ΤΟ «ΧΑΛΑΣΜΑ ΑΡΓΥΡΟΠΟΥΛΟΥ» ΚΑΙ Η ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΜΑΣ ΜΝΗΜΗ - Γράφει ο Γεώργιος Β. Μάρκου

Γράφει ο Γεώργιος Β. Μάρκου Στο δρόμο ευθεία από τα παλιά «Λεωφορεία» στη δεξιά πλευρά βρίσκεται το «Χάλασμα Αργυρόπουλου». Έτσι το θυμάμαι...

Γράφει ο Γεώργιος Β. Μάρκου
Στο δρόμο ευθεία από τα παλιά «Λεωφορεία» στη δεξιά πλευρά βρίσκεται το «Χάλασμα Αργυρόπουλου».
Έτσι το θυμάμαι από παιδί μέχρι σήμερα να το λέμε.
Φυσικά λίγοι είναι πιά αυτό που το ξέρουν και το θυμούνται ακόμα.
Γιατί είναι βέβαιο ότι οι νέες γενιές των Καλαβρυτινών δεν έχουν ιδέα τι είναι αυτό το ερείπιο σπιτιού σκεπασμένο από άγρια βλάστηση.
Ήταν ένα δίπατο πέτρινο αρχοντικό σπίτι μέχρι την 12η Δεκέμβρη του 1943 και ένα από τα 360 καμένα σπίτια των Καλαβρύτων την ημέρα που η φασιστική θύελλα σάρωσε την πόλη.
Σήμερα ενώ είναι το τελευταίο επιζών «χάλασμα» των καμένων σπιτιών της «πιο μαύρης ημέρας της κατοχής» είναι βεβηλωμένο για δεύτερη φορά από την αδιαφορία και την εγκατάλειψη από όλους όσους έχουν την ευθύνη για τη διατήρηση της συλλογικής μνήμης της πόλης μας.
Αυτής της μνήμης που ποτέ δεν θα χάσει από τα μάτια της τον τόπο εκτέλεσης των Καλαβρυτινών που τον σηματοδοτεί ο μεγάλος λευκός σταυρός ούτε τα κλεισμένα στο Δημοτικό σχολείο γυναικόπαιδα εκεί που σήμερα είναι το μουσείο.
Κι’ όμως το «χάλασμα Αργυρόπουλου» είναι εκείνο που μπορεί να τροφοδοτήσει τη μνήμη της ναζιστικής φωτιάς που λαμπάδιασε και κατέστρεψε τα σπίτια της πόλης μας.
Είναι τα ερείπια ενός Καλαβρυτινού αρχοντικού που οι σημερινές τεχνολογίες και οι σύγχρονοι μέθοδοι αποκατάστασης μνημείων μπορούν να τα αναδείξουν αισθητικά και να τα μετατρέψουν λειτουργικά σε τόπο θύμησης και προσκυνήματος.
Μήπως είναι καιρός να ασχοληθεί σοβαρά με αυτό ο Δήμαρχος Καλαβρύτων;

Γεώργιος Β. Μάρκου
Δικηγόρος MSc