Συγκίνηση και δέος στον Τόπο Εκτέλεσης - Ο Γιάννης Κούρος μετέφερε το φως των κανδηλιών (ΦΩΤΟ)

Γιάννης Κούρος, το όνομά του είναι συνώνυμο όχι μόνο των υπεραποστάσεων και των δρόμων, αλλά και της επιμονής και της δύναμης του μυαλού και...

Γιάννης Κούρος, το όνομά του είναι συνώνυμο όχι μόνο των υπεραποστάσεων και των δρόμων, αλλά και της επιμονής και της δύναμης του μυαλού και της ψυχής. Την Κυριακή 8 Δεκεμβρίου βρέθηκε στα Καλάβρυτα για το αγώνα δρόμου για το Καλαβρυτινό Ολοκαύτωμα. Για πρώτη φορά φέτος μεταφέρθηκε φως από τα κανδήλια που καίνε στο κενοτάφιο στο τόπο εκτέλεσης και μεταφέρθηκε στο Δημοτικό Μουσείο Καλαβρυτινού Ολοκαυτώματος όπου ήταν και το σημείο εκκίνησης και τερματισμού του αγώνα. Ο Γιάννης Κούρος συνοδευόμενος από τον Πρόεδρο του Δημοτικού Συμβουλίου κ. Ευθύμιο Τζόβολο, πήρε το φως των κανδηλιών και έτρεξε συμβολικά στο ίδιο μονοπάτι του θρήνου των Καλαβρύτων. Στο χώρο του Μουσείου τον υποδέχθηκε ο Πρόεδρος του Δ.Σ του Μουσείου Θεόσωρος Χαμακιώτης και στελέχη του Μουσείου, ενώ μπροστά στον βωμό που εναπόθεσε το κανδήλι, η Φιλαρμονική του Δήμου, παιάνισε τον Εθνικό ύμνο αφού κρατήθηκε ενός λεπτού σιγή.  

Ποιός είναι ο Γιάννης Κούρος

Ο Γιάννης Κούρος, Αρκάς στην καταγωγή (γεννήθηκε 16 Φεβρουαρίου 1956, Τρίπολη), είναι ένας από τους κορυφαίους δρομείς υπεραποστάσεων στα παγκόσμια χρονικά. Την περίοδο που μεσουρανούσε στο παγκόσμιο στερέωμα, σε κάθε του αγώνα, κέρδιζε τον θαυμασμό όλων και σήμερα, έχει κερδίσει τον σεβασμό κάθε ενός που ασχολείται με τον αθλητισμό, ακόμα και ως απλός θεατής. Διότι, όλοι ανεξαιρέτως, αναγνωρίζουν την ψυχική και διανοητική ανωτερότητά του – ακόμα και αν το σώμα του, πολλές φορές, δεν την «έφτανε».

Ο άθλος της Νέας Υόρκης που έκανε τον «Έλληνα» γνωστό σε όλη τη Γη. Όπως λέει ο ίδιος:
«Το πιο σημαντικό αγωνιστικό γεγονός για την καριέρα μου και τη ζωή μου ήταν το εξαήμερο της Νέας Υόρκης που έκανα το 1984, όπου κατέρριψα 16 παγκόσμια ρεκόρ τα οποία δεν είχαν καταρριφθεί από το 1888, δηλαδή επί 100 χρόνια περίπου. Και αυτό άνοιξε το δρόμο σε περαιτέρω προσκλήσεις και άλλες διαδρομές. Αλλά αυτό ήταν το πιο σημαντικό που θεωρώ ως εφαλτήριο της μετέπειτα καριέρας μου».