές αθηναϊκές εφημερίδες. Σπουδαίο υπήρξε και το συγγραφικό του έργο, με δημοσιεύσεις πολιτικών και κοινωνικών μελετών. Έγινε μέλος της ΕΣΗΕΑ με την πτώση της Χούντας και είχε τιμηθεί με το βρετανικό μετάλλιο ανδρείας και άλλες διακρίσεις. Μετά τον θάνατό του στις 15 Ιουλίου 1998, η κινητή και ακίνητη περιουσία του περιήλθε στην ΕΣΗΕΑ και στον Δήμο Καλαβρύτων.
Την Κυριακή 16 Ιουλίου, στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου Καλαβρύτων, στις 9.30 το πρωί τελέστηκε επιμνημόσυνη δέηση και στη συνέχεια κατάθεση στεφάνων στο μνήμα του Ηρακλή Πετιμεζά.
ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΔΗΜΑΡΧΟΥ Θ. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ ΣΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΓΙΑ ΗΡΑΚΛΗ ΠΕΤΙΜΕΖΑ
Συμπληρώνεται σήμερα ένα τέταρτο του αιώνα απ’ το θάνατο του Ηρακλή Πετιμεζά.
Συμπληρώνονται ακριβώς 25 χρόνια απ’ την ημέρα που έφυγε απ’ τη ζωή μια λαμπρή προσωπικότητα των Γραμμάτων, της Δημοσιογραφίας, των Ιδεών και των Αγώνων.
Αλλά και μια προσωπικότητα της Εθνικής Αντίστασης, της κοινωνικής και της πολιτικής δράσης και της κοινωνικής προσφοράς.
Ο Ηρακλής Πετιμεζάς έφυγε απ’ τη ζωή την Τετάρτη 15 Ιουλίου 1998.
Κηδεύτηκε δυο ημέρες αργότερα, την Παρασκευή 17 Ιουλίου, απ’ τον Ιερό Ναό του Αγίου Διονυσίου Αρεοπαγίτη στην Αθήνα και τάφηκε το απόγευμα της ίδιας ημέρας, εδώ στα Καλάβρυτα, στο μνήμα της οικογένειας Πετιμεζά.
Μιας οικογένειας που έχει συνδέσει άρρηκτα τ’ όνομά της, τη διαδρομή και την αποστολή της με τις πιο σημαντικές στιγμές του έθνους μας, με κορυφαίο τον ρόλο που οι Πετμεζαίοι είχαν στα προεπαναστατικά γεγονότα, στην κήρυξη της Επανάστασης του 1821 στην Αγία Λαύρα, στην Απελευθέρωση της πόλης των Καλαβρύτων και στα όσα γνωστά ακολούθησαν.
Ο Ηρακλής Πετιμεζάς ήταν άξιος συνεχιστής μιας άξιας και ιστορικής οικογένειας.
Άξιος σε ό,τι κι αν αποφάσισε να κάνει.
Αλλά και σε ό,τι οι συνθήκες τον κάλεσαν ή τον υποχρέωσαν να κάνει.
Η δε Ιστορία τον έχει ήδη δικαιώσει.
Τον έχει ήδη κατατάξει στο πάνθεον των ηρώων μας.
Όσοι τον έζησαν μέχρι το τέλος της ζωής του, σ’ όλες τις μαρτυρίες τους, μιλούν για έναν άνθρωπο με ακέραιη σκέψη. Με διαρκή την αγωνία του για την πορεία και το μέλλον του τόπου.
Έναν αληθινό ευπατρίδη της Δημοσιογραφίας που τίμησε με τη στάση, τη διαδρομή, την ευγένεια και τη μόρφωση του το δημοσιογραφικό λειτούργημα και τιμήθηκε απ’ αυτό.
Αλλά κι έναν ευπατρίδη της Πολιτικής.
Τον Υπουργό Τύπου στην μεταπολεμική κυβέρνηση Σοφούλη.
Τον πρώτο Διευθυντή του Εθνικού Ιδρύματος Ραδιοφωνίας το 1945, τον άνθρωπο που συμπαραστάθηκε στον Τύπο και στους δημοσιογράφους σε καιρούς πολύ δύσκολους και σε δίσεκτα χρόνια.
Ο Ηρακλής Πετιμεζάς ήταν γιος του στρατιωτικού, πολιτικού, χρονογράφου και λογοτέχνη Νικολάου Πετιμεζά -Λαύρα.
Σπούδασε Νομικά στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας, ήταν πολυμαθής, πολύγλωσσος και παρά την πολυκύμαντη και γεμάτη προσφορά ζωή του -προσφορά σε πολλούς διαφορετικούς τομείς- ήταν άνθρωπος χαμηλών τόνων, πνευματώδης μεν αλλά την ίδια στιγμή διακριτικός και αθόρυβος.
Γεννήθηκε και μεγάλωσε με τις εξιστορήσεις για τα βιώματα και κατορθώματα των προγόνων του. Με τις αξίες, τις αρχές, τη λεβεντιά και την υψηλή και παροιμιώδη αίσθηση καθήκοντος των Πετμεζαίων.
Μετέφερε δε αυτές τις αξίες, τις αρχές και τη λεβεντιά στην Δημοσιογραφία και στην Πολιτική.
Και τις ακολούθησε έως τέλους. Πριν τις αφήσει ως πολύτιμη παρακαταθήκη και κληροδοσία στους μεταγενέστερους.
Στην περίοδο της Κατοχής ανέλαβε ηγετικό ρόλο στην Εθνική Αντίσταση.
Υπήρξε ιδρυτικό στέλεχος του ΕΔΕΣ τον Σεπτέμβριο του 1941. Με το ψευδώνυμο «Νικήτας» οργάνωσε την ομώνυμη αντιστασιακή ομάδα που δραστηριοποιήθηκε σε δυο βασικές κατευθύνσεις.
Πρώτον, στη συγκέντρωση στρατιωτικών πληροφοριών για τις κινήσεις των κατακτητών. Πληροφορίες που με μεγάλο κίνδυνο μεταβιβάζονταν και στους Συμμάχους, είτε μέσω ασυρμάτου, είτε μέσω συνδέσμων.
Και δεύτερον, με πολύ ενεργό και αποφασιστικό ρόλο σε κομβικής σημασίας δολιοφθορές κατά των Γερμανών.
Σ’ όλη τη διάρκεια της Κατοχής οι γερμανικές δυνάμεις Αντικατασκοπείας επιχειρούσαν με κάθε τρόπο ν’ αποκαλύψουν την ταυτότητα του «Νικήτα» και να τον εντοπίσουν.
Χωρίς να το καταφέρνουν για πάρα πολύ καιρό.
Τελικά, ο Ηρακλής Πετιμεζάς συνελήφθη -ευτυχώς πολύ αργά- τον Μάρτιο του 1944, τέσσερις μήνες μετά το Καλαβρυτινό Ολοκαύτωμα.
Φυλακίστηκε και βασανίστηκε απ’ τους Γερμανούς και απελευθερώθηκε με την αποχώρηση των κατοχικών στρατευμάτων απ’ την Ελλάδα.
Τιμήθηκε δε για τη δράση του με το βρετανικό μετάλλιο ανδρείας, με πολλά παράσημα και πολλές διακρίσεις.
Εδώ είναι αναγκαία μια ακόμα αναφορά.
Μια αναφορά που έχει να κάνει με την ενεργό συμμετοχή του Ηρακλή Πετιμεζά και της συζύγου του Φωτεινής Νικολαΐδη στην έκδοση του λεγόμενου παράνομου, δηλαδή του αντιστασιακού Τύπου της Κατοχής.
Μαζί έγραφαν και μαζί εξέδιδαν την αντιστασιακή εφημερίδα «Ελληνικός Αγών» αλλά και άλλα αντιστασιακά έντυπα που υπηρετούσαν την ανάγκη οι αγωνιζόμενοι Έλληνες να σταθούν στο ύψος της εθνικής ευθύνης και του απελευθερωτικού Αγώνα.
Να εμψυχώνονται, να μαθαίνουν τις κινήσεις των πατριωτών, ν’ αντλούν δύναμη από κείμενα που έδειχναν ότι η Εθνική Αντίσταση όχι μόνο κέρδιζε διαρκώς έδαφος αλλά και διαρκώς καταρράκωνε, έκαμπτε το ηθικό των κατακτητών.
Μάλιστα, ο Ηρακλής Πετιμεζάς και η Φωτεινή Νικολαΐδη είχαν καταφέρει και κάτι ακόμα πολύ σπουδαίο. Είχαν εκδώσει κι ένα γερμανόφωνο φύλλο που ασκούσε σκληρή αντιχιτλερική προπαγάνδα στους Γερμανούς στρατιώτες που βρίσκονταν στην Αθήνα.
Η πληροφορία αυτή περιλαμβάνεται, μάλιστα, στην ανακοίνωση που είχε εκδώσει η ΕΣΗΕΑ στις 16 Ιουλίου του 1998, μια μέρα μετά το θάνατο του Ηρακλή Πετιμεζά.
Στην ίδια ανακοίνωση το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ ανέφερε επί λέξει ότι «η Ένωσις Συντακτών αποχαιρετά τον συνάδελφο και αγωνιστή που σε όλη του τη ζωή διακρίθηκε για τους κοινωνικούς του αγώνες και υπηρέτησε τη δημοσιογραφία και τον τόπο με ευθύνη, αρετή, ήθος και αγωνιστικότητα».
Σήμερα στο κτίριο της ΕΣΗΕΑ στην οδό Ακαδημίας στην Αθήνα, στο έβδομο όροφο, η αίθουσα «Ηρακλή Πετιμεζά» θυμίζει για πάντα τους αγώνες, το στίγμα, το αποτύπωμα και το παράδειγμα του.
Γιατί ο Ηρακλής Πετιμεζάς, ακόμα και στο τέλος, φρόντισε νοερά να «συνομιλήσει» μαζί μας με το παράδειγμα του και να μάς δείξει δρόμους.
Ένα παράδειγμα που συμπυκνώνεται σε πολύ λίγες λέξεις.
Η περιουσία του, κινητή και ακίνητη, δωρήθηκε στην ΕΣΗΕΑ και στο Δήμο Καλαβρύτων. Το δε αρχείο του, προσωπικό και οικογενειακό, πήγε στην ΕΣΗΕΑ, στο Μουσείο Μπενάκη και στα Γενικά Αρχεία του Κράτους.
Απ’ όλες τις ιδιότητες, δυο ήταν αυτές που μάλλον τον γέμιζαν περισσότερο. Του δημοσιογράφου. Την ΕΣΗΕΑ θεωρούσε, άλλωστε, σπίτι και καταγωγή του. Εκεί αισθανόταν άνετα απ’ οπουδήποτε αλλού.
Αλλά και του Καλαβρυτινού. Μιας και τα Καλάβρυτα ήταν η συμβολική αφετηρία και ο τερματισμός του.
Φίλες και Φίλοι,
Πριν κλείσω θα ήθελα να πω κάτι ακόμα.
Οι αληθινοί ήρωες είναι αυτοί που πορεύονται στη ζωή με καρδιά, με φρόνημα, με πίστη, αξίες και γενναιότητα.
Οι σωστοί, οι συνεπείς και καθαροί άνθρωποι που αναγνωρίζουν ποιες ταυτότητες είναι εκείνες που τούς καθορίζουν και τους καθοδηγούν και τις υπηρετούν ασυμβίβαστα.
Για τον Ηρακλή Πετιμεζά οι πυλώνες ήταν δυο.
Η Δημοσιογραφία και τα Καλάβρυτα.
Η Δημοσιογραφία και τα Καλάβρυτα, λοιπόν, είναι απόψε εδώ για να τού επιστρέψουν και να του αναγνωρίσουν ξανά το καλό που έκανε στην πατρίδα, στην κοινωνία και στον τόπο μας.
Σας Ευχαριστώ πολύ.
Δεν υπάρχουν σχόλια
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.