Με δακρυσμένο τον ουρανό από το ψιλόβροχο, αλλά και τα μάτια όλων από την βαθιά συγκίνηση, πάνδημα τα Καλάβρυτα αποχαιρέτησαν τον Γιάννη Βαρ...
Με δακρυσμένο τον ουρανό από το ψιλόβροχο, αλλά και τα μάτια όλων από την βαθιά συγκίνηση, πάνδημα τα Καλάβρυτα αποχαιρέτησαν τον Γιάννη Βαρδακαστάνη, την εμβληματική μορφή των Καλαβρύτων που έφυγε ξαφνικά από την ζωή στα 61 του χρόνια την Τρίτη 12 Μαρτίου. Οι συμπρωταγωνιστές του στην Αναπαράσταση της έναρξης της επανάστασης του '21, από τον θεατρικό όμιλο "Πάνος Μίχος", με τις στολές τους, τον συνόδευσαν στην τελευταία του κατοικία, μαζί με την Φιλαρμονική του Δήμου, την Δημοτική αρχή και με όλους τους Καλαβρυτινούς και με την οικογένειά του να βρίσκει μοναδική παρηγοριά στην αγάπη του κόσμου.
Ο Ιωάννης Βαρδακαστάνης ιδιοκτήτης του γνωστού "Γρι-Γρι" στον πεζόδρομο των Καλαβρύτων, ήταν δημιουργός εξαιρετικών παραδοσιακών Καλαβρυτινών γλυκών αλλά και της εξαιρετικής καλαβρυτινής του τυρόπιτας, ενώ συμμετείχε επί σειρά ετών στην αναπαράσταση της επανάστασης ως Ασημάκης Ζαϊμης και στις θεατρικές παραστάσεις του θεατρικού Ομίλου "Πάνος Μίχος".Ο Δήμαρχος Καλαβρύτων κ. Αθανάσιος Παπαδόπουλος στο επικήδειο που εκφώνησε ανέφερε:
Λίγες μέρες πριν δούμε για μια ακόμη φορά την χαρακτηριστική εμβληματική του παρουσία και ακούσουμε τη βροντερή φωνή του, στην αναπαράσταση της Ορκωμοσίας των Αγωνιστών του 1821, ο αγωνιστής της ζωής, ο αγέρωχος και περήφανος Καλαβρυτινός, ο αγαπημένος συμπατριώτης και φίλος, Γιάννης Βαρδακαστάνης, έφυγε από τη ζωή αιφνίδια σε ηλικία 62 ετών.
Είμαστε βαθιά συγκλονισμένοι από την απώλειά του, τα λόγια δεν αρκούν για να περιγράψουν την οδύνη όλων μας για τον πρόωρο χαμό του, που στέρησε από την οικογένειά του το στήριγμά της και από την τοπική κοινωνία, το Θεατρικό ‘Ομιλο και όλους μας, έναν σπάνιο και εξαιρετικό άνθρωπο, έντιμο, αυθεντικό και ειλικρινή, παράδειγμα ήθους και αξιοπρέπειας, έναν γνήσιο πατριώτη, ταλαντούχο, που αγαπούσε το θέατρο και την τέχνη.
Ο Γιάννης, ήταν το τέταρτο παιδί και ο μικρότερος γιος της οικογένειας της Καλαβρυτινής Αικατερίνης Δημοπούλου και του Νικόλαου Βαρδακαστάνη με καταγωγή από το Βασιλικό Ζακύνθου.
Η μητέρα του Κατερίνη, που ήταν κόρη του εκτελεσθέντος Παναγιώτη Δημόπουλου, βρέθηκε έγκλειστη στο φλεγόμενο δημοτικό σχολείο και υπήρξε μάρτυρας των τραγικών γεγονότων του Δεκεμβρίου 1943, συνοδεύοντας με τη μαρτυρία της και την χαρακτηριστική της παρουσία το μεγάλωμα όλων μας.
Ο Γιάννης και τα τρία του αδέλφια, μεγάλωσαν με τις διηγήσεις της μάνας τους που μετέφερε στα παιδιά της και ειδικά στο Γιάννη, την ιδιαίτερη αυτή ευαισθησία για τη διατήρηση της μνήμης των θυμάτων του Καλαβρυτινού Ολοκαυτώματος και την συστράτευση στην κοινή προσπάθεια διάσωσης και προβολής της ιστορικής μνήμης.
Από μικρός στην βιοπάλη ο Γιάννης, τελείωσε το Γυμνάσιο των Καλαβρύτων, και από μαθητής ξεκίνησε να δουλεύει για να βοηθήσει την οικογένειά του, που διατηρούσε κατάστημα πώλησης τροφίμων στην αγορά της πόλης, δίπλα στην ποτοποιία του Ροδόπουλου.
Η πρόωρη απώλεια του πατέρα του σε ηλικία 48 ετών, θα σημαδέψει την εφηβεία του και θα χρειαστεί να εργαστεί διπλά για να στηρίξει την οικογένειά του.
Δούλεψε στα Αηδόνια το γνωστό εστιατόριο του Γούτου και στη συνέχεια στο Καφεγαλακτοπωλείο του Τσαβαλά, το γνωστό Γρι-Γρι, απέναντι από το Μουσείο, επιχείρηση την οποία στη συνέχεια αγόρασε και λειτούργησε από το 1982 ο ίδιος και η οικογένειά του, δουλεύοντας ακατάπαυστα για περισσότερο από σαράντα χρόνια και μέχρι χθες το πρωί, που άφησε την τελευταία του πνοή.
Το 1989 παντρεύτηκε την Ελένη Φλωροπούλου, με καταγωγή από την Παραβόλα Αγρινίου και απέκτησαν τα δύο τους παιδιά το Νίκο και την Κατερίνα, χτίζοντας με αγάπη και ισχυρούς δεσμούς την οικογενειακή τους ζωή και απολαμβάνοντας τη χαρά να δουν τα παιδιά τους να εξελίσσονται, να δημιουργούν και να προοδεύουν.
Ήταν ιδρυτικό, ενεργό και δραστήριο μέλος του Θεατρικού Ομίλου «Πάνος Μίχος», συμμετέχοντας ανελλιπώς από το 1975, στα δρώμενα της αναπαράστασης και στις θεατρικές παραστάσεις του Ομίλου.
Μαντατοφόρος, Καπετάν Χαραλάμπης, Καπετάν Ασημάκης Φωτήλας, Καπετάν Ασημάκης Ζαΐμης και σε τόσους άλλους ρόλους, στην αναπαράσταση και στη σκηνή του θεάτρου, ξεδίπλωνε την ευαισθησία και το ταλέντο του, εκφράζοντας το σεβασμό του στη μνήμη των προγόνων και χαρίζοντας απλόχερα την αγάπη του και την εκτίμηση στους συνοδοιπόρους του.
Η πολύχρονη παρουσία του ως επαγγελματίας στην αγορά της πόλης υπήρξε υποδειγματική. Στον φιλόξενο χώρο της επιχείρησης, ο Γιάννης, μανιακός συλλέκτης και λάτρης της ιστορίας, των γεγονότων της Επανάστασης και του Ολοκαυτώματος, είχε εκθέσει ένα μέρος από συλλεκτικό υλικό που με πολύ έγνοια και κόπο συγκέντρωνε για χρόνια.
Με μόχθο, εντιμότητα και αξιοπρέπεια, ο ίδιος, η αείμνηστη μητέρα του, η γυναίκα του Ελένη μαζί με τα παιδιά τους το Νίκο και την Κατερίνα, διέγραψαν μια επιτυχημένη διαδρομή στην επαγγελματική και κοινωνική ζωή της πόλης συνεισφέροντας με την ψυχή τους σε αυτή, μέσα από τη συμμετοχή, την έγνοια και το ενδιαφέρον τους για όλους.
Έχοντας σαράντα χρόνια στις επάλξεις, ετοιμαζόταν να πάρει τη σύνταξή του με το γιο του Νίκο να τον διαδέχεται.
Δυστυχώς όμως το πρωί της χθεσινής μέρας ο χρόνος σταμάτησε την καρδιά του Γιάννη, που, με τόσο αγώνα, πάλεψε για ένα καλύτερο μέλλον για τον ίδιο και την οικογένειά του, που ονειρεύτηκε ένα δημιουργικό, ομορφότερο και πιο αληθινό κόσμο, γεμάτο ευαισθησία και ανθρωπιά, με αξίες και αρχές που υπερασπίστηκε ο ίδιος στη ζωή, στην οικογένειά του, στη δουλειά , στο θέατρο, στα κοινά.
Τα Καλάβρυτα σήμερα γίνονται φτωχότερα. Ο χαμός του στερεί από την Καλαβρυτινή κοινωνία μια μεγάλη και αυθεντική της δύναμη.
Μας στερεί μια πηγή αλήθειας, αξιοπρέπειας και παραδείγματος ζωής, μας στερεί το μήνυμα της συνεπούς προσπάθειας, του πατριωτισμού, της βαθιάς και ανιδιοτελούς προσφοράς στον τόπο και τους συνανθρώπους του, όπως εξέφρασε με την πορεία που χάραξε ο ίδιος, όσο ζούσε.
Συμμεριζόμαστε την οδύνη των οικείων του και εκφράζουμε εκ μέρους της Δημοτικής Αρχής και όλων των συμπολιτών μας, τα θερμά μας συλλυπητήρια στην οικογένειά του, στην σύζυγό του Ελένη,
στο γιο του Νίκο
στην κόρη του Κατερίνα και στον σύζυγό της Θανάση, την εγγονή του Ελένη
Στα αδέλφια του Τάκη, Βάσω, Γιώργο και Δημήτρη.
Στα ανίψια του και τους λοιπούς συγγενείς.
Οι μέρες που θα ΄ρθουν δεν θα είναι πια ίδιες χωρίς την παρουσία του, θα στέκει όμως πάντα ψηλά και ακλόνητο το παράδειγμα ζωής, το ήθος και η ποιότητα της προσφοράς και το νόημα της συμμετοχής του, οδηγός ικανός για μας, για τους επόμενους και τους νεότερους.
Θα περιμένει ο αγαπημένος ρόλος του Παλαιών Πατρών Γερμανού, που επιθυμία του ήταν να παίξει τελευταία, πριν αποχωρήσει από την αναπαράσταση.
Γιάννη καλό σου ταξίδι, θα μας λείψεις, εσύ ο γνήσιος, ο ντόμπρος, ο αυθεντικός, ο άξιος Καλαβρυτινός που με τις δυνάμεις του και το ταλέντο του, έδειξε πως είναι να αγαπάς ήσυχα και απλά και να προσφέρεις ουσιαστικά.
Ας είναι ελαφρύ το χώμα της Καλαβρυτινής γης που θα σε υποδεχτεί σε λίγο, κοντά σε αγαπημένους και αιώνια η μνήμη σου, ανεξίτηλα χαραγμένη στις καρδιές όλων μας και στη συλλογική μνήμη της Μαρτυρικής μας Πόλης.
Καλό σου ταξίδι στην αιωνιότητα.
Δεν υπάρχουν σχόλια
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.