ΤΑ ΠΡΟΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΤΟΥ 1821 ΣΤΗΝ ΦΡΟΞΥΛΙΑ ΤΟΥΡΛΑΔΑΣ ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ - ΟΜΙΛΙΑ Κ. ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΥ

ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΛΟΓΟΤΕΧΝΗ-ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΥ-ΚΑΜΕΝΙΑΝΙΤΗ Τ. ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΥ ΕΝΩΣΕΩΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΛΟΓΟΤΕΧΝΩΝ & ΑΝΤΙΔΗΜΑΡΧΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜ...

ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΛΟΓΟΤΕΧΝΗ-ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΥ-ΚΑΜΕΝΙΑΝΙΤΗ Τ. ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΥ ΕΝΩΣΕΩΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΛΟΓΟΤΕΧΝΩΝ & ΑΝΤΙΔΗΜΑΡΧΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΣΤΟΝ Τ.ΔΗΜΟ ΑΡΟΑΝΙΑΣ ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ

Αιδεσιμολογιώτατε, κύριε δήμαρχε Καλαβρύτων, κύριε Αντιδήμαρχε, άρχοντες του τόπου μας, κύριοι εκπρόσωποι των Σωμάτων Ασφαλείας, αγαπητοί μας εκπαιδευτικοί και μαθητές, κύριοι εκπρόσωποι συλλόγων και φορέων, κύριε πρόεδρε του πολιτιστικού Συλλόγου Τουρλαδαίων «ο Άγιος Ανδρέας», μαζί με το αξιότιμο Δ. Σ., αξιότιμε πρόεδρε της κοινότητας Τουρλάδας, εκλεκτοί μας προσκεκλημένοι. Καλωσορίζω την εδώ παρουσία σας, διαπνεόμενος από συναισθήματα ιερής και πατριωτικής συγκίνησης αλλά και τιμής, ως ομιλητής της σημερινής εκδήλωσης εδώ στην ιστορική τοποθεσία Φροξυλιά της Τουρλάδας, που πρώτο-φύσηξε ο αέρας της ελευθερίας εκείνο το Μάρτη του εικοσιένα. Θέλω σ’ αυτό το σημείο μέσα από την ψυχή μου, να ευχαριστήσω τους Τουρλαδαίους διοργανωτές της εκδήλωσης, τον κ. Δήμαρχο Καλαβρύτων και τον αγαπητό φίλο Γρηγόρη Κοκότη, για την μεγάλη τιμή να είμαι ο σημερινός ομιλητής.
Κύριε Δήμαρχε θα ήθελα από αυτό εδώ το βήμα να σας συγχαρώ για την φετινή διοργάνωση των επετειακών εκδηλώσεων για την απελευθέρωση των Καλαβρύτων, στις 21 Μαρτίου 1821. Ήταν από τις καλύτερες που έχω παρακολουθήσει.
Κυρίες και κύριοι,
Η Τουρλάδα πρέπει να σεμνύνεται και να καμαρώνει για πολλά. Πέρα από τα γεγονότα που εορτάζουμε σήμερα-για τα οποία θα σας μιλήσω στη συνέχεια-και για έναν άλλο πολύ σπουδαίο λόγο. Εδώ γεννήθηκε ο πρόσφατα αγιοκαταταχθείς Όσιος Αθανάσιος Χαμακιώτης. Μια σπουδαία και αγιασμένη-εν ζωή ακόμη-μορφή των καιρών μας. Να έχουμε την ευλογία του!
Η Τουρλάδα, πέρα από ηρωοτόκος, είναι πλέον και αγιοτόκος.
Στον ιερό απελευθερωτικό αγώνα του 1821αγαπητοί μου, κάθε σπίτι, κάθε οικογένεια είχε τον δικό του αγωνιστή, τον δικό του ήρωα, όπως και ο ομιλών, ως κατευθείαν απόγονος του οπλαρχηγού, στρατολόγου και εκπαιδευτή των αγωνιστών της περιοχής Αροανίας και ευρύτερα, Ξενοχρήστου Νικολόπουλου – Καμενιανίτη.
Διακόσια τρία χρόνια πέρασαν από την Επανάσταση του 1821. Όμως οι ιδέες και οι αξίες της βρίσκονται δίπλα μας, σε κάθε βήμα!
Με την πτώση της Κωνσταντινούπολης, στις 29 Μαΐου 1453, η μαύρη νύχτα της σκλαβιάς κάλυψε τον εθνικό ορίζοντα και το όνομα της Ελλάδας έσβησε από τους χάρτες της υδρογείου.
Μία ανίκητη ελπίδα και μία αμετακίνητη πίστη, ρίζωσαν βαθιά στην ψυχή του ΄Έθνους, από την ίδια θλιβερή και μαύρη εκείνη ημέρα που ο Βυζαντινός δικέφαλος αετός, δίπλωνε βαριά πληγωμένος τα φτερά του και κούρνιαζε στην άγια τράπεζα της Αγίας Σοφίας.
Η ελπίδα και η πίστη για την απελευθέρωση δεν έσβησαν από τις καρδιές των Ελλήνων. Έμειναν κρυμμένες στα στήθη τους. Έγιναν τραγούδι και ύμνος, που τον έψελναν σιγανά τα χείλη του ραγιά στην Παναγία.
«Σώπασε Κυρά Δέσποινα και μην πολύ δακρύζεις.
Πάλι με χρόνια με καιρούς πάλι δικά μας θα ‘ναι».
Κάθε λαός που έχει συνείδηση της ιστορικής του αποστολής ερευνά το παρελθόν του, με απόλυτη αντικειμενικότητα, ελέγχει τη μορφή του, εντοπίζει τα σφάλματα και τις αδυναμίες του και καταβάλλει κάθε προσπάθεια για την επανόρθωσή τους.
Μνήμονες της ιστορικής μας αποστολής και μείς σήμερα, εδώ στην Φροξυλιά της Τουρλάδας, θα στρέψουμε το βλέμμα μας ερευνητικά στο παρελθόν, για να δούμε εικόνες άφθαστου μεγαλείου και πόνου. Θα ερευνήσουμε το παρελθόν και θα εξετάσουμε την περίοδο του 1821, όχι για μια απλή θύμηση των γεγονότων αλλά για να επισημάνουμε τις ευθύνες από τις υποθήκες των προγόνων μας, για να αντλήσουμε διδάγματα, μα και για να σταθούμε ευλαβικά, με τη σκέψη μας, μπροστά στο μεγαλείο της θυσίας των ηρωικών νεκρών, που με τη θυσία τους ξανάφεραν τη λευτεριά στη χώρα που τη γέννησε.
Ο ξεσηκωμός των υπόδουλων Ελλήνων κατά του Οθωμανού δυνάστη για ελευθερία και αυτοδιάθεση το 1821, υπήρξε το πιο σημαντικό γεγονός στην ιστορία της Νεότερης Ελλάδας. Η Ελληνική Επανάσταση ήταν η αφετηρία της εθνικής παλιγγενεσίας, καθώς πέτυχε την ίδρυση του Ελληνικού Κράτους και συνεπώς την παρουσία της Ελλάδας, ύστερα από έκλειψη αιώνων, στον πολιτικό χάρτη του κόσμου.
Η Ελληνική Επανάσταση υπήρξε κι ένα από τα κομβικά σημεία της ευρωπαϊκής ιστορίας του 19ου αιώνα. Αλλά ας επικεντρώσουμε στα εδώ γεγονότα της περιοχής Φροξυλιάς, από τα πρώτα προεπαναστατικά γεγονότα που σημάδεψαν την έναρξη του αγώνα, μαζί με άλλα διάσπαρτα που συνέβησαν στα Καλαβρυτοχώρια.
Στα χρόνια της τουρκοκρατίας η επικοινωνία μεταξύ Καλαβρύτων και Τριπόλεως γινόταν μέσω δημοσίας οδού, που ακολουθούσε τις τοποθεσίες από Καλάβρυτα προς Τρίπολη: Καλάβρυτα – Άνω Λουσοί, κάτωθεν των Καστριών, Γεφύρι του Αμπήμπαγα, Φροξυλιά-Πλατανιά, Χελωνοσπηλιά – Λάδωνας, Δάρα – Τρίπολη. Οι τοποθεσίες Φροξυλιά και Πλατανιά ανήκουν διοικητικά στην Τουρλάδα σε μικρή απόσταση από τον οικισμό. Ο δρόμος αυτός υπάρχει και σήμερα, τουλάχιστον στην περιοχή της Τουρλάδας..
. Η Φροξυλιά ή Παλαιόπυργος είναι τοπωνύμιο της Τουρλάδας.
Στην τοποθεσία της Φροξυλιάς του χωριού Τουρλάδα των Καλαβρύτων, στον ιερό τούτο χώρο που βρισκόμαστε σήμερα, έγιναν στις 16 Μαρτίου και 17 Μαρτίου του 1821 δύο ένοπλα, ομαδικώς οργανωμένα προεπαναστατικά επεισόδια κατά των Τούρκων κατακτητών.
Συγκεκριμένα: Ενώ το καζάνι έβραζε από τις ετοιμασίες για την αναμενόμενη εξέγερση, οι Μαζαίοι αγωνιστές έμαθαν για την προετοιμαζόμενη μετάβαση του βοεβόδα των Καλαβρύτων Αρναούτογλου στην Τρίπολη με ενδιάμεση διανυκτέρευσή του στο χωριό Δάρα.
Την αυγή της 16ης Μαρτίου ο Σωτήρης Παπαδαίος, από το Μάζι, με τους συντρόφους του, σε ενέδρα, (χωσιά) σκότωσαν τον προπορευόμενο φροντιστή, (Αράπη) του Βοεβόδα (Διοικητή) των Καλαβρύτων Αρναούτογλου, ο οποίος μετέφερε έγγραφα και παράλληλα ενημέρωνε τα χωριά ότι θα διήρχετο η πομπή του Βοεβόδα προς την Τρίπολη. Όμως οι αγωνιστές δεν έφυγαν, παρέμειναν εκεί χωσιασμένοι περιμένοντας τον ίδιο τον Αρναούτογλου.
Την επόμενη μέρα, ο Σωτήρης Παπαδαίος και οι άνδρες του Θανάσης Φεφές, Θανάσης Κωστόπουλος, από το Μάζι, ο Γιαννάκης Βύρας από τα Κρινόφυτα, ο Γαλάνης από τη Βρώσταινα, ο Ασημάκης Ντόλκας από το Κάνι, ενισχυμένοι από τον Ιωάννη Χονδρογιάννη και τους συντρόφους του, έστησαν ενέδρα πάλι στη θέση Φροξυλιά για να χτυπήσουν τον διερχόμενο Βοεβόδα Αρναούτογλου, ο οποίος θα μετέβαινε στην Τρίπολη να ενημερώσει τον εκεί Πασά για τις μυστικές κινήσεις των Προκρίτων των Καλαβρύτων περί εξέγερσης. Όταν οι προπορευόμενοι Τούρκοι έφτασαν στην Φροξυλιά, δέχθηκαν την επίθεση των αγωνιστών και στη μάχη που έγινε σκοτώθηκε ο (Καφετσής), καταλυματίας, φροντιστής του Αρναούτογλου.
Ο ίδιος δε έντρομος και αφού εγκατέλειψε το σχέδιό του να μεταβεί στην Τρίπολη, επέστρεψε στα Καλάβρυτα και κλείστηκε στον πύργο του, εκεί όπου μετά από λίγες μέρες έπεσε στα χέρια των οπλαρχηγών οι οποίοι απελευθέρωσαν την πόλη, 21 Μαρτίου 1821. Τον δε συλληφθέντα Αρναούτογλου τον οδήγησαν και τον φυλάκισαν στον πύργο του Λεχουρίτη στο Λεχούρι Καλαβρύτων .
Είναι άξιο να μνημονευθεί, ότι στον ευρύτερο χώρο της Φροξυλιάς υπάρχει ένα συγκεκριμένο χωράφι με την τοπωνυμία «Στου Καφετσή».
Εδώ η παράδοση διατηρεί όχι μόνο το γεγονός, αλλά και το συγκεκριμένο σημείο, όπου οι επαναστάτες εφόνευσαν τον Καφετσή του Αρναούτογλου.
Τα παραπάνω δύο προεπαναστατικά επεισόδια έχουν τεράστια σημασία, διότι τους μεν Τούρκους πολύ εθορύβησαν, τους δε Προκρίτους των Καλαβρύτων ενεθάρρυναν στην ληφθείσα απόφασή τους για την άμεση έναρξη της Επανάστασης.
Τα γεγονότα που προαναφέραμε στηρίζονται σε επίσημα κείμενα όπως, τα απομνημονεύματα του Παλαιών Πατρών Γερμανού, τα απομνημονεύματα του Φωτάκου ο οποίος διατέλεσε υπασπιστής του Γέρου του Μοριά., Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, όπως επίσης και σε άλλα έγγραφα που ευρίσκονται στα Γενικά Αρχεία του Κράτους, την Εθνική Βιβλιοθήκη και την Ακαδημία Αθηνών.

. Θεωρώ σκόπιμο εδώ και πρέπει, να αναφερθώ συνοπτικά στο κεντρικό πρόσωπο της έναρξης του απελευθερωτικού αγώνα στην περιοχή των Καλαβρύτων το 1821, τον εθνεγέρτη Π. Π. Γερμανό, πέρα από τον τιμημένο Πατριάρχη της Ρωμιοσύνης Άγιο Γρηγόριο Ε΄, υποκινητή της ιδέας-ο οποίος απέστειλε στον Μοριά τον Π. Π. Γερμανό για να προετοιμάσει την επανάσταση- και απαγχονίστηκε από τους Τούρκους την Κυριακή του Πάσχα 10 Απριλίου 1821, ως υπαίτιος για τα επαναστατικά γεγονότα των Καλαβρύτων, σύμφωνα και με τον (γιαφτά) δηλ. το σημείωμα που του κρέμασαν οι Τούρκοι στο λαιμό κατά τον απαγχονισμό του.
Ο Π. Π. Γερμανός με διάφορα τεχνάσματα, αρνήθηκε να μεταβεί στη Τρίπολη-κατά το κάλεσμα όλων των προεστών της Πελοποννήσου-στο κονάκι του Διοικητή του Μόρα Βαλεσί, και έτσι μαζί με τον Προκόπιο και άλλους προκρίτους απέφυγαν τη σύλληψη και τα βασανιστήρια.
Κλείστηκαν στη Μονή της Αγίας Λαύρας στο όρος Βελιά και συσκέφθηκαν επί αρκετές ημέρες. Στις 17 Μαρτίου, ημέρα μνήμης του Αγίου Αλεξίου-του οποίου η κάρα φυλάσσεται στη Μονή-λειτούργησε με την παρουσία προκρίτων, εκατοντάδων χωρικών και ενόπλων.
Την ίδια μέρα κήρυξε την Επανάσταση κατά των Τούρκων και μετά πενθήμερη μάχη, στις 21 Μαρτίου απελευθερώθηκαν τα Καλάβρυτα καθώς και τα Καλαβρυτοχώρια, πρώτη απελευθερωθείσα περιοχή στην Ελλάδα.
Στη συνέχεια, μέσω Νεζερών, όπου βρίσκεται σήμερα η Μονή Χρυσοποδαριτίσσης, ο Παλαιών Πατρών Γερμανός και ο Κερνίτσης και Καλαβρύτων Προκόπιος κατέβηκαν στην Πάτρα και εκεί στις 23 Μαρτίου 1821, κήρυξαν για δεύτερη φορά την Επανάσταση στην Πλατεία Αγίου Γεωργίου. Στις 26.3.1821, οι δύο Επίσκοποι μαζί με τους προκρίτους της περιοχής απέστειλαν επιστολή προς τους Προξένους των Μεγάλων Δυνάμεων στην Πάτρα ανακοινώνοντας την επιθυμία των Ελλήνων για Ανεξαρτησία και απαλλαγή από τον βάρβαρο Οθωμανικό ζυγό. Έτσι η Ελληνική Επανάσταση έλαβε διεθνείς διαστάσεις.
Συνεχίζοντας την ομιλία μου θα μου επιτρέψετε να κάνω μια μικρή παρένθεση, που έχει ιδιαίτερη σημασία για το σήμερα και το αύριο της πατρίδας μας, καθότι υπάρχει μια προσπάθεια κάποιας μερίδας ανθρώπων στην πατρίδα μας, για την διαστρέβλωση της Ελληνικής Ιστορίας. Με μανία κατεδαφίσεως της εθνικής μας ταυτότητος και με ανιστόρητες εμμονές κάποιο ιθύνοντες, επιχειρούν να εξαλείψουν από τα σχολικά βιβλία και από την εθνική μνήμη κάθε αναφορά στον Ορθόδοξο Κλήρο και στην απελευθερωτική και εκπαιδευτική δράση της Εκκλησίας μας
Φοβάμαι αγαπητοί μου, ότι σε λίγα χρόνια θα καλούμε ξένους φιλολόγους για να μας διδάξουν Αρχαία Ελληνικά και ξένους ιστορικούς για να μάθουμε την Ιστορία μας. Ποια εικόνα για τον ρόλο της Εκκλησίας μας στην Τουρκοκρατία και το 1821 αποκτούν τα παιδιά μας μέσα από τα σχολικά βιβλία και κυρίως από τα πανεπιστημιακά εγχειρίδια; Δεν γενικεύω. Πάντα υπάρχουν οι τιμητικές εξαιρέσεις. Είναι, όμως, καιρός να αγωνισθούμε όλοι για την ανόρθωση της Ελληνικής Παιδείας. Ας επαναφέρουμε την Ορθοδοξία και τη διαχρονική Ελληνική Ιστορία και Γλώσσα στα σχολεία μας, γιατί χανόμαστε ως έθνος. Αν δεν το κάνουμε, η παγκοσμιοποίηση και οι εγχώριοι υπηρέτες της σε λίγα χρόνια θα μας έχουν σβήσει από τον χάρτη.
Ιδιαίτερη τιμή και θερμά συγχαρητήρια πρέπει να αποδώσουμε στους πρωτεργάτες της κατασκευής αυτού του μνημείου, και της πραγματοποίησης των κατ’ έτος εκδηλώσεων: Το Σύλλογο Τουρλαδαίων «Ο ΑΓΙΟΣ ΑΝΔΡΕΑΣ» καθώς και σε κάθε εμπλεκόμενο σ’ αυτή την αξιοζήλευτη προσπάθεια, νεότερους και παλαιότερους, ζώντες και τεθνεώτες. Συνάμα δε και στον Δήμο των Καλαβρύτων, που συμβάλει ενεργά στις εκδηλώσεις αυτές και υπό την αιγίδα του οποίου τελούνται.
Αγαπητοί μου, τέτοιες εκδηλώσεις σαν την σημερινή, καθώς και οι κατασκευές μνημείων και ηρώων, αποτελούν την κορωνίδα για την συγκράτηση της ιστορικής μας μνήμης και είναι ένα ακόμη σχολείο ιστορίας για τις επερχόμενες γενιές. Ένα σχολείο χωρίς εκπτώσεις στην διάδοση της ιστορικής αλήθειας και την μεταλαμπάδευση των γνήσιων αξιών και ιδανικών της φυλής μας. Εκφράζω λοιπόν ένα ακόμη μεγάλο ΕΥΓΕ στους Τουρλαδαίους μέσα από την ψυχή μου!!
Θέλω κλείνοντας να τονίσω ότι, το μήνυμα των αγωνιστών του εικοσιένα δεν ολοκληρώνεται με την εδαφική απελευθέρωση τμήματος της χώρας, αλλά συνεχίζεται με την οριοθέτηση των προσωπικών ευθυνών του καθενός μας απέναντι σε αυτή μέχρι σήμερα. Oι Τουρλαδαίοι βρέθηκαν αντάξιοι της ιστορίας μας και των μηνυμάτων των αγωνιστών του εικοσιένα.
Δόξα και τιμή στο εικοσιένα. Δόξα και τιμή στους ήρωες της Φροξυλιάς. Δόξα και τιμή στην Τουρλάδα με τα άξια τέκνα της. Δόξα και τιμή στην Ελλάδα μας!! Σας ευχαριστώ!!

ΤΟΥΡΛΑΔΑ-ΦΡΟΞΥΛΙΑ 1821 ΠΟΙΗΤΙΚΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ

Υπό του Λογοτέχνη Κωνσταντίνου Νικολόπουλου-Καμενιανίτη

Στον ιερό βρισκόμαστε, της δόξας τούτο χώρο

και ταπεινά το γόνυ μας κλείνουμε στους νεκρούς.

Τη λευτεριά που φέρανε ευλογημένο δώρο,

στη χώρα την αδούλωτη, σε χρόνους και καιρούς.

Κι αυτό το ιερό μνημείο, που τώρα μένει στη σιωπή,

θα είν’ αιώνιο σχολείο, που λόγι’ αθάνατα θα πει.

- Ραγιάς δε ζει ο Έλληνας και ξέρει να πεθαίνει,

να σπάζει κάθε άλυσο που τη ζωή του δένει.

Και με τα στήθια κάστρα του, τα χιλιοματωμένα,

θε να κρατάει άσβεστο το φως του εικοσιένα.

Κείνο το φως που άναψε εδώ στη Φροξυλιά

κι φλόγα του απλώθηκε σε όλο το Μοριά.

Κι δόξα πουν’ αθάνατη με τ’ απλωτά φτερά της,

περήφανα θα τους κρατεί, σφιχτά στην αγκαλιά της,

εκείνους που δεν άφησαν να σβήσει η ελπίδα

και έδωσαν το αίμα τους για τη γλυκιά πατρίδα.

Δόξα π’ ολούθε σεργιανάς, σε ράχες και λαγκάδια

και στεφανώνεις διαλεχτά, της χώρας μας βλαστάρια,

μην ξεμακραίνεις από δω, τώρα για λίγο στάσου.

Πέρασε απ’ τη Φροξυλιά κι άπλωσε τα φτερά σου.

Να στεφανώσεις διαλεχτούς, ήρωες Τουρλαδαίους,

πρωταθλητές της λευτεριάς, του Έθνους τους γενναίους.

Που την Τουρκιά πολέμησαν πριν χρόνια περασμένα,

ήταν δεκάξι του Μαρτιού, εκεί στο εικοσιένα.

Η μνήμη σας αιώνια, ηρωικοί νεκροί μας,

που την τιμούμε σήμερα, σ’ αυτή τη σύναξή μας,

θα μένει για παντοτινά, βαθιά μεσ’ την ψυχή μας.

Και ας θυμούνται οι παλιοί κι νέοι να μαθαίνουν

να ξέρουν πως οι ήρωες, αθάνατοι θα μένουν.

Α Θ Α Ν Α Τ Ο Ι!!!