Το βράδυ της Κυριακής 11 Αυγούστου κορυφώνεται το φαινόμενο των Περσείδων, δηλαδή η ετήσια βροχή διαττόντων αστέρων της αρχής Αυγούστου. Όσ...
Το βράδυ της Κυριακής 11 Αυγούστου κορυφώνεται το φαινόμενο των Περσείδων, δηλαδή η ετήσια βροχή διαττόντων αστέρων της αρχής Αυγούστου.
«Αν και δεν υπάρχει καμία συσχέτιση διαττόντων αστέρων και πραγματοποιούμενων ευχών, αν δείτε κανένα πεφταστέρι κάποιο βράδυ του Αυγούστου, κάντε μία ευχή. Και μετά προσπαθήστε να την υλοποιήσετε εσείς οι ίδιοι!»
Όσο πιο καθαρός είναι ο νυχτερινός ουρανός, όπως ο ουρανός των Καλαβρύτων, τόσο αυξάνονται οι πιθανότητες για ένα πιο εντυπωσιακό θέαμα
Η πιο θεαματική θερινή βροχή από «πεφταστέρια», οι διάττοντες Περσείδες, θα κορυφωθούν τη νύχτα της 11ης Αυγούστου.
Όσο πιο καθαρός είναι ο νυχτερινός ουρανός, όπως ο ουρανός των Καλαβρύτων, τόσο αυξάνονται οι πιθανότητες για ένα πιο εντυπωσιακό θέαμα, αν και μερικές φορές διαψεύδονται οι προσδοκίες των θεατών που ξενυχτούν. Πρόβλεψη, πάντως, δεν γίνεται.
Οι Περσείδες ονομάστηκαν έτσι επειδή φαίνονται να προέρχονται από τον αστερισμό του Περσέα, αλλά αυτό είναι μια οπτική αυταπάτη.
Στην πραγματικότητα προκαλούνται από τα σωματίδια σκόνης και λοιπά υπολείμματα που αφήνει πίσω της η τεράστια ουρά (μήκους δεκάδων εκατομμυρίων χιλιομέτρων) του κομήτη 109Ρ/Σουίφτ-Τατλ, ο οποίος ανακαλύφθηκε το 1862 από τους αμερικανούς Λιούις Σουίφτ και Όρας Tατλ από τους οποίους και πήρε το όνομά του.
Ο κομήτης αρχίζει να συναντιέται με την τροχιά της Γης από τις αρχές του Αυγούστου και χρειάζεται περίπου 130 χρόνια για να πραγματοποιήσει μια πλήρη περιφορά γύρω από τον ήλιο.
Τα μετέωρα («πεφταστέρια») είναι μικροί διαστημικοί βράχοι που εισέρχονται στη γήινη ατμόσφαιρα υπό χαμηλή γωνία πρόσπτωσης και φαίνονται να καίγονται αργά.
Καθώς πλησιάζουν προς το έδαφος με ταχύτητα γύρω στα 60χλμ/δευτερόλεπτο και διαλύονται από την τριβή και την υπερθέρμανση, αφήνουν φωτεινά ίχνη.
Τα μετέωρα -που σπάνια φτάνουν στη Γη, καθώς καίγονται κατά την πτώση τους τελείως- μπορούν να εμφανιστούν οπουδήποτε στο νυχτερινό ουρανό, ιδίως στα πιο σκοτεινά τμήματά του, όταν δεν υπάρχει φεγγάρι.
Το φαινόμενο, που παρατηρείται εδώ και χιλιάδες χρόνια, είχε ως αποτέλεσμα γύρω από τα «πεφταστέρια» του Αυγούστου να δημιουργηθούν πολλοί μύθοι. Κατά την ελληνική μυθολογία, ήταν τα... αστράκια που είδε η Δανάη πέφτοντας στην αγκαλιά του Δία. Η χριστιανική πίστη πάλι «θέλει» τις Περσείδες να είναι τα δάκρυα του Αγίου Λαυρεντίου που μαρτύρησε γύρω στα μέσα Αυγούστου.
Όπως γράφει και ο ερευνητής του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών Μ. Σαριδάκης στο βιβλίο του ‘Tο Σύμπαν’: «Αν και δεν υπάρχει καμία συσχέτιση διαττόντων αστέρων και πραγματοποιούμενων ευχών, αν δείτε κανένα πεφταστέρι κάποιο βράδυ του Αυγούστου, κάντε μία ευχή. Και μετά προσπαθήστε να την υλοποιήσετε εσείς οι ίδιοι!»
Δεν υπάρχουν σχόλια
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.